ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

του Χρήστου Γιαννίμπα «Την Παρασκευή το βράδυ, Παναΐτσα μου, κεραυνό να είχες ρίξει στην φωλίτσα μου». Τραγούδαγε ο Σ. Καζαντζίδης και προφανώς δεν εννοούσε τα CCC του οίκου Fitch που επίσης την Παρασκευή το βράδυ μας έριξε υποβαθμίζοντας την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας. Δεν ξέρω πως περάσατε το Σαββατοκύριακο κι αν κοιμηθήκατε καλά μετά τα CCC. Προσωπικά τα έξυσα (όχι τα CCC) και δεν ξέρω αν ήταν μονομερής ενέργεια. Είπα όμως να θυμίσω στην Μέρκελ και σε όλους/ες μερικά πραγματάκια. Για την αξία των αξιολογήσεων. Το Νοέμβριο του 2001 η Enron κατέρρευσε. Τέσσερεις (4) ημέρες προτού η Enron καταρρεύσει το γνωστό trio inferno (τριάδα κόλαση) των Moody΄s, S&P και Fitch, έδιναν αξιολόγηση για την Enron άριστα, δηλαδή ΑΑΑ (!!!), και συνιστούσαν αγορά των μετοχών της. Δύο μόλις μήνες πριν η Ισλανδία καταρρεύσει το trio inferno των οίκων είχε  αναβαθμίσει  την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας !!! Όπως ακριβώς το διαβάσατε. Είχαν αναβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα

του Γιώργου Δελαστίκ Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία για την ένταση των στραγγαλιστικών πιέσεων που ασκούν οι Γερμανοί στην κυβέρνηση Τσίπρα, αξιοποιώντας τόσο όλους τους μηχανισμούς της ΕΕ όσο και πρωτίστως την ΕΚΤ για να προκαλέσουν ασφυξία ρευστότητας στην ελληνική οικονομία. Γνωρίζαμε άλλωστε άριστα εκ των προτέρων τη στάση που θα τηρούσε η Γερμανία για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και ως εκ τούτου να καταπνίξει εν τη γενέσει της την αντίσταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αυτός ήταν ο λόγος που επιμέναμε επί ματαίω ότι η κυβέρνηση Τσίπρα πρέπει να έχει νομοθετήσει περνώντας μέσα από τη Βουλή -ει δυνατόν ακόμη και εντός του Φεβρουαρίου, υπογραμμίζαμε- το σύνολο του αστικού μεν, αλλά βαθύτατα ανακουφιστικού για τον λαό μας "Προγράμματος της Θεσσαλονίκης". Δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι έχουν πλέον παρέλθει δύο ολόκληροι μήνες από τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά απολύτως καμία από τις προς υλικό όφελος των λαϊκών στρωμάτων προγραμμα

του Δημήτρη Δανίκα Ανικανότητα; Αυτοσχεδιασμοί; Ερασιτεχνισμοί; Τυχοδιωκτισμοί; Ολα αυτά μαζί. Και κάτι περισσότερο. Που συμπυκνώνεται στην παροιμιώδη νεοελληνική σύγχιση της πολιτικής και της σοβαρότητας με το καφενείο και την πρέφα! Υπόσχεται ο Καμμένος στην υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ « εμείς θα σας δώσουμε το 70% συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και θα διατηρήσουμε μόνο το 30%». Σα να λέει πάρτε τις ενεργειακές μας πηγές και δώστε σε εμάς τους υποτελείς μερικά φραγκοδίφραγκα! Μπας και είναι δικό του το Αιγαίο; Μπας και από την τσέπη του φεύγουν τα λεφτά; Μπας και επικοινωνεί η γλώσσα του με το ελάχιστο μυαλό του; Τι είναι αυτή η υπόσχεση; Καραμπινάτη δήλωση υποτέλειας και υποταγής. Ευθεία δήλωση του εσαεί εξαρτησιακού χαρακτήρα αυτής της χώρας. Και πλάγια ομολογία ότι δεν πρόκειται περί Ελλάδας αλλά περί Ψωροκώσταινας. Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα! Τώρα, αν τον ρωτήσεις η απάντηση που θα σου ψιθυρίσει στ αυτί είναι η γνωστή: «Ελα μωρέ, πως κάνεις έτσι; Σ

