Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2012

Έξωση...

Εικόνα
του Γιώργου Πήττα Ήρθε που λέτε, μία περίεργη εποχή στην ιστορία, κατά την οποία κρατικοί υπάλληλοι που κάποτε λέγονταν «Δικαστικοί Επιμελητές» μετονομάστηκαν   σε «Εξόδιοι Επιμελητές». Η δουλειά τους ήταν απλή- όπως και πρώτα άλλωστε.Ήταν, κατά κανόνα οι κομιστές του επίσημου κρατικού εγγράφου που ανήγγειλε την Συμφορά του Άλλου.  Όταν πια η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των αποφάσεων κατέληξε να είναι οι Εξώσεις, με τους αποδέκτες αμέσως μετά την επίδοση να αντιδρούν πέφτοντας  από ταράτσες και βεράντες, το Σύστημα, έτσι ευέλικτο που είναι, φρόντισε να μετονομάσει την σχετική υπηρεσία στην οποία συγχωνεύθηκαν για λόγους οικονομίας και μνημονιακής προσαρμογής και αρκετοί άλλοι κλάδοι. Κάποιες ειδικές αστυνομικές δυνάμεις, νοσοκόμοι και τραυματιοφορείς, ιερωμένοι  ληξίαρχοι και νεκροθάφτες, όλοι μαζί τώρα, συνιστούσαν το σώμα των  «Εξόδιων Επιμελητών». Λίγο νωρίτερα, μόλις λίγες μέρες πριν την  Έξωση που τα προκάλεσε όλα αυτά, είχε συμβεί  κάτι άλλο, τόσο μα τόσο εφιαλτικό

Κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους...

Εικόνα
του Γιώργου Λακόπουλου Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κάθε φορά που πρόκειται να ληφθεί μια απόφαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η ελληνική πλευρά ή δεν αντιλαμβάνεται τί ακριβώς πρόκειται να αποφασιστεί, ή πανηγυρίζει εκ των υστέρων για λάθος πράγματα. Το έκανε συστηματικά η κυβέρνηση Παπανδρέου. Η χώρα χανόταν και οι υπουργοί χειροκροτούσαν στο υπουργικό συμβούλιο τον Πρωθυπουργό επειδή θριάμβευσε σε κάποια σύνοδο. Το έκανε και η κυβέρνηση Παπαδήμου, για την ακρίβεια ο αντιπρόεδρός της. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ακόμη πανηγυρίζει για το περίφημο PSI,  ως προσωπική του επιτυχία, ενώ όλοι ξέρουν ότι σε αυτή την  υπόθεση η Ελλάδα ήταν περισσότερο θεατής και αποδέχθηκε όσα αποφάσισαν οι άλλοι. Οι οποίοι μάλιστα δεν δίστασαν να αποδοκιμάσουν και τον Παπανδρέου, όταν με την ιδέα του Δημοψηφίσματος έθεσε σε αμφισβήτηση τις αποφάσεις τους επί του θέματος. Παρ' όλα αυτά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προβάλλει ότι η υπογραφή του σε αυτή τη διευθέτηση – που μετέτρεπε τα ελληνικά ομόλογα σε σκληρό χρέος σε

Κι όμως, οι Γερμανοί δεν έχασαν - ακόμα...

