Η αναπόφευκτη εξαφάνιση
Η πρόσφατη ιστορία με τον θάνατο ενός εκδότη, κατηγορημένου για υποθέσεις εκβιασμού και δωροδοκίας, όπως και τα διάφορα «ατυχήματα» που συνέβησαν σε εμπλεκομένους στην υπόθεση του NOOR-1, δεν φανερώνει απλώς ότι παραμένουμε μια περιφερειακή «υπανάπτυκτη» χώρα, πχ σαν την Κολομβία, αλλά κυρίως μας δείχνει την πραγματική φύση του καπιταλισμού.
Πάντα είχα διαφωνίες με τους ορισμούς καζινο-καπιταλισμός, καπιταλισμός της ρουλέτας και τα συναφή. Μόνο και μόνο επειδή για τους περισσότερους το καζίνο, ο τζόγος, συνιστά μια ευκαιρία για εύκολο πλουτισμό, για την μεγάλη ζωή, και όχι μια παθογένεια.
Μπορεί για κάποιες και κάποιους να πρόκειται για αρρώστια, αλλά ποιος πλέον δεν έχει αποδεχτεί την προσωπική του συντριβή;
Λοιπόν, η φάση του καπιταλισμού που ζούμε θα μπορούσε να περιγραφεί πολύ καλύτερα ως μαφιόζικη (μαφιο-καπιταλισμός). Δεν υπάρχει πια κανένας λόγος να διατηρήσεις «καθαρό πρόσωπο» στην αγορά, να δημιουργήσεις «εμπιστοσύνη» στους πελάτες σου και όλες τις λοιπές φαντασιώσεις της προηγούμενης περιόδου. Ανατινάζεις αμάξια, δολοφονείς αντιπάλους, δημιουργείς κοινωνικά ερείπια, και off you go, για την επόμενη επένδυση…
Ακόμα και στην γειτονική Ιταλία, όπου κάθε 10 χρόνια κάνουνε μια αυτοκάθαρση του κρατικού μηχανισμού για να καθαρίσει -υποτίθεται- το δικαστικό σώμα, οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι αστυνομικοί κοκ από την μαφία, τα έσοδα από τις δραστηριότητες του οργανωμένου εγκλήματος είναι πιο πολλά από ποτέ. Συμμετέχουν με τόσο υψηλό ποσοστό στο ΑΕΠ της χώρας τους που στον καιρό των ισολογισμών και των πλεονασμάτων που ζούμε δεν υπάρχει περίπτωση να τους αγγίξει κανείς.
Εδώ, στη σουρεαλιστική χώρα που διαβιούμε προσωρινά, είμαστε ακόμη πιο μπροστά/βαθιά: δεν υπάρχουν «μεσάζοντες» -μαφιόζοι φέρονται να είναι κάποιοι πολιτικοί. Εκβιαστές κάποιοι δημοσιογράφοι. Εκτελεστές κάποιοι κρατικοί λειτουργοί.
Είναι σίγουρο ότι θα ξεχαστεί σε λίγο κι αυτός ο θάνατος, όπως δεν θυμόμαστε καν τα ονόματα των νεκρών στην υπόθεση του ΝΟΟR-1. Κάποιες φωνές θα ακουστούν ότι αν ήμασταν «σοβαρό κράτος» θα είχε ξηλωθεί ήδη η μισή ΕΥΠ, ότι θα φώναζε ο εισαγγελέας, έστω και για τα μάτια του κόσμου, τα πρωτοκλασάτα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ενδέχεται να εμπλέκονται στο κύκλωμα των εκβιαστών-δημοσιογράφων.
Αλλά τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί. Όχι γιατί είμαστε μπανανία , αλλά γιατί εδώ, στην άγρια δύση του καπιταλισμού, στο Φαρ Ουέστ της ελεύθερης αγοράς, δεν υπάρχει λόγος να κρατιούνται τα προσχήματα. Οι μάσκες πέφτουν πριν καν φορεθούν.
http://www.hitandrun.gr/
Σχόλια