Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2016

O 'φίλος' Ερντογάν

Εικόνα
Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247 Τα όσα είπε ο πρόεδρος της Τουρκίας, δεν πρέπει να μείνουν χωρίς απάντηση. Το ερώτημα είναι ποια θα είναι η επόμενή του κίνηση. Οι επικίνδυνες δηλώσεις Ερντογάν, με τις οποίες αμφισβήτησε τη συνθήκη της Λωζάννης και κάθε βάση συζήτησης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, δεν έγιναν τυχαία, ούτε σε τυχαία περίοδο. Με την πίεση που μας ασκείται στο Κυπριακό και με την αναγνώριση του ρόλου-”κλειδί” της Τουρκίας στο προσφυγικό, ήταν βέβαιο ότι ο “σουλτάνος” Ερντογάν, θα προέβαινε σε κάποιου είδους “ατόπημα”. Μόνο που στη διπλωματία, ειδικά όταν μιλάει ένας αρχηγός κράτους, ακόμα και τα “ατοπήματα”, είναι μέρος κάποιας στρατηγικής. Ο Ερντογάν, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της Τουρκίας και έχοντας κλείσει τα μέτωπα με Ρωσία και Ισραήλ, ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα στραφεί στον προαιώνιο αντίπαλο, ο οποίος αυτή τη στιγμή μάλιστα είναι εξασθενημένος και στραγγαλισμένος οικονομικά. Οι “φιλίες” και οι “καλ

Μετά τον Κόρμπιν, τώρα πραξικόπημα και κατά του Ισπανού Σάντσες

Εικόνα
του Γιώργου Μητραλιά Σίγουρα, ο ηγέτης της ισπανικής σοσιαλδημοκρατίας (PSOE - Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) Πέδρο Σάντσες δεν είναι Τζέρεμι Κόρμπιν. Ωστόσο, το ενδοκομματικό πραξικόπημα που αντιμετωπίζει από προχτές μοιάζει σαν δυο σταγόνες νερό με εκείνο που αντιμετώπισε αυτό το καλοκαίρι –προς το παρόν με επιτυχία- ο δημοφιλής και δημοκρατικά (επαν)εκλεγμένος ηγέτης του Βρετανικού Εργατικού κόμματος. Σημείο των καιρών; Προφανώς ναι, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι μέσα σε 3-4 μήνες,  οι δεξιές νεοφιλελεύθερες πτέρυγες και το διεφθαρμένο κατεστημένο δυο μεγάλων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης δεν δίστασαν να οργανώσουν ενδοκομματικά πραξικοπήματα και να διασπάσουν τα κόμματά τους προκειμένου να ανατρέψουν τις δημοκρατικά εκλεγμένες ηγεσίες τους επειδή αυτές αρνούνται να συνεχίσουν να στηρίζουν άνευ όρων τις πολιτικές λιτότητας! Όμως, προσοχή. Στη πραγματικότητα, δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με «απλά» ενδοκομματικά πραξικοπήματα κάποιων αδίστακτων νεοφιλελεύθε

Τι θα κάνεις Κυριάκο;

Εικόνα
του Θανάση Σκόκου Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι ακολουθεί το πεπρωμένο των κυβερνήσεων στα χρόνια των μνημονίων. Κέρδισε εκλογικές νίκες εξαπατώντας τους απελπισμένους, της κρίσης και αξιοποιώντας φυγάδες του παλιού δικομματισμού. Τα λάφυρα της πολιτικής του μοιάζουν με τα κλεμμένα λεφτά Χάνονται εύκολα και δεν κάνεις προκοπή με αυτά.. Η σχέση του Σύριζα με τις αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα είναι ίδια με εκείνη της γάτας με τα αφρόλουτρα. Τις απεχθάνονται και δεν το κρύβουν. Έτσι, η πιο βολική πλέον και υπάκουη στους δανειστές , στα χαρτιά τουλάχιστον, κυβέρνηση της κρίσης παραπαίει, ένα χρόνο μετά τον εκλογικό της θρίαμβο. Η πιθανολογούμενη ήττα των κομμάτων αυτής της συγκυβέρνησης έχει αξία κυρίως σαν τιμωρία μιας πολιτικής απάτης . Η άλλη πλευρά που ετοιμάζεται να την διαδεχτεί είναι πάνω – κάτω αυτή που είναι υπεύθυνη και διαχειρίστηκε την κρίση πριν τον Τσίπρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταρρέει από την πολιτική αντεπίθεση της ΝΔ και σίγουρα όχι από κάποιο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμά της για έ

