Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2011

Δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη...

Εικόνα
του Κώστα Καίσαρη ΤΡΕΙΣ μαχαιρωμένοι στα Κάτω Πετράλωνα κι ο ένας σοβαρά. Καταπώς το έχει πει ο λαϊκός ποιητής: «Μαχαιριές του, δώσ' του, δώσ' του και να γίνω εγώ γιατρός του». Γι' αυτό και ο Λοβέρδος ως αρμόδιος υπουργός Υγείας βγήκε και έκανε δηλώσεις. Στην προκειμένη περίπτωση ούτε ο Γερουλάνος μίλησε, ούτε ο Νικητιάδης, ούτε ο Μπιτσαξής, που εδώ και είκοσι μέρες έχει πιει το αμίλητο νερό. Βρήκε το κενό της αθλητικής ηγεσίας ο Λοβέρδος κι έκανε αυτός δηλώσεις για τις μαχαιριές: «Είναι αδιανόητο κατά τακτά χρονικά διαστήματα να γίνονται αιματηρά επεισόδια εντός και εκτός των γηπέδων». Οταν λοιπόν ο Γερουλάνος έχει ανακοινώσει με όλη την πρέπουσα μεγαλοπρέπεια μέσα στη Βουλή ότι με την έναρξη της νέας ποδοσφαιρικής σεζόν μπαίνει λουκέτο στους συνδέσμους φιλάθλων, οι οποίοι μετατρέπονται σε λέσχες, τι να βγει να πει τώρα με τους τρεις μαχαιρωμένους στα Κάτω Πετράλωνα; Του Μπιτσαξή από τότε που σχολίασε ως θετική την απόφαση για αφαίρεση βαθμών σε Βόλο και Καβάλα τού έχει

Σουρεάλ πολιτίκ...

Εικόνα
Από τον ΦΙΛΙΠΠΟ ΣΥΡΙΓΟ Εντελώς σουρεαλιστική μοιάζει η θέση του πρωθυπουργού, ότι τάχα «η χώρα δεν έχει ανάγκη από εκλογές, έχει ανάγκη από αλλαγές». Γιατί, θεωρητικά, η σημαντικότερη αλλαγή για τον τόπο μόνο μέσα από τις εκλογές μπορεί να προκύψει. Και επιπλέον, γιατί, ενώ η ανικανότητα της κυβέρνησής του οδηγεί καθημερινά τα πράγματα προς τις εκλογές, εκείνος επιμένει να υπονοεί ότι μόνο υπό τη δική του ηγεσία μπορούν να γίνουν οι (υποτίθεται σωτήριες...) αλλαγές! ΑΛΛΑΓΕΣ, φυσικά, ευαγγελίζεται και ο αρχηγός της Ν.Δ. Α. Σαμαράς, με κυριότερη την ανατροπή του πυρήνα της πολιτικής Παπανδρέου, δηλαδή την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Με τη διαφορά ότι για τις δικές του αλλαγές απαιτούνται εκλογές, τις οποίες ζητάει επειδή, όπως είπε, «απέναντι σε μια τέτοια κυβέρνηση» θα ήταν αδικαιολόγητος αν δεν τις ζητούσε! ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ που τίθενται, έπειτα απ' όλα αυτά, είναι ουκ ολίγα: * Θα γίνουν αλλαγές για ν' αποφύγουμε τις εκλογές; * Θα αποφύγουμε τις εκλογές

Στον Λιόντα...

