ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

του Γιάννη Σιδέρη Μονότονα, κουραστικά, για μια ακόμη φορά η ΔΕΘ, θα επαναλάβει τον μεταπολιτευτικό εαυτό της . Θα γίνει προεκλογικό μπαλκόνι, λοταρία οικονομικών υποσχέσεων, ντουντούκα πολιτικών συνθημάτων, σιδηρόφρακτο φρούριο κατά διαδηλωτών. Είναι, μάλλον, η μοναδική Έκθεση στον πλανήτη που έχει χάσει ολοσχερώς το λόγο ύπαρξής της. Από Έκθεση καινοτόμων προϊόντων, από πεδίο εμπορικών συμφωνιών του επιχειρηματικού κόσμου, και δη των Βαλκανίων, κατέληξε τους καιρούς της ψεύτικης ευημερίας, σε ένα βήμα οικονομικών υποσχέσεων της εκάστοτε κυβέρνησης. Αντί να αναλυθεί, έστω, η οικονομική πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης,  έγινε βήμα παροχών.  Λογικό ήταν να ελκύσει και το συνδικαλιστικό τομέα ο οποίος επιδόθηκε σε συνδικαλιστικό τουρισμό, δίνοντας κάθε χρόνο ραντεβού στη ΔΕΘ. Η Έκθεση, τους καιρούς που η τεχνολογία δεν ήταν ανεπτυγμένη, δικαίωνε τους λόγους δημιουργίας της. Επιχειρήσεις εξέθεταν τα καινούργια προϊόντα τους, έβρισκαν αγοραστές και αντιπροσώπους σε άλλες χώρες,

του Νίκου Μπογιόπουλου Στις 15 Σεπτέμβρη του 2008  κατέρρευσε η  «Lehman Brothers» . Επρόκειτο για ένα τραπεζικό «κραχ» στο έδαφος των ΗΠΑ το οποίο αποτέλεσε τη με βροντώδη τρόπο εκδήλωση της οικονομικής κρίσης που έκτοτε αγκαλιάζει ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο.     Πώς  αντέδρασε το αμερικανικό πολιτικό σύστημα της πλουτοκρατίας στην κατάρρευση της «Lehman Brothers»; Ανοιξε τους κρουνούς των δημόσιων ταμείων και έκτοτε εφαρμόζει το... «σοσιαλισμό» των ιμπεριαλιστών: Εχει «κοινωνικοποιήσει» μέχρι σεντς τις ζημιές των τραπεζών και των μονοπωλίων και τις έχει φορτώσει στις πλάτες του αμερικανικού λαού. Το ενάρετο αυτό πολιτικό σχέδιο εφαρμόστηκε στην αρχή από τον επικεφαλής του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, τον κύριο Πόλσον (επί Μπους). Συνεχίστηκε με αντίστοιχη ένταση, πάθος και ρυθμό ταπό τον διάδοχό του του στην ίδια θέση, τον κύριο Γκάιτνερ (επί Ομπάμα).    Σημείωση:  Τόσο ο Ρεπουμπλικανός υπουργός Οικονομικών Πόλσον, όσο και ο Δημοκρατικός υπουργός Οικονομικών Γκάιτν

γράφει το κορίτσι του διπλανού portal Μια φορά κι ένα καιρό, πριν από 12 περίπου χρόνια, παίδες μου αγαπημένοι, έδινε και η αφεντιά μου εξετάσεις προσπαθώντας να τρουπώξει σε μια σχολή α) για να βουλώσει το στόμα της μάνατζερ που θρηνολογούσε ότι έκανε κόρη ακαμάτρα και χίπισσα (όρος βγαλμένος από το χρονοντούλαπο της δικής της προϊστορίας) β) για να δικαιώσει το προφητικό χάρισμα του ξαδέρφου Σάκη που ισχυριζόταν ότι με είδε στον ύπνο του με τήβεννο χρώματος φυστικί Αιγίνης και τέλος γ) για να αράξω νομίμως για 4-5 χρονάκια στην Ξεσαλονίκη, να ακούσω τις μουσικές μου, να δω τις ταινίες μου στα φεστιβάλια, να γνωρίσω καρντάσηδες, να κάνω τα ξενύχτια μου, τις αταξίες μου και τα τρελά μου – ΟΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΟΥ. Πόσο γαμάτο ήταν αυτό; Πολύ, συμφωνούσε όλη η παλιοπαρέα και έχωνε ξανά τα κεφάλια στις σημειώσεις του φροντιστηρίου. Τότε μόλις είχε αρχίσει να κορυφώνεται το αφόρητο φαινόμενο της γονεϊκής πίεσης 345 μεγατόνων πάνω στους ασθενικούς μας ώ

