Στεγνό καθάρισμα...

του Άλκη Γαλδαδά

Πίστεψα την προηγούμενη εβδομάδα ότι η αλλαγή των υπουργών από τον κ. Σαμαρά ήταν πράξη ωμού ανταγωνισμού προς ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως το Δελφινάριο και άλλες συναφείς, που θέλουν να προσφέρουν γέλιο το καλοκαίρι. Διότι ποιους να βρει τώρα και αυτός ο δυστυχής Μάρκος ο Σεφερλής να βάλει απέναντι όταν ο άλλος του έχει πάρει τους καλύτερους και τις καλύτερες που κυκλοφορούν (ακόμη ελεύθερα) και δεν χρειάζεται ούτε εισιτήριο να κόψεις για να τους ακούσεις;

Όμως μέσα σε δυο ημέρες άλλαξα γνώμη. Μιλούσε, χωρίς να κάνει πλάκα, η κ. Βούλτεψη στον ΒΗΜΑ-FM την Κυριακή και ανέλυε το σχέδιο. Που είναι ο κρατικός εργοδότης, να μην προσλαμβάνει πλέον κατώτερο προσωπικό (μπιάχ) αλλά μόνον άριστα εκπαιδευμένους ανώτατους υπαλλήλους. Την επόμενη ημέρα άκουσα αντίστοιχη ανάλυση σε άλλο ραδιοσταθμό και από δημοσιογράφο με οικονομική εξειδίκευση. Ναι, εξηγούσε, πρέπει να έλθει η ημέρα που θα προσλαμβάνονται κάποιοι μόνον με πολύ εξειδικευμένες σπουδές πίσω τους, να φθάσουμε ακόμη και να τους «κλέβουμε» και από τις ιδιωτικές εταιρείες. Αμέσως μετά έγινε η ανάλυση, που έβγαζε ότι με την απόλυση και την ανάθεση σε ιδιώτες του καθαρισμού το κράτος θα εξοικονομήσει δυο εκατομμύρια ευρώ περίπου. Αυτά λοιπόν είναι τα σοβαρά σχέδια μιας ομήγυρης ομοϊδεατών που πιστεύουν πως έχουν και τόνους δίκιο με το μέρος τους. Και ποτέ δεν τους απασχόλησε ένα εδώ και αιώνες δίλημμα μερικών ανερμάτιστων ρομαντικών: Αποδοχές ανάλογα μόνον με τα χαρτιά ή κάπως να σκεφτόμαστε και τις ανάγκες του καθενός;

Δεν έχω σκοπό να μιλήσω για τη μάνα-καθαρίστρια και άλλα που έχουν ήδη αναφερθεί και ίσως συγκίνησα, ίσως όχι. Θα αναφερθώ στο ότι οι κινήσεις αυτές, «απολύω κάποιους για να σωθούν οι πολλοί», «διώχνω κάποιες που έπαιρναν παραπάνω από όσο άξιζαν, και βρήκα στη θέση τους φθηνότερες, στην ουσία άθλια αμειβόμενες» κ.λπ. είναι μόνο στάχτη στα μάτια και η φασαρία που γίνεται και από πολιτικούς της άλλης πλευράς, πιο πολύ για δικό τους όφελος είναι και πάει να στήσει μια εικονική μάχη.

Κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι έχουν διάθεση να εξυγιάνουν. Χθες, υπάλληλοι σε μια άλλη κρατική εταιρεία που έχει σχέση με τρένα, μου ανέλυαν το πώς προσπάθησαν κάποιοι από το διοικητικό συμβούλιο να κατεβάσουν στα εκδοτήρια εισιτηρίων, υπαλλήλους που επέμεναν να μένουν κλεισμένοι πεισματικά ψηλά στα γραφεία τους, είχαν δεν είχαν δουλειά. Δεν πάει το μυαλό σας ποιο ήταν το επιχείρημα των αρνούμενων: Είχαν πληρώσει 10.000 ευρώ ο καθένας για να πάρουν τη θέση(!) με τον όρο να είναι μόνο στα γραφεία, άρα με ποιο δικαίωμα θα τους έβαζαν αλλού; Και δεν τους άγγιξαν. Όπως υποστήριξαν αυτοί που μου έδωσαν τις σχετικές πληροφορίες το φθινόπωρο και στον δικό τους Οργανισμό και σε άλλους έχουν δοθεί ήδη οι αριθμοί για τις απολύσεις-θυσίες που είναι ψυχρά προγραμματισμένες για το 2014. Αλλά προφανώς δεν θα πειραχτούν αυτοί οι συγκεκριμένοι. Όταν λοιπόν θα δείτε τους ανθρώπους που θα είναι υπό απόλυση να διαμαρτύρονται βγαίνοντας τελικά και στους δρόμους ίσως να μην καταλαβαίνετε ακριβώς την οργή τους. Μια οργή, όμως, υποδαυλισμένη και από σκηνικά που, δυστυχώς, εκείνοι ξέρουν καλά αλλά βέβαια δεν μπορούν να αποδείξουν και ότι υπήρξαν. Παίζει ρόλο δηλαδή και το ότι ένας τέλεια διεφθαρμένος μηχανισμός ανέλαβε να ισιώσει δήθεν τα πράγματα. Πώς λοιπόν να αποδεχθείς αυτή την περούκα του δίκαιου κριτή που φόρεσαν Μητσοτάκης, Στουρνάρας, Αρβανιτόπουλος, Γεωργιάδης και άλλοι όμοιοί τους και εγχείρησαν και εγχειρίζουν τον δημόσιο τομέα με τόση ακρίβεια και επιστημοσύνη όση μπορεί να δώσει ένα χατζάρι. Και ο κόσμος ουρλιάζει, με το δίκιο του.

Θα είδατε χθες πως ο εφοπλιστής με... «το καράβι απ’ την Περσία» και τον ένα τόνο ηρωίνης ήταν και με ύποπτη συμπεριφορά, στη λίστα Λαγκάρντ, αυτή που δυο τουλάχιστον υπουργοί αρνήθηκαν να πιάσουν καν στα χέρια τους επί τόσα χρόνια. Ναι, αυτοί που μας εξοικονόμησαν τα δυο εκατομμύρια από τις καθαρίστριες και μας το χτυπούν τώρα.

Θα έχετε αναρωτηθεί για το πώς όλοι οι άλλοι υπάλληλοι είναι λίγο έως πολύ άχρηστοι, με ρουσφέτια, είναι κατώτερης μόρφωσης και συμπεριφοράς και μόνον από τους (τέλειους) και απολύτως αναγκαίους ιερείς δεν περισσεύει έστω ένας. Δίκαια πάντα και ορθολογικά.

Θα είδατε πως για το αυθαίρετο Mall στο Μαρούσι πληρώθηκε ένα πρόστιμο 10.000 ευρώ. Θα είδατε πως στα πλαίσια αυτού του προγράμματος με τις προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων εξαιρετικών ικανοτήτων προσλαμβάνεται πρώτος και καλύτερος και ο κ. Γιάννης Στουρνάρας στην Τράπεζα της Ελλάδας. Ένας τόσο επιτυχημένος νέο-Έλλην, που η πατρίδα τού χρωστάει πολλά. Χωρίς διαγωνισμό λοιπόν, χωρίς άλλους υποψήφιους, σε μια θέση ριγμένη στα πόδια του από τα Χριστούγεννα.  Με το σπαθί του κι αυτός, εντελώς, αλλά και με βαριά καρδιά αποδέχθηκε τη μισθάρα, το αυτοκίνητο, τις χρυσές κάρτες. Και να μαντέψω ότι έτσι θα καταλαμβάνονται στο εξής οι θέσεις των εξαιρετικών ανώτατων υπαλλήλων που οραματίστηκαν οι δίκαιοι καθαριστριοφάγοι; Στεγνό καθάρισμα, λοιπόν, στους κατώτερους, άλλες τιμές στα εκάστοτε δικά μας κουμάσια (σημαίνει ύφασμα στα Τουρκικά), που όμως είναι Π.Ο.Π.

Γι' αυτό, οι κυρίες που έχουν κατασκηνώσει έξω από το υπουργείο, εκτός από το δικό τους προσωπικό θέμα δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζονται μόνο με μολύβι και χαρτί. Μας υπογραμμίζουν την υποκρισία που ξεχειλίζει από τα παντελόνια των νεοδημοκρατών και πασόκων Δίκαιων Αριστείδηδων και το μέλλον που μας ετοιμάζουν με τα μεγαλόπνοα σχέδιά τους για τους ευνοημένους και μη του δημοσίου.

http://www.protagon.gr/