Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2015

Αναζητούνται ασφαλισμένοι

Εικόνα
Του Πάνου Φ. Κακούρη Εκ των υστέρων πολλοί συμπολίτες μας εμφανίζονται μετανοημένοι, που αντέδρασαν στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση που είχε προτείνει προ 15ετίας ο Τάσος Γιαννίτσης, υποστηρίζοντας ότι σήμερα δεν θα είχαμε ανάγκη νέα μέτρα. Εκείνα τα μέτρα ήταν σκληρά και σήμερα βεβαίως θα είχαν ξεχαστεί, ωστόσο ακόμα κι αν είχαν ληφθεί στις αρχές της δεκαετίας του 2000, σήμερα θα χρειάζονταν οπωσδήποτε και άλλα, γιατί στο διάστημα που μεσολάβησε οι αλλαγές ήταν δραματικές. Κατ’ αρχήν μειώθηκε δραματικά η απασχόληση κατά περίπου 800.000 θέσεις, που σημαίνει αναλογικά λιγότερες εισφορές. Ακολούθησε και το PSI το 2012, που μείωσε τα διαθέσιμα των ταμείων από 26 δισ. ευρώ σε περίπου 10 δισ. ευρώ. Χάθηκαν δηλαδή 16 δισ. ευρώ και είναι απορίας άξιο, πώς εμφανίζονται υποστηρικτές του PSI να επιχειρούν να διαψεύσουν την απλή αριθμητική, λέγοντας ότι τα ταμεία δεν εθίγησαν από το «κούρεμα» των επενδύσεών τους σε ομόλογα. Τέλος πάντων. Ακόμη, την τελευταία δεκαπενταετία και ειδικά μ

Σε ποιο κόσμο ζει ο Αλέξης του «ΝΑΙ σε ΟΛΑ»;

Εικόνα
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ Ο κ. Αλέξης Τσιπρας είναι καιρός να αποφασίσει πια τι ακριβώς θέλει να κάνει. Για να τον βοηθήσουμε όμως θα πρέπει να του εξηγήσουμε μόνο ένα: Εάν νομίζει ότι θα συνεχίζει να κοροϊδεύει το πανελλήνιο, ότι θα παραμένει έτσι μόνιμος ένοικος του Μαξίμου και συγχρόνως θα αποθεώνεται όταν πηγαίνει σινεμά με την σύντροφό του Περιστέρα, είναι μακριά νυχτωμένος. Θύμωσε ο Αλέξης γιατί το πολιτικό σύστημα, αυτό που έχουμε αυτό που μέρος του είναι και ο ίδιος δεν του έκανε το χατίρι. Να τους φωνάξει στο Προεδρικό, να του πουν Αλέξη συνέχισε να λες «Ναι σε Όλα» άλλαξε και την υπόλοιπη επίπλωση στο Μαξίμου και μείνε εκεί για πάντα… Ο κ. Τσίπρας έχει μπει σε δρόμο χωρίς επιστροφή. Το «ΝΑΙ σε ΟΛΑ» είχε ίσως ελπίδες επιτυχίας το 2010. Τότε που πήγε να το πει ο Γιώργος Παπανδρέου αλλά ο κ. Τσίπρας και οι οπαδοί του ξήλωναν τα μάρμαρα από την Πλατεία Συντάγματος και έκανε το Προξενιό με τους Παλαιοπασόκους που μυρίζονταν ότι έπρεπε να πηδήξουν σε άλλη βάρκα εξουσίας.