Το ψάρι που έβριζε τη θάλασσα

Εικόνα
του Λάκη Λαζόπουλου Νομίζεις πως  η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο νοσοκομείο,  όπου οι άρρωστοι το έσκασαν και κυκλοφορούν ελεύθεροι. Δε νομίζω ότι υπάρχει ένας άνθρωπος αυτή τη στιγμή στη χώρα που να μην έχει πρόβλημα.  Τρία εκατομμύρια ανθρώπους τους κυνηγάει η εφορία, δύο εκατομμύρια ανθρώπους τους κυνηγάει το ΙΚΑ, άλλα δύο εκατομμύρια ανθρώπους τους κυνηγάει ο ΦΠΑ και όλους μαζί τους κυνηγάει ο ΕΝΦΙΑ,  τον οποίον ούτε στα έξοδα δεν μας επιτρέπουν να τον περνάμε. Πληρώνουμε τον πιο άδικο φόρο που έχει επιβληθεί, δια χειρός Βενιζέλου, που σε μια νύχτα μετέτρεψε στους  ιδιοκτήτες σε ενοικιαστές  και ούτε καν στον αφαιρούνε, σαν έξοδο, ώστε να φορολογηθείς στο υπόλοιπο. Αλλά  αλίμονο στην Αριστερά που ήρθε να αποπερατώσει το έργο της Δεξιάς. Η απόγνωση που ξεκίνησε από τη μέρα που ο  Γιωργάκης Παπανδρέου  πέταξε τη χώρα στα σκυλιά συνεχίζεται. Όλη μέρα  οι άνθρωποι ξημεροβραδιάζονται σε λογιστές, φοροτεχνικούς, σε ψυχολόγους και σε φίλους για δανεικά. Τα κανάλια

«Να δραπετεύσω ή να με ρίξουν;» είναι το δίλημμα: Ο Αλέξης μπροστά στην μοίρα του…

Εικόνα
Του Γιώργου Πετράκη  Σε λίγο ο κ. Αλέξης Τσίπρας δεν θα έχει καν την ευκαιρία να αντιμετωπίσει αυτό το δίλημμα. Σε κάθε κυβέρνηση υπάρχει ένα σημείο καμπής, ένα κομβικό σημείο, όπου μπαίνει στον δρόμο χωρίς επιστροφή.  Ο νεαρός Πρωθυπουργός με την φρεσκάδα και το θράσος του πρωτάρη, εκμεταλλεύθηκε ιδανικά μια δύσκολη συγκυρία πέρυσι τον Σεπτέμβριο.  Όταν με άναυδη όλη την ελληνική κοινωνία και κυρίως τους ψηφοφόρους, από τις κωλοτούμπες και την υπογραφή του Πρώτου Μνημονίου της Αριστεράς, επέλεξε να προχωρήσει την απάτη μέχρι τέλους: οδήγησε την χώρα σε εκλογές και έκτοτε χρησιμοποιεί ως επιχείρημα την επανεκλογή του, για να νομιμοποιήσει την εξαπάτηση του ελληνικού λαού.  Δηλώνει ότι είναι επώδυνο το Μνημόνιο και αποτέλεσμα δύσκολου συμβιβασμού (ήττα το είπε ο Ευκλείδης) αλλά πλέον έχει την εντολή του ελληνικού λαού να το εφαρμόσει και θεωρεί μάλιστα ότι είναι και επιτυχία του…  Ο κ. Τσίπρας παρασύρθηκε από την δόξα και την λαμπρότητα του Μαξίμου, τις ανέσεις του πρωθυπου

