Good night and bad luck!
Συνέχεια από τον χτεσινό προβληματισμό σχετικά με την ραγδαία μετάλλαξη του Αλέξη Τσίπρα και της «αριστερής» του παράταξης. Μερικές σκέψεις. Ετσι για κουβέντα!
Πρώτο λοιπόν. Η μετάλλαξη ήταν εξ αρχής, ενσωματωμένη στην κυτταρική σύνθεση της ιδεολογίας και της στρατηγικής του ΣΥ.ΡΙΖ. Α. Θεωρώ ότι αυτό τεκμηριώνεται με πολλά από τα δεδομένα της «συμπεριφοράς» του!Οπως, ας πούμε το πρόγραμμά του. Οπου δεν διαφαίνεται ίχνος σοσιαλιστικής αλλαγής. Αντιθέτως, το πρόγραμμα μοιάζει με αντίγραφο «σοσιαλδημοκρατικής» προοπτικής. Θα λεγα μάλιστα, κατώτερο από το αντίστοιχο της «Αλλαγής» του Ανδρέα Παπανδρέου, από την διακήρυξη της 3ης Σεπέμβρη!
Οπως, ας πούμε, ο γενικός προσδιορισμός «αριστερός». Που μάλλον παραπέμπει στην γνωστή γενικόλογη ρητορική περί «λαικισμού» και «προόδου». Κατά μία έννοια και με την προιστορία των δεξιών κομμάτων, ακόμα και πλευρές της «Νέας Δημοκρατίας» συμπίπτουν με τον αντίστοιχο «αριστερό λαικισμό». Εξ ου και «λαική δεξιά». Δηλαδή ποια η ουσιώδης διαφορά ανάμεσα στον Κώστα Καραμανλή και σε πολλά ηγετικά στελέχη του Αλέξη Τσίπρα; Καμία!
Δεύτερο λοιπόν. Ο Τσίπρας ουδέποτε αμφισβήτησε, με τις πράξεις του, το συγκεκριμένο καθεστώς, Ούδέποτα αμφισβήτησε την σχέση της χώρας με την Ατλαντική συμμαχία. Ουδέποτε αμφισβήτησε την κυριαρχία των πολυεθνικών. Αντιθέτως, από την πρώτη στιγμή, πορεύτηκε μαζί τους. Στην πραγματικότητα ότι πάνω κάτω λένε στην «Δημοκρατική Συμπαράταξη» τα ίδια και ο Τσίπρας. Ολοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το κόψιμο των συντάξεων και τους φόρους που επιβαρύνουν τα χαμηλά στρώματα. Ολοι!
Ο Τσίπρας κέρδισε δύο φορές τις εκλογές, όχι επειδή έταξε λαγούς με πετραχήλια. Ο θρίαμβος του οφείλεται, πρωτίστως, στο επιβαρυμένο παρελθόν των δύο πρώην κυβερνητικών κομμάτων. Στα εικονίσματα του Παπανδρέου, του Σημίτη, του Μητσοτάκη και του Κωστάκη πρέπει να ανάβει κάθε μέρα καντήλια και λαμπάδες. Αυτοί τον έφεραν στην εξουσία. Αντε σου λέει, να δούμε μπας και ο μικρός αρπάξει από τα πορτοφόλια μας λιγότερα από τους προηγούμενους. Αντε μπας και δούμε μισή άσπρη μέρα!
Τρίτο λοιπόν. Η μετάλλαξη του Τσίπρα οργανώθηκε αργά αλλά σταθερά. Με το διαζύγιο από τους πρώτην στενούς συνεργάτες του (Λαφαζάνη και Κωνσταντοπούλου) καθώς και με την κυβερνητική συνεργασία του με ακραίες, δεξιόστροφες φωνές από τον χώρο των ΑΝ. ΕΛ. Με απλά λόγια «αριστερά» και «φονταμενταλιστική δεξιά» πορεύονται χεράκι χεράκι!
Και τέταρτο και τελευταίο. Η μετάλλαξη του Τσίπρα αποδεικνύεται και από την ιδιαίτερη σχέση του με τους ξένους επικυρίαρχους. Τόσο της Ευρώπης, όσο, κυρίως, των ΗΠΑ. Σκεφτείτε το απλά. Και το λέω αυτό χωρίς τίποτα συνωμοτικό να υπονοώ. Θα ήταν ποτέ δυνατόν ο Λευκός Οίκος και η CIA να ανέχονταν στην εξουσία της Ψωροκώσταινας, στο δικό τους οικόπεδο, μια ριζοσπαστική, αριστερή κυβέρνηση; Αυθεντική και επαναστατική; Ούτε μία στο δισεκατομμύριο!
Γι αυτό οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται τόσο πολύ για την απομείωση του χρέους. Γι αυτό τα κείμενα της «Wall street Journal». Γι αυτό χαιδεύουν το «αριστερό» παιδί. Και να είστε σίγουροι. Οσο δεν κατάφεραν να εφαρμόσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ο Τσίπρας με την παρέα του θα τα υλοποιήσουν χωρίς να χυθεί μισή σταγόνα αίματος!
Μεταλλαγμένοι αριστεροί, οι καλύτεροι και πιο έμπιστοι άνθρωποι του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Good Night and Bad Luck!
http://www.protothema.gr/
Σχόλια