ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Αγαπητοί φίλοι σ’ ολη την Ευρώπη, Απίστευτο, το κάνουν ξανά. Οι κυβερνήσεις μας δίνουν ξανά στο τσάμπα περισσότερα χρήματα στις τράπεζες! Για την ακρίβεια, χρειαζόμαστε να ξεχρεώσουμε την Ελλάδα, να σώσουμε την Ελλάδα, να σώσουμε την Ευρώπη και να σώσουμε και το ευρώ. Όμως η παρούσα χρέωση κάνει εμάς τους φορολογούμενους να πληρώνουμε ξανά τις τράπεζες, για το 90% των ηλίθιων επενδύσεών τους. Ο Ελληνικός λαός δεν παίρνει ούτε σέντ της επένδυσης και εμείς δίνουμε ένα τόνο χρήματα στους πλούσιους τραπεζίτες. Και ακόμη χειρότερα - 30% των χρημάτων μας θα πάνε στους κερδοσκόπους που θα κερδίσουν ενα τεράστιο κέρδος ποντάροντας σε μια χρεοκοπία. Πώς διάολο το κατάφεραν οι κυβερνήσεις μας κι έφτιαξαν ένα πρόγραμμα αποπληρωμής χρέους που πλημμυρίζει τις τράπεζες και τους κερδοσκόπους με τα λεφτά μας και αφήνουν τους Έλληνες με τίποτα; η απάντηση: ουσιαστικά έβαλαν τους τραπεζίτες να συντάξουν τη συμφωνία. Οι υπουργοί των οικονομικών μας συναντιούνται σε τρείς μέρες για να απ

του Στέλιου Κούλογλου Στο συνέδριο που οργάνωσε ο «Economist» την προηγούμενη εβδομάδα, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα κ. Τράα εξήγησε ότι, πριν από την εκταμίευση κάθε δόσης, χρειάζεται οπωσδήποτε ένα «δράμα» για να ξεπεραστούν οι καθυστερήσεις στην εφαρμογή όσων έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των ξένων δανειστών και της ελληνικής κυβέρνησης. Το σενάριο του δράματος είναι γνωστό: αν η κυβέρνηση δεν επιβάλλει και οι πολίτες δεν δεχτούν τα νέα μέτρα, η τρόικα δεν θα δώσει το πράσινο φως για την εκταμίευση της δόσης και η κυβέρνηση δεν θα έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Το happy end είναι τόσο αναμενόμενο, όσο αυτό μιας ταινίας του Χόλιγουντ που θέλει να κόψει πολλά εισιτήρια:  μέσα σε θετικό κλίμα,  η τρόικα τα βρίσκει με τη κυβέρνηση, όπως έγινε χθές.  Ολοι πλέον περιμένουν το επόμενο επεισόδιο, στο οποίο η τροίκα θα ξαναπάθει ερωτική απογοήτευση με τον Βενιζέλο, πριν ο τελευταίος ζητήσει ταπεινά συγνώμη και ξαναπέσει στην αγκαλιά της.   Επειδή οι θεατές βαριούνται

Του Kωστα Iορδανιδη Η κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου κινείται πλέον σε υπερβατικό επίπεδο· οι υπουργοί της αναδεικνύονται σταδιακώς σε ήρωες ντοστογεφσκικούς, που έπαυσαν να φοβούνται το γελοίο, καθώς γεμάτοι αυτοπεποίθηση ότι ακολουθούν πολιτική σωτήρια για την Ελλάδα, πορεύονται προς τον κρημνό. Προχθές το βράδυ και πριν από τη «δραματική ψηφοφορία» στη Βουλή για την επιβολή εκτάκτου-μονίμου εισφοράς στα ακίνητα, ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος εξέπληξε αρχικώς τους συνεργάτες του και φυσικά το σύνολο των πολιτών της χώρας όταν εδήλωσε ότι «αν τα εισοδήματά σου είναι 100.000 ευρώ, στο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα θα προβλέπεται ότι πρέπει να εμφανίσεις 60.000 αποδείξεις». Με άλλα λόγια, εισήγαγε την αναγκαστική κατανάλωση του εισοδήματος των πολιτών σε ποσοστό 60%, διότι στην αντίθετη περίπτωση θα έχουν πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις. Το πρόβλημα κάθε ανθρώπου που έχει ρητορική ευχέρεια είναι ότι συχνά οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους. Μετατρέπονται σε ψηφί