Του Σάμμυ Βαρσάνο* Με μεγάλη έκπληξη διάβασα στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ένα άρθρο χαρακτηριστικό δείγμα του νεο-αντισημιτισμού. Η προσπάθεια του κ. Αυδίκου δεν είναι να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση του Ισραήλ, κάτι το οποίο είναι απολύτως θεμιτό, αλλά να κατασυκοφαντήσει τον λαό του Ισραήλ αλλά και όλους τους Εβραίους. Γράφει: Από το έδαφος του Ισραήλ εξαπολύεται «μια τυφλή επίθεση με στόχο να ξεριζώσει έναν λαό». Ξεχνάει μάλλον ότι τον πόλεμο αυτόν τον ξεκίνησε η Χαμάς, ρίχνοντας εκατοντάδες ρουκέτες κατά αμάχων, αφού είχε αυξήσει το βεληνεκές τους ώστε να απειλεί μεγάλες πόλεις και είχε φτιάξει λαγούμια για να τρομοκρατεί και τους υπαίθριους οικισμούς στο νότιο Ισραήλ. Ουδέποτε το Ισραήλ είχε εδαφικές αξιώσεις πάνω στη Γάζα. Αντίθετα το Ισραήλ οικειοθελώς αποχώρησε παραδίδοντας τη διοίκηση της Γάζας στην Παλαιστινιακή Αρχή (Φατάχ). Τη Φατάχ έδιωξαν κακήν κακώς μετά από ένα σύντομο εμφύλιο οι Ισλαμιστές της Γάζας (Χαμάς – Τζιχάντ) και ανέλαβαν αυτοί τη διοίκηση.

Του Νίκου Κιάου Φίλος Γερμανός, 70χρονος, ήρθε προ ημερών στην Αθήνα από διακοπές σε νησί του Αιγαίου. Και ρώτησε με απορία (και ανησυχία): - Στρατός; - Οχι, Αστυνομία, του απαντήσαμε. Είδε σε διάφορα μέρη στους δρόμους, στο κέντρο της Αθήνας, αστυνομικούς των ΜΑΤ, Ειδικών Μονάδων κ.λπ. εξοπλισμένους με αυτόματα όπλα, πιστόλια, χειροβομβίδες και με τις ειδικές στολές (που καλύπτουν πόδια, γάμπες, χέρια), με κράνη και ασπίδες. Και έκανε τη λογική ερώτηση: «Στρατός;», υπονοώντας «προς τι;». Δεκαμελής παρέα φίλων από την Αθήνα πήγαν μέσα στον Αύγουστο εκδρομή στη Χώρα των Βάσκων. Εκτός από τις ωραίες εντυπώσεις για τον κόσμο, τον λαό των Βάσκων, τις ομορφιές της χώρας τους, τα φαγητά, τα μνημεία για τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο και ειδικώς για τους νεκρούς των δημοκρατικών, για τη γλώσσα τους, που δεν έχει καμιά σχέση με τα ισπανικά ή άλλη ευρωπαϊκή γλώσσα, για την ιστορία τους, που έχει γραπτό βασκικό λόγο από τον 2ο π.Χ. αιώνα, γύρισαν με την απορία (και ταυτόχρον

του Γιώργου Δελαστίκ Επιστροφή στη σκληρή πραγματικότητα για την κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Τέρμα τα όνειρα θερινής νυκτός. Χθες η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ είχε μαζέψει στο Βερολίνο τους ηγέτες αυτών που οι Ευρωπαίοι αποκαλούν παραπλανητικά "Δυτικά Βαλκάνια". Εννοούν τα κρατίδια στα οποία τεμάχισαν την αλήστου μνήμης Γιουγκοσλαβία. Σκοπός αυτής της σύναξης κάτω από τις φτερούγες του γερμανικού αετού ήταν η προώθηση της ένταξης των χωρών αυτών στην ΕΕ. Πρέπει επιτέλους να ολοκληρωθεί η νοτιοανατολική πτέρυγα του Τέταρτου Ράιχ. Παρούσα φυσικά στο Βερολίνο και η ηγεσία των Σκοπίων. Οι Γερμανοί πολιτικοί και διπλωμάτες δεν κρύβουν άλλωστε στις ανεπίσημες συζητήσεις τους ότι έχει παρατραβήξει η ιστορία με το όνομα της ΠΓΔΜ και πρέπει οπωσδήποτε να ενταχθεί στην ΕΕ όσο το δυνατόν γρηγορότερα - δηλαδή όποτε το αποφασίσει το Βερολίνο. Μια εβδομάδα νωρίτερα είχε έρθει από την Κομισιόν το ισχυρότατο πλήγμα για την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου στην υπόθεση των ροδάκινων.

