Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2013

Κυκλοφορεί ο "αιωνόβιος" ΚΑΤΟΙΚΟΣ!

Εικόνα
Κυκλοφορεί ηλεκτρονικά από σήμερα ο 100 τευχών ΚΑΤΟΙΚΟΣ Αμπελοκήπων - Μενεμένης! Στο επετειακό τεύχος υπάρχει ιδιαίτερο αφιέρωμα ευχών για το επίτευγμα της έκδοσης, που γίνεται η πλέον μακροευημερεύουσα έκδοση της περιοχής μας! Μαζί με τις ευχές των συμπολιτών μας, όλες οι σημαντικές τοπικές ειδήσεις του δήμου μας, με κύρια είδηση την ίδρυση νέας δημοτικής παράταξης. Η "Ενότητα για Αλληλεγγύη και Ανατροπή" , η νέα δημοτική παράταξη που θα πάρει μέρος στις προσεχείς δημοτικές εκλογές, υποστηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και καταθέτει την ιδρυτική της διακήρυξη. Την καθιερωμένη αρθρογραφία τού σημαντικού εκατοστού τεύχους του ΚΑΤΟΙΚΟΥ υπογράφουν οι: Νίκος Μπογιόπουλος pitsirikos Γιώργος Δελαστίκ Γιώργος Γιακουμίδης και Κώστας Κρικέλης ολόκληρος ο επετειακός, εκατοτευχίτης ΚΑΤΟΙΚΟΣ με ένα κλικ εδώ:  Ο εκατοτευχίτης ΚΑΤΟΙΚΟΣ 

Ο αβάσταχτος λαϊκισμός της ΔΗΜ.ΑΡ.

Εικόνα
του Γ. Ανανδρανιστάκη Η Αριστερά είναι διαρκής ευαισθησία, έλεγε ο Γιώργος Ιωάννου. Και όντως, η Αριστερά της Ευθύνης είναι διαρκώς ευαίσθητη για τη γνώμη των συστημικών μίντια. Της αρέσει να την επαινούν, να την κανακεύουν, να την αντιδιαστέλλουν με το καφριλίκι του ΣΥΡΙΖΑ κι όταν πέφτει στα νύχια της κριτικής και του θυμού τους, ταράζεται σφόδρα και αντιδρά σπασμωδικά. Δεν είναι διαπλεκόμενη με τα συστημικά μίντια η ΔΗΜ.ΑΡ., είναι ψυχικά εξαρτημένη από αυτά, τρέμει μη χάσει την εύνοιά τους, διότι χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει στο κέντρο της πολιτικής ζωής. Εκεί όπου έχει ταχθεί. Τόλμησε ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. Φώτης Κουβέλης να αφήσει ανοιχτό το ζήτημα της μετεκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον επιτευχθεί προγραμματική συμφωνία, και ποιος είδε τη διαπλοκή και δεν την εφοβήθηκε. Ντροπή, είστε έτοιμοι να κυβερνήσετε με τους λαϊκιστές και εσείς λαϊκιστές είστε και κρίμα που ανοίξαμε το σπίτι μας και σας βάλαμε στο σαλόνι μας που έχει μάρμαρο από όνυχα. Και καλ

Θές jobs: Μάθε τα μυστικά του Steve Jobs...