Εικόνα
του Γεώργιου Π. Μαλούχου Δυστυχώς, δεν πρόκειται για ποδόσφαιρο: βάζεις το γκολ, πανηγυρίζουν οι οπαδοί στις κερκίδες... Οσο κι αν οι απλοϊκές και επίπεδες προσεγγίσεις είναι συχνά θελκτικές, τα πράγματα στην ευρωζώνη είναι κάτι παραπάνω από μπλεγμένα και οι χθεσινές αποφάσεις κάθε άλλο παρά τα ξεκαθάρισαν:  είναι ίσως μία από τις κλασικές εκείνες περιπτώσεις, που η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που φαίνεται. Πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι η γερμανική πολιτική υπέστη μια σημαντική ήττα στη Σύνοδο Κορυφής - μακάρι η παρούσα στήλη να μπορούσε να συμμεριστεί τις απόψεις τους. Ομως αυτή η «ήττα» ήταν πολύ περισσότερο συμβολική παρά πραγματική. Αντιθέτως, επί του πραγματικού πεδίου, ίσως μπορεί κανείς να πει ότι το Βερολίνο εξασφάλισε μια «νίκη». Κατά κάποιο τρόπο, οι Γερμανοί τα πήραν όλα. Ας προσπαθήσουμε να τα βάλουμε σε τάξη. Πρώτον, με τα 130 δισ. του Συμφώνου Ανάπτυξης η Γερμανία εξασφάλισε κάτι πολύ πιο σημαντικό γι' αυτήν: την τελική αποδοχή και κύρωση του Δημοσ

Η επόμενη μέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ...

Εικόνα
του Γιώργου Δελαστίκ Ιδιόμορφη και σαφώς πιο λεπτή από όσο γενικά εκτιμάται είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές. Δεν υπάρχει κατ' αρχάς η παραμικρή αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα έγραψε πραγματικά ιστορία για την Ελληνική Αριστερά με το εξαιρετικά υψηλό για τον χώρο αυτόν ποσοστό του 26,89% που πέτυχε, υπερβαίνοντας το μέχρι την Κυριακή μυθικό ποσοστό του 24,42% της ΕΔΑ το 1958. Στα σαράντα σχεδόν χρόνια από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα το καλύτερο ποσοστό που είχε ποτέ πετύχει η Αριστερά ήταν το μόλις 13,13% του ενιαίου Συνασπισμού της Αριστεράς (μαζί δηλαδή το ΚΚΕ και οι πρόδρομες δυνάμεις του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ). Η εκλογική επιτυχία επομένως του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 17ης Ιουνίου συνιστά ορόσημο στη μέχρι τώρα πορεία της Αριστεράς στην Ελλάδα. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Η διατήρηση όμως αυτής της τόσο υψηλής εκλογικής επιρροής δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Σε αντίθεση με παλιότερες αναμετρήσεις, που τα κόμματα της Αριστεράς τα ψήφιζαν εν γένει αριστερο

"Ανοιχτά Μικρόφωνα" απόψε...

Εικόνα
"Ανοιχτά Μικρόφωνα" απόψε και η 42η και τελευταία εκπομπή για τη φετινή χρονιά. Η καλή μουσική εκπομπή της Δημοτικής Τηλεόρασης Θεσσαλονίκης (TV 100), που μας κράτησε συντροφιά για όλη την τηλεοπτική σαιζόν, παρουσιάζει την Κατερίνα Δούκα και τους "Πλήρη 'ντάξει" σε ρεμπέτικα των 78 στροφών. Δείτε την εκπομπή απόψε στις 10:00 και σε επανάληψη την Κυριακή 1η Ιουλίου στις 15:30 το απόγευμα. Επίσης live στο διαδίκτυο κάνοντας κλίκ εδώ:  TV100 Live! Τα "Ανοιχτά Μικρόφωνα" θα συνεχίσουν να προβάλλονται, σε επαναλήψεις, για όλο το καλοκαίρι! Καλή διασκέδαση!

Παίζοντας τη Δημοκρατία...