του Γιώργου Κυρίτση -"Και πού θα βρείτε τα λεφτά;" - "Ως πρώτο βήμα θα φορολογήσουμε τον πλούτο". - "Ποιον πλούτο, τι εννοείτε; Θα σωθεί η οικονομία από 5 - 10 πλούσιες οικογένειες;" Ο διάλογος έχει επαναληφθεί αμέτρητες φορές, στη Βουλή, σε τηλεοπτικά πάνελ, στα ραδιόφωνα, σε καφενεία και οι ερωτήσεις απευθύνονται προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι απαντήσεις που υπενθυμίζουν τη λίστα Λαγκάρντ, τη λίστα Εμβασμάτων, τη λίστα Οφσόρ προσκρούουν πάντα στο επιχείρημα ότι πρόκειται για σταγόνες στον ωκεανό και πως δεν είναι αντιπροσωπευτικές τής κατάστασης. Κοντολογίς τα λεφτά δεν υπάρχουν. Ήρθε όμως χθες η έκθεση του ελβετικού τραπεζικού κολοσσού UBS σε συνεργασία με τον οίκο Wealth-X να δώσει μια τάξη μεγέθους ως προς το τι σημαίνει συγκέντρωση του πλούτου στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την έκθεση, το 2012 στην Ελλάδα ζούσαν 455 πολυεκατομμυριούχοι με κινητή και ακίνητη περιουσία ύψους 50 δισ. ευρώ συνολικά. Το 2013 προστέθηκαν άλλοι 50 και έφτασαν του

του Κώστα Καίσαρη ΤΕΛΙΚΑ επρόκειτο περί παρανόησης. Είχε δοθεί δηλαδή η λανθασμένη εντύπωση ότι κάτι μπορεί να είχε ο Ολυμπιακός με την Παναχαϊκή ή η Παναχαϊκή με τον Ολυμπιακό. Απολύτως τίποτα. Οπως τίποτα δεν υπήρχε ανάμεσα σε Μαρινάκη και Κούγια. Ολα καλά, λοιπόν, και πάμε παρακάτω. Στο δήθεν μέγα θέμα που έχει δημιουργηθεί με τον Τασούλα, που σαν υπουργός Πολιτισμού έβαλε τσόντα σε νομοσχέδιο για τις ιχθυοκαλλιέργειες τροπολογία για ΠΑΣ Γιάννινα, Πανιώνιο και ΟΦΗ. Να μπορούνε να παίζουνε δηλαδή στο πρωτάθλημα, παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτουν φορολογική ενημερότητα. Κι εξ αυτού του λόγου δεν πήραν πιστοποιητικό συμμετοχής. Πού είναι το περίεργο όμως ή το παράξενο; Αυτή είναι η δουλειά του Τασούλα και του κάθε Τασούλα. Αυτή είναι η δουλειά του πολιτικού: Να κάνει ρουσφέτια. Η καλύτερή του είναι, σαν βουλευτής Ιωαννίνων, του Τασούλα να κάνει ρουσφέτι στα Γιάννενα. Επί της ουσίας ωστόσο δεν τρέχει κάστανο. Ούτε ο ΠΑΣ Γιάννινα κινδύνευε από τίποτα ούτε κάποια άλλη ομάδα. Παραμ

Του Κώστα Βαξεβάνη Το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, δεν χώρισε μόνο την Ευρώπη στα δύο. Την έριξε σε μια περιπέτεια, της οποίας οι διαστάσεις ήταν επώδυνες και άγνωστες. Σχεδόν τίποτα απ’ όσα έχουν γραφτεί για το πώς διαμορφώθηκε η ιστορία της Ευρώπης τα τελευταία 60 χρόνια δεν είναι αληθινό. Πολιτικοί, στρατιωτικοί και διπλωμάτες, όσοι φαινομενικά κίνη- σαν τα νήματα της Ιστορίας, πολλές φορές ήταν οι ίδιοι δεμένοι με νήματα σαν μαριονέτες. Οι ιστορικές εξελίξεις είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα σεναρίων που μηχανεύτηκαν οι πιο σκοτεινοί κύκλοι. Η δυτική Ευρώπη της Δημοκρατίας, που εμφανιζόταν ως ανάχωμα απέναντι στον «κομμουνιστικό κίνδυνο», κυβερνήθηκε μέσα από το πιο αντιδημοκρατικό δημιούργημα των μυστικών υπηρεσιών, αμερικανικών και βρετανικών. Έναν μυστικό στρατό από πολίτες και αξιωματικούς, ο οποίος δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει μια πιθανή σοβιετική εισβολή, αλλά κατέληξε να κάνει πραξικοπήματα, να χειραγωγεί πολιτικούς και