του Γεώργιου Π. Μαλούχου Είναι ανείπωτη η τραγωδία των 150 ανθρώπων που έχασαν τόσο άδικα τις ζωές τους στην εσκεμμένη από τον συγκυβερνήτη πτώση του γερμανικού αεροσκάφους στις Αλπεις. Εξίσου ανείπωτη είναι και η τραγωδία εκείνων που άφησαν ξαφνικά, χωρίς αιτία, πίσω τους. Όμως, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς ορισμένα πράγματα: αν αυτή η φοβερή καταστροφή είχε επέλθει από έναν Ελληνα πιλότο μιας ελληνικής εταιρίας, τι θα άκουγε αυτός ο έρημος τόπος κι αυτός ο έρημος λαός, ο δικός μας, από τους καλούς «φίλους» μας; Θα είμασταν διεφθαρμένοι, επικίνδυνοι, ανίκανοι να έχουμε κράτος και κυριαρχία, ανίκανοι να πιστοποιήσουμε ότι ένας πιλότος μπορεί να πάρει την ευθύνη να πετάξει. Θα είμασταν τελικά, δολοφόνοι όλοι μαζί, όχι μόνον ο ίδιος, αφού όλοι θα τον είχαμε βάλει σε εκείνη τη θέση. Ολοι οι Ελληνες, με το φρικτό μας σύστημα, με το άρρωστο κράτος μας. Εχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία για όλα αυτά; Δεν θα είχαν ειπωθεί έτσι, ή περίπου έτσι; Τώρα, η τραγωδία ήρθε α

Στο νήμα και στο όριο των αντοχών των κρατικών ταμείων φαίνεται πως θα κριθεί το νέο διαπραγματευτικό πόκερ με τους πιστωτές, όπως δείχνουν όλοι οι οιωνοί από τις Βρυξέλλες. Το Brussels Group συνεδριάζει για τρίτη συνεχόμενη ημέρα σήμερα και οι πληροφορίες από κοινοτικές πηγές λένε πως, παρά την πρόοδο, δεν πληρούνται – έως τώρα τουλάχιστον - οι προϋποθέσεις για να υπάρξει σύγκλιση του Eurogroup την Τετάρτη, τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν από την αργία για το Πάσχα των Καθολικών. Κατά τις ίδιες πηγές, το καλύτερο δυνατό σενάριο αυτή τη στιγμή είναι να συγκληθεί την Τετάρτη μια συνεδρίαση του EuroWorkingGroup. Εκ των πραγμάτων, αυτό σημαίνει ότι οι αποφάσεις για την αποδέσμευση ευρωπαϊκών κεφαλαίων προς την Αθήνα μετατίθενται, πιθανότατα, για μετά τις 6 Απριλίου και τα χρονοδιαγράμματα γίνονται απολύτως οριακά: Στις 8 Απριλίου πρέπει να αναχρηματοδοτηθούν έντοκα 1,4 δις ευρώ, ένα ποσό που είναι πλέον πολύ δύσκολο να καλυφθεί αυτοδύναμα, μετά την απαγόρευσή της ΕΚΤ προς τις ελ

του Άρη Τόλιου Δύο 24ωρα πριν την υπογραφή (Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου) στην πρώτη απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να συνθηκολογήσει με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, διαβάσαμε ένα άρθρο του διάσημου νομπελίστα οικονομολόγου Πολ Κρούγκμαν υπό τον τίτλο: «Η Αθήνα πρέπει να καταστραφεί». Παρομοίαζε την εμμονή του Ρωμαίου Κάτωνα για την ισοπέδωση της Καρχηδόνας με αυτή κάποιων Ευρωπαίων για την Ελλάδα. Τον ίδιο, πάνω-κάτω, καιρό στις πιο έγκυρες εφημερίδες του κόσμου (κυρίως αμερικάνικες) είδε το φως της δημοσιότητας σενάριο σύμφωνα με το οποίο το Βερολίνο εξετάζει τη «θυσία» της Ελλάδας για να σωθεί η Ισπανία. Να τιμωρηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, για να μην εκτοξευθούν οι Podemos. Μάλιστα, ο Μαριάνο Ραχόι προειδοποιούσε τις Βρυξέλλες ότι αν υποχωρούσαν στην ακατάσχετη φλυαρία του Γιάν(ν)η τούς είχε «πεσκέσι» περίπου 1,3 τρισ. δολάρια (τόσο είναι το ισπανικό χρέος) να το συζητήσουν με τον Πάμπλο Ιγκλέσιας. Δηλαδή, αποχαιρέτα το ευρώ. To είπε καλύτερα προ ημερών ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κώστας Χρυσ

σκίτσο του Ηλία Μακρή του Χρήστου Γιανναρά Ασκηση κριτικής σκέψης: Γιατί ο πολύς κ. Σόιμπλε (και ό,τι αυτό το όνομα συμβολικά εκπροσωπεί) να εκφράσει τόσο απροσχημάτιστα την εύνοιά του για τις παρελθούσες γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις στην Ελλάδα και την οργισμένη απαρέσκειά του για τη σημερινή κυβέρνηση; (θυμηθείτε τη δήλωσή του ότι «η νέα ελληνική κυβέρνηση κατέστρεψε όλη την εμπιστοσύνη που είχε επιτευχθεί με την προηγούμενη κυβέρνηση» – «Κ» 17.3.2015). Είναι αυτονόητο η ολοκληρωτική εξάρτηση μιας χώρας από τους δανειστές της να καθιστά προσχηματικές τις λειτουργίες τής δημοκρατίας σε αυτή τη χώρα. Αποφασίζουν σχεδόν για όλα οι «θεσμοί» που ορίστηκαν από τους δανειστές να επιτροπεύουν τη χώρα – η κυβέρνηση είναι στοιχείο περίπου διακοσμητικό και οι εκλογές για να αναδειχθεί κυβέρνηση, περίπου παντομίμα. Ομως, αφού οι δανειστές επιτρέπουν (ακόμα) την παντομίμα της δημοκρατίας, γιατί ενοχλούνται και εξοργίζονται με την τήρηση των προσχημάτων, γιατί δεν τα καταργούν; Η κριτική λε