Εικόνα
γράφει το κορίτσι του διπλανού portal Παίδες, εγώ όλα τα κουσούρια τα έχω, αλλά μοναχοφάϊσα δεν είμαι. Μόλις μαθαίνω κάτι γαμάτο αμέσως τρέχω να το μοιραστώ μαζί σας. Τώρα που το σκέφτομαι, ζώντας σε μια εποχή όπου κανείς δεν δίνει του αγγέλου του νερό (πόσο μάλλον Perrier), δεν το βρίσκω καθόλου απίθανο να αγιάσω. Ας πάρουμε όμως το πράμα απ’ την αρχή. Προχτές το απόγευμα, στο πλαίσιο της αναβάθμισής μου, είχα κανονίσει να την κοπανήσω νωρίς από το baby sitting για να κάνω ένα ίντερβιου με μια εταιρεία συμβούλων, της οποίας δεν θα αποκαλύψω το όνομα για να μη πλακώσουν στις μηνύσεις. Πάω λοιπόν έχοντας καμουφλάρει όλο μου το δεξί ημισφαίριο (αυτό που κάνει τα τρελά, ξέρετε, τα κόλπα τα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία, με αποτέλεσμα να ψοφάω στην πείνα κοτζάμ διδάκτωρ-φιλόσοφερ, να πούμε). Το καμουφλάρισα που λέτε το πρόστυχο μέσα σε ένα φόρεμα ούλτρα office-chic γκρι ποντικί (επιλέγοντας το χρώμα αυτό είχα σκοπό να αφήσω να εννοηθεί πως η φάκα ήταν το γαμογραφείο τους. Είδατε εξ

Ο Αγκάμπεν, η Ακροδεξιά και η «τραπεζοκρατία»

Εικόνα
Του Νικόλα Σεβαστάκη* Tις προηγούμενες μέρες επισκέφτηκε την Αθήνα ο διάσημος Ιταλός φιλόσοφος Τζόρτζιο Αγκάμπεν για μια διάλεξη σε εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε από το Iνστιτούτο Πουλαντζά και τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ. Στο πλαίσιο της επίσκεψης, σε συνέντευξή του ο Αγκάμπεν δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι η Αριστερά δεν πρέπει να ασχολείται με την Ακροδεξιά διότι δεν είναι «αυτός ο εχθρός». Ο εχθρός, συμπλήρωσε, είναι το «τραπεζικό σύστημα». Κι αν καταλαβαίνω καλά το πνεύμα των απαντήσεών του στη συνέντευξη, η Ακροδεξιά συνιστά απλώς κάτι το οποίο χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις της ψευδούς δημοκρατίας για να υπονομεύσουν τις εναλλακτικές στο υπάρχον σύστημα διακυβέρνησης. Με άλλα λόγια, την Ακροδεξιά την κατασκευάζουν οι κυβερνήσεις για την ακύρωση κάθε πολιτικής που θα ήθελε να πάει μακρύτερα από το φιλελεύθερο κέντρο. Μοιάζει, ωστόσο, λίγο παράδοξο που μια τέτοια θέση προβάλλεται στη συγκεκριμένη συγκυρία. Παράδοξο και εντυπωσιακό (με την κακή έννοια). Ποια είναι η συγκυρία; Είναι

Πολιτική συσπείρωση στη Γερμανία κατά όλης της Ευρώπης

Εικόνα
του Γιώργου Δελαστίκ Ανακοινώθηκε χτες η συγκρότηση κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού» στη Γερμανία στην οποία θα συμμετάσχουν η δεξιά Χριστιανοδημοκρατική Ενωση (CDU) το κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) και η ακροδεξιά Χριστιανοκοινωνική Ενωση (CSU) της Βαυαρίας. Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς από πολιτική σκοπιά. Από μαθηματικής πλευράς των εκλογικών αποτελεσμάτων, θα μπορούσε άριστα να είχε σχηματιστεί μια κεντροαριστερή κυβέρνηση με πολύ μεγαλύτερη ιδεολογικοπολιτική συνοχή, αποτελούμενη από τους σοσιαλδημοκράτες, τους αριστερούς και τους οικολόγους, η οποία θα διέθετε απόλυτη πλειοψηφία στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο. Οι 192 έδρες των σοσιαλδημοκρατών, οι 64 των αριστερών και οι 63 των Πράσινων κάνουν αθροιστικά 319 έδρες έναντι των 311 των δεξιών CDU και CSU και φυσικά συνιστούν απόλυτη πλειοψηφία στις 630 έδρες του γερμανικού κοινοβουλίου, αφού υπερβαίνουν το κατώτατο όριο αυτοδυναμίας των 316 εδρών. Αυτά όμως είναι κοινοβουλευτικά μαθηματικά χωρίς την παραμικρή π

Μην κάνεις τίποτα, ζήτα μια μελέτη...