του Θανάση Καρτερού Φωτίστηκαν πάλι με τον Φώτη δημοσιογράφοι, εφημερίδες και κανάλια. Διέρρευσε, βλέπετε, από το τμήμα ηθών και λεσχών του Μαξίμου το όνομά του για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εν αγνοία του, σύμφωνα με τον επί του Τύπου εκπρόσωπο της ΔΗΜ.ΑΡ. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, σύμφωνα με τον Σπύρο  Λυκούδη . Θα είναι καλός Πρόεδρος, σύμφωνα με τον Βαρβιτσιώτη τζούνιορ. Σαμαράς και Βενιζέλος τον εκτιμούν βαθιά και τον θέλουν διακαώς στο Προεδρικό Μέγαρο, σύμφωνα με την κατευθυνόμενη ομοφωνία. Τι τους ήρθε αυγουστιάτικα να παίζουν με τα νεύρα της ΔΗΜ.ΑΡ. και τα δικά μας; Δεν τους ήρθε φυσικά η θεία φώτιση για την αξία του Φώτη. Ούτε είδαν το φως το αληθινό στην ανάδειξη ενός υπεράνω αριστερού στη θέση του υπεράνω θεσμικού. Αν τα πιστεύει κάποιος αυτά, τότε προφανώς η κατάστασή του είναι χειρότερη και από του Άδωνι και του Καρατζαφέρη. Αυτό που τους ήρθε είναι η φαεινή να μπλέξουν τον Κουβέλη στα προεδρικά, για να μπλέξουν όλους εμάς για ενάμιση χ

του Στέλιου Ιωάννου Τα νέα δεδομένα που θα ισχύσουν για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και τις νέες προθεσμίες για την αποστολή των σχετικών στοιχείων από τους αξιολογητές έδωσε χθες στη δημοσιότητα το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Η παράταση δόθηκε καθώς δεν είχαν αποσταλεί από τους αρμοδίους τα στοιχεία στην προηγούμενη προθεσμία, περί τα μέσα του καλοκαιριού. Αυτό, βέβαια, από μόνο του είναι ενδεικτικό για την κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο τομέα. Είναι ευρύτερα γνωστό και θα ισχύει για όλους -ή θα έπρεπε να ισχύει για όλους- ότι οι νόμοι δεν εφαρμόζονται ανάλογα με το αν μας αρέσουν ή όχι, αλλά απλώς και μόνο επειδή είναι νόμοι. Η διαρκής προσαρμογή των δεδομένων -ακόμα και των θεσμικών- στα μέτρα των πολιτών, κατόπιν εορτής, μόνο ένδειξη δημοκρατίας δεν είναι. Παρά το ότι οι νόμοι πριν από τη δημιουργία τους θα πρέπει να υπακούν στις απαιτήσεις της κοινωνίας και ως ένα βαθμό να γίνονται «στα μέτρα» των πολιτών, μετά τ

του Δημήτρη Δανίκα Mea culpa. Στο χθεσινό μου σχόλιο «Υδροκαλλιέργειες» μπέρδεψα τα τοπωνύμια. Την Αμφίπολη με την Αμφίκλεια. Ουδείς αλάνθαστος. Συμβαίνει. Μην βαράτε. Για να μην σας βαρέσουν. Any way! Τώρα. Σχετικά με το πάρτι της οικογένειας του Δημήτρη Κουτσολιούτσου. Στον κόλπο της Ξυλοκέριζας των Σπετσών. Οπου εκτός από βεγγαλικά και πλήθος γευστικών πιάτων, συμμετείχε τραγουδώντας και ο Διονύσης Σαββόπουλος. Αφού η Ασπα, η μόνιμη συμβία του Νιόνιου είναι αδελφή της συζύγου του μεγαλοεπιχειρηματία. Ωραία; Καθόλου! Αφού δεκάδες τα χλευαστικά, απορριπτικά και υβριστικά σχόλια που συνοδεύουν το σχετικό story. Σα να λένε «τι είδους αριστεροί είναι αυτοί που γλεντοκοπούν και ξεσαλώνουν την ώρα που ο ελληνικός λαός λοιμοκτονεί;» Κουτουράδες. Και υποκρισίες. Για τους εξής λόγους Ο Κουτσολιούτσος ένας εκ των ελάχιστων μεγάλων ελλήνων επιχειρηματιών. Αρχισε με μικρό κατάστημα ως Follie Follie και στην συνέχεια επακτάθηκε σε πολλά σημεία της Υδρογείου. Αν δεν κάνω λάθος, ακόμα και στ