Συμπεριφορά 100% δημοσιοϋπαλληλική
ΤΟ λάθος είναι μέσα στο παιχνίδι. Εστω κι αν πρόκειται για παιχνίδι Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το έκανε κι ο Κασίγιας κι έδωσε τη χαριστική βολή στην Ισπανία, που εισέπραξε την πεντάρα από την Ολλανδία. Το έκανε κι ο Μανωλάς όταν δεν έβαλε καλά το πόδι του στην μπάλα στο πρώτο γκολ των Κολομβιανών. Εγκληματικό το λάθος στο δεύτερο γκολ.
Σε κόρνερ, δηλαδή, η μπάλα στο πρώτο δοκάρι και σχεδόν πριν σκάσει στο έδαφος να την κερδίζει επιθετικός κι όχι αμυντικός. Λάθη αρκετά έκανε ο Χολέμπας, που έχει αυτό το πρόβλημα σχετικά με την αμυντική συμπεριφορά του. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο κι αυτά είναι που κάνουν τη διαφορά. Δεν κερδίζουν τα ματς οι ομάδες που υπερέχουν στη στατιστική. Που έχουν περισσότερο χρόνο την μπάλα στα πόδια τους, που έχουν περισσότερες τελικές προσπάθειες κ.λπ.
Τα ματς τα κερδίζει αυτός που βάζει περισσότερα γκολ. Η Κολομβία έβαλε τρία και η Ελλάδα κανένα. Είχε γκίνια ο Γκέκας στην κεφαλιά στο δοκάρι. Είχε. Κι αυτό είναι όμως μέρος του παιχνιδιού. Πώς έφτασε δηλαδή η Ελλάδα να πάρει το Γιούρο το 2004; Οι λαμαρίνες στις διαφημιστικές πινακίδες πίσω από την εστία του Νικοπολίδη στον ημιτελικό με την Τσεχία είχανε πετσικάρει. Τόσο δυνατά χτύπαγε η μπάλα στα σουτ, που έβγαινε άουτ. Οταν εσύ κάνεις τη μία ευκαιρία γκολ είναι καλά.
Οταν την κάνει ο άλλος είναι τυχερός. Το ματς, λέει, «κρίθηκε στις λεπτομέρειες». Μα εκεί ακριβώς βρίσκονται οι διαφορές των ομάδων στο ποδόσφαιρο. Ο καλός εκμεταλλεύεται τη λεπτομέρεια, ενώ στον κακό λειτουργεί εις βάρος του. Λάθη συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Αυτό που δεν δικαιολογείται είναι οι λάθος επιλογές. Τα λέγαμε και πριν από το τουρνουά: Ο Μήτρογλου δεν είναι καλά και ο Γκέκας δεν μπορεί. Σαμαράς και Σαλπιγγίδης δεν είχανε καλή σεζόν. Ακόμα χειρότερη είχε ο Κατσουράνης. Θα ανασταινόταν στη ζέστη και την υγρασία της Βραζιλίας;
Δουλειά του προπονητή είναι να βρίσκει λύσεις. Οπως βρήκε με τον Κονέ. Κι όλα αυτά απέναντι σε μια μέτρια για να μην πούμε κακή ομάδα. Στο περπατιστό παίζανε και οι Κολομβιανοί. Ούτε μια κόντρα επίθεση δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν. Πριν από το Μουντιάλ έγραφα ότι βλέπω το ποτήρι μισοάδειο... Οχι μισογεμάτο. Σίγουρα οι δυνατότητες του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι περιορισμένες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εσύ ως προπονητής δεν θα προσπαθήσεις για το καλύτερο δυνατό.
Ποιος μπορούσε να βρει την ενδεκάδα της Εθνικής επί Ρεχάγκελ; Σε κάποια παιχνίδια μόλις τη μάθαινε ο Γκαγκάτσης, έκανε το σταυρό του. Τώρα με τον Σάντος δεν ξέρεις μόνο τους έντεκα. Ξέρεις ποιες θα είναι κατά σειρά και οι τρεις αλλαγές. Και ποιοι θα μπούνε και ποιοι θα βγούνε. Αντίληψη και συμπεριφορά 100 τοις 100 δημοσιοϋπαλληλική.
Την τύχη στο ποδόσφαιρο, όπως και γενικότερα στη ζωή, τη φτιάχνεις μόνος σου. Οταν ήταν καλή η Εθνική ομάδα δεν είχε κανένα πρόβλημα. Και οι λεπτομέρειες ήταν μαζί της. Οταν είσαι μέτριος, όταν είσαι κακός, η μπάλα θα κάνει το χατίρι στον αντίπαλο. Δεν θα κάνει το δικό σου.
Και ξαναλέμε: Ολα αυτά απέναντι σ' έναν αντίπαλο που σου έδωσε το γήπεδο και σου είπε «παίξε». Αν βρεθεί αντίπαλος που θα πρεσάρει ψηλά και θα μας τρέξει, τι θα γίνει; Αν αυτός που αρκείται στο ένα-μηδέν σου βάζει τρία, πώς θα καθαρίσεις μ' αυτόν που θα σε πιέσει; Αυτά.