Εικόνα
του Νίκου Φραντζή Παλιότερα υπήρχε μεταξύ των πεπειραμένων πολιτικών μια πολύ συγκεκριμένη πεποίθηση που προερχόταν από μακρόχρονη εμπειρία στα κυβερνητικά τερτίπια και εκφραζόταν με ένα κλασικό και διαχρονικό ελληνικό πολιτικό αστείο: «Αν θες πραγματικά να παγώσεις τις εξελίξεις σε ένα θέμα, φτιάξε μια επιτροπή να το εξετάσει». Η εκσυγχρονισμένη version αυτής της -ίδιας ωστόσο κατά βάση- μεθοδολογίας λέει πολύ απλά: «Αν θες να μην κάνεις τίποτα, αλλά να φαίνεται ότι δουλεύεις και προχωράς, ανέθεσε σε κάποιον να κάνει μια μελέτη για τα πιο σοβαρά θέματα που σε απασχολούν». Χρειαζόταν λοιπόν να δημοσιοποιηθεί η έκθεση του ΟΟΣΑ για να ενημερωθεί το υπουργείο Ανάπτυξης, που την παρήγγειλε, ότι στην ελληνική αγορά υπάρχουν στρεβλώσεις οι οποίες δεν επιτρέπουν στις τιμές να διαμορφωθούν ελεύθερα, κρατώντας τες επιλεκτικά σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα, όταν στην ίδια αγορά το μισθολογικό κόστος έχει υποστεί πρωτοφανή συμπίεση; Αν ο υπουργός έκανε τον κόπο στον ενάμιση χρόνο της θη

Βρείτε τις ομοιότητες….

Εικόνα
του Μιχάλη Γ. Τριανταφυλλίδη Φοβάμαι ότι όλον αυτόν τον καιρό, που δεν παίρνουμε αποφάσεις ριζικές, κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Και είναι εν γνώσει μας, ότι τους κοροϊδεύαμε. Χθες ανακοινώθηκε η συμφωνία μεταξύ των δύο Γερμανικών κομμάτων που συζητούν για το θέμα εδώ και δυο μήνες. Στην Ελλάδα, τον Ιούνιο του 2012 κάθισαν, 2-3 μέρες, οι τρεις, απίθανα ελάχιστοι, φωστήρες του ανήλιου, θεοσκότεινου και διεφθαρμένου πολιτικού μας συστήματος και παρουσίασαν υποτίθεται Προγραμματική Συμφωνία διακυβέρνησης της χώρας , λες και γράψανε ψήφισμα για το διαπαραταξιακό. Κι όσοι, φανατικοί υπέρ της συγκυβέρνησης, το θεώρησαν ως ανέκδοτο, θεωρηθήκαν περίεργοι, γραφικοί και εχθροί ίσως του εγχειρήματος. Τη συνεχεία τη θυμάστε, πιστεύω. Δεν έφτανε αυτό, λοιπόν, και το 2013, η ΔΗΜ.ΑΡ. αποχώρησε από την κυβέρνηση με συνοπτικές διαδικασίες, στις οποίες συμμετείχαν καμιά εικοσαριά άτομα, εκ των οποίων οι δέκα τουλάχιστον, εξωθερμικοί, κομματικά τουλάχιστον. Με εκπληκτική δικαιολογία ό

Μια χαρά τα είχε πει ο Ανθιμος...

