Ο ύπνος της επανάστασης...

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ

Οταν ο Εγγονός, εκεί που βολευτήκαμε με ένα ακόμη μνημόνιο, βγήκε αιφνιδιαστικά και ξαμόλησε την άποψη για το Δημοψήφισμα, η Ευρώπη, η Ευρώπη της πλάκας και της θεσμικής άμυνας, πέρασε πέντε εγκεφαλικά και το μόνο που προλάβαμε να ακούσουμε ήταν «κάντε ό,τι σας φωτίζει ο Ζευς, αλλά μην αφήνετε τον Εγγονό να ξαναέρθει στην Ευρώπη ως αρχηγός σας»! Σπεύσαμε ωσάν πίνακας του Ντελακρουά, ζαλωμένοι μουσκέτα και ξίφη μονομαχίας στη Βουλή, δηλώσαμε κραυγάζοντας πως ήρθε η ώρα του, θα τον μαυρίσουμε και έτσι, οπότε αυτός, ο Εγγονός, κλείνει τα μάτια και λέει «θα φύγω, θα φύγω, αλλά μη μου μαυρίσετε την τελευταία μου ημέρα: ψηφίστε υπέρ εμού στη Βουλή, τάχα πως με εμπιστεύεστε, κι εγώ θα φύγω, θα φύγω, θα φύγω!».

Εβαλα την ασφάλεια στο μπιστόλι και είπα στους άλλους: «Νομίζω πως το παραζορίσαμε το παιδί. Είμαστε Παντοκράτορες και Κυρίαρχοι, δε μας πειράζει να ακολουθήσουμε τα θεσμικά. Αλλιώς εσένα θα σε λένε Βρούτο, εμένα Μακιαβέλι και τον άλλονα τον εκρηκτικό από τα Καραφέρια, Κάσσιο. Οσο για εσένα, Αννα, θα σε λένε Καλπουρνία».

Συμφώνησαν αμέσως και οι άλλοι -ποιος να μας σταθεί εμπόδιο, ο συγκλητικός Παναγιωτακόπουλος, ο Ταρκύνιος Ρέππα ή ο μικρός ξανθούλης Πάριος Μάρμαρος; Κι έτσι φάγαμε ένα μήνα άπραγοι, σφαγμένοι με τους Λαοτζήδες που τα πήγαιναν μια χαρά στη Βουλή -σαν παλαιοκομματικοί εβδόμης γενιάς ρητόρευαν. Ο Εγγονός έμοιαζε χάλια -πήγε στο εξωτερικό και του έδωκαν οικολογικό παπάκι να κάνει παπαεί, παπαώ, τον αποχαιρέτησε κατά τα ειωθότα ο Ομπάμας και νόμιζε πως θα έπαιζαν πρέφες στο καφενείο της Βουλής. Και μας καλεί σε ένα άγνωστο θεσμικό σχήμα, το είπε πολιτικό συμβούλιο στο οποίο κατέληξε παραλλάσσοντας τα «σαράντα παλουκάρια από τη Λε, μωρ' από τη Λεβαδειά» και πήγαμε για να ακούσουμε πότε φεύγει πότε αποχαιρετά, πότε κουνάει μαντίλι καλαματιανό.

Μπήκαμε Ντελακρουά και βγήκαμε Μποστ. Μας μίληξε δυο φορές και μετά μας έκλεισε αραντεβού για τις τέσσερις του άλλου μήνα, προαναγγέλλοντας Εθνικό Συμβούλιο και Συνέδριο. Μάλλον ξέχασε να προαναγγείλει πολιτικό μνημόσυνο για την Οικογένεια στην Αχαΐα και να επαινέσει πάλι το Δημοψήφισμα. Μ' έπιασε ιερός πόθος να τον καλέσω να έβγει έξω, να συλλέξει πεσιές εσπεριδοειδών και μόλις με πρόλαβε ο Βρούτος, φορώντας τη μάσκα του Παραπονιερέα, με την οποία διαπρέπει: «Τρελάθηκες Χαιρέα; Κράτα κλειστό το στόμα, την επατήκαμεν. Ο Εγγονός μας εξαπάτησε. Δε φεύγει. Το χάσαμεν το όλον ΠΑΣΟΚ. Αύριο, θα ακούσεις ότι μας έβαλαν τα Συμφέροντα, οι Μπαϊρακτάρηδες και οι Τράπεζες, κι αν φύγουμε, θα μας πούνε αποστάτες, οπότε ο Εγγονός και να καταστραφεί στις Εκλογές, πάλι εμάς θα βρίζει ο λαός του».

Είπαμε να περάσει η Πρωτοχρονιά με κανένα υπονοούμενο και πήγαμε για ύπνο, μήπως και μας κατέβει καμιά ιδέα, αλλά το κλειστό τηλέφωνο βούιζε από Ευρωπαίους στα τρελάδικα που έμπαιναν σε έναν πίνακα της σφαγής της Χίου…

ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