Η ευθύνη του ψηφοφόρου είναι μεγαλύτερη από του πολιτικού

του Κώστα Καίσαρη

ΤΗΛΕΜΑΧΙΑ είχε εψές. Με έπαθλο την ψήφο του μαλάκα. Οπως ακριβώς το λέω: Οι άλλοι τους αποκαλούν αναποφάσιστους, εγώ τους αποκαλώ μαλάκες. Περιμένεις να δεις δηλαδή, δέκα μέρες προ των εκλογών, τον Μεϊμαράκη και τον Τσίπρα, για να αποφασίσεις ποιον θα ψηφίσεις; Πόσο μαλάκας είσαι;

Τι περίμενες δηλαδή να σου πούνε χθες βράδυ; Την απόλυτη αλήθεια; Πολιτικοί είναι. Ψέματα θα πούνε. Αυτή είναι η δουλειά τους: Να σε δουλεύουνε. Να σου πουλάνε παραμύθι. Εχεις απέναντί σου μια γκόμενα που σου κάνει τη δύσκολη. Θα καταβάλλεις κάθε προσπάθεια για να την πηδήξεις. Θα της λες αυτά που θέλει ν' ακούσει. Θα δείξεις την καλύτερη πλευρά του χαρακτήρα σου. Θα είσαι αβέρτος και κιμπάρης. Ετσι κι ο πολιτικός: Λέει στον μαλάκα αυτά που θέλει να ακούσει. Του τάζει λαγούς με πετραχήλια. Κι αν τα βάλεις κάτω, η ευθύνη δεν ανήκει αποκλειστικά στον πολιτικό. Ακόμα μεγαλύτερη είναι η ευθύνη του ψηφοφόρου. Του μαλάκα, που λέμε και ξαναλέμε. Οταν εσύ, για να δώσεις την ψήφο σου, θέλεις να ακούσεις ψέματα, ψέματα θα σου πούνε. Απλά πράματα. Πώς θα γινότανε πρωθυπουργός ο Σαμαράς αν δεν έπαιρνε σβάρνα τα Ζάππεια για να λέει ψέματα;

Πώς θα γινότανε πρωθυπουργός ο Τσίπρας, αν δεν έλεγε τόσα πολλά ψέματα στη Θεσσαλονίκη; Αλλος τρόπος, για να σε ψηφίσει ο μαλάκας, δεν υπάρχει: Μόνο αν του πεις ψέματα. Μόνο αν τον παραμυθιάσεις. Να στηνόσουνα δηλαδή χθες το βράδυ, απέναντι από την τηλεόραση, να ακούσεις τι; Τους στημένους δημοσιογράφους να κάνουν στημένες ερωτήσεις και τους πολιτικούς να δίνουν στημένες απαντήσεις. Πότε είπαν αλήθεια οι πολιτικοί, για να έλεγαν χθες; Και σε κάθε περίπτωση, πόσο μαλάκας είσαι σαν πολίτης, όταν κάθε φορά ψάχνεις να βρεις αυτόν που θα σε σώσει; Προχθές τον Σαμαρά, χθες τον Τσίπρα, αύριο τον Μεϊμαράκη. Τι άλλο πρέπει να πάθουνε αυτοί οι μαλακές για να ξυπνήσουνε;

Πόσο ακόμα πρέπει να εξαθλιωθούνε; Πραγματικά, είναι φοβερό. Να μην έχει μείνει τίποτα όρθιο σ' αυτό το μπουρδέλο κι ο κόσμος να περιμένει ότι θα τον σώσουν οι μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής. Να μην έχει ο άλλος στον ήλιο μοίρα και να τον ψήνει ο Καμμένος με το τρενάκι και τον μικρό Αλέξη. Για να γίνουν υπουργοί ο Τέρενς Κουίκ με τον Παύλο Χαϊκάλη. Υστερα από όλα αυτά που έχουν γίνει, να υπάρχει ακόμα ΠΑΣΟΚ. Και να βγαίνει η Φώφη και να λέει «τα ψέματα τελείωσαν». Επειδή όλα αυτά τα χρόνια το ΠΑΣΟΚ ήταν σαν τον Αχιλλέα Μπέο: Ελεγε μόνο αλήθειες. Ποιος είπε, όμως, ότι δεν υπάρχουν και επαναστατικά κόμματα; Υπάρχει η Λαϊκή Ενότητα του Λαφαζάνη με τις δυο αμαζόνες: Εκ δεξιών τη Ραχήλ και εξ ευωνύμων τη Ζωή. Οποιος έχει ξαναδεί επαναστάτη βαψομαλλιά να μου το πει κι εμένα για να τον μάθω. Με τον ελληνικό λαό να έχει φτάσει σε τόσο υψηλά επίπεδα πολιτικής ωριμότητας, ώστε να στέλνει στη Βουλή τον Βασίλη Λεβέντη (φωτό). Κι όλος αυτός ο καβγάς να γίνεται για το πάπλωμα και μόνο.

