Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2011

Μια φορά θυμάμαι…

Εικόνα
του Γιάννη Βαρουφάκη Μερικές μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1988 ήμουν σχεδόν έτοιμος για την μεγάλη απόδραση προς το Κόκκινο Κέντρο. Δυο μήνες μετά την μετανάστευσή μου από την υγρή και πράσινη Αγγλία, θα πήγαινα στην κόκκινη, άνυδρη έρημο της Αυστραλίας. Έτσι, ολομόναχος. Μόνο και μόνο για να αφουγκραστώ, μακρυά από τους ουρανοξύστες και τα επιφαινόμενα δημιουργήματα των ευρωπαίων στα παράλια της νέας μου χώρας, την αρχαιότερη (γεωλογικά) ήπειρο. Φοβισμένος από τις προειδοποιήσεις πως εκεί που πάω μπορεί να κάνω χίλια χιλιόμετρα χωρίς να δω άνθρωπο, φόρτωσα στο πορτμπαγκάζ του τερατώδους βαριά μεταχειρισμένου Holden ένα φορητό ντεπόζιτο βενζίνης, τρεις ρεζέρβες, λίγα εργαλεία, μια βαλίτσα κι έναν χάρτη. Μέσα από το παρμπρίζ ξετυλίχτηκε σαν road movie το κλασικό τοπίο της Νοτιοανατολικής Αυστραλίας που χάνεις οδηγώντας προς το Κέντρο. Πυκνά δάση ευκαλύπτων στην αρχή, πράσινα υψίπεδα με λιγότερα δέντρα στα διακόσια χιλιόμετρα και βουκολικές σκηνές που θυμίζουν βόρεια Ευρώπη λί

Οι κατεργάρηδες των ρετιρέ...

Εικόνα
Ορισμένα πράγματα δεν είναι επιστήμες, χρειάζονται μόνο λίγη κοινή λογική για να τα καταλάβει κάποιος. Με την προϋπόθεση ότι το μυαλό του λειτουργεί και δεν είναι παπαγάλος. Νομίζει κανείς ότι σήμερα ένας φτωχός άνθρωπος (που κερδίζει μεροκάματο, μισθό ή είναι άνεργος) διαφέρει κατά πολύ από έναν δούλο της αρχαιότητας; Οι δούλοι στην αρχαιότητα είχαν το φαί τους, την στέγη τους και τα μπόνους τους. Για παράδειγμα στον Οικονομικό του Ξενοφώντα αναφέρεται ότι σε έναν καλό δούλο θα πρέπει να δίνονται καινούργια παπούτσια, περισσότερο φαί ή κρασί ή και δυνατότητα να μένει μόνος του για να είναι επιστάτης άλλων δούλων. Μέχρι και την ελευθερία τους μπορούσαν να κερδίσουν οι δούλοι στην αρχαιότητα, ίσως και με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι οι σημερινοί φτωχοί μπορούν να απελευθερωθούν από την φτώχεια τους. Πιστεύω ακράδαντα ότι η δουλεία καταργήθηκε κάποια στιγμή στο παρελθόν επειδή εφευρέθηκε το κόλπο της μισθωτής εργασίας, η οποία θα πρέπει να έχει τέτοια τιμή που να φτάνει ίσα,

Επιστήμη: Θα αλλάξει ο τρόπος που μετράμε τον χρόνο;

Εικόνα
Για μια ακόμη φορά η ανθρωπότητα θα μετρήσει αντίστροφα αύριο το βράδυ για να υποδεχτεί το 2012, όμως για τους επιστήμονες έχει αρχίσει ήδη να μετράει  αντίστροφα η ίδια η μέθοδος που μετράμε τον χρόνο. Πολλοί πια ζητούν επιτακτικά αλλαγές, οι οποίες, μεταξύ άλλων, θα σταματήσουν τα περιοδικά προβλήματα στο σύστημα GPS και στα ρολόγια των χρηματιστηριακών αγορών. Όμως κάτι τέτοιο θα σημάνει οριστικά το τέλος της ώρας Γκρίνουιτς, όπως την ξέρουμε τόσα χρόνια. Για πολλά χρόνια οι άνθρωποι είχαν συμφωνήσει να μετράνε το χρόνο με σημείοαναφοράς την ώρα Γκρίνουιτς ή GMT (Greenwich Mean Time), δηλαδή την «ώρα μηδέν» του πρώτου μεσημβρινού της Γης, η νοητή γραμμή του οποίου περνάει από το αστεροσκοπείο του Γκρίνουιτς, στα περίχωρα της βρετανικής πρωτεύουσας. Η ώρα έγινε το παγκόσμιο «στάνταρντ», μετά από διεθνή συμφωνία στην Ουάσιγκτον το 1884, παρά τις τότε αντιρρήσεις της Γαλλίας, που έκανε προπαγάνδα υπέρ του «δικού της» χρόνου, με το μεσημβρινό «μηδέν» να περνάει από -πού αλλού;

Τα βάρη της καλογερικής...