Νέα Xρεοκοπία

Εικόνα
του Δημήτρη Δανίκα Οσο ασήμαντη και τρέχουσας σημασίας είναι η διεκπεραίωση ενός ζητήματος, τόσο ανίκανοι εκείνοι που είχαν ταχθεί να το διαχειριστούν! Παιδί μου, πόσο μας κάνει δύο συν δύο; Μηδέν, κυρία. Κάπως έτσι κατέληξαν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και οι καμένοι εγκέφαλοι της καταβυθισμένης αναμέτρησης για την εκλογή νέου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας! Που σημαίνει «βάλε τώρα με τον νου σου τι θα γινόταν έτσι και είχαν αναλάβει το τιμόνι του κράτους»! Και που σημαίνει ότι αυτό το περιστατικό ταιριάζει γάντι με τον μικρόκοσμο της νεοελληνικής πραγματικότητας. Δηλαδή Αυτοσχεδιασμός. Δηλαδή Προχειρότητα. Δηλαδή δια­ζύγιο με βασικές προϋποθέσεις ύπαρξης και λειτουργίας κάθε κρατικής οντότητας: oργάνωση, σοβαρότητα, επαγγελματισμός και στοιχειώδης ανταποδοτικότητα! Να πάω παρακάτω; Εχουμε και λέμε. Το φιάσκο προέκυψε κυρίως από το γεγονός ότι η Ν.Δ., ως χρεοκοπημένο πολιτικό μαγαζί, αναγκάστηκε να καταφύγει στα φώτα εταιρείας που ζήτησε τα ελάχιστα σε σχέση με τη γνωστή που ζ

Υπομονή, το παλαιό καταρρέει

Εικόνα
του Χρήστου Γιανναρά Δ​​ίκην Κάτωνος του πρεσβυτέρου, η εδώ επιφυλλίδα κάθε Κυριακή επαναλαμβάνει μονότονα (επομένως και κουραστικά) ότι: Το λεγόμενο «πολιτικό σύστημα» έχει στην Ελλάδα σήμερα καταρρεύσει, η ελλαδική κοινωνία συντηρεί μόνο πλασματικά υποκατάστατα «κομμάτων» – συντεχνίες που διαγκωνίζονται να διαχειριστούν (αυτό μόνο) την εξουσία. Πότε καταρρέει σε μια χώρα το πολιτικό σύστημα; Οταν αδυνατεί πια, ολοφάνερα, να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας, ακόμα και τις στοιχειωδέστερες. Οταν τα κόμματα δεν έχουν πολιτική ραχοκοκαλιά, αναζητούν ταυτότητα και ειδοποιό διαφορά σε χιλιοφθαρμένα ιδεολογικά ρητορεύματα, σε κενολογίες ψυχολογικού εντυπωσιασμού των αφελών. Η τέλεια απουσία πολιτικής ραχοκοκαλιάς (άρα και κοινωνικής εντιμότητας) αποκαλύφθηκε χειροπιαστά, όταν οι δύο, επί δεκαετίες αντίπαλοι πρωταγωνιστές της πολιτικής παντομίμας, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., συγκρότησαν «κυβέρνηση συνεργασίας» (Σαμαρά - Βενιζέλου). Στην πρώτη φάση της συγκυβέρνησης μετείχε και η «Αριστερ

Δημοκρατία υπό προϋποθέσεις

Εικόνα
του Τάσου Παππά Οσοι πιστεύουν ότι το σημερινό ευρωπαϊκό μοντέλο είναι ελκυστικό και αξίζει τον κόπο να το υπερασπιστούμε ως έχει, αφήνοντας κατά μέρος τις γκρίνιες, τις μεμψιμοιρίες και την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων, ας ρίξουν μια ματιά στην Πορτογαλία. Στη χώρα αυτήν εφαρμόστηκαν μνημόνια με τις γνωστές συνέπειες για τους εργαζόμενους. Στις πρόσφατες εκλογές κέρδισε η Δεξιά, αλλά δεν μπόρεσε να σχηματίσει κυβέρνηση. Τρία κόμματα της Αριστεράς (το σοσιαλιστικό, το κομμουνιστικό και το Μπλόκο) που έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή κατάφεραν, ύστερα από επίπονες διαπραγματεύσεις, να καταλήξουν σε προγραμματική συμφωνία. Μη φανταστείτε κάτι επαναστατικό. Δεν πρόκειται για ακραία ριζοσπαστική στρατηγική, ούτε καν για μια πολιτική με ισχυρό μεταρρυθμιστικό πρόσημο. Σε άλλες εποχές, όχι πολύ μακρινές, θα τη χαρακτηρίζαμε δειλή σοσιαλδημοκρατική πρόταση. Κεντρικός στόχος των τριών συμμάχων είναι το σταδιακό σπάσιμο του φαύλου κύκλου της λιτότητας. Ωστόσο, στη σημερινή Ευρώπη

Αριστερά ή δεξιά;