Του Κώστα Βαξεβάνη Καμιά φορά μπορεί να αδικείς τους ικανούς ανθρώπους βάζοντάς τους να περπατήσουν στο δρόμο της Ιστορίας φορώντας τα δικά σου παπούτσια, αλλά αν μιλήσεις με άλλο τρόπο από αυτόν που πιστεύεις ως σωστό, τότε εσύ φοράς τα παπούτσια κάποιου άλλου. Ούτε να  προσφέρεις μπορείς, ούτε να έχεις τη δικιά σου περπατησιά. Έτσι θα το πω όπως το σκέφτομαι. Αν και ελπίζω,φοβάμαι. Δεν φοβάμαι ούτε το Grexit,ούτε το Grexident ,ούτε τις απειλές που αφήνει στο χαρτί το βρώμικο χέρι γηραιών εκδοτών. Δεν με ανησυχούν οι βρυχηθμοί ενός συστήματος που τελειώνει, αλλά αυτοί που αντιλαμβάνονται τον επιθανάτιο ρόγχο όχι ως θάνατο αλλά ως το «ζωντανό ακόμη θηρίο». Η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας, κινδυνεύουν από τη δική τους «11η Σεπτεμβρίου». Δεν εννοώ την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, αλλά την 11η Σεπτεμβρίου του 1973, η οποία αποτελεί μια καταγραφή για την Παγκόσμια Αριστερά. Ο Σαλβατόρ Αλλιέντε, ο λαοφιλής και δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης της Χιλής, έπεσε από πραξικόπημα τ

* Tου Διονύση Π. Σιμόπουλου Τις πρωινές ώρες της ερχόμενης Κυριακής (29ης Μαρτίου 2015) πριν πάτε για ύπνο μην ξεχάσετε να αλλάξετε την ώρα στα ρολόγια σας γιατί στις 3 το πρωί η χώρα μας και οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες θα λειτουργούν πλέον με «Θερινή Ώρα». Γεγονός που σημαίνει ότι οι κάτοικοι της Ευρώπης πρέπει να προχωρήσουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά, αν και στην Αμερική θα περιμένουν μία ακόμη εβδομάδα αφού εκεί η Θερινή Ώρα αρχίζει την πρώτη Κυριακή του Απριλίου. Ο θεσμός της θερινής ώρας καθιερώθηκε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1970 όταν τα οξυμένα ενεργειακά προβλήματα μας ανάγκασαν να βρούμε τρόπους εξοικονόμησης της ενέργειας. Σύμφωνα δηλαδή με τον θεσμό αυτόν την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου προσθέτουμε μία πλασματική ώρα στις κανονικές ώρες κάθε ωριαίας ατράκτου την οποία αφαιρούμε και πάλι την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου. Μ’ αυτόν τον τρόπο όταν έχουμε θερινή ώρα ο Ήλιος δύει μία ώρα αργότερα (σύμφωνα με τα διορθωμένα ρολόγια μας) οπότε ελαττ

γράφει το κορίτσι του διπλανού portal Τι μου θύμισε η φάση με τον Κατρούγκαλο, ρε παίδες; Ήμουνα στη Γ' Γυμνασίου, μια ηλικία πολύ καθοριστική, όπως μου είπε ο ψυχαναλυτής μου. Τότε οριστικοποιείται η ηθική σπονδυλική στήλη του άνθρωπα (αν αποχτήσει, βεβαίως βεβαίως. Γιατί τόσο ασπόνδυ λο που βλέπω γύρω μου, καταλήγω να πιστεύω ότι στη Γ' Γυμνασίου της ανθρωπότητας έπεσε βόμβα με στοχευμένα υπερπλουτισμένα φραγκόνια που εξαφάνισαν από μεγάλη μερίδα της ανθρωπότητας τα πολύτιμα αυτά οστά). Εκείνη τη μακρινή εποχή, λοιπόν, ένα μεσημέρι στου Ψυχικού τα μέρη, έτρωγα τα κορνφλέικς μου στην κουζίνα της μεζονέτας (γιατί κανονικό φαγητό σπανίως έπαιζε. Η μάνατζερ δεν μαγείρευε γιατί ήταν γυναίκα καριέρας και η Σελίνα, η Φιλιππινέζα της, είχε οδηγίες να μαγειρεύει κάτι φύτρες μπαμπού χωρίς λίπη και έλαια για να μην παχύνουμε. Ο πατέρας μου βεβαίως έτρωγε έξω μπορς με τις Ρωσίδες αλλά δεν έφερνε σπίτι το λαμόγιο). Εκεί που τελείωνα τη μάσα, λοιπόν, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η