Εικόνα
Tου Παντελη Μπουκαλα Δεν περιμένει κανείς από τους καλογέρους να ζουν σαν τα πετεινά του ουρανού που δεν σπέρνουν, δεν θερίζουν ούτε συνάζουν αγαθά σε αποθήκες κι όμως «ο πατήρ ημών ο ουράνιος τρέφει αυτά». Και δεν περιμένει επίσης πως θα τους θρέφουν τα πετεινά του ουρανού, αναλαμβάνοντας τον καθημερινό εφοδιασμό τους. Και να σπείρουν λοιπόν πρέπει και να θερίσουν και να συνάξουν καρπούς στις αποθήκες τους, για τις ανάγκες τους· και τα παραπανίσια, ας τα χαρίσουν στους φτωχούς - εκτός κι αν είναι τόσο ξεσκολισμένοι στα μαθηματικά του βίου που θα βγουν στην αγορά να τα πουλήσουν, για ν' αβγατίσουν τις καταθέσεις τους, συγχέοντας τις τράπεζες με την αγία τράπεζα. Αλλα πράγματα περιμένει κανείς από τους πνευματικούς του, ακόμα κι αν δεν ανήκει στο στρατόπεδο της πίστης κι έχει τις αμφιβολίες του να του κρατούν το μυαλό σε εγρήγορση: Να μην υπηρετούν δύο κυρίους, με δεύτερο (ή και πρώτο) τον Μαμμωνά. Οσο τους είναι δυνατόν βέβαια, γιατί η καλογερική είναι βαριά και θαύματα δεν ζ

2011: Το έτος του γυμνού και ανίκανου βασιλιά

Εικόνα
του Στέλιου Κούλογλου  Ενώ η χώρα ετοιμάζεται να υποδεχθεί το 2012 σε ένα γκρίζο περιβάλλον χωρίς ιστορικό προηγούμενο από το 1974 και μετά, με την οικονομία να καταρρέει και μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού της να υποφέρει από οικονομική ανέχεια και κατάθλιψη, ο λεγόμενος πολιτικός κόσμος χορεύει αμέριμνος στα σαλόνια της πρώτης θέσης του Τιτανικού: το ΠΑΣΟΚ συσκέπτεται για το αν θα πρέπει να παραμείνει στο τιμόνι του ο άνθρωπος που έφερε τη χώρα μέχρι εδώ, η ΝΔ αναρωτιέται αν είναι συμπολίτευση ή αντιπολίτευση, ο ΛΑΟΣ φθάνει πλέον να βάζει όρους για την παραμονή του στη κυβέρνηση και η αριστερά σφυράει αδιάφορα. ΣΠΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ μια τόσο δραστική απομυθοποίηση ενός πολιτικού συστήματος με πάνω 3,5 δεκαετίες ιστορία και γερές ρίζες στην κοινωνία: αν, όμως, θέλει κανείς να κάνει την αποτίμηση της χρονιάς που πέρασε στην Ελλάδα, δεν μπορεί παρά να σταθεί ακριβώς στην αποκάλυψη ότι η αυτού μεγαλειότης δεν διαθέτει ούτε καν βρόμικα εσώρουχα, χώρια ότι είναι

"Ανοιχτά Μικρόφωνα" απόψε...

Εικόνα
Προπαραμονή Πρωτοχρονιάς απόψε και η μουσική εκπομπή της Θεσσαλονίκης "Ανοιχτά Μικρόφωνα" σας προσκαλεί σ' ένα σεργιάνι της "Έθνικ" ελληνικής μουσικής με τους ¨ Ποντοπόρους".  Απόψε στις 10:00 το βράδυ απο τη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV 100 και στο διαδίκτυο κάνοντας κλίκ στο   TV100 Live! Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς η εκπομπή επαναπροβάλλεται στις 15:30 και ακολουθεί η επανάληψη της δίωρης εκπομπής "με τα Αστέρια που πέρασαν και τα Αστέρια που θά 'ρθουν". Δείτε λοιπόν για 3,5 ώρες συνολικά την Πρωτοχρονιά "Ανοιχτά Μικρόφωνα"! Καλή διασκέδαση και καλή Χρονιά! απο την YK films.