Εικόνα
του Περικλή Κοροβέση Οι άνθρωποι της εξουσίας που έχουν βαμμένα τα χέρια τους στο αίμα (2.500 αυτοκτονίες, χώρια αυτές που δεν δηλώνονται) και που στην ουσία κήρυξαν τον πόλεμο σε αυτό το λαό – είναι τυχαίο άραγε πως η καταστροφή αυτής της χώρας, είναι συγκρίσιμη με πραγματικό πόλεμο; – ξανά σχηματίζουν κυβέρνηση με λίγο άρωμα Κουβέλη, που ταιριάζει με όλα και πάει παντού. Πέρα από τη δημαγωγική ρητορεία περί επαναδιαπραγματεύσεων, η πολιτική θα είναι η ίδια, μέχρι να οδηγηθούμε στις αναμενόμενες μεγάλες κοινωνικές αναταραχές, που θα είναι τώρα προβλέψιμες, άσχετα αν δεν ξέρουμε προς τα πού θα πάνε. Τώρα υπάρχει και ένας ισχυρός νεοναζιστικός πόλος, νομιμοποιημένος πια και θεσμοθετημένος, που ψηφίστηκε από 426.000 ανθρώπους και ξεπέρασε τη ΔΗΜΑΡ και το ΚΚΕ, και μπορεί να εκφράσει τη λαϊκή οργή -και να έχουμε ένα δεύτερο φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ, άλλα αυτή τη φορά από τη ναζιστική Ακροδεξιά. Ποια ήταν τελικά η έκπληξη των εκλογών; Τελικά, ποια ήταν η έκπληξη των εκλογών; Ο ΣΥΡΙΖΑ με

To σωτήριο «Όχι»

Εικόνα
του Γιάννη Βαρουφάκη Πρόκειται για την πρώτη φορά από τότε που ξέσπασε η Κρίση που η ΕΕ λαμβάνει μια απόφαση που να συνάδει με την λογική. Πρώτη φορά! Έπρεπε βέβαια πρώτα να βρεθεί η Ευρωζώνη δύο εβδομάδες προ της οριστικής και μη αναστρέψιμης διάλυσης και, το πιο σημαντικό, να βρεθεί κάποιος που να πει στην κα Μέρκελ: «Όχι κυρία μου. Δεν υπογράφω, ο κόσμος να χαλάσει, τα ανόητα κείμενα που μου θέτεις.» Ο κύριος αυτός ήταν, βέβαια, ο κ. Μόντι ο οποίος βρήκε το σθένος (να κάνει κάτι που κανείς δεν είχε τολμήσει πριν) για έναν απλό λόγο: Εδώ και δύο εβδομάδες, οι μεγάλες επιχειρήσεις της Βόρειας Ιταλίας ρευστοποιούν όσο-όσο και μαζικά περιουσιακά τους στοιχεία και μεταφέρουν τα κεφάλαια στην Ελβετία, στην Γερμανία, στο Λονδίνο και στην Νέα Υόρκη. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Ιταλία βρίσκεται στα πρόθυρα της πλήρους κατάρρευσης και ο κ. Μόντι είχε, το πολύ, δύο εβδομάδες για να κάνει κάτι πριν τον ανατρέψουν τα κόμματα που τον «στηρίζουν». Στήλωσε λοιπόν τα πόδια και έκανε αυτό που, α

Η τουρκική ανάμειξη στο... ναρκοπέδιο

Εικόνα
Tου Σταυρου Λυγερου Η κατάρριψη του τουρκικού μαχητικού-κατασκοπευτικού από τη συριακή αντιαεροπορική άμυνα έδειξε τα όρια της Αγκυρας. Ούτε το ψήφισμα αλληλεγγύης του ΝΑΤΟ ούτε οι μετακινήσεις τουρκικών στρατιωτικών μονάδων στη μεθόριο ούτε η προειδοποίηση του Ερντογάν αλλάζουν το γεγονός ότι η Αγκυρα ουσιαστικά «κατάπιε» τη δυναμική ενέργεια της Δαμασκού. Το καθεστώς Ασαντ δίνει μάχη επιβίωσης και ως εκ τούτου τα παίζει όλα για όλα. Η κατάρριψη του τουρκικού αεροσκάφους, άλλωστε, ήταν μια απάντηση. Η Αγκυρα είναι βαθιά αναμεμειγμένη στον συριακό εμφύλιο πόλεμο. Ο αντικαθεστωτικός Ελεύθερος Συριακός Στρατός έχει τις βάσεις του στην τουρκική πλευρά της μεθορίου. Από εκεί προμηθεύεται, με τη βοήθεια Αμερικανών πρακτόρων, οπλισμό και χρήματα και εκεί βρίσκει καταφύγιο. Χωρίς την υποστήριξη της Τουρκίας, οι Σύροι αντικαθεστωτικοί δεν θα είχαν επιβιώσει στρατιωτικά. Υπενθυμίζουμε ότι η Αγκυρα κατηγορεί το κουρδικό κρατίδιο του βορείου Ιράκ πως προσφέρει καταφύγιο στους αντάρτες

Τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν ακόμα χωριστεί.