Εικόνα
Με το παρακάτω ποίημα ο Μανώλης Γλέζος αποχαιρετά τον Λεωνίδα Κύρκο, περιγράφοντας μεταξύ άλλων το δεκαήμερο που έζησαν, τον Μάρτιο του 1949, ως μελλοθάνατοι. Έφυγες, λένε, Λιόντα, σήμερα το πρωί στις έξι, από τον βιολογικό τον κύκλο της ζωής, μα 'σύ παραμένεις όρθιος στης Ιστορίας το διάβα, αντάρτης του ΕΛΑΣ και μαχητής της Λευτεριάς, της Ανεξαρτησίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Στης ζωής το διάζωμα μετόπη ο Μανώλης Τσερέπας, ο Στέλιος Δαμιανίδης, εσύ ο Λεωνίδας Κύρκος κι η Καλλί, κρατήσαμε για δέκα μέρες ανέγγιχτη την αξιοπρέπεια του ανθρώπου στον Γολγοθά του θανάτου. Από τα κελλιά των μελλοθανάτων των φυλακών Αβέρωφ και Κέρκυρας δημοσιογράφος, βουλευτής, ευρωβουλευτής στην πορεία του Ωλντερμάστον-Λονδίνου με τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τον Σπύρο Λιναρδάτο κι από τους τόπους εξορίας Γυάρο και Λέρο στους δρόμους της πάλης για την Ειρήνη και στον πολιτικό στίβο για τη Δημοκρατία, χτίζαμε με πόνο, δάκρυα και αίμα το αύριο. Πάρος, 28 Αυγούστου 2011, Μανώλης Γλέζος αναδημοσίευση απ

Η Δημοκρατία και οι...αλήτες

Εικόνα
του Σήφη Πολυμίλη Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη της διαπλοκής που κυριαρχεί σήμερα στα ελληνικά πανεπιστήμια από την αγαστή σύμπλευση που επιδεικνύουν με τις ανακοινώσεις τους κατά του νέου νόμου οι πρυτάνεις και οι φοιτητικές παρατάξεις, ιδιαίτερα αυτές που πρόσκεινται στα δύο κόμματα εξουσίας. Πρυτάνεις και Σύγκλητοι των περισσότερων πανεπιστημίων ομοθυμαδόν με τους φοιτητοπατέρες της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ εξαπολύουν μύδρους κατά των αλλαγών που επέρχονται και επί της ουσίας συνασπίζονται σε ένα ιδιότυπο αντάρτικο, δίνοντας μάχες οπισθοφυλακής μήπως και μπορέσουν να αποτρέψουν την εφαρμογή του νέου νόμου. Με περισσή υποκρισία πρυτανικές αρχές, όπως αυτές του Πανεπιστημίου της Αθήνας, αφού κατακεραυνώσουν το νέο νόμο με τις γνωστές αοριστολογίες περί αποδόμησης του δημόσιου και δημοκρατικού (!) πανεπιστημίου με την απαραίτητη σάλτσα περί αντισυνταγματικότητας αφού εμποδίζει την ...ελεύθερη, δημοκρατική ακαδημαϊκή λειτουργία του, γράφουν στα παλιότερα των υποδημάτων τους τη βασική αρχή τ

Να θυμηθούμε τι κάναμε τότε...

Εικόνα
του Δημητρη Σαραντακου Πριν από λίγες μέρες παρακολούθησα στην τηλεόραση ένα αξιόλογο ντοκυμαντέρ, που με αδιάσειστα στοιχεία έδειχνε την κλοπή που γίνεται σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών από τους κερδοσκόπους. Φρούτα και λαχανικά, που τα αγοράζουν οι μεσάζοντες από τον παραγωγό λίγα λεπτά του ευρώ, πουλιούνται στον καταναλωτή 2,3 ή και 4 ευρώ, αποφέρουν δηλαδή κέρδη της τάξεως των 500% έως 900%. Παρόμοια ασυδοσία στην κερδοφορία μονάχα με τη μαύρη αγορά της Κατοχής μπορεί να συγκριθεί. Το γεγονός αυτό και πολλά παραπλήσια ενισχύουν την άποψη πολλών πως βιώνουμε κάποιαν ιδιότυπη μορφή κατοχής. Δεν ήρθανε ξένα στρατεύματα να καταλάβουν τη χώρα, αλλά η ουσία είναι η ίδια. Τις αποφάσεις για την πορεία της οικονομίας, της κοινωνικής ζωής, της παιδείας και της περίθαλψης δεν τις παίρνει η νόμιμη, δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, αλλά ξένα κέντρα αποφάσεων. Η κυβέρνηση απλώς εκτελεί τις εντολές τους και το δυστύχημα είναι πως τις εκτελεί με απίστευτη προχειρότητα και τσαπατσο

Στο περιθώριο της συγκίνησης...

