Ας αρχίσουμε από τα εύκολα...

Μέχρι χθες είχαν υποβληθεί 2 εκατ. δηλώσεις και το επόμενο εικοσαήμερο θα πρέπει να υποβληθούν ακόμη 3,5 - 4 εκατομμύρια. Είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι αυτό είναι αδύνατον.

του Γιώργου Κούρου

Στην Ελλάδα είναι δεδομένο ότι τα αυτονόητα και απλά είναι και τα πιο δύσκολα στην πράξη. Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά στις συναλλαγές με το Δημόσιο και είναι βέβαιο ότι όλοι, λίγο - πολύ, το έχουμε βιώσει αντιμετωπίζοντας τη δυσνόητη δυσκαμψία του Δημοσίου στην καθημερινότητα.

Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει, όταν νέοι και παλιοί δημόσιοι λειτουργοί έχουν ακριβώς την ίδια νοοτροπία, την ίδια θεώρηση των πραγμάτων, την ίδια αντιμετώπιση των πολιτών. Και το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι φυσικά πότε θα καταφέρει η τρέχουσα ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση να αλλάξει αυτή την προσέγγιση στην εξυπηρέτηση του πολίτη.

Η κυβέρνηση έχει προς το παρόν βαρύτερα θέματα να σκεφτεί, όπως η μείωση των φορολογικών συντελεστών και οι ελαφρύνσεις σε μισθωτούς και συνταξιούχους, οπότε μάλλον η λειτουργικότητα του Δημοσίου θα πρέπει να περιμένει και πάλι. Ομως, πριν ξεκινήσουν οι μειώσεις συντελεστών, οι ελαφρύνσεις, οι ενισχύσεις σε μισθούς και συντάξεις, καλό θα ήταν να αρχίσουμε από τα τρέχοντα και τα εύκολα.

Μέχρι χθες είχαν υποβληθεί 2 εκατ. δηλώσεις και το επόμενο εικοσαήμερο θα πρέπει να υποβληθούν ακόμη 3,5 - 4 εκατομμύρια. Είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι αυτό είναι αδύνατον.

Πρώτα απ’ όλα δεν θα αντέξει το Taxis, οπότε οι άλλοι λόγοι περιττεύουν. Γιατί λοιπόν η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, δείχνοντας πνεύμα καλής διάθεσης αλλά και πραγματικής γνώσης της σκληρής καθημερινότητας των πολιτών, δεν εξαγγέλλει για πρώτη φορά νωρίς, πριν φτάσουμε στην εκπνοή του χρόνου, ολιγοήμερη παράταση έστω για ένα δεκαπενθήμερο;

Αλλωστε, το κράτος, το υπουργείο Οικονομικών χρωστά στους φορολογούμενους 49 ολόκληρες ημέρες, τι είναι λοιπόν οι δεκαπέντε; Και τις χρωστά διότι πολύ απλά ο νόμος ορίζει ρητά ότι «Η δήλωση υποβάλλεται από την 1η Φεβρουαρίου μέχρι και την 30ή Ιουνίου του οικείου οικονομικού έτους…» και φέτος το σύστημα άνοιξε στις 21 Μαρτίου, δηλαδή σαράντα εννέα ημέρες αργότερα.

Η δικαιολογία «ποιος θα υπέβαλλε τη δήλωσή του τόσο νωρίς» δεν στέκει, διότι αυτό που συζητάμε είναι η τήρηση των νόμων, την οποία το Δημόσιο οφείλει να σέβεται πριν από κάθε άλλον. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών που δεν τήρησε το νόμο. Ταυτόχρονα, ήδη από το Μάρτιο, το υπουργείο Οικονομικών προειδοποιούσε ότι παράταση δεν θα δοθεί.

Είμαστε απέναντι σε μια άνιση κατανομή υποχρεώσεων και ευθυνών,  όταν το Δημόσιο παρανομώντας παραμένει στο απυρόβλητο, ενώ οι πολίτες τιμωρούνται όταν λόγω αυτής της παρανομίας δεν υποβάλλουν εμπρόθεσμα τις δηλώσεις τους. Είναι σίγουρο ότι ο κ. Γκίκας Χαρδούβελης γνωρίζει ότι με δύο μέτρα και δύο σταθμά φορολογική δικαιοσύνη δεν υπάρχει.

Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»