Ο ύπνος της επανάστασης...

Εικόνα
ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ Οταν  ο Εγγονός, εκεί που βολευτήκαμε με ένα ακόμη μνημόνιο, βγήκε αιφνιδιαστικά και ξαμόλησε την άποψη για το Δημοψήφισμα, η Ευρώπη, η Ευρώπη της πλάκας και της θεσμικής άμυνας, πέρασε πέντε εγκεφαλικά και το μόνο που προλάβαμε να ακούσουμε ήταν «κάντε ό,τι σας φωτίζει ο Ζευς, αλλά μην αφήνετε τον Εγγονό να ξαναέρθει στην Ευρώπη ως αρχηγός σας»! Σπεύσαμε ωσάν πίνακας του Ντελακρουά, ζαλωμένοι μουσκέτα και ξίφη μονομαχίας στη Βουλή, δηλώσαμε κραυγάζοντας πως ήρθε η ώρα του, θα τον μαυρίσουμε και έτσι, οπότε αυτός, ο Εγγονός, κλείνει τα μάτια και λέει «θα φύγω, θα φύγω, αλλά μη μου μαυρίσετε την τελευταία μου ημέρα: ψηφίστε υπέρ εμού στη Βουλή, τάχα πως με εμπιστεύεστε, κι εγώ θα φύγω, θα φύγω, θα φύγω!». Εβαλα  την ασφάλεια στο μπιστόλι και είπα στους άλλους: «Νομίζω πως το παραζορίσαμε το παιδί. Είμαστε Παντοκράτορες και Κυρίαρχοι, δε μας πειράζει να ακολουθήσουμε τα θεσμικά. Αλλιώς εσένα θα σε λένε Βρούτο, εμένα Μακιαβέλι και τον άλλονα τον εκρηκτικό από

Καταπέλτης ο Μητροπολίτης Πέτρας για τον Εφραίμ!

Εικόνα
Η αγάπη μου προς τον μοναχισμό και την Εκκλησία, μου υπαγορεύουν το καθήκον να λάβω μέρος σ’ αυτό το πάνελ της συζήτησης για το θέμα της προφυλάκισης του Ηγουμένου Εφραίμ. Θεώρησα υποχρέωσή μου να εξαγορεύσω τον λογισμό μου. Εξ αρχής λέγω ότι είμαι από εκείνους, που έχουν γράψει κατ’ επανάληψη στον Ηγούμενο και του έχουν συμπαρασταθεί, ευκαίρως δε ακαίρως στις ομιλίες μου τον υπερασπίζομαι. Μάρτυς μου ο Θεός, δεν ψεύδομαι. Πρέπει όμως να πούμε όλη την αλήθεια για να την γνωρίζουν οι άνθρωποι της Εκκλησίας, για να μην αδικούνται θεσμοί και πρόσωπα και για να μην αφήνονται σκιές εις βάρος του μοναχισμού μας, που αποτελεί την εμπροσθοφυλακή της Ορθοδόξου ημών πίστεως. Η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου ήταν μια καλά στημένη παγίδα για την Εκκλησία. Πάντοτε τα πολιτικά πρόσωπα επιζητούν προσβάσεις στο χώρο της Εκκλησίας για πολλούς λόγους. Στο πρόσωπο του Ηγουμένου Εφραίμ, τους δόθηκε η καλή ευκαιρία, την οποία αξιοποίησαν και τώρα την αναδεικνύουν, για να έχει και η Εκκλησία το δικό της με

Η ανθρωπότητα σε σταυροδρόμι...

Εικόνα
του Κώστα Μποτόπουλου Αν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία, το 2011 θα πρέπει να τη διέλυσε: η κρίση είναι παγκόσμια, πολύ παραπάνω από οικονομική, διαχέεται διαρκώς σε χώρες και τομείς που έμοιαζαν αλώβητοι. Η εικόνα μοιάζει ξεκάθαρη και, αν συνειδητοποιήσουμε το σχήμα της, τρομακτική: όχι μόνο υπάρχει παγόβουνο, αλλά πηγαίνουμε πάνω του με φόρα. Χάρις σε μια διδακτική ειρωνεία της Ιστορίας, η «παγκοσμιοποίηση» αποκτά το πλήρες νόημά της μέσω της κοινότητας του αναπότρεπτου. Φαίνεται αιώνας πίσω κι όμως, πριν από έναν μόλις χρόνο, αρκετοί μιλούσαν για την «περίπτωση Ελλάδα» ως μεμονωμένο και, με λίγη καλή θέληση, υπερβάσιμο ή έστω αποκρούσιμο «ατύχημα». Μια γενικευμένη ευρωπαϊκή ύφεση, οκτώ ατελέσφορες Σύνοδοι Κορυφής, πολλές αλλαγές κυβερνήσεων (με ή χωρίς εκλογές) και μια θεσμική παραλυσία τόσο στο εσωτερικό χωρών όσο και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης οφείλουν να έχουν πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι η Ελλάδα ήταν μόνο η παρωνυχίδα ή η θρυαλλίδα μιας κρίσης που αποτελεί συνέπεια

