Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2016

Πνεύμα αφορολόγητον και ηθική off shore…

Εικόνα
του Νίκου Μπογιόπουλου «Πνεύμα και ηθική»,  που θα ‘λεγε και ο αξέχαστος Βασίλης Αυλωνίτης. Τουτέστιν και «λίστα Λαγκάρντ» έχουμε, και «Panama papers» έχουμε, και τώρα και ελευθέρας ως προς την συμμετοχή βουλευτών, υπουργών και κρατικών αξιωματούχων σε «οff shore» εταιρείες, έχουμε…       Το φρόντισε  – και αυτό – η «αριστερή» κυβέρνηση σε μια από τις παραγράφους των 7.500 χιλιάδων σελίδων του πολυνομοσχεδίου της. Κι από δω και πέρα είναι που ξεκινάει το νέο γαϊτανάκι της υποκρισίας.     Η μεν κυβέρνηση  εμφανίζεται να δηλώνει ότι η ρύθμιση αφορά «συνεργάσιμους» (χα!) φορολογικούς παραδείσους και ότι συνιστά ευθυγράμμιση με τα παγκοσμίως καπιταλιστικώς κείμενα. Αλλά γιατί πρέπει να ευθυγραμμιστούμε με τα καπιταλιστικώς κείμενα; Για δυο λόγους: Πρώτον, διότι πρέπει να κάνουμε λίγη υπομονή μέχρι ο ΣΥΡΙΖΑ να κουρδίσει τα  νταούλια  του για να χορέψει τις αγορές…  πεντοζάλι. Δεύτερον, διότι – κατά την κυβερνητική ανακοίνωση – τούτη η ευθυγράμμιση διευκολύνει (χα! χα!) τους φορολο

Η τρέλα δεν πάει στα βουνά: Τα ανύπαρκτα 600 δις του Σώρρα πονοκέφαλος για τράπεζες

Εικόνα
Ο κατά φαντασία …τρισεκατομμυριούχος Αρτέμης Σώρρας, απασχολεί πάλι την Ελληνική Δικαιοσύνη και προκαλεί προβλήματα σε αθώους ανθρώπους, που στην απελπισία τους τον πιστεύουν, αλλά και στις ελληνικές τράπεζες… Σύμφωνα με την εφημερίδα Καθημερινή (http://www.kathimerini.gr) και σε ρεπορτάζ του Γιάννη Παπαδογιάννη, τα νομικά τμήματα των τραπεζών βιώνουν μια εξαιρετικά αμήχανη κατάσταση τελευταία. Όπως αναφέρεται πληθαίνουν τα εξώδικα που αποστέλλουν δανειολήπτες που δεν εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους, με τα οποία δεν αρνούνται την οφειλή που διεκδικούν οι τράπεζες, ωστόσο τις καλούν να τα εισπράξουν από τα… 600 δισ. ευρώ του κ. Σώρρα, τα οποία βεβαίως δεν υπάρχουν. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Το παραπάνω θα μπορούσε να είναι μια κωμική, αφελής ή τραγελαφική ιστορία αν δεν στηρίζονταν, έστω και ανορθόδοξα, σε απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης η οποία εν πολλοίς δικαιώνει τον κ. Σώρρα και την περιουσία των 600 δισ.! Σύμφωνα με απόφαση του Η΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών (67650/13

Ενα αμήχανο «ΝΑΙ αλλά»