Εικόνα
του Ανδρέα Πετρουλάκη    Αγωνιστής. Συνεπής. Έντιμος. Οι βολικές λέξεις των επικηδείων. Και της υποκρισίας. Που θα περισσέψει πάλι αύριο, στην κηδεία, όπως είχε συμβεί και στις πρώτες δηλώσεις που ακολούθησαν την αναγγελία του θανάτου του Λεωνίδα Κύρκου. Οι λέξεις, αυτές και μερικές ακόμα, που επιτρέπουν και στους παρείσακτους να χωρέσουν στο κάδρο του αποχαιρετισμού του νεκρού. Να καρπωθούν λίγη από την συγκίνηση του θανάτου, που ως υπαρξιακό μέγεθος των ανθρώπινων, δεν αντέχει ρωγμές. Ίσως να μην μπορεί να γίνει διαφορετικά. Κάπως έτσι πάντως “ο νεκρός δεδικαίωται”. Ή, όπως στην περίπτωσή μας, αδικείται. Νομίζω ότι σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις προτιμώ την τακτική του ΚΚΕ. Συλλυπητήρια στους οικείους. Ούτε φόρτιση, ούτε επίθετα, ούτε αγωνιώδης προσπάθεια ανεύρεσης κοινών τόπων στην ασύμπτωτη και συγκρουσιακή κατά το μεγαλύτερο μέρος της πολιτική διαδρομή του καθενός. Πραγματικά θα ήθελα να συμβαίνει αυτό και με τους υπόλοιπους. Από την κορυφή της πολιτειακής ιεραρχίας μέχρι τις παρυ

Ελληνική Δημοκρατία και Εμιράτο του Κατάρ

Εικόνα
του Δημήτρη Κ. Ψυχογιού Στην ανακοίνωση των Alpha Bank και Eurobank EFG για τη συγχώνευσή τους διάβασα ότι «το σχήμα διαθέτει ευρεία μετοχική βάση με πυλώνες τρεις κύριους μετόχους που εκπροσωπούν την οικογένεια Κωστόπουλου, την οικογένεια Λάτση και η [sic] Paramount Services Holding Limited … εταιρεία που εκπροσωπεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα της πιο εξέχουσας οικογένειας στο Κατάρ». Η πρόταση είναι εμφανώς ασύντακτη αλλά το θέμα δεν είναι αυτό: σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου η Paramount είναι θυγατρική του Qatar Ιnvestment Αuthority, η οποία μπορεί να ελέγχεται από την «πλέον εξέχουσα οικογένεια» του Κατάρ, την βασιλική, αλλά ανήκει στο κράτος του Κατάρ, πρόκειται για sovereign fund, κατά την χρηματοπιστωτική διάλεκτο. Διάβασα επίσης στα ρεπορτάζ ότι η Paramount θα κατέχει το 20% το μετοχικού κεφαλαίου. Διάβασα ακόμη ότι η κίνηση των δύο τραπεζών έγινε για να αποφύγουν την κρατικοποίησή τους διότι αν προσέφευγαν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για κεφαλαιακή ενίσ

Αχτουγκ! Αχτουγκ! Ειδική οικονομική ζώνη η Ελλάς

Εικόνα
Δεν φταίει το ηρωικό δίδυμο Γιωργάκης - Μπενύτο για τον ΦΠΑ 23% στην εστίαση -που πάει για πείνα. Ηταν λέει κατόρθωμα του προηγούμενου Υπομπενύτο, Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Ορθόν! πάντα τρεις ανόητοι είναι πιο αποτελεσματικοί από δύο ανόητους... Αδυναμία στο «μαύρο» έχουν οι μελανοχίτωνες γιάπηδες: Black Rock ονομάζουν την «καταλανική εταιρεία» πειρατών που αξιολογεί τράπεζες, Black Water ονόμαζαν τη μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία μισθοφόρων που έσφαξε και σφάζει (με άλλο όνομα πλέον) χιλιάδες μάχιμους και άμαχους όπου γης... Μαύρη πέτρα, μαύρο νερό, μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά καταφθάνουν από Σεπτέμβρη τα εντάλματα πληρωμών, τα έκτακτα τέλη, οι εισφορές και τα πάσης φύσεως χαράτσια, ενώ ήδη παραμένουν ανεξόφλητοι οι λογαριασμοί προηγούμενων μηνών σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά. «Δεν του βγαίνουν οι αριθμοί του κ. Βενιζέλου» γράφουν οι εφημερίδες! των νοικοκυριών, να δείτε, αν τους βγαίνουν οι αριθμοί! -εκεί να δείτε κάτι αλγόριθμοι πέρα απ' τα όρια της τρέλας, διότι ως φαίνετα

Λατέρνα, φτώχεια και δημοσιογραφικό φιλότιμο...