Φάση κι έτσι η Ελλάδα

Εικόνα
γράφει ο πιτσιρίκος Στον έβδομο χρόνο από την χρεοκοπία της χώρας, τα θέματα που κυριαρχούν στην επικαιρότητα είναι οι τηλεοπτικές άδειες και τα Θρησκευτικά. Όταν το 2016 η χώρα αποφασίζει να δώσει τηλεοπτικές άδειες -ενώ τα κανάλια λειτουργούν πάνω από 25 χρόνια-, και το θέμα είναι τα Θρησκευτικά, δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι απορούν ακόμα για τους λόγους που η Ελλάδα έχει τελειώσει. Είναι προφανές πια πως η χώρα δεν αξίζει μόνο Μνημόνια για πάντα αλλά και ανελέητο βομβαρδισμό. Να μην μείνει ούτε ένας Έλληνας. Παίζουν και κάτι πλειστηριασμοί, και κάτι ιδιωτικοποιήσεις του νερού, αλλά μην δίνετε σημασία. Α, θέμα είναι και τι θα έλεγε σήμερα ο Παύλος Μπακογιάννης. Τι θα έλεγε σήμερα ο Παύλος Μπακογιάννης; Αν ζούσε ο Μπακογιάννης, θα ήταν γέρος σήμερα και μπορεί ο άνθρωπος να τα είχε χαμένα. -Όχι, ο Παύλος Μπακογιάννης θα έλεγε «ψηφίστε τον Κυριάκο Μητσοτάκη». Μα, αν δεν είχε δολοφονηθεί ο Μπακογιάννης από την 17Ν, μπορεί ο Κυριάκος και η Ντόρα να μην είχαν

Πορεία στο τίποτα

Εικόνα
του Γεώργιου Π. Μαλούχου Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για την παιδεία υπήρξε οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό το οποίο υποτίθεται ότι ήταν: μια ουσιώδης συζήτηση για την παιδεία, η δραματική κατάσταση της οποίας δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιηθεί στο πλήρες εύρος της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα έργα και οι ημέρες της κυβέρνησης Τσίπρα και ιδίως του αρμόδιου υπουργού Φίλη θα γραφτούν με μαύρα γράμματα στην εκπαιδευτική ιστορία της χώρας: η συρρίκνωση, ποιοτική και ποσοτική, της διδασκαλίας, τα μεγάλα βήματα πίσω όπως αυτά με τους αιώνιους φοιτητές και οι γελοίες ιδεολογικές μάχες που είναι βγαλμένες από τα βάθη της δεκαετίας του ’70, είναι μερικά μόνο από τα μεγάλα βήματα πίσω που έκανε η κυβέρνηση και τα οποία είναι βαριά χτυπήματα στην καρδιά της εκπαίδευσης. Πίσω από όλα αυτά είναι εμφανής η αντιμετώπιση του εκπαιδευτικού προβλήματος ως ιδεολογικού προτάγματος μιας εξωπραγματικής αριστεράς με οσμή ναφθαλίνης, αλλά και μιας στρεβλής ακραίας λαικιστικής πολιτικής που στ

