ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

του Γιώργου Πήττα […] Τὸ βράδυ βρῆκα τὴν περικοπή: «τὸν ἔδεσαν χειροπόδαρα» μᾶς λέει «τὸν ἔριξαν χάμω καὶ τὸν ἔγδαραν τὸν ἔσυραν παράμερα τὸν καταξέσκισαν ἀπάνω στοὺς ἀγκαθεροὺς ἀσπάλαθους καὶ πῆγαν καὶ τὸν πέταξαν στὸν Τάρταρο κουρέλι». Ἔτσι στὸν κάτω κόσμο πλέρωνε τὰ κρίματά του Ὁ Παμφύλιος ὁ Ἀρδιαῖος ὁ πανάθλιος Τύραννος […] Το κλείσιμο του έσχατου ποιήματος του Γιώργου Σεφέρη.  31 Μαρτίου 1971. Όταν ο ηγέτης της κεντροδεξιάς παράταξης στην αγωνία του  να φέρει πίσω τις ομάδες των ψηφοφόρων που έχουν μεταναστεύσει στο νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής επιβάλλει έναν τηλεοπτικό πλασιέ ως  Υπουργό Υγείας , καταλαβαίνει κάποιος ( αφού προσθέσει στον χυλό και όλα τα άλλα ) πως η υπόθεση στο σύνολό της, είναι χαμένη.  Γιατί βέβαια, η σημερινή συμμετοχή του Αδώνιδος έχει πολλαπλάσια μεγαλύτερο βάρος από εκείνη της  κυβέρνησης  που στήριξαν  ο αλήστου μνήμης ΛΑ.Ο.Σ  και ο τσομπάνης του. Άλλωστε, έλαβε και τα εύσημα του Παγκαλολαλίστατου που τον απεκάλεσε «καλλιτ

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός Πού “σαι Ανδρέα για να δεις τα τεκνά της αλλαγής -αυτό το μεταλλαγμένο σύνθημα ταιριάζει καλύτερα από το παλιό για τα μεταλλαγμένα στελέχη του σημερινού γενετικά μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό το επιβεβαίωσε κι ο καυγάς τους για τον Ανδρέα με τον Βορίδη. Προσέξτε: Για το αντιρατσιστικό που ο Αθανασίου έβαλε στο ράφι σώπασαν. Για τις αναδιαρθρώσεις (βλέπε απολύσεις) που εξαγγέλλουν ο Άδωνης και ο Κυριάκος το βούλωσαν. Για το αίσχος της κράτησης του Σακκά σχεδόν τρία χρόνια χωρίς δίκη το έραψαν. Και πότε μόνο θυμήθηκαν ότι έχουν στόμα και μιλιά κι έβγαλαν γλώσσα στους δεξιούς συμπεθέρους; Όταν ο Βορίδης, μιλώντας στο συνέδριο της ΝΔ, φόρτωσε στον μακαρίτη τον Ανδρέα την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα. Με τους ζώντες δηλαδή η δεξιά μπορεί να κάνει ότι θέλει. Να τους δέρνει, να τους φυλακίζει, να τους να-μην-πούμε-τι και το ΠΑΣΟΚ να δίνει ένα χεράκι στο έργο της. Αλλά όχι να τα βάζει και με τους απελθόντες κα ιδίως με τον Ανδρέα.! Ποιος είδε το

του Κώστα Καίσαρη ΜΕΓΑΛΑ λόγια μεγάλου ανδρός: «Η πάταξη της βίας στα γήπεδα είναι εθνική υπόθεση». Τάδε έφη Γιάννης Ανδριανός επί τη αναλήψει των καθηκόντων του υφυπουργού Αθλητισμού. Δύο πράγματα είναι δεδομένα και αναλλοίωτα στην πάροδο των χρόνων στην Ελλάδα: Οτι ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών ανοίγει τον πόλεμο στη φοροδιαφυγή και ο εκάστοτε υφυπουργός Αθλητισμού στη βία. Με το στόμα. Μέχρι να έρθει ο επόμενος για να πει και να επαναλάβει ακριβώς τα ίδια. Ταυτόχρονα η κοινή γνώμη και ειδικότερα της Μακεδονίας, που τον έχει τιμήσει κατ' επανάληψη με την ψήφο της, χαιρετίζει τη δυναμική επανεμφάνιση του έκπτωτου περιφερειάρχη. Οποιος νομίζει ότι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, αυτός ο γίγαντας της πολιτικής, θα λουφάξει επειδή είναι ένα βήμα πριν από τις φυλακές Διαβατών, προκειμένου να κάνει παρέα στον Παπαγεωργόπουλο, είναι βαθιά νυχτωμένος. Η δήλωση του Ψωμιάδη σχετικά με το 9ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας που αρχίζει σήμερα ήταν βαρυσήμαντη: «Στο συνέδριο θα είμαι παρών, πρ

