Το κράτος - εταιρεία (μέρος δεύτερο)
Του Γιώργου Ε. Γιακουμίδη
Η ουσιαστική συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε υπέρ-κράτος των κρατών - μελών που την απαρτίζουν, ακολουθεί μια συγκεκριμένη πορεία. Εξελίσσεται, σκοπεύοντας να καταστεί (ίσως με κάποιες διαφοροποιήσεις) σε ένα μοντέλο Ηνωμένων Κρατών της Ευρώπης. Αντίθετα με τις Ηνωμένες “ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ” της Αμερικής, όπου η Ομοσπονδία της δεν συντίθεται από μέλη που είναι κράτη, αλλά από Πολιτείες. Δηλαδή κοινότητες πανσπερμίας πολιτών με διαφορετική εθνική προέλευση, χωρίς κοινή αντίληψη ιδιαίτερου ξεχωριστού κράτους. Έτσι, στο πέρασμα του χρόνου, καλλιεργήθηκε στην Αμερική η έννοια της μητέρας πατρίδας, ως ενιαία οντότητα, η Ομοσπονδία (που συμπεριλαμβάνει και τις 52 Πολιτείες).
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει δημιουργηθεί - προς το παρόν - αυτή η συναντίληψη. Όμως εκεί τείνει ο πολιτικός - στρατηγικός σχεδιασμός των μεγάλων και κυρίαρχων κρατών - μελών (όπως η Γερμανία και οι “δορυφόροι” της). Η βασική “στρέβλωση” που επιλέγει η ΕΕ.. να υιοθετήσει, είναι να καταστεί η ίδια, ΟΧΙ Ομοσπονδία αλλά ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ. Δηλαδή Συνεταιρισμός! Συν - εταιρισμός των κρατών - εταιρειών με ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ τους νόμους και τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς! Με ισολογισμούς που κατισχύουν την έννοια του κράτους - προστάτη των πολιτών του. Για παράδειγμα: σε ένα πόλεμο θα πάνε όλοι να πολεμήσουν και να χύσουν το αίμα τους υπερασπιζόμενοι την ΕΕ... Όμως αν αποτύχουν οικονομικά (ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΕΙΡΗΝΗΣ) να συντονιστούν με τις επιταγές της ελεύθερης αγοράς, θα αποβάλλονται παραχρήμα από την Συνομοσπονδία!
Η ενότητα λοιπόν της ΕΕ.. θα εξαρτάται μονάχα από τον ετήσιο οικονομικό ισολογισμό κάθε κράτους - εταιρεία - μέλους. Αντίστροφα σκεπτόμενοι συμπεραίνεται πως η λειτουργία του κράτους εξασφαλίζεται μονάχα εάν το κράτος - μέλος δομείται και υφίσταται ως μια μεγάλη εταιρεία. Τον Ιούνιο του 2013, όταν ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μαύρισε τις οθόνες της ΕΡΤ αυτό μας έδειξε. Με μια αυθαίρετη υπουργική απόφαση, αγνοώντας επιδεικτικά την αρμόδια Βουλή, γνωμάτευσε πως η δημόσια τηλεόραση δεν είναι κερδοφόρα (όπως και τα ραδιόφωνά της) και την έκλεισε. Όπως ακριβώς η McDonalts κλείνει ένα από τα φαγάδικα της αλυσίδας της, όταν δεν αποφέρει ικανοποιητικά κέρδη. Οι υπάλληλοι της τότε ΕΡΤ δεν αποζημιώθηκαν με τις νόμιμες αποζημιώσεις τους ή και καθόλου. Πετάχτηκαν στο δρόμο μαζί με τις οικογένειές τους, με προσωρινό εφόδιο το επίδομα ανεργίας - αντίδωρο του ΟΑΕΔ. Το κράτος - εταιρία του Σαμαρά δεν σκοτίστηκε για το εάν υπάρχουν μέλη στις οικογένειες αυτές, που είχαν ιδιαίτερες ανάγκες π.χ. ως Αμεα. Το “φιλελεύθερο” σκεπτικό Σαμαρά δηλώθηκε από τον ίδιο: “-σε ρίχνω ανυπεράσπιστο στην ξαφνική ανεργία και οι νόμοι της αγοράς θα ρυθμίσουν εάν θα επανέλθεις και πότε. Προσάρμοσε τις δεξιότητες και τις ικανότητές σου στις απαιτήσεις της αγοράς κι επιβίωσε! Αν δεν μπορείς, τι να κάνουμε; κάποιος θα βρεθεί να σε βοηθήσει...” Με το ίδιο σκεπτικό και την ίδια νοοτροπία ακριβώς εκβιάστηκε ο Τσίπρας από τον Σόιμπλε και τον Σούλτς και μας φέσωσε με το τρίτο “αριστερό” Μνημόνιο. Με το grexit.