Εικόνα
του Κώστα Βαξεβάνη Τα δείγματα τις τελευταίες μέρες είναι κατά διαβολική σύμπτωση πολλά, αν και δεν είναι απαραίτητα για να καταλάβουμε πώς δεν βρέχει. Μας φτύνουν. Η πρώτη μπόρα ξεκίνησε όταν ο υπουργός κύριος Μόσιαλος ανακοίνωσε πώς καταργούνται επιτέλους τα μυστικά κονδύλια στη Γενική Γραμματεία Τύπου. Τα κονδύλια δηλαδή που χρηματοδοτούσαν Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους για «εθνικούς» λόγους. Ποιοί ήταν αυτοί οι «εθνικοί» λόγοι, και βέβαια ποιοί ήταν οι σύγχρονοι εθνοσωτήρες με την εγγύηση του Δημοσίου; Ουδείς απάντησε και τα συλλογικά όργανα των δημοσιογράφων δεν ρώτησαν. Βεβαίως οι μυστικές επιδοτήσεις Εθνικής σωτηρίας (όλα τα λεφτά για όλα τα κιλά «πατριωτισμού» που θα λέγανε και οι επιδοτούμενοι αγρότες), δεν είναι ούτε το μόνο ούτε το πιο σοβαρό πρόβλημα. Τα φανερά κονδύλια που επιδοτούν τους δημοσιογράφους σε γραφεία Τύπου, Γραμματείες, και ευαγή ιδρύματα, είναι ακόμα σοβαρότερο πρόβλημα. Όπως σωστά λέει η αμερικανική Πρεσβεία σε μία έκθεση της για τα ελληνικά ΜΜΕ, κακοπ

Η Σούπερ... Κλίκα του ποδοσφαίρου

Εικόνα
του Φίλιππα Συρίγου Με τρία αφεντικά του ποδοσφαίρου στη φυλακή, δύο ομάδες να έχουν διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθησαν και ένα πλήθος παραγόντων, παικτών, προπονητών, αλλά και ομάδων να περιμένουν τη σειρά τους (...), θα ήλπιζε κανείς ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο, επιτέλους, θα έβαζε μυαλό. Θα κοίταζε να διορθώσει δηλαδή τα χάλια του, για να ξανακερδίσει τη χαμένη εμπιστοσύνη του κόσμου, που ενώ το λατρεύει ως άθλημα κάνει εμετό με τα όσα αηδιαστικά συμβαίνουν γύρω από αυτό, και φυσικά παίρνει δρόμο... Ομως, με την πρόταση που κατέθεσε το ποδόσφαιρο προκειμένου να βγει από την κρίση στην οποία έχει περιέλθει, ξεπέρασε και τον χειρότερο εαυτό του: Ενα πρωτάθλημα χωρίς προκήρυξη, χωρίς νομική υπόσταση, χωρίς ηθική νομιμοποίηση! Ενα πρωτάθλημα-λάστιχο, το οποίο επρόκειτο να αρχίσει με 14 ή 13 ομάδες και -άγνωστο πότε- θα αποκτήσει άλλες δύο-τρεις, για τα ονόματα των οποίων, πάντως, κανείς δεν παίρνει όρκο... Εμπνευστής αυτού του εκτρώματος εμφανίζεται ο πρόεδρος της Super League (και του Ο

Μισέλ Πικολί: «Η κρίση είναι ένα από τα χειρότερα ψέματα που μας έχουν πει ποτέ»