Εικόνα
του Ανδρέα Βασιλιά Αριστερά ή δεξιά;  Σα να λέμε: άσπρο μαύρο. Διάλεξε. Αυτός ο μηχανιστικός τρόπος σκέψης κι αυτή η ρητορική του κενού έχει σκεπάσει την ευρωπαϊκή σκέψη στο σύνολό της, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην πολιτική αλλά και την απλή καθημερινότητα του πολίτη. Δεν ξέρω εάν είναι μνημονικό ίχνος  από τον καιρό της Γαλλικής Επανάστασης ή από την εποχή της εμφάνισης του κομμουνιστικού κόμματος ή από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η αντίθεση και με βάση την τρέχουσα πραγματικότητα τείνει να αναδειχθεί ως μια αντίθεση εκτός πραγματικότητας, αφού στην πραγματικότητα είτε η δεξιά είτε η αριστερά κυβερνούν ουσιαστικά εξυπηρετώντας τα ίδια συμφέροντα. Ποια; Εκείνα τα οποία θα κρατήσουν τους κυβερνώντες στην εξουσία για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η ουσία είναι ότι αντιμαχόμενες ομάδες  χωρίς αρχές και χωρίς ιδεολογία μάχονται για τις καρέκλες της εξουσίας αδιαφορώντας για το τι θα γίνει, πού θα πάει η χώρα ή το πώς θα οργανωθεί καλύτε

«Καυτές» δημοσκοπήσεις στα χέρια πρεσβειών και επιχειρηματιών- Τι δείχνουν για κυβέρνηση -αντιπολίτευση

Εικόνα
της Άρτεμις Παραδείσου   Ανησυχητικά είναι τα ευρήματα των  δημοσκοπήσεων  που διεξάγονται αυτή την περίοδο για τις επιδόσεις του πολιτικού συστήματος, αλλά και τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας. Κόμματα, επιχειρηματίες και πρεσβείες έχουν στην κυριολεξία υπό συνεχή παρακολούθηση τον “Έλληνα ασθενή”. Απαξίωση και απονομιμοποίηση είναι οι δύο κίνδυνοι που πρέπει  να αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα με την οικονομική κρίση. Τα ποσοστά των κομμάτων στις ποσοτικές έρευνες είναι απογοητευτικά, συμπεριλαμβανομένου του μέχρι πρότινος ισχυρού και ανθεκτικού ΣΥΡΙΖΑ. “Το πολιτικό σύστημα είναι σαν ένα  πορσελάνινο βάζο  που μας έπεσε από τα χέρια, αλλά ευτυχώς έπεσε σε επιφάνεια με χαλί. Έσπασε αλλά δεν έγινε, ακόμη, σκόνη και θρύψαλα” επισημαίνει στο “ newpost ” επικεφαλής εταιρείας που διεξάγει καθημερινά δημοσκοπήσεις και focus groups, προκειμένου να κρατά ενημερωμένους τους πελάτες του για τις τάσεις που αναπτύσσονται στην πολιτική και την κοινωνία.  Λογικά όταν χάνει η κυβέρνηση κερδί

Οι ψυχρές σχέσεις Μόσχας - Άγκυρας θερμαίνουν την Ελλάδα

Εικόνα
του Πάνου Παναγιώτου Οι σχέσεις Μόσχας – Άγκυρας περνούν τη χειρότερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών μετά την κατάρριψη ρωσικού μαχητικού αεροπλάνου από τουρκικά πολεμικά. Αν και σκοτεινά, τα γεγονότα πίσω από την κατάρριψη δεν είναι απολύτως άγνωστα. Η Τουρκία και ιδιαίτερα η οικογένεια Ερντογάν, έχει πολύ μεγάλα συμφέροντα στις περιοχές του Ιράκ και της Συρίας που βομβαρδίζονται από τη Ρωσία, με το γιο του Ερντογάν, Μπιλάλ, να ακούγεται εδώ και μήνες ότι αγοράζει πετρέλαιο μισοτιμής από το Ισλαμικό κράτος και ότι έχει επενδύσει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια στη ναυτιλιακή BMZ Group  για την αγορά δεξαμενόπλοιων ακριβώς για να εκμεταλλευτεί αυτή τη μοναδική ευκαιρία για μυθικά κέρδη. Το Ισλαμικό κράτος ελέγχει περισσότερα από δεκαπέντε μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και παρέχει τιμές 50% και κάτω από τις τρέχουσες στη διεθνή αγορά. Όμως είναι πολλοί λίγοι εκείνοι που μπορούν να ρισκάρουν να κάνουν μπίζνες με τη νούμερο ένα τρομοκρατική οργάνωση του κόσμου και η οικογένεια Ερν