Δίκοπο μαχαίρι

Εικόνα
Της Αγγελικής Κοτσοβού Οι μετοχές των ευρωπαϊκών τραπεζών και πάλι στο «μάτι του κυκλώνα». Αφορμή για το νέο κύμα ρευστοποιήσεων δεν είναι αυτή τη φορά οι... συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή οι ιταλικές τράπεζες που λυγίζουν υπό το βάρος των «τοξικών» δανείων. Οι επενδυτές βλέπουν τον άρρωστο τραπεζικό «γίγαντα» της Γερμανίας να γονατίζει και φοβούνται μια πτώση με απρόβλεπτες συνέπειες. Το παράδοξο είναι ότι μιλάμε για τη μεγαλύτερη τράπεζα της πιο ισχυρής οικονομίας μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης. Και όμως, η κραταιά Deutsche Bank φαίνεται να έχει πολλά κοινά με την Banca Monte dei Paschi di Siena της Ιταλίας, αποτελώντας τους πιο αδύναμους κρίκους στο τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης. Αλλά η Deutsche Bank είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι η Monte dei Paschi και ενδεχόμενη κατάρρευσή της θα κλονίσει συθέμελα ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η Deutsche Bank συγκαταλέγεται μεταξύ των συστημικών τραπεζών, με ενεργητικό 1,8 τρισ. ευρώ, περίπου τα δύο τρίτα του ΑΕΠ της Γερμαν

Κυριάκο, πες τη φράση «αμαρτωλή Siemens»

Εικόνα
του Κώστα Βαξεβάνη Αν σε κάτι έχει πλεόνασμα αυτή η χώρα είναι σε εργολάβους και στημένους διαγωνισμούς. Η μόνη μέριμνα που υπήρξε μετά τη μεταπολίτευση ήταν να έχουν να ασφαλτοστρώνουν οι εργολάβοι. Δρόμους σε πενταπλάσιες τιμές, αεροδρόμια σε διπλάσιες από τις πραγματικές και όλα αυτά σε διαγωνισμούς που είναι στημένοι. Εγώ φταίω για τις τιμές”, έλεγε πριν μερικά χρόνια γνωστός εθνικός εργολάβος, “οι πολιτικοί φταίνε που απαιτούν μεγάλες μίζες”. Απλά πράγματα, ξεκάθαρες κουβέντες. Ακόμη και τον καιρό της κρίσης που σταμάτησαν τα πάντα στην Ελλάδα, δρόμοι και έργα συνέχισαν να γίνονται με επιχειρήματα που μπορείτε να βρείτε εύκολα στο διαδίκτυο ως δηλώσεις Χρυσοχοΐδη και άλλων εργοπατέρων. Πρόσφατα , αποκαλύφθηκε πως το καρτέλ των κατασκευαστικών, επί 27 χρόνια έστηνε διαγωνισμούς, ενώ το HOT DOC έχει αποκαλύψει πως 11,5 δισεκατομμύρια από τα 21 του συνόλου του ΕΣΠΑ της χώρας πήγαν σε τρεις μόνο κατασκευαστές. Πάμε τώρα στο ερώτημα. Πότε έγινε από τη ΝΔ, πολιτικό θέμα για το

«Κανάλ»...

Εικόνα
του Στάθη Σ. Ο χαβαλές αυτής της τραγωδίας  δεν έχει τέλος.   Δεν γνωρίζω αν η κυβέρνηση  ξέκανε  την υποψηφιότητα  Καλογρίτσα , διότι παραβρώμισε η ιστορία, ή αν την  έκανε ο ίδιος , διότι ούτε τα φράγκα μιας πορτοφόλας ρεφενέ  δεν μπόρεσαν να βρουν τα αλάνια-τα-τζιμάνια, γνωρίζω όμως, όπως γνωρίζει και το Πανελλήνιον σύσωμο, ότι η «παράστασις» δεν έλαβε τέλος. Τέλος έλαβε το  plan Α  του κ. Παππά, τώρα έρχεται το  plan Β , με επικεφαλής τον  Ιβάν Λαγώφ  ( χαρά οι Αμερικανοί! ). Δεν γνωρίζω τι σχέσεις  μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε Ιβάν Λαγώφ με τη Νικαβεντέ, διότι δεν υπάρχει Νικαβεντέ . Ούτε με τη Μαφία,  διότι δεν υπάρχει Μαφία . Εκείνο που γνωρίζω είναι πως  ό,τι είναι νόμιμο για την πορτοφόλα είναι ηθικό για τον κ. Νίκο Παππά . Πάντως , ο κ. Ιβάν Λαγώφ πρέπει να ’ναι κάτι το φιλικό προς τη χώρα μας. Οταν μιλάει δεν καταλαβαίνω γρι, εκτός απ’ τη λέξη  «κανάλ» . Η οποία  στα ελληνικά πρέπει να σημαίνει ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Πολυτεχνείο. Ομως, μην κοροϊδεύω, διότι ό,τι κοροϊδεύεις