Εικόνα
της Αγγελικής Σπανού Τι κάνεις αν είσαι «Μενουμευρωπαίος» και φτωχός; Η αν είσαι έντιμος φορολογούμενος που δηλώνεις όλα τα εισοδήματά σου έχοντας πληρώσει στη διάρκεια των μνημονιακών χρόνων όσα λίγοι ολιγάρχες (ή και κανένας); Μετά την κήρυξη πολέμου από τον Γ. Κυρίτση εναντίον όσων ψήφισαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα την μεγαλύτερη αμηχανία έχουν όσοι έκαναν αυτή την επιλογή χωρίς να ταυτίζονται ούτε με το “Γερούν γερά” ούτε με άλλες ακρότητες εκείνης της πλευράς. Γιατί ο εμφύλιος θέλει δύο στρατόπεδα και δεν ταιριάζει με την έννοια της επιφύλαξης, της σχετικότητας και της πολυπλοκότητας. Η διχαστική ανάγνωση του κόσμου προϋποθέτει την ύπαρξη μόνο του άσπρου και του μαύρου, ακριβέστερα του κάτασπρου και του κατάμαυρου, σκιές, αποχρώσεις και αντανακλάσεις είναι άγνωστες έννοιες και λέξεις ξένης γλώσσας. Κάπως έτσι οι “ΝΑΙ αλλά” έχουν πρόβλημα. Πρέπει να μάθουν (αναδρομικά…) να τους αρέσει και η αισθητική που κυριάρχησε σε εκείνη την πλευρά πριν το δημοψήφισμα και να μην δίνουν μεγάλη

Διαταγές, χάπια και καυτές μπαρούφες

Εικόνα
του Στάθη Σ. Κάθε μέρα  κάποιο στέλεχος της κυβέρνησης ή της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας αμολάει μια  ουρανομήκη ανοησία  - γεγονός πρωτοφανές  και άξιο προσοχής για όλους εκείνους που ασχολούνται με τα πάσης φύσεως ρεκόρ (καθώς και για άλλους που εντρυφούν στα  μεταφυσικά παράδοξα ) - όπως η  βάσκανος μοίρα  ενός έθνους ή η καταγωγή της μαλακίας. Μόλις χθες ο κ. Κατρούγκαλος  απεφάνθη ότι ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς τσιγάρο ή καφέ, αλλά όχι χωρίς ρεύμα και νερό. Εν πρώτοις,  σωστός ! διότι όπως έλεγε και ο Λένιν :  ο εξηλεκτρισμός είναι σοσιαλισμός  (αρκεί να  ιδιωτικοποιηθεί  η ΔΕΗ), ενώ χωρίς νερό, πώς θα μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει γαργάρα τις μπαρούφες που αμολάνε τα στελέχη του  κάθε μέρα  -  μα, κάθε μέρα ! Το τσιγαράκι και ο καφές (της παρηγοριάς) μας μάραναν; Νερό! νεράκι του Θεού και, ει δυνατόν, σε ποσότητες  Αλφειού ,  Λάδωνος  και  Ερυμάνθου  ομού, ώστε να ξεπλένεται η κόπρος του Αυγείου από τους Κόφτες, τα Υπερταμεία, τους κομισάριους, τα παραληρ

Η έρημη χώρα

Εικόνα
Του Γιώργου Ε. Γιακουμίδη Πριν δέκα χρόνια, το 2006 δηλαδή, η Ελλάδα κατείχε την 22η θέση μεταξύ των πλουσιότερων χωρών του ΟΗΕ. Ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών απαρτίζεται από 193 χώρες - μέλη. Δημιουργήθηκε δε, αμέσως μετά την λήξη του δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, το 1945. Τότε, το 1945 ο κόσμος ήταν κατεστραμμένος, σε ερείπια. Ο πόλεμος είχε τελειώσει και όλοι επιζητούσαν την ειρήνη. Τα κυριότερα όργανα που συνθέτουν την λειτουργία του ΟΗΕ είναι η Γενική Συνέλευση (όπου συμμετέχουν όλα τα κράτη μέλη), το Συμβούλιο Ασφαλείας, το Συμβούλιο Κηδεμονίας, το Διεθνές Δικαστήριο και η Γραμματεία του ΟΗΕ.  Η Ελλάδα έγινε μέλος του ΟΗΕ στις 29 Οκτωβρίου του 1945. Είναι δηλαδή από τα ιδρυτικά μέλη του Οργανισμού και ήταν από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, στο τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Η τρικυμιώδης πολιτική και κοινωνική πορεία την χώρας μας μεταπολεμικά, δεν την εμπόδισες όμως, να αναρριχηθεί στην 22η θέση των πιο πλούσιων χωρών του κόσμου, το 2006, όπως προανέφερα. Το