Εικόνα
Ο διάσημος ηθοποιός μιλάει για την παγκόσμια οικονομία. Δεν πιστεύει στο Θεό, αντιμετωπίζει με επιφύλαξη τους πολιτικούς γιατί τους θεωρεί «συναδέλφους» του και αρνείται να γίνει ένα ακόμη θύμα της σύγχρονης τεχνολογίας, αφού ποιος ο λόγος να φτιάχνεις αυτοκίνητα που πιάνουν τα 300 χλμ. όταν σε γράφουν στα 120; Μισεί την τηλεόραση επειδή αποβλακώνει και φοβάται ότι η οικονομική κρίση δεν είναι παρά μια απάτη, που όχι μόνον θα κάνει κάποιους πλουσιότερους αλλά θα έχει επιπτώσεις χειρότερες από αυτές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Συν τοις άλλοις αγαπά την Ελλάδα και είναι υπέρ της άποψης Γκοντάρ ότι η υφήλιος χρωστά πολλά στον πολιτισμό μας. Με 85 χρόνια στην πλάτη του και περίπου 60 χρόνια καριέρας, ο Μισέλ Πικολί, τον οποίο συναντήσαμε στις Κάννες με αφορμή την ταινία του Νάνι Μορέτι «Εχουμε Πάπα!», δεν είναι απλώς ένας ηθοποιός, αλλά ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που απολαμβάνεις να ακούς. «Δόξα τω Θεώ δεν είμαι... θρήσκος» είναι το πρώτο πράγμα που μου λέει ο ηθοποιός ΜισέλΠικολί καθισμένο

Κυκλοφορεί ηλεκτρονικά ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Σεπτεμβρίου!

Εικόνα
Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις, όμως ο ηλεκτρονικός ΚΑΤΟΙΚΟΣ είναι πάντα συνεπής και περιεκτικός. Ο εκδότης Κώστας Κρικέλης "αλίευσε" στο διαδίκτυο μερικά εξαιρετικά άρθρα και κείμενα, που αποτυπώνουν εμπεριστατωμένα την τρέχουσα επικαιρότητα, ώστε να γίνει αντιληπτή η οικονομική κρίση και το μέλλον μας. Στον ΚΑΤΟΙΚΟ που κυκλοφορεί θα βρείτε επίσης κείμενα των: δήμαρχου Λ. Κυρίζογλου, Γ. Γιακουμίδη και της ωραίας Κατίνας. Όλη η έκδοση βρίσκεται μ' ενα κλίκ εδώ:  Ο ηλεκτρονικός ΚΑΤΟΙΚΟΣ Σεπτεμβρίου!

Σωτηρία Μπέλλου: Η μούσα του ρεμπέτικου

Εικόνα
Στις 27 Αυγούστου 1997 και σε ηλικία 76 ετών, η Ελληνίδα τραγουδίστρια Σωτηρία Μπέλλου εξασθενημένη από τον καρκίνο του φάρυγγα που την ταλαιπωρούσε και έχοντας ήδη χάσει τη φωνή της, άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο «Μεταξά» του Πειραιά. Μποέμισα, δυναμική, επαναστάτρια,  η μούσα του Τσιτσάνη και άλλων συνθετών υπήρξε μία από τις κορυφαίες τραγουδίστριες του λαϊκού και ρεμπέτικου ελληνικού τραγουδιού.Το μεγαλύτερο από τα παιδιά της εύπορης οικογένειας του Κυριάκου και της Ελένης Μπέλλου, η Σωτηρία, γεννήθηκε στο χωριό Χάλια κοντά στη Χαλκίδα στις 22 Αυγούστου 1921. Η αγάπη της για το τραγούδι άρχισε να ξετυλίγεται σε μικρή ηλικία, όταν λόγω του αγαπημένου της παππού, Σωτήρη, άρχισε να ψέλνει στην Εκκλησία. Τραγουδίστρια αποφάσισε να γίνει  όταν είδε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο τη Σοφία Βέμπο στην ταινία «Η προσφυγοπούλα». Έκτοτε έγινε το είδωλό της και άρχισε να τη μιμείται. Ύστερα από τις έντονες αντιδράσεις των γονιών της, που δεν ήθελαν η κόρη τους να γίνει τραγου