Παπά - Απαπά!

Εικόνα
του Νίκου Δήμου Αν ανοίξετε τον τηλεφωνικό κατάλογο, θα διαπιστώσετε πως οι μισοί σχεδόν Έλληνες κατάγονται από παπάδες - και έχουν το πρώτο συνθετικό «παπά» στο όνομά τους. Έτσι είναι φυσικό να μας κυβερνούν Παπαδήμοι και Παπανδρέου, τα οικονομικά μας να τα φροντίζουν Παπαντωνίου και Παπακωνσταντίνου και την σκληρή αντιπολίτευση να την κάνει η Παπαρήγα. Οι παλιοί θυμούνται τον πρώτο μας «σοσιαλιστή» Παπαναστασίου και τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Αντίδοτο στην οικογένεια των Παπα- (πολύ μικρότερο όμως) είναι οι Καρά-. Με πρώτους, βέβαια, τους Καραμανλήδες (θείο και ανεψιό) και σημερινό εκπρόσωπο τον Καρατζαφέρη. Καρά στα τούρκικα σημαίνει μαύρο - πράγμα που στον σημερινό εκπρόσωπο ταιριάζει τέλεια. Αλλά οι Παπά- κυριαρχούν. Ο εθνικός μας ιστορικός λέγεται Παπαρρηγόπουλος, ο μεγαλύτερος πεζογράφος μας Παπαδιαμάντης, κι ο καλύτερός μας φιλόσοφος Παπανούτσος. Μόνο στην Αθήνα τριακόσιοι δρόμοι είναι αφιερωμένοι σε απογόνους παπάδων. Κι ύστερα υπάρχουν μερικοί «προοδευτικοί» που

Έλληνες και Τούρκοι...

Εικόνα
του Μίλτου Παύλου Κάθε γενίκευση για το πώς είναι οι Τούρκοι και οι Έλληνες είναι εξ ορισμού εσφαλμένη. H προσωπική εμπειρία έχει ανεκτίμητη αξία και ομολογώ ότι στέκομαι με σεβασμό και χωρίς διάθεση κριτικής απέναντι σε ανθρώπους με μνήμες που συχνά έχουν αποχρώσεις μίσους και οργής για όσα πέρασαν, απορροφώντας με ορθάνοιχτα αυτιά και ανυπομονησία το λόγο τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αποτελεί τεκμήριο και περιγραφή της εμπειρίας όλων των μελών της ομάδας και ακόμη λιγότερο της αντικειμενικής πραγματικότητας (εάν υπάρχει κάτι τέτοιο). Έλληνες και Τούρκοι, μπορεί να είναι όμοιοι και διαφορετικοί, όπως και όσο είμαστε όλοι, ακόμη και τρεις άνθρωποι σε ένα δωμάτιο. Αυτό όμως που μοιάζει σαν καθρέφτης ο ενός του άλλου, είναι οι εθνικισμοί των δύο χωρών. Είναι αξιοσημείωτο πώς, μετά από έναν αιώνα ανθρωπιστικών και οικονομικών καταστροφών, τραγωδιών και χαραμισμένων ζωών από κάθε πλευρά του Αιγαίου - ακριβώς εξαιτίας αυτών των εθνικισμών και με τα λόγια και τα έργα των πλειοδοτών τ