Το νόμιμο, το ηθικό και η δικαίωση Βουλγαράκη

Εικόνα
Η κυβέρνηση επέλεξε την εποχή των Panama Papers, την εποχή δηλαδή των αποκαλύψεων για το ρόλο των offshore εταιρειών και το ποιοι τις χρησιμοποιούσαν ως εργαλεία απόκρυψης χρήματος, για να επιτρέψει με νόμο της, την κατοχή τέτοιων εταιρειών από πολιτικά πρόσωπα. Του Κώστα Βαξεβάνη Ο λόγος που το κάνει δεν έχει καμία πειστική απάντηση. Το γεγονός πως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι οι πολιτικοί χώροι καταγωγής των οφσορούχων της διαφθοράς και των οφιούχων της διαπλοκής, δεν είναι εξήγηση στο γιατί μια κυβέρνηση όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά σε ένα τέτοιο νόμο. Δεν είναι επιχείρημα, πως δεν μπορεί να κατηγορεί την κυβέρνηση η ΝΔ με τον Παπασταύρου και ο Θέμος με τις πέντε offshore. Το θέμα είναι αν η κυβέρνηση έκανε κάτι για το οποίο πρέπει να κατηγορηθεί. Οι νομικοφανείς εξηγήσεις σε πολιτικά θέματα συνήθως δίνονται για να δημιουργούν σύγχυση και όχι για να εξηγούν. Όταν ένας νόμος χρειάζεται το μεταφραστή του, όταν αφορά ένα απλό θέμα ηθικής και πολιτικής τάξης, τότε ο νόμος δεν υπα

Η συμφωνία με τους δανειστές δεν αρκεί

Εικόνα
του Στέλιου Κούλογλου Συνέντευξη το ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου στην κυριακάτικη εφημερίδα «Kontra News» και τη Στέλλα Γκαντώνα. Δεν θα ανέμενε κανείς κ. Κούλογλου, έχοντας ψηφίσει «κόφτη» και ταμείο αποκρατικοποιήσεων ένα πιο καθαρό αποτέλεσμα για το χρέος κατά το πρόσφατο eurogroup; Aπό το 2011 μέχρι σήμερα, η Ελλάδα διαπραγματεύεται χωρίς να διαθέτει σοβαρά ατού. Μόνο το 2010 διέθετε ακόμη ένα ισχυρό όπλο: ότι οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες ήταν πολύ εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος και πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας θα τις προκαλούσε μεγάλη ζημιά. Τότε ήταν η κατάλληλη στιγμή να διαπραγματευθεί το κούρεμα του χρέους. Μετά το πρώτο μνημόνιο οι τράπεζες ξεφορτώθηκαν τα ελληνικά ομόλογα και τα πέρασαν στα κράτη, που με τη σειρά τους προετοιμάστηκαν ακόμη και για grexit, όπως φάνηκε και το καλοκαίρι του 2015. Έκτοτε  η Ελλάδα είναι σχεδόν στο έλεος των δανειστών και διαθέτει μόνο συγκυριακά όπλα: ο κίνδυνος του brexit στο δημοψήφισμα του ερχόμενου Ιουνίο

Tο πρόβλημα της κοινωνικής συνοχής

Εικόνα
του Χρήστου Γιανναρά ​​ανένα κόμμα από όσα κυβέρνησαν την Eλλάδα στα τελευταία σαράντα δύο χρόνια και καμιά κυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων δεν απασχολήθηκε με το πρόβλημα της κοινωνικής συνοχής στη χώρα. Tο θέμα αγνοήθηκε ολοκληρωτικά για μισό περίπου αιώνα, με αποτέλεσμα να απαιτούνται σήμερα στοιχειώδεις εξηγήσεις, τουλάχιστον για τη σημασία των λέξεων: Tι θα πει «κοινωνική συνοχή»; H έκφραση ηχεί στις μέρες μας μάλλον σαν ηθικολογικό αιτούμενο ή σαν αμυντική της συλλογικότητας σκοπιμότητα: Aν χρειαστεί να αποτρέψουμε την εδαφική συρρίκνωση της κρατικής μας οντότητας, δηλαδή αν χρειαστεί να πολεμήσουμε ιταμούς εισβολείς, θα το κάνουμε γιατί; Για να διασώσουμε ένα κράτος που το ζούμε καθημερινά σαν εχθρό και μισητό αντίπαλο; Kράτος που χαρατσώνει ληστρικά το εξωφρενικά μεγαλύτερο ποσοστό των εισοδημάτων του μόχθου μας; Kράτος που κλέβει σαν κοινός λωποδύτης την αποταμιευμένη εγγύηση αξιοπρέπειας των γηρατειών ή της αρρώστιας μας; Θα θυσιάσουμε τη ζωή μας για ένα κράτος διεφ