«Αυτό, κυρία μου, λέγεται μπίζνες» Η Χίλαρι, ο Τραμπ και η ωδή στον κυνισμό

Εικόνα
του Νίκου Παπαδογιάννη Ξενύχτησα άγρια χθες, είχε φέξει για τα καλά όταν έπεσα για λίγες ώρες ύπνου, αλλά χαλάλι. Όταν ξύπνησα, ένιωθα καλύτερα. Διότι δεν μπορούσα να φανταστώ με τι καρδιά θα πάει να ψηφίσει τον Τραμπ όποιος παρακολούθησε το μεταμεσονύκτιο, για εμάς, debate. Αντιλαμβάνομαι τα αντανακλαστικά όσων προσκυνούν το ακρωνύμιο «ABH» (Αnyone But Hilary), αλλά βλέπω ότι και αυτή χτυπάει σε τοίχο. Εχει και το «anyone» τα όριά του. Προφανώς είναι προτιμότερο να έχει τη βαλίτσα με τα κόκκινα κουμπιά μία αντιπαθής και διάτρητη πολιτικάντισσα, παρά ένας ζάπλουτος ρατσιστής στρατόκαυλος ακροδεξιός. «ΑΒΤ»: Αnyone But Trump. Οποιοσδήποτε άλλος από τον Τραμπ θα ήταν καλύτερος για τον πλανήτη. Ένα κέρινο ομοίωμα θα ήταν προτιμότερο από αυτόν τον επικίνδυνο άνθρωπο. Αυτό, τουλάχιστον, κραυγάζει μέσα στο μυαλό μου η φωνή της κοινής λογικής. Αλλά εγώ δεν έζησα ποτέ στις ΗΠΑ ούτε γαλουχήθηκα με τις αρχές της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας. Αυτό που τείνουμε να ξεχνά

Γιατί η Deutsche Bank μπορεί να «διαλύσει» Γερμανία και αγορές

Εικόνα
της Σοφίας Ζαφείρη «Απώλεια» του ψυχολογικού ορίου των 10 ευρώ για τη μετοχή, μπορεί να οδηγήσει σε ξεπούλημα - Βαριές οι επιπτώσεις μίας κατάρρευσης για τη γερμανική οικονομία - Η κόντρα με τις ΗΠΑ και η «διακριτική σιωπή» του Σόιμπλε - Ύψιστο πρόβλημα οι γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2017. Σε ένα περιβάλλον όπου αγορές και τράπεζες αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία, οποιαδήποτε ανωμαλία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην απόλυτη καταστροφή. Απόλυτα λογικό, ακόμη και στον περίεργο «παραλογισμό» που επικρατεί στις αγορές διαπραγμάτευσης μετοχών, καθώς πολλές φορές οι αντιδράσεις τους δεν συνάδουν ούτε με τα θεμελιώδη δεδομένα των οικονομιών, ούτε ακόμη και με τα ανακοινωθέντα των εισηγμένων επιχειρήσεων. Όμως η βραδυφλεγής βόμβα που πλήττει το τελευταίο διήμερο τις ευρωπαϊκές αγορές – αν και σήμερα με λιγότερη ένταση σε σύγκριση με