Του Γιώργου Λακόπουλου Το υπουργείο Οικονομικών θα είναι το πρώτο υπουργείο στον πλανήτη που θα περάσει στο βιβλίο Γκίνες. Με ποιο επίτευγμα; Σχεδιάζει το πιο πολύπλοκο φορολογικό σύστημα στον κόσμο. Το θεώρημα του Πυθαγόρα είναι μόλις δεκαπέντε λέξεις. Οι δέκα εντολές του Μωυσή εκατόν δέκα. Ο φορολογικός νόμος Βενιζέλου θα χρειαστεί δυο - τρεις τόμους. Προφανώς, σε πλήρη αντιστοιχία με την υπόσχεση ότι θα απλοποιηθεί η φορολογική νομοθεσία. Ο στόχος είναι να βρεθούν όσοι κρύβουν εισοδήματα. Για να επιτευχθεί, θα μπουν στο ίδιο τσουβάλι με αυτούς που δεν κρύβουν. Το ιστορικό προηγούμενο βρίσκεται στην περίπτωση του Ηρώδη: έσφαξε όλα τα βρέφη της περιοχής για να εξολοθρεύσει το ένα που τον ενδιέφερε. Τελικά, άβυσσος η ψυχή ενός υπουργού Οικονομικών. Η ιδέα είναι απλή: ό,τι λεφτά πιάνει στα χέρια του ο καθένας, ή τα ξοδεύει ή τα βάζει στην άκρη. Να τα πετάει από το παράθυρο αποκλείεται. Τα υπόλοιπα είναι υπόθεση μαθηματικών υπολογισμών. Ο καθένας θα υποχρεωθεί να αποδείξει λ

του Άγγελου Παπαδημητρίου Παρακολουθώντας το πολιτικό γίγνεσθαι και βλέποντας όλους αυτούς τους αναμφίβολα καλούς ανθρώπους που μας κυβερνούν (με τις καλύτερες προθέσεις) να αγωνίζονται για την σωτηρία της Ελλάδος (Παπανδρέου, Βενιζέλος, Πάγκαλος, Σαμαράς, Παπαρήγα, Τσίπρας, Καρατζαφέρης, Ντόρα…) κατέληξα στο συμπέρασμα, πως όλοι τους και ενωμένοι ακόμα δεν θα μπορούσαν να πείσουν και να συγκινήσουν με κανέναν τρόπο τον ελληνικό λαό, γιατί απλούστατα, όχι μόνο είναι παντελώς αθώοι αλλά το τονίζουν κιόλας. Μηδενός εξαιρουμένου διάφανοι, έντιμοι, συνεπείς, οικογενειάρχες, μονογαμικοί, μορφωμένοι, αποστειρωμένοι, με άλλα λόγια βρασμένοι στον ατμό, υγιεινοί σαν την ύστερη φωνή της Νάνας Μούσχουρη. Πού είναι ο πρωταγωνιστής που θα ξεσηκώσει το κοινό, που είναι η τσίκνα, τα λιπαρά, τα οινοπνεύματα, τα σερμπέτια, τα ντουμάνια… Πού είναι ο μεγάλος αμαρτωλός αυτός που η εξουσία τον έκανε χίλια κομμάτια, αυτός που υπέπεσε σε όλα τα αμαρτήματα, αυτός που ως άλλος Σαούλ έμπρακτα μετανοημένος

του Στάθη Στην ατέλειωτη σειρά των πασόκιων βαρβαρισμών ο πιο πρόσφατος είναι το «μασάζ». Με τούτο οι γλωσσοπλάστες της συμφοράς (και πάντα της γλίτσας) εννοούν τη διαβούλευση (ανώτερων) στελεχών με (κατώτερα) στελέχη με σκοπό να αλλάξουν στους τελευταίους οι πρώτοι τη γνώμη (και τον αδόξαστο), να τους πείσουν ή να τους μεταπείσουν για κάτι· εννοούν δηλαδή με το «μασάζ» τη ζύμωση των φαιών κυττάρων κάποιου δυστυχούς (εφ' όσον τα διαθέτει) ή την πλύση εγκεφάλου κάποιου άλλου (θερμοκέφαλου, ανεγκέφαλου, κεφάλα, μπουμπούνα ή ό,τι άλλο συνώνυμο δίνει το νεοεκδοθέν Λεξικό Συνωνύμων - Αντωνύμων Μπαμπινιώτη)... Αλλάζουν τα πράγματα στην Αποικία, αλλάζουμε αφεντικά, αλλά, κύριοι, ας μη βιαζόμεθα να αντικαταστήσουμε τα αγάλματα των Αμερικανών στην αγορά με ανδριάντες των Τευτόνων - ας κρατάμε και καμμιά πισινή, μην ερεθίζουμε τώρα «τες λεγεώνες» κι αρχίζουμε πάλι ύστερα τα «Θεοί της Ασίας βοηθάτε μας», έχουμε γίνει θαρρώ σοφότεροι από τόσο. Κάθε τι στην ώρα του και το «Τρούμα