Οταν όλα τα άλλα είναι τακτοποιημένα από τους θεσμούς, αυτοί τσακώνονται ποιος θα διαχειριστεί τα μνημόνια της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Σαν τις νοσοκόμες, που όταν είναι να κάνουνε την ένεση, λένε «δεν θα σε πονέσω. Εχω ελαφρύ χέρι». Αυτό ακριβώς λέει ο Τσίπρας: Εγώ θα στο φορέσω το μανίκι του μνημονίου, αλλά έχω τον τρόπο να μην πονέσεις. Επειδή σαν αριστερός είμαι καλός άνθρωπος και συμπονάω τον λαό. Ενώ ο Μεϊμαράκης, σαν δεξιός και μουστακαλής, θα στο φορέσει το μνημόνιο χωρίς σάλιο. Και θα τσούξει. Κι αυτό ακριβώς είναι το διακύβευμα των εκλογών: Αν ο μαλάκας, που λέγαμε στην αρχή, τον φάει ασάλιωτο ή σαλιωμένο. Αυτά.

Ανάγκη είναι το χέσιμο. Οχι οι εκλογές.

-Μάο Τσε Τουνγκ


Ο,τι και να ψηφίσεις στην Ελλάδα, λάθος θα έχεις κάνει

ΤΟ να είναι κάποιος αναποφάσιστος, όταν έχει προκύψει ένα σοβαρό, ένα μείζον θέμα, μπορώ να το καταλάβω. Εχει συμβεί και σε και μένα και κατ' επανάληψη μάλιστα. Ψητά ή τηγανητά τα μπαρμπούνια; Είναι ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα. Που λύνεται, βέβαια, διά της μέσης οδού: Ψητά τα μεγαλύτερα, τηγανητά τα μικρότερα. Κοντομάνικα ή μακρυμάνικα, τα καλοκαιρινά πουκάμισα; Μελέτες και έρευνες δεκαετιών έχουν δώσει τη σωστή απάντηση: Μακρυμάνικα, που τους γυρίζεις τα μανίκια και γίνονται κοντομάνικα.

Να είσαι αναποφάσιστος αν θα πας να δεις στο θέατρο, δράμα ή κωμωδία, μπορώ να το καταλάβω. Οπως επίσης πρόκειται περί σοβαρής απόφασης αν η μακαρονάδα θα είναι πέστο ή μπολονέζ. Στις εκλογές, από πού κι ως πού να είσαι αναποφάσιστος; Και τι θα αλλάξει αν θα ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ ή Νέα Δημοκρατία; Ή μήπως έχεις την εντύπωση ότι η ψήφος έχει αξία; Εστω την παραμικρή, έστω την ελάχιστη αξία; Τι σκέφτεσαι δηλαδή; Το ενδεχόμενο να κάνεις λάθος; Ο,τι και να ψηφίσεις, λάθος θα έχεις κάνει. Οπως έχεις κάνει λάθος όλες τις προηγούμενες φορές που ψήφισες.

Μπορεί να μένει στη Φιλοθέη, αλλά η σκέψη του είναι με τους απλούς ανθρώπους

Ο αδικημένος εργατολόγος, Αλέξης Μητρόπουλος, δεν το βάζει κάτω. Ενας λαϊκός αγωνιστής, άλλωστε, ποτέ δεν κρύβεται. Πάντα βγαίνει μπροστά. Πάντα είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης. Πότε στο Μέγκα, πότε στον Αντέννα, πότε σε άλλα κανάλια ή ραδιόφωνα, ο Αλέξης Μητρόπουλος δίνει βροντερό «παρών». Πάντα πρώτος στους αγώνες. Συμπαραστάτης των φτωχών και των αδικημένων. Μπορεί ο ίδιος να διαμένει σε πολυτελή βίλα στη Φιλοθέη, αλλά η σκέψη του, που δεν είναι σαν της τρελής, αλλά αντάξια ενός καθηγητή, είναι πάντα στους απλούς ανθρώπους.

Στους φουκαριάρηδες, που στενάζουν κάτω από την μπότα της Μέρκελ. Με δεδομένο ότι ο ίδιος θα είναι απών από αυτές τις θλιβερές εκλογές, έδωσε τα φώτα του στις χιλιάδες των ψηφοφόρων του: «Ή αποχή ή λευκό ή ΚΚΕ. Αυτοί είναι οι τρεις δρόμοι». Μία ήταν η Σφίγγα στην Αίγυπτο κι ένας είναι τώρα, ο Αλέξης Μητρόπουλος που μιλάει με γρίφους: Εγώ, λοιπόν, που τον εμπιστεύομαι με κλειστά τα μάτια, ποιο δρόμο να διαλέξω; Της αποχής; Του λευκού; Ή του ΚΚΕ; Μήπως θα πρέπει να το στρίψω κορώνα-γράμματα; Μιλάμε για ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο. Εχει κάποια, έστω ελάχιστη αξία, η γνώμη του Μητρόπουλου; Από πού αντλεί το δικαίωμα να μου λέει τι θα ψηφίσω; Και γιατί να έχει βαρύτητα η γνώμη του Αλέξη Μητρόπουλου και να μην έχει του Τάσου Μητρόπουλου (φωτό), που είναι και δυο μέτρα άντρας; Οσο για τις απειλές του, ότι θα αυτοσκοτωθεί, τελικά άλλαξε γνώμη. Σκέφτηκε το μέγεθος της απώλειας για τη δημοκρατία και τον λαό κι αποφάσισε να ζήσει.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το μνημόνιο που θα σκίσει αυτήν τη φορά ο Τσίπρας, θα είναι αυτό που υπέγραψε
ο ίδιος;

http://www.sentragoal.gr/