Κοινό Πρόγραμμα (και κοινός νους)

Εικόνα
του Στάθη Σ. Ενα καλό πρόγραμμα  διακυβέρνησης για τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν το  Κοινό Πρόγραμμα  που συμφώνησαν και υπέγραψαν στην Πορτογαλία το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Μπλόκο της Αριστεράς, το Κομμουνιστικό Κόμμα Πορτογαλίας και οι Πράσινοι. Αυτό το Κοινό Πρόγραμμα  δεν προβλέπει ούτε έχει ως στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό, προβλέπει όμως μια σειρά μέτρων που θα προσπαθήσουν να απαλύνουν  εν πρώτοις τα τραύματα που υπέστη ο λαός της χώρας απ’ τα μνημόνια και να επιδιώξουν στη συνέχεια την  έξοδο  της Πορτογαλίας από τη λιτότητα. Τα μέτρα : T έλος οι περικοπές μισθών και συντάξεων . Αναπροσαρμογή των συντάξεων στα επίπεδα πριν απ’ την κρίση, από τις αρχές του 2016 - τον  Ιανουάριο  που έρχεται! (σ.σ.: ήδη δηλαδή απ’ την  αρχή του νέου έτους  ο λαός  θα γνωρίζει  αν η νέα κυβέρνηση θα τηρήσει το πρόγραμμά της και αν θα τιμήσει τον λόγο της.) Προσέτι:  Από τα τέλη του 2016  οι δημόσιοι υπάλληλοι θα ανακτούν σταδιακώς τον μισθό τους ως το επίπεδο που ήταν προ κρίσης. Επιπροσθέτως

Συμφέροντα και φιλοδοξίες

Εικόνα
Της Νατάσας Στασινού Πόσοι ηγεμόνες -με άκρατες φιλοδοξίες- χωρούν σε ένα γεωπολιτικό παιχνίδι; Η Δύση θέλει (ίσως και πρέπει) να χωρέσει τουλάχιστον δύο. Από τη μία έχουμε τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, τον άνθρωπο που «επέστρεψε» από το κρύο, καθώς η διεθνής κοινότητα δεν έχει την πολυτέλεια να τον αφήσει «απέναντι» στη μάχη κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Από την άλλη, τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο ειδικά η Ευρώπη έχει ανάγκη για την αντιμετώπιση της μεγαλύτερης προσφυγικής κρίσης από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και κάπου στη μέση και τον Σύρο Μπασάρ Αλ Ασαντ, τον οποίο θέλει να απομακρύνει, αλλά και πάλι τον χρειάζεται στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS). Οι ρωσο-τουρκικές σχέσεις ήταν ήδη τεταμένες. Η Αγκυρα επέλεξε με μία ακατανόητη -σε πρώτη ανάγνωση τουλάχιστον- πρόκληση να τις δυναμιτίσει περαιτέρω και μάλιστα σε μία εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή. Ευρώπη και  ΗΠΑ  παρακολουθούν με αμηχανία το πολεμικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί. Και αυτό γι

Η κλεψιά των 400 δις δολαρίων που θα μπορούσε να καταστρέψει το Ελληνικό πρόγραμμα