Επιμέλεια: Αναστασία Τέντε Όλοι δεν πιστεύουμε ότι η ελευθερία είναι ένα αγαθό; Όχι πάντα όμως, όπως υποστηρίζει η  Renata Salecl , φιλόσοφος από τη Σλοβενία. Η ελευθερία να  διαλέγει κανείς  από έναν απεριόριστο αριθμό  επιλογών σταδιοδρομίας ή ακόμα και μάρκα καφέ γίνεται τελικά ένα βάρος. Η σύγχρονη καπιταλιστική μας κοινωνία κυβερνάται από μία  «τυραννία της επιλογής».  Spiegel: Κυρία Salecl στην αλυσίδα εστιατορίων Subway πρέπει να πάρουμε κάμποσες αποφάσεις πριν καταλήξουμε στο γεύμα που θα απολαύσουμε. Αυτό εννοείτε όταν κάνετε λόγο στις διαλέξεις σας  για την «τυραννία της επιλογής»; Salecl:  Προσπαθώ να αποφεύγω μέρη όπως το Subway αλλά αν καταλήξω εκεί πάντα παραγγέλνω το ίδιο γεύμα. Όταν αναφέρομαι στην «τυραννία της επιλογής» εννοώ την ιδεολογία που έχει τις ρίζες της στην εποχή  του μεταβιομηχανικού καπιταλισμού. Ξεκίνησε με το αμερικάνικο όνειρο- την ιδέα δηλαδή ενός αυτοδημιούργητου ανθρώπου που προσπαθεί να βρει το δρόμο του από τα κουρέλια στα πλ

γράφει: το κορίτσι του διπλανού portal Για πολλά πράγματα έχω αμφιβολίες, παίδες μου αγαπημένοι, αλλά για ένα πράγμα είμαι 100% πόζιτιβ: η ανθρώπινη βλακεία, η πιο διαδεδομένη και κυρίως η πιο ανίατη αρρώστια, θα ξεπαστρέψει τελικά το θλιβερό μας είδος. Διότι ο κάθε φθισικός, η κυρία με τις καμέλιες φερ’ ειπείν, μια υποψία την έχει ότι δεν χαίρει άκρας υγείας. Βλέπει το αίμα στα πτύελα και πάει ο νους της στο κακό, δεν ψάχνεται αν έφαγε φράουλες χτες το βράδυ. Ο καρδιακός πάλι βλέπει ότι λαχανιάζει σαν τρένο του ΟΣΕ μόλις ανεβεί δυο σκάλες και αρχίζει να σκέφτεται να κόψει τα 2 από τα 3 κιλά παϊδάκια που χλαπακιάζει στην καθισιά του. Ο βλαξ όμως έχει αυτοπεποίθηση. Τον φτύνουν και ρωτάει γιατί το yahoo weather δεν πρόβλεψε βροχή. Τον γιαουρτώνουν και νομίζει ότι είναι το νέο διαφημιστικό χάπενιγκ της ΦΑΓΕ. Βρίσκει το χέρι του πορτοφολά μέσα στην τσέπη του και πιστεύει ότι τον χουφτώνει λόγω ακατανίκητης ομορφιάς. Θα τον ξεχωρίσετε από μακριά μέσα σε μια παρέα γιατί είναι ο μόνος