του Κώστα Βαξεβάνη Στα χρόνια της ενήλικης ζωής μου, θυμάμαι τους πάντες να βρίζουν το Δημόσιο. Τις ουρές, την αγένεια, την γραφειοκρατία, την μη εξυπηρέτηση. Η σοκαριστική αντίφαση, είναι πως αυτό το τερατούργημα που κατάπινε ανθρώπους και έφτυνε αναξιοπρέπεια, δεν άλλαξε, δεν μεταρρυθμίστηκε, δεν απειλήθηκε ποτέ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου θα έδιωχνε έως και τις Αμερικανικές βάσεις αλλά τίποτα από το ελληνικό Δημόσιο. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ, ήταν σε όλα αντιπαπανδρεϊκές, αλλά προς Θεού, όχι σε αυτό. Σήμερα λοιπόν, ακούω όλο και πιο πολλούς απ’ αυτούς που έβριζαν το Δημόσιο, να θεωρούν οποιαδήποτε επέμβαση στον Δημόσιο τομέα, ως αντιλαϊκή πολιτική. Τι θα γίνει λοιπόν με το Δημόσιο αλλά και με την παράνοια μας να ανακαλύπτουμε μια αόριστη ευθύνη αλλά ποτέ μια συγκεκριμένη επιλογή που θα απαντά στο τι πρέπει να γίνει με αυτή ακριβώς την ευθύνη; Το Δημόσιο υπήρξε το πεδίο την πολιτικής συναλλαγής. Το γήπεδο όπου έπαιζαν μπάλα οι υποκριτές πολιτικοί με την αναξιοπρεπή αντίληψη περί πο

του Δημήτρη Δανίκα Για μια στιγμή. Δύο τινά συμβαίνουν. Το πρώτο, ότι το τσουνάμι των μέτρων έχει καταβροχθίσει όλες τις οικονομίες σου. Επομένως, αναγκαστικά οι αποδείξεις πρέπει να καλύπτουν όχι το πενήντα αλλά το εκατό τοις εκατό του μισθού σου. Αντε το ογδόντα. Αφού μόλις και μετά βίας τα βγάζεις πέρα, τότε δεν περισσεύει μία. Ούτε για το στρώμα, ούτε για την κάλτσα της μαμάς, ούτε για το βιβλιάριο της γιαγιάς. Ο,τι εισπράττεις το εξανεμίζεις. Παίρνεις, δίνεις. Αρα κανένα πρόβλημα με το όριο που έχει βάλει ο  Βενιζέλος . Τι πενήντα, τι εξήντα, τι εβδομήντα. Εγώ, λες, τα δίνω όλα. Αυτή η πρώτη κατηγορία. Στην οποία περιλαμβάνεται και ένα θηριώδες, για την ευρωζώνη, ποσοστό πολιτών που γρονθοκοπούνται ανηλεώς από την φτώχεια. Πάμε τώρα στην δεύτερη κατηγορία. Των κατεργαραίων η αδήλωτη περιουσία. Για να μην καταναλώνουν ετησίως ούτε το μισό των εισοδημάτων τους σημαίνει απλά ότι έχουν μπόλικο μαύρο λίπος. Το ένα. Και το δεύτερο ότι στη διαδικασία της καθημερινής σου οικονομικής σ

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ Το  χωριό μας ήταν θλιμμένο και κακορίζικο. Παρόλο που καταγόμαστε από Ορέστες και Μολοσσούς, το μόνο υγρό στοιχείο ήταν μια γκιόλα πήχτρα στο κουνούπι, αλλά ενταγμένη στη συνθήκη Ραμσάρ, και είκοσι σπίτια κατοικημένα από συνταξιούχους και έναν αλητάμπουρα που έκανε χρόνια στη Γερμανία και στη φυλακή, όχι αναγκαστικά με αυτήν τη σειρά, τον Τζίμη τον Εσπα. Τον  λεγαμε έτσι επειδή μόλις άκουγε για «Εσπα» στην τηλεόραση, πριν μάθουμε την είδηση, αυτός την ξεφούρνιζε. Είτε ήταν για φράγμα, είτε για μουσείο, είτε για δημοτικό πανηγύρι, ο Τζίμης το προέβλεπε. Κι όταν τον ρωτούσαμε, έλεγε πως είχε κάνει Γερμανία και ήξερε τα κόλπα. Καθώς  το χωριό χτυπήθηκε από χρέη, μια με τα επιτηδεύματα και μια μέσω ΔΕΗ, λέγαμε να φύγουμε, διότι όλο το χωριό την περνούσε με είκοσι συντάξεις ΟΓΑ. Αλλο χωριό είχε πρόβατα, άλλο είχε γαμπρό βουλευτή, τα βόλευαν. Εμείς, μόνοι μας, με τους Μολοσσούς και τον Τζίμη. Πριν  φέρουμε πλατφόρμες να φύγουμε, ο Τζίμης είχε μια ιδέα. Ημα