Εικόνα
του Κώστα Καίσαρη Ο κόσμος καίγεται και το νιμού χτενίζεται; Σε καμία περίπτωση. Η κατάσταση στην οικονομία και στις σκληρές διαπραγματεύσεις με την τρόικα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και αντιμετωπίζεται από όλους με την πρέπουσα σοβαρότητα. Σαν δεύτερος Σακεσπήρος, ο Γιώργος Λιάγκας αναρωτήθηκε: Οχι βέβαια «to be or not to be», αλλά «πώς έκανε το παιδί ο Φώτης Σεργουλόπουλος»; Εκανε έρωτα ή με σπερματέγχυση; Την πήδηξε την κυρία δηλαδή ή τον έπαιξε; Επειδή ως γνωστό, διευκρίνισε ο δημοφιλής παρουσιαστής, ο Σεργουλόπουλος δεν τα πάει και τόσο καλά με τις γυναίκες. Στον τομέα του σεξ. Επί πρώτης γερμανικής Κατοχής, λοιπόν, οι Ελληνες κάνανε χιούμορ και τραγουδάγανε «τίνος είναι ρε γυναίκα τα παιδιά». Επί γερμανικής Κατοχής Νο2 σήμερα, το μείζον ερώτημα εντοπίζεται στο πώς έκανε το παιδί ο Σεργουλόπουλος. Αυτά βλέπει ο ιεράρχης Ανθιμος και διαπιστώνει ότι έρχεται η συντέλεια του κόσμου. Ο ένας του καλός φίλος ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος είναι στη φυλακή. Ο Ψωμιάδης που είναι ακόμα πι

«Λυκόμορφοι φορολόγοι» και καθ’ έξιν μπουρδολόγοι…

Εικόνα
του Νίκου Μπογιόπουλου Μην πάει το μυαλό σας στο κακό.  Όσα ιστορούνται στη συνέχεια δεν έχουν σχέση με τη σημερινή Ελλάδα. Καμία! Αυτά γίνονταν παλιά. Συνέβαιναν επί Τουρκοκρατίας. Και είναι πραγματικά να φρίττεις και να τρέμεις από οργή με τα (επί Τουρκοκρατίας…) βάσανα του λαού. Διαβάζουμε (*):     « Κύριο καθήκον των κοινοτικών αρχόντων της εποχής, ήταν το "στρώσιμο των τεφτεριών". "Εριχναν τα τεφτέρια", σήμαινε ότι όριζαν το φόρο που έπρεπε να πληρώσει κάθε μέλος της κοινότητας, ανάλογα με την περιουσιακή του κατάσταση (ιδιόκτητο σπίτι, χωράφια κλπ.) και τα εισοδήματά του, με βάση το "κατάστιχο" που συντασσόταν από εκτιμητές κάθε 7 χρόνια. Την είσπραξη έκανε ο "γραμματικός" του χωριού ή κάποιος ειδικός φοροεισπράχτορας.  Οι φόροι, αυτοί ήταν άσχετοι από άλλα "δοσίματα"  για κοινοτικές ανάγκες (δρόμους, γεφύρια, κονάκι του βοεβόδα, πληρωμή ζημιών, αμοιβή κοινοτικών υπαλλήλων, δασκάλων, υδρονόμων, αγροφυλάκων κλπ.).  Οι κο

Ένας άλλος κόσμος είναι δω και δεν είναι καπιταλιστικός

Εικόνα
του Γιώργου Καλλή Κάποτε η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε υποστηρίξει ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική στον καπιταλισμό». «Και όμως υπάρχει εναλλακτική και είναι ήδη εδώ», υποστηρίζει από την άλλη, ο διάσημος κοινωνιολόγος  Manuel Castells , γνωστός για την οξυδέρκεια του όντας ένας από τους πρώτους διανοητές που διέκριναν την μετάβαση από την βιομηχανική κοινωνία στην  δικτυακή κοινωνία της πληροφορίας . Στη  νέα του δουλειά , ο Castells υποστηρίζει ότι εν μέσω κρίσης μια νέα δομική αλλαγή λαμβάνει χώρα στις κοινωνίες της Δύσης. Πλήθος νέων ανθρώπων αυτο-οργανώνεται και παίρνει τις τύχες στα χέρια του, ανακτώντας βασικές παραγωγικές διαδικασίες από την αγορά και συμπληρώνοντας το Κράτος στην εξασφάλιση πρόνοιας. Η εμπειρική έρευνα των Castells, Conill και της ομάδας τους στη Βαρκελώνη, η οποία αποτυπώνεται στο ντοκιμαντέρ « Φόρος Τιμής στην Καταλονία ΙΙ » (αναφορά στο ομώνυμο έργο του Όργουελ για το αναρχικό πείραμα στην Καταλονία κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου), αναλύει πληθώρα