Αποχαιρετισμός στο Mega

Εικόνα
Το Mega κλείνει. Για πρώτη φορά στο διαδίκτυο, πολίτες γράφουν χαιρέκακα σχεδόν για ένα λουκέτο που θα αφήσει στο δρόμο ανθρώπους. Η πραγματικότητα είναι πως δεν γράφουν για τους εργαζόμενους του Mega, αλλά για τον Πρετεντέρη, την Τρέμη, για όλους αυτούς που έπαιξαν με τις ανάγκες και τη νοημοσύνη του. Του Κώστα Βαξεβάνη Μοιραία, όσοι έμειναν αφανείς (και αναφέρομαι κυρίως στους δημοσιογράφους), όσοι επέτρεψαν με τον τρόπο τους να γίνουν πρωταγωνιστές της δημοσιογραφίας οι Πρετεντέρηδες, σήμερα για τον κόσμο παραμένουν αφανείς και αόρατοι, σα να μην υπάρχουν, σα να μην εισπράττουν την σκληρότητα του βίαιου κλεισίματος. Κι όμως, μπροστά και πίσω από τις κάμερες, υπάρχουν άνθρωποι με οικογένειες, και ανάγκες. Αναλογίζομαι το ρόλο που έπαιξε το Mega την περίοδο της κρίσης, την μετατροπή του σε μηχανισμό χειραγώγησης του κόσμου που αγωνιούσε για την επιβίωσή του, την προκλητικότητα των πρωταγωνιστών του απέναντι ακόμη και σε αυτοκτονίες ανθρώπων ή λιποθυμίες νηστικών παιδιών και

Λάκης Λαζόπουλος: Ψυγείο να υπάρχει!!

Εικόνα
Όντως ένας κύκλος έκλεισε για την Ελλάδα. Αλλά  φοβάμαι για τον καινούργιο που άνοιξε.  Γιατί και στον καινούργιο κύκλο που μπαίνουμε με το ίδιο χρέος δεν θα μπούμε; Το να αλλάζεις κύκλους κρατώντας το ίδιο χρέος στα χέρια, είναι αυτό που λέει και το τραγούδι  «η ζωή μου κύκλους κάνει».  Είναι σαν να κρατάς μια βόμβα στα χέρια σου, απλά σου παραχωρούν ένα μεγαλύτερο δωμάτιο για να σκάσει.  Δεν σου παίρνουν την βόμβα από τα χέρια.  Που πας λοιπόν μ’ αυτό το χρέος, ρε Καραμήτρο; Που πας μ’ αυτό το χρέος, που μετά από έξι χρόνια μας είπαν ότι δεν είναι βιώσιμο.  Αφού πρώτα μας έκαναν τον βίο αβίωτο. Αντί για λύση στο χρέος μας δόθηκε ένας οδικός χάρτης.  Οδικός χάρτης!!! Μου θύμισε μία σκηνή από τα χρόνια του πανεπιστημίου. Είχαμε πάει φοιτητές από την Κομοτηνή εκδρομή στο Σουφλί. Δεν ξέρω ποιον δρόμο πήραμε και πως βρεθήκαμε σε κάτι χωράφια στο πουθενά. Είχαμε προφανώς χαθεί, αλλά συνεχίσαμε να πηγαίνουμε επειδή ήμασταν μέσα στο αυτοκίνητο και επειδή υπήρχε βενζίνη και επε