Την δεκαετία του ‘80 και την πρώτη πενταετία του ’90 η Συνομοσπονδία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την συναίνεση και συνέργεια των τότε κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας επέβαλαν (μεταξύ άλλων) την οριστική διακοπή της καλλιέργειας καπνού, βαμβακιού και τεύτλων στην χώρα μας. Το σκεπτικό ήταν απλό: δεν συνέφερε λογιστικά στην ΕΕ.. και στην Ελλάδα να παράγει μπαμπάκι και καπνά, αφού ήταν φτηνότερα τα ίδια προϊόντα να εισαχθούν από τις ΗΠΑ. Όπως επίσης ήταν φθηνότερη η ζάχαρη από τα τεύτλα (που ευδοκιμούν σε κρύα κλίματα) που παράγεται στη Γερμανία, στη Τσεχία και στην Πολωνία. Η λογιστική αυτή συλλογιστική συνοδεύτηκε με μια πολυετή αποζημίωση των Ελλήνων αγροτών, που τους υποχρέωνε να αλλάξουν τις καλλιέργειές τους με διαφορετικές των παραδοσιακών. Τα χρήματα των αποζημιώσεων φαγώθηκαν σε σπίτια, αυτοκίνητα και στα μπουζούκια. Οι κυβερνώντες αδιαφόρησαν. Δεν δώσαν ένα χεράκι βοήθειας στους αγρότες για να αντιληφθούν το μέγεθος της ανοησίας να τρως τις αποζημιώσεις ούτε σχεδίασαν τις υποδομές για τις νέες καλλιέργειες. Δεν έδειξαν κανένα δρόμο μιας νέας αγροτικής ανάπτυξης. Έτσι η πατρίδα μας, στη δύσκολη εποχή της Μεγάλης Κρίσης, δεν μπορεί να ταΐσει τον πληθυσμό της ούτε με γαλατάκι, πόσο περισσότερο να αντισταθεί στο μετασχηματισμό μας σε μπανανία και προτεκτοράτο της Γερμανίας.
Χρησιμοποιήθηκε λοιπόν αρχικά ένα ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ της Ευρωπαϊκής Ένωσης (συνθήκες Μάαστριχτ και Λισσαβόνας) για να αλλοιωθεί και να αποδυναμωθεί εντελώς η Ελληνική Οικονομία, ώστε τελικά να οδηγηθεί εκβιαστικά στον σημερινό μετασχηματισμό μας σε κράτος - εταιρεία, που καθοδηγείται μάλιστα κι από “Αριστερή” κυβέρνηση! Το τελευταίο δεν είναι τυχαίο. Όλοι οι Ευρωπαίοι και ιδιαίτερα οι Γερμανοί γνώριζαν καλά πως η Αριστερά ήταν πάντα πλειοψηφούσα στην ελληνική κοινωνία. Άλλωστε για τον λόγο αυτό έγινε ο εμφύλιος πόλεμος 1946 - 1949, τα πραξικοπήματα των Βασιλιάδων και των Συνταγματαρχών, οι φυλακίσεις και οι εξορίες και οι νοθείες σε εκλογές.
Έτσι “προκάλεσαν” την εκλογή Τσίπρα στην κυβέρνηση ώστε να αμβλύνουν κάθε αντίσταση της Ελληνικής κοινωνίας, που κάτω από μια δήθεν αριστερή κυβέρνηση, ιδιαίτερα μεγάλης απήχησης, θα αποδέχονταν κάθε θυσία για να σωθεί η πατρίδα...
Η λαϊκή αριστερά δεν έχει καμμιά σχέση με το είδος της αριστεράς, από όπου εμπνέεται ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε βέβαια με την κομουνιστική αριστερά που “φοβούνται” οι δεξιοί και οι ευρωπαίοι. Η λαϊκή αριστερά δεν ισοπεδώνει την ατομική περιουσία ούτε την ατομική ελευθερία για να προκόψει ο κάθε σκληρά εργαζόμενος. Στην έννοια και στο περιεχόμενο της λαϊκής αριστεράς δεν ισχύει η δήθεν “ισότητα”, όπως διακονήθηκε στην τέως Ε.Σ.Σ.Δ. Στη λαϊκή αριστερά ισχύουν και οι νόμοι της ελεύθερης αγοράς, όπου ο σκοπός του βιοπορισμού είναι τίμιος και δεν αγιάζει τα μέσα. Στη λαϊκή αριστερά οι αξίες της αλληλεγγύης, της προστασίας των αδύναμων και της ισονομίας έχουν πάντα σταθερή ισχύ. Τέλος στην λαϊκή αριστερά ο λόγος είναι συμβόλαιο και ψέμματα δεν χωράνε.
Αντιπροσωπεύει αυτή την αριστερά ο Τσίπρας;
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Ο μετασχηματισμός του Ελληνικού κράτους σε κράτος - εταιρεία ήδη άρχισε. Η Δημοκρατία έχει υποχωρήσει και η αξία της έχει ευτελιστεί τόσο πολύ, ώστε κανείς να μη ασχολείται. Η δήθεν αριστερά του Τσίπρα καταδικάζει τις αριστερές αρχές και αξίες στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Ο λαός μας στο σύνολό του δοκιμάζεται καθημερινά κάτω από συνθήκες προπαγανδιστικής και ψυχολογικής τρομοκρατίας. Γι’ αυτό “ανθίζει” ο φασισμός, που είναι το πιο βολικό “εργαλείο” για την επιβολή του κράτους - εταιρείας. Οι φασίστες ετοιμάζονται να κυβερνήσουν, περιμένοντας την ατιμωτική και εξευτελιστική φθορά της αριστεράς να ολοκληρωθεί. Υπάρχει ελπίδα;
Υπάρχει ένα “μικρό” λαϊκό πλεονέκτημα: όσο εξακολουθούν και μας πετούν ένα κόκαλο για γλείψιμο για να επιβιώσουμε, τόσο κινδυνεύουν να φύγουν, αλα Σαϊγκόν, με τα “αριστερά” ελικόπτερα. Σύντομα!
ΠΗΓΗ: εφημερίδα Ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Αμπελοκήπων - Νέας Μενεμένης
Σχόλια