Το τουρκικό βαθύ κράτος και οι πυρκαγιές στην Ελλάδα

Εικόνα
του Orhan Kemal Cengiz Ο αρθρογράφος της  Today’s Zaman  Orhan Kemal Cengiz με τίτλο «Turkish deep State and Greek Forest Fires» αφού περιγράφει πως ξέσπασε το  σκάνδαλο Σουσουρλούκ  έπειτα από τροχαίο ατύχημα στην εν λόγω πόλη, αναφέρει ότι ο τότε πρωθυπουργός Μεσούτ Γιλμάζ διέταξε ενδελεχή έρευνα για το περιστατικό έρευνα που κατέληξε στην λεπτομερή Εκθεση Σουσουρλούκ η οποία αποκάλυπτε τις σχέσεις του βαθέος τουρκικού κράτους με την μαφία, την διακίνηση ναρκωτικών, αλλά και με εξωδικαστικές εκτελέσεις ανθρώπων. Ωστόσο από την Εκθεση Σουσουρλούκ  αφαιρέθηκαν ορισμένες σελίδες  με το επιχείρημα ότι αποκάλυπταν κρατικά μυστικά –αναφέρει ο αρθρογράφος- και ο πρώην πρωθυπουργός Μεσούτ Γιλμάζ στην πρόσφατη συνέντευξή του στον συνεργάτη της Birgun , αποκάλυψε ότι οι σελίδες που λείπουν από την Εκθεση Σουσουρλούκ σχετίζονται με δύο περιπτώσεις,  την διενέργεια πραξικοπήματος στο Αζερμπαϊτζάν και τις δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα . Προφανώς-υποστηρίζει ο αρθρογράφος- οι λογο

Η Θέμις έχει χάσει...

Εικόνα
Tου Παντελη Μπουκαλα Ηταν από καλό σόι η Θέμις. Γονείς της ο Ουρανός και η Γη, αδερφή της η Μνημοσύνη. Και όταν, μετά την ήττα των Τιτάνων, έπρεπε να μπει κάποια τάξη, έσμιξε με τον νικητή Δία και απέκτησε τρεις κόρες με ωραία ονόματα: την Ευνομία, τη Δίκη και την Ειρήνη. Αν μετρήσουμε κι όσα λέει ο Αισχύλος, γιος της ήταν ο Προμηθέας, ο ήρωας του πολιτισμού. Είναι λοιπόν η Θέμις μάνα όλων των καλών, μια Μητέρα Θεά άλλου τύπου. Και είναι επίσης μια μορφή χαμένη οριστικά στους αρχαίους μύθους. Τη Θέμιδα οι αναπαραστάσεις τη θέλουν να κρατάει ζυγαριά και να ’χει τα μάτια σκεπασμένα, για να μην επηρεάζεται στην κρίση της, να είναι απροσωπόληπτη. Και είναι βέβαιο πως όσοι κι αν ερωτηθούν, εκατό ή εκατό εκατομμύρια, όλοι θα πουν ότι τη Δικαιοσύνη τη θέλουν αυστηρή, να μη μετράει το δίκαιο του καθενός κατά το βάρος της ισχύος του, να μην υπακούει σε εξωδικαιικές παραμέτρους και εξωθεσμικούς παράγοντες. Αλλά εδώ ακριβώς μετακινούμαστε από τους αρχαίους μύθους στα σύγχρονα παραμύθια...

Μετρώντας τα «κουκιά»...

Εικόνα
του Νίκου Φραντζή Ο πρωθυπουργός πήρε χθες, κατά τη συνάντησή του με τον κ. Παπανδρέου, την... άδεια ανασχηματισμού της κυβέρνησής του ή μάλλον πήρε το 52,8% αυτής της άδειας αφού αυτό το ποσοστό αντιστοιχεί -με βάση τις εκλογικές δυνάμεις του 2009- στη συμμετοχή ευθύνης του  ΠΑΣΟΚ  στην κυβέρνηση συνεργασίας του κ. Παπαδήμου. Το υπόλοιπο 47,2%, που αφορά τις αντίστοιχες εγκρίσεις τις προερχόμενες από τη  Νέα Δημοκρατία  και το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, το αναμένει εν καιρώ καθώς αυτές αποτελούν αντικείμενο διαβουλεύσεων στο εσωτερικό των συνεργαζόμενων κομμάτων. Οποιος πιστεύει ότι αυτή η ακολουθία γεγονότων καταγράφει την εικόνα μιας κυβέρνησης που έχει αναλάβει να αντιμετωπίσει αποφασιστικά τις συνθήκες μιας απειλητικής κρίσης για τη χώρα είναι τουλάχιστον αιθεροβάμων. Και όποιος θεωρεί ότι η κυβέρνηση μπορεί -αν τα κόμματα που τη στηρίζουν συνεχίσουν έτσι- να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις συνθήκες κρίσης θα μπορούσε να κατηγορηθεί ή ακόμη και να συλληφθεί για υπερβολική