Εικόνα
του Αντώνη Σουρούνη Ήταν πριν πολλά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν ακόμα χωριστεί σε πλούσιους και φτωχούς κι όλα πάνω στη γη ήταν μικρά, στενά και λίγα. Τα σπίτια μας ήταν μικρά, τα μαγαζιά ήταν μικρά,  η οδός Μουσών ήταν στενή, το κρεβάτι μου ήταν στενό, οι εκκλησίες ήταν μικρές, οι φίλοι μου ήταν μικροί. Και τα ρούχα μας ήταν στενά και λίγα, αφού ο παπα-Γιώργης που μας τα ‘δινε δε μας μετρούσε με τη μεζούρα. Ο κόσμος ήταν κι αυτός μικρός κι έπιανε από το δάσος  του Σέιχ Σου μέχρι τη θάλασσα του Λευκού Πύργου. Η ίδια η γη ήταν τόσο μικρή, που όταν πήγα σχολείο την είδα πάνω στο τραπέζι του δάσκαλου και μπόρεσα να την αγκαλιάσω. Τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα ήταν τόσο λίγα,  που όταν έβλεπες ένα χειροκροτούσες και το κοίταζες ώσπου να χαθεί, γιατί θ’ αργούσες πολύ να ξαναδείς άλλο. Τηλέφωνο ούτε ακούγαμε ούτε βλέπαμε. Για να το δει κανείς έπρεπε να φάει ξύλο.  Αν ήταν μικρός, στο γραφείο του διευθυντή του σχολείου΄ αν ήταν μεγάλος, στο γραφείο του διευθυντή

«Οι Άθλιοι»...

Εικόνα
του Δημήτρη Μάρδα Όταν ο Βίκτωρ Ουγκώ διέμενε στις Βρυξέλλες, επισκεπτόταν την περιοχή του Βατερλό ξημερώματα, γιατί ήθελε να φαντάζεται στο ομιχλώδες τοπίο, την εξέλιξη της ομώνυμης μάχης, που οδήγησε στην κατάρρευση του Ναπολέοντα.  Αν ζούσε ο Γάλλος συγγραφέας σήμερα, θα επισκεπτόταν την Ελλάδα στις αρχές του 2012, για να γράψει τη συνέχεια των «Αθλίων» του. Θα παρακολουθούσε λοιπόν σε 24ώρη βάση τoν «πόλεμο των Αθηνών», με αντιπάλους πολιτικούς, που οδήγησαν σε μια περιπέτεια με μεγάλο κόστος, εξαθλιωμένους εν πολλοίς ψηφοφόρους. Το κόστος του εγχειρήματος των πρόωρων εκλογών ξεδιπλώνεται σιγά-σιγά. Έτσι, όπως ανακοινώθηκε λίγες ημέρες πριν, το κόστος αυτό σε όρους μη απορρόφησης κονδυλίων ΕΣΠΑ κατά την πρόσφατη διμηνία, ανέρχεται σε 1 δις ευρώ. Το μεγαλύτερο βέβαια ενδιαφέρον παρουσιάζει το σκέλος της απόκλισης των εσόδων του προϋπολογισμού κατά το τελευταίο τρίμηνο. Έλλειψη σύνεσης, υποκρισία, πολιτικός αριβισμός, αλαζονεία, ενίοτε δειλία, αυτήν την εικόνα πρότασσαν ο