του κοριτσιού του διπλανού portal Την  προηγούμενη εβδομάδα  παίδες μου αγαπημένοι σας είχα αφήσει (εντελώς σαδιστικά) στη μέση της κρεβατοκάμαρας να βλέπετε  τον μπαμπάκα μου (τον οποίο θα αποκαλώ στο εξής «αγαπούλα») να γκρεμίζει ένα ντουβάρι με τη βαριοπούλα άνευ λόγου και αιτίας. Τι είπα η άφρων κόρη; Άνευ λόγου και αιτίας; Χα! Και με λόγο και με αιτία, όπως θα δείτε παρακάτω, όταν το λαμόγιο θα σπάσει επιτέλους τη σιωπή του και θα ανοίξει τα χαρτιά του. -Γιατί διαλύεις το σπίτι μας αγαπούλα; Ρώτησα αφού είχα καβατζώσει τα 200 ευρώπουλα, προϊόντα παθητικής δωροδοκίας (νομίζω. Ή είναι ενεργητική όταν τα παίρνεις; Να θυμηθώ να ρωτήσω το Μάκη) - Κάτι ψάχνω, φύγε από δω, είπε αυτός συνεχίζοντας το γκρέμισμα. -Δεν τρελάθηκα. Μυρίζομαι ψητό. Αν δεν τα ξεράσεις όλα δεν το κουνάω ρούπι! -Κάπου έχει βάλει η μάνα σου λεφτά. Αυτά ψάχνω. Τρελή αλλά ελαφρώς καθησυχαστική δήλωση. Τουλάχιστον δεν ανοίγει τρύπα να παραχώσει κανα πτώμα. Κάτι είναι κι αυτό… (έχω γίνει ολιγαρκής στις π

του Δημήτρη Σαραντάκου Αίσθηση έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη η είδηση ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος δεν μπορεί να πληρώσει το ειδικό τέλος ακινήτων και ότι είναι αναγκασμένος να βγάλει στο σφυρί την περιουσία που κληρονόμησε. Τη σπαραχτική ομολογία την έκανε ο ίδιος στην εκπομπή των Καμπουράκη-Οικονομέα σήμερα το πρωί. Εμφανώς καταβεβλημένος, με χέρια που έτρεμαν, ο αντιπρόεδρος ψέλλισε: “Πρέπει να πληρώσω 7.500 και δεν τις έχω”. Πνίγοντας με δυσκολία ένα λυγμό, συνέχισε: “Πρέπει να πουλήσω ένα από τα ακίνητα που κληρονόμησα από τον παππού μου. Αν δεν βρω αγοραστή; Ας με βάλει φυλακή ο Βενιζέλος!” Το δράμα του αντιπροέδρου συγκίνησε βαθύτατα τους παρισταμένους. Τα μέλη του συνεργείου της εκπομπής έκαναν πρόχειρο έρανο μεταξύ τους και συγκέντρωσαν το ποσό των 86,20 ευρώ. Δυστυχώς το ποσό αυτό δεν αρκεί -κατόπιν τούτου, ομάδα φιλάνθρωπων πολιτών έχει ανοίξει λογαριασμό στην Τράπεζα Πειραιώς. Μπορείτε να καταθέτετε τον οβολό σας, με την ένδειξη Free Pan

Μ. Οθωνας (φωτογραφία αρχείου) Την ευθύνη για την... αυγοβολή κατά του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη Μαν. Όθωνα, πριν από λίγες μέρες, στο Ρέθυμνο, αναλαμβάνει η ιστορικός κ. Μαρίνα Δημητριάδου, με κείμενο που απέστειλε στο enet.gr (κείμενο το οποίο έχει αναρτήσει και σε blog, που δημιούργησε επί τούτου). Η κ Δημητριάδου αναφέρει: "Προβληματίστηκα αν θα έπρεπε να συνεχίσω αυτή την ιστορία αυγοβολής που έλαβε χώρα ένα κυριακάτικο πρωινό (25/9/2011) στη μαρίνα Ρεθύμνου με δράστρια εμένα και θύμα τον κ. Όθωνα, βουλευτή Ρεθύμνου και υφυπουργό του υπουργείου Δήθεν Προστασίας του Πολίτη. Αλλά φαίνεται πως τη συνεχίζει ο ίδιος ο κ. Όθωνας έχοντας υποβάλει μήνυση εναντίον μου για προσβολή της τιμής του (και επιπλέον δηλώνοντας παράσταση πολιτικής αγωγής για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης εν ολίγοις επιφυλάσσεται να μου ζητήσει χρήματα στο μέλλον!!!). Προβληματίστηκα επίσης για το ύφος που θα ήθελα να έχει ένα τέτοιο κείμενο: χιουμοριστικό ή σοβαρό; Η υπόθεση έχει και