Ο Παπανικολής ακόμα γέρνει;

Εικόνα
Του Θανάση Καρτερού Προχτές το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου συντάχθηκε αναφανδόν και σχεδόν λυρικώ τω τρόπω με τον μονίμως επικό Άδωνη: «Οι σχέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τις πολυεθνικές του φαρμάκου έγιναν σε αυτό το διάστημα απόλυτα ορατές», απεφάνθη. Απόλυτα ορατές – που πάει να πει ότι το πράγμα βγάζει μάτι, γιατί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν φημίζεται και τόσο για την όρασή της όταν πρόκειται για φαινόμενα διαπλοκής. Χτες, άλλο κακό. Ο Βενιζέλος κατήγγειλε «τον Τσίπρα και το επιτελείο του» ότι εξυπηρετούν συμφέροντα «που συνδέονται με τις αμυντικές προμήθειες και τη ναυπηγική βιομηχανία, πέραν των συμφερόντων που επενδύουν γενικά στο αδιέξοδο, στην οικονομική καταστροφή της χώρας, την επιστροφή στη δραχμή». Αυτά αναφέρει το κείμενο-απάντηση του ΠΑΣΟΚ στην πρόταση για εξεταστική με αντικείμενο τα έργα και τις ημέρες του Βενιζέλου επί των ναυπηγείων και υπό τα υποβρύχια. Πολλές οι αποκαλύψεις για ένα διήμερο – δεν είναι έτσι; Ο ΣΥΡΙΖΑ εξυπηρετεί ταυτόχρονα συμφέρ

Προσπάθησαν να μας πατήσουν, αλλά με τα πόδια τους έδειξαν που είναι η αλήθεια

Εικόνα
Του Κώστα Βαξεβάνη Πέρασε ένας ακριβώς χρόνος, για να τελειώσει η περιπέτεια με τη δίωξη για τη Λίστα Λαγκάρντ. «Ομόφωνα αθώος» ήταν η απόφαση του δικαστηρίου. Πλημμύρισε πάλι ο  Διεθνής Τύπος  με σχόλια για τη νίκη της Ελευθερίας του Τύπου. Αυτή τη φορά και στον ελληνικό Τύπο, δειλά δειλά έγραψαν για την αθώωση. Μια πρόταση για την αθώωση και 50 γραμμές για την πρόταση ενοχής που έκανε ο εισαγγελέας. Καταλαβαίνω πως δεν χάρηκαν και πολύ και έχουν δίκιο. Γιατί είμαστε εδώ, απαλλαγμένοι από ένα βάρος, για να συνεχίσουμε να δείχνουμε «την αλήθεια όπως είναι και τη δημοσιογραφία όπως πρέπει να είναι». Αυτή η αναφορά μου, στα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης, γίνεται απλώς για να δείτε πόσο ανίσχυρα είναι και πόσο γυμνά αν τους αφαιρέσεις τα δάνεια απ τις Τράπεζες και τις διαφημίσεις απ τους Τραπεζίτες. Τον έρωτα του Μαξίμου και τα one night stand με την Ιπποκράτους. Ήταν δύσκολος και διδακτικός αυτός ο χρόνος. Ένα περιοδικό που μόλις είχε δημιουργηθεί, βρέθηκε στο επίκεντρο μιας σκλη