Εικόνα
του Νάσου Κουκάκη Σαν να μην έφταναν τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας στις αγορές, την περασμένη εβδομάδα ξένα επενδυτικά ταμεία κατάφεραν να πάρουν τον έλεγχο των τεσσάρων μεγαλύτερων τραπεζών της χώρας- της Alpha Bank της Eurobank της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και της Τράπεζας Πειραιώς. Αυτό έγινε μέσω μιας αύξησης κεφαλαίων 6,42 δις δολαρίων και διάφορων περίπλοκων νομικών ενεργειών. Το αποτέλεσμα ήταν πως οι τραπεζικές μετοχές πουλήθηκαν για ψίχουλα, υποτιμώντας την κρατική ιδιοκτησία πάνω σε αυτούς τους σημαντικούς οργανισμούς που κατέχουν περιουσία της τάξης των 358 δις δολαρίων. Το ποσοστό κρατικής κυριότητας στην ΕΤΕ έπεσε στο 24% από 57% που ήταν, στην Eurobank έπεσε στο 2,4% από 35%, στην Alpha Bank έφτασε το 11% από 64%, ενώ στην Τράπεζα Πειραιώς το ποσοστό κυριότητας έπεσε στο 22% από το προηγούμενο 67%. Τα ποσοστά αυτά αντιστοιχούν σε απώλεια σχεδόν 44 δις δολαρίων, τα οποία οι Έλληνες φορολογούμενοι  πλήρωσαν τα προηγούμενα τρία χρόνια προκειμένου να διασ

Η ελληνική τραγωδία: Πως οι Έλληνες πολίτες έχασαν τα 44 δισ.ευρώ της πρώτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών

Εικόνα
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου   Στον τσέπη της τρόικας μπήκαν τα 44 δισ. ευρώ της πρώτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που πλήρωσαν οι Ελληνες πολίτες χωρίς καν να ερωτηθούν και εν τέλει απωλέστηκε και από το κράτος ο έλεγχος των συστημικών τραπεζικών ιδρυμάτων, ο οποίος πέρασε τελικά στα χέρια των ξένων μόλις την προηγούμενη εβδομάδα χωρίς να "ανοίξει ρουθούνι".   Ξένα χαρτοφυλάκια "επενδύσεων" κατάφεραν να πάρουν τον έλεγχο των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών της χώρας. Πρόκειται για τις Alpha Bank, Eurobank, Εθνική Τράπεζα και Πειραιώς μέσω μιας αύξησης κεφαλαίων της τάξεως των 6,42 δισ. δολαρίων και ενός πολύπλοκου, περίπλοκου πακέτου νομικών ρυθμίσεων.   To ωραίο είναι ότι με το θέμα αυτό ασχολήθηκε ένα αμερικανικό ΜΜΕ,  όπως το CNBC αλλά όχι κάποιο ελληνικό ΜΜΕ.   To αμερικανικό δίκτυο εξηγεί πως με αυτόν τον τρόπο οι μετοχές των τραπεζών πωλούνται για...ψίχουλα και μειώνεται έτσι η αξία της κρατικής ιδιοκτησίας σε σημαντικά ιδρύματα που αριθμούν

Ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε την εξαίρεση της Ελλάδας από τον πόλεμο λόγω χρεών

Εικόνα
γράφει ο pitsirikos Τον γύρο του κόσμο κάνει η είδηση πως ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τους μεγαλύτερους ηγέτες του κόσμου να εξαιρεθεί η Ελλάδα από έναν Παγκόσμιο Πόλεμο -και από όποιες άλλες πολεμικές συγκρουσεις-, λόγω χρεών. Ο Αλέξης Τσίπρας είχε τηλεδιάσκεψη με τον Μπαράκ Ομπάμα, τον Βλαντιμίρ Πούτιν και την Άνγκελα Μέρκελ, και τους είπε πως η Ελλάδα δεν πρέπει να πάρει μέρος σε κανένα πόλεμο επειδή έχει χρέη. «Αυτή τη στιγμή έχουμε ως εθνικό στόχο να ξεπληρώσουμε το δημόσιο χρέος των 314 δισεκατομμυρίων και δεν μπορούμε να μπλέκουμε σε πολέμους που θα μας βγάλουν από τον στόχο μας» είπε ο Αλέξης Τσίπρας στους ομολόγους του. «Οι Έλληνες πολίτες πρέπει να αφεθούν ήσυχοι να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για να πληρωθεί το χρέος» τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας, ζητώντας η Ελλάδα στον πόλεμο να θεωρείται ουδέτερη ζώνη χρέους. Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ακόμα στον Ομπάμα, τον Πούτιν και την Μέρκελ πως η Ελλάδα πρέπει να ολοκληρώσει το τέταρτο Μνημόνιο για να περάσει στο πέμπτο Μνημόνιο,