Δεν ήταν μόνο λόγια ο Μάνος Χατζιδάκις, αλλά πάνω απ' όλα έργα
ΑΚΡΙΒΩΣ δεκατέσσερις λέξεις: «Ο αληθινός νέος σήμερα αποκαλείται “αναρχικός” με την ίδια ασυνειδησία που κάποτε αποκαλείτο αριστερός». Ποιος το είπε αυτό και πότε; Ο Μάνος Χατζιδάκις το 1990. Ενας αστός. Ενας δεξιός με τη γενική έννοια του όρου. Ενας απόλυτα αξιοπρεπής άνθρωπος. Και σε αντίθεση με τους «αριστερούς» του είδους, όχι φιλοχρήματος.
Και δεν ήταν μόνο λόγια ο Μάνος Χατζιδάκις. Ηταν πάνω απ' όλα έργα. Διαμαρτυρόταν δημόσια για την αποφυλάκιση του δολοφόνου του δεκαπεντάχρονου Μιχάλη Καλτεζά «ενώ τα παιδιά παραμορφώνονται στην Ασφάλεια για πλημμελήματα». Ζητούσε την αποφυλάκιση της Βάσως Βογιατζή. Πήγαινε στα Εξάρχεια για να πάρει μέρος σε πορείες διαμαρτυρίας υπέρ αναρχικών φυλακισμένων. Επαιρνε δημόσια θέση κατά του σκοταδισμού της «εκκλησίας».
Μιλώντας για «εκκλησιαστικούς και εκκλησιαζόμενους συνεργάτες των βασανιστών επί χούντας και της κάθε χούντας». Αναφερόμενος στην παράταξή του, έλεγε «η Νέα Δημοκρατία οφείλει να ξαναγίνει νέα. Αν δεν επιθυμούμε να γίνουμε γραφικοί και ανώδυνοι σαν μια φιλοβασιλική παράταξη αποστράτων».
Ολα αυτά πριν από 30 χρόνια. Αυτά με αφορμή την επέτειο από τον θάνατό του. Οταν η Ελλάδα οδηγείτο εκ του ασφαλούς στο θάνατο και δεν μίλαγε κανένας.
Χωρίς ντροπή και χωρίς φιλότιμο
ΕΙΔΗΣΗ λέγανε οι παλιοί δάσκαλοι της δημοσιογραφίας, δεν είναι όταν ο σκύλος δαγκώσει άνθρωπο. Είδηση είναι όταν ο άνθρωπος δαγκώσει σκύλο. Ιδού, λοιπόν, η επαλήθευση στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΡΙΤ. Σχετικά με τις κινητοποιήσεις των καθαριστριών και το πώς παρουσιάστηκε το θέμα.
«Καθαρίστριες κινήθηκαν κατά των ΜΑΤ». Μάλιστα, κύριοι. Με σκούπες, με φαράσια και με σφουγγαρίστρες εναντίον των κλομπ και των ασπίδων. Γυναίκες πενήντα και παραπάνω ετών, εναντίον ανδρών. Γυμνασμένων και εκπαιδευμένων μάλιστα. Που είναι η δουλειά τους να «επιβάλλουν την τάξη». Για να πούμε κομψά, ότι παίρνουμε σβάρνα τους διαδηλωτές κι όποιον πάρει ο Χάρος.
Κατά τη δημόσια τηλεόραση, λοιπόν, οι καθαρίστριες σε θέση επίθεσης και τα ΜΑΤ σε θέση άμυνας. Κι όπως είπαμε στην αρχή, άνθρωπος να δαγκώσει σκύλο γίνεται. Καθαρίστρια να επιτεθεί στον ΜΑΤατζή πώς μπορεί να γίνει;
Για τη ΝΕΡΙΤ γίνεται. Γι' αυτούς που κάνουν το ρεπορτάζ, γι' αυτούς που συντάσσουν το δελτίο ειδήσεων και γι' αυτούς που εκφωνούν αυτή την ξεφτίλα. Είναι όλοι αυτοί που πέρυσι τέτοια εποχή, όταν είχε κλείσει η ΕΡΤ (φωτό), είχανε μαζευτεί στο κτίριο της Μεσογείων και φωνάζανε «συμπαράσταση λαέ». Και τώρα που τους ξαναπροσλάβανε συνεχίζουν να εκτελούν με τον ίδιο άθλιο τρόπο τα καθήκοντά τους. Χωρίς ντροπή και χωρίς φιλότιμο. Πρόθυμες δούλες και τσούλες της κυβερνητικής προπαγάνδας: «Καθαρίστριες εναντίον των ΜΑΤ». Πιο κάτω στην ξεφτίλα δεν έχει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Απ' όσες ομάδες έχουν παίξει μέχρι τώρα στο Μουντιάλ υπάρχει κάποια χειρότερη από την Εθνική Ελλάδας;
Περίεργο... 1,3 τόνος ηρωίνης, δώδεκα συλλήψεις κι ούτε ένας αστυνομικός στο κόλπο! -Observer
http://www.sentragoal.gr/
Σχόλια