Μεγάλες στιγμές για την Αριστερά

Συντάκτης: 

Κώστας Ζάμπας *

Η 20ή Σεπτεμβρίου 2015 είναι μια ιστορική μέρα για την Αριστερά όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μεγάλη αν λάβουμε υπόψη ότι:

Αναγκάστηκε να κάνει έναν δυσμενή συμβιβασμό με τους Ευρωπαίους πολιτικούς αντιπάλους υπαναχωρώντας από υπεραισιόδοξες προεκλογικές δεσμεύσεις που δεν λάμβαναν υπόψη τους συσχετισμούς δυνάμεων. Η υπογραφή ενός Μνημονίου, έστω και έπειτα από σκληρό αγώνα και με κάποια διαπραγματευτικά οφέλη της τελευταίας στιγμής, ήταν ένα ισχυρό πολιτικό πλήγμα.

Η οικονομία και η κοινωνία είναι καθημαγμένες. Οι εκλογές έγιναν εν αναμονή των σκληρών φόρων, με τους ελέγχους κεφαλαίων στις τράπεζες σε ισχύ, με αβεβαιότητα για χιλιάδες μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους και κυρίως με τους άνεργους σε πολυετή απόγνωση.

Το σύστημα οικονομικής και κοινωνικής εξουσίας πολέμησε άγρια την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς με όλες του τις δυνάμεις: Οικονομικοί παράγοντες, Μέσα Ενημέρωσης και διαμορφωτές κοινής γνώμης, φιλόσοφοι, καθηγητές οικονομολόγοι, συνταγματολόγοι, πολιτειολόγοι και κάθε λογής «ειδικοί» προσπάθησαν συστηματικά να αποδομήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα.

Φορείς του «ορθού λόγου», της «εθνικής ευθύνης», της «αξιοσύνης» επέδειξαν φανατισμό μεγαλύτερο και από οπαδούς του ποδοσφαίρου με προεξάρχοντες επώνυμους πρώην αριστερούς.

Το κόμμα υπέστη μια πολύ μεγάλη και οδυνηρή διάσπαση στον μηχανισμό του με συνέπεια την ανατροπή της κυβέρνησης. Το σχήμα της ΛΑ.Ε., που προέκυψε από τη διάσπαση, απόλαυσε αναντίστοιχη με την πραγματική επιρροή του προβολή, όχι μόνο από τα συστημικά ΜΜΕ, όπως με τις ωριαίες συνεντεύξεις της μαινόμενης τέως προέδρου της Βουλής στα δελτία ειδήσεων, αλλά και με τις «τρυφερές» συνεντεύξεις στελεχών του στον κομματικό ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο».

Με αυτά τα δεδομένα, έστω και με συνεκτίμηση της αποδοκιμασίας που εκφράζει η αποχή, η συστηματική έμπρακτη στήριξη πολιτών στον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ σε τέσσερις διαδοχικές καθολικές ψηφοφορίες, με κορυφαίες στιγμές το δημοψήφισμα και τις προχθεσινές εκλογές είναι ένα μοναδικό φαινόμενο. Αναπόφευκτα η κυβερνητική πορεία συνδέεται με τον στρατηγικό στόχο του δημοκρατικού δρόμου για τον σοσιαλισμό, που δεν είναι μια χρονική στιγμή, αλλά διαδρομή, η οποία έχει ξεκινήσει εξ ορισμού.

Σ’ αυτή τη διαδρομή πρέπει να αντιμετωπιστούν όχι μόνο οι συστημικές δυνάμεις, που θα επιδιώξουν να αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι φαινομενικά αντισυστημικές και κυρίως το νεοναζιστικό μόρφωμα. Θα είναι δύσβατη με δεδομένο το διεθνές πλαίσιο και ο πραγματισμός είναι υπέρ της εκτίμησης ότι είναι πιθανότερη η ανακοπή της πορείας.

Εν τούτοις η αισιοδοξία πηγάζει από παράλληλα φαινόμενα στην υπόλοιπη Ευρώπη (Podemos, Die Linke, Τζέρεμι Κόρμπιν στο βρετανικό Εργατικό κόμμα κ.λπ.). Το ενδιαφέρον τους για την ελληνική εμπειρία είναι δεδομένο.

Η ηγετική φυσιογνωμία του Τσίπρα είναι πλέον προφανής και πανθομολογούμενη. Μια εξίσου προφανής τακτική των αντιπάλων του είναι αν δεν καταφέρουν να τον αποδομήσουν να τον αγιοποιήσουν, να τον απομονώσουν και τελικώς να τον ρίξουν. Ομως σύγχρονη Αριστερά και προσωπολατρία είναι έννοιες ασύμβατες.

Συνεπώς χρειάζεται αναστήλωση του κόμματος με σαφή αριστερή ταυτότητα και δημοκρατική οργάνωση. Οι τάσεις είναι μια κατάκτηση της σύγχρονης Αριστεράς, αλλά προφανώς δεν προορίζονται να ανατρέπουν αριστερή κυβέρνηση, ούτε να στηρίζουν το κυβερνητικό έργο κατά περίπτωση.

Δεν νοείται να στοιχίζονται πίσω από επικεφαλής που θυμίζουν, τηρουμένων των αναλογιών, τους συνωμοτούντες Βογιάρους εναντίον του Ιβάν του Τρομερού στην περίφημη ταινία του Αϊζενστάιν. Οι τάσεις χρειάζονται για να επεξεργάζονται προτάσεις, να αμφισβητούν, να ελέγχουν.

Οσα γράφτηκαν παραπάνω αφορούν κυρίως την Αριστερά, τους ανθρώπους της και τα οράματά τους. Ομως το κύριο ζητούμενο από την κυβέρνηση που θα σχηματιστεί είναι να δώσει πρακτικές λύσεις στα προβλήματα όλων των πολιτών και κυρίως των πιο αδύνατων, λύσεις που θα τελεσφορήσουν άμεσα για προχωρήσει μπροστά η χώρα.

Η Αριστερά θα δοκιμαστεί στην εφαρμογή ενός συνθετικού σχεδίου στην πράξη και όχι με ανέξοδες θεωρητικές αναλύσεις.

* πολιτικός μηχανικός, δρος ΕΜΠ

http://www.efsyn.gr/