του Παντελή Μπουκάλα Εξωνημένος κατάσκοπος ή ανιδιοτελής ρομαντικός; Προδότης της πατρίδας του ή πολίτης του κόσμου που για να προστατέψει το σύνολο αδιαφορεί για τη ζημιά που ίσως υποστεί το μερικό; Διπλός ή τριπλός πράκτορας ή μήπως ένας μετανιωμένος άνθρωπος, που είδε με τα μάτια του πόσο προσβάλλει την προσωπική ζωή και τις πολιτικές ελευθερίες ο πλανητικός Μεγάλος Αδερφός με πρόσχημα κάποιον «πατριωτικό νόμο» ή τον «αντιτρομοκρατικό σχεδιασμό»; Καλύτερα απ’ όλους, μετά τον ετάζοντα καρδίας και νεφρούς, το γνωρίζει ο ίδιος ο κ. Εντουαρντ Σνόουντεν. Αμερικανός πολίτης μέχρι προχθές, είναι πλέον ανέστιος και φυγάς, διωκόμενος επειδή αποκάλυψε ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα παρακολούθησης τηλεφωνικών και διαδικτυακών συνομιλιών. Το ξέρουν ίσως και οι συνάδελφοί του στις μυστικές υπηρεσίες, ιδίως αν παρακολουθούσαν και τις κρυφές σκέψεις του. Εμείς, μακριά από κέντρα και παράκεντρα, μένουμε με τις υποθέσεις μας, που σίγουρα δεν θα γίνουν σενάρια για πλουτοφόρες κατασκοπευτικές ταινίες

του Γεώργιου Π. Μαλούχου Στις 20 Μαίου 2010, η καγκελάριος Μέρκελ πανηγύριζε μία προσωπική της επιτυχία, όπως η ίδια έλεγε σε ασυνήθιστα γι΄ αυτήν θριαμβικούς τόνους, μιλώντας στη γαλλική εφημερίδα «Le Monde»: την εμπλοκή του ΔΝΤ στην υπόθεση της ελληνικής «διάσωσης»: «ήταν σημαντικό για μένα», δήλωνε. «Διαφήμιζε» ότι με την προσωπική της επιμονή πέτυχε τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Ένα μήνα πριν, στις 24 Απριλίου, η Γερμανίδα καγκελάριος είχε δηλώσει: «Δεν θα δοθεί καμία βοήθεια στην Ελλάδα μέχρι να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο»… Πέρασαν έκτοτε περισσότερα από τρία χρόνια, μέχρι που φτάσαμε στον αντίποδα: πρώτα ο Γερμανός Ασμουσεν της ΕΚΤ να ανοίγει τη συζήτηση για το διαζύγιο με το ΔΝΤ και τώρα ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Σόιμπλε να δηλώνει ευθέως, μόλις προχθές, στον απόηχο της περίφημης αυτοκριτικής έκθεσης του Ταμείου, ότι έχει έρθει η ώρα να διώξουμε το ΔΝΤ από την Ευρώπη… Η σύγκρουση Βερολίνου – ΔΝΤ πάνω στην Ελλ

του Σεραφείμ Κοτρώτσου Σε πρόσφατο άρθρο της στην Καθημερινή η κυρία Μιράντα Ξαφά, σύμβουλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη (1990-93) και εξέχων στέλεχος διεθνών οίκων και funds που διαδραμάτισαν το δικό τους ρόλο στα σενάρια χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας κατά την τελευταία τριετία, χαρακτηρίζει  "σουρεαλιστική"  την κυβερνητική κρίση που προκλήθηκε για την ΕΡΤ. Κι όταν χαρακτηρίζει "σουρεαλιστική" την πολιτική κρίση που είχε ως αφετηρία το "μαύρο" στις συχνότητες της δημόσιας τηλεόρασης είναι απολύτως προφανές πως η νεοφιλελεύθερη οικονομολόγος θεωρεί πως μία τέτοια αντιπαράθεση ήταν άνευ αξίας και επ'  ουδενί δεν θα έπρεπε να θέσει σε κίνδυνο την πολιτική σταθερότητα. Η επίκκληση της ανάγκης "πολιτικής σταθερότητας", άλλωστε, είναι το σύγχρονο τοτέμ πολιτικών και συντηρητικών/ μνημονιακών οικονομολόγων. Οι δανειστές έχουν ομολογήσει, μάλιστα, ότι οι εκλογές στην Ελλάδα είναι αυτές που εκτροχίασαν το πρόγραμμα λιτότητας (σχετικές

του Δημήτρη Κυριακόπουλου Η ΔΗΜΑΡ είναι στο 3% και αν γίνονταν αύριο εκλογές θα πάλευε για να μπει στη Βουλή. Αλήθεια, ποιος θα κερδίσει αν η ΔΗΜΑΡ δεν εκλέξει βουλευτές; Ποιος θα χάσει αν η ΔΗΜΑΡ μείνει εκτός Βουλής; Τρέξαμε να κατασπαράξουμε τη ΔΗΜΑΡ και τον Κουβέλη γιατί αποχώρησε από την κυβέρνηση, γιατί; Μήπως γιατί από την ώρα που είπε το μεγάλο "φεύγω" έπεσαν οι μάσκες αυτών που τόσα χρόνια έκαναν καριέρα στην πλάτη της Κεντροαριστεράς; Τι σχέση είχε ο άνθρωπος που έχει κορνίζα τον Λεωνίδα Κύρκο στο γραφείο του με το ΠΑΣΟΚ του αντιπροέδρου Βενιζέλου και των δεκαπέντε υπουργών; Τι σχέση έχει το παλιό ΚΚΕ Εσωτερικού με τον Σαμαρά, τον Μητσοτάκη και τον Αβραμόπουλο; Μπράβο σε όλους που ωρύονται ότι η ΔΗΜΑΡ πρόδωσε τη μεταρρυθμιστική Αριστερά, μπράβο σε όλους που εκφράζουν το μένος τους για την παράταξη που σταμάτησε να στηρίζει τον πρωθυπουργό, εκείνον που αποφάσισε ότι δεν έχουμε πρόβλημα ρατσισμού, αυτόν που νταηλίκι έκλεισε την ΕΡΤ και έστειλε 2.650 εργαζομένο

της Ευγενίας Μπουρνόβα Είναι απίστευτο με πόση ευκολία κάποιοι διατείνονται ότι η ΔΗΜΑΡ δεν έπρεπε να φύγει από την κυβέρνηση!  Ούτε το ΚΚΕ και οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατέχουν, με αυτόν τον απόλυτο τρόπο, την αλήθεια για το τι πρέπει να γίνει! Βεβαίως, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ποτέ δεν διάβασαν τις θέσεις της ΔΗΜΑΡ και, ιδίως, τις θέσεις της για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Θα είχαν καταλάβει ότι για τη Δημοκρατική Αριστερά η έννοια της μεταρρύθμισης δεν είναι ουδέτερη και έχει πρόσημο, όπως συνηθίζουμε να λέμε μερικές δεκάδες χρόνια τώρα όσοι προερχόμαστε από την ανανεωτική Αριστερά. Δεν βαφτίζουμε «μεταρρύθμιση» την όποια αλλαγή και δεν θεωρούμε ότι αυτή επιβάλλεται από την πολιτική εξουσία, αλλά είναι προϊόν διαδικασίας κοινωνικής συναίνεσης στην οποία καταλήγει η κοινωνία που εμπιστεύεται την πολιτική εξουσία.                     Ποια από τις βασικές αυτές προϋποθέσεις ικανοποιούνταν στη διάρκεια της συμμετοχής της ΔΗΜΑΡ στην λεγόμενη τρικομματική κυβέρνηση;  Για

του Θανάση Καρτερού Να φαντάζεται άραγε ο Βενιζέλος ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ θα ανακάμψει με την είσοδό του στην κρεβατοκάμαρα του Σαμαρά; Ότι, όπως γράφουν οι εφημερίδες της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης, που δεν τους κακοφαίνεται ο Άδωνης, ούτε τους κακοπέφτει ο Βορίδης, ότι πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά τους θα ‘ναι; Ή λέτε να υπολογίζει το συμφέρον του έθνους και του λαού, όπως τόσο συχνά επαναλαμβάνει, και να θυσιάζει προσωρινώς γι’ αυτά τα ηθικά και τα μεγάλα το συμφέρον του κόμματός του, με την προσμονή της ανταμοιβής; Ας το δούμε από πιο κοντά το ζήτημα: Τι είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ και ποιους εκφράζει; Έχει έστω και την ελάχιστη σχέση με το σοσιαλισμό, με τη δημοκρατία, με την Ελλάδα που ανήκει στους Έλληνες και με τους μη προνομιούχους που το στήριζαν κάποτε και το ανέδειξαν σε πανίσχυρο κόμμα; Ποιες ακριβώς είναι οι διαφορές του με την ακροδεξιάς πατέντας δεξιά του Σαμαρά –ή και με τον Μάνο και τον Τζήμερο ακόμα; Γιατί ένας άνεργος, ένας υπάλληλος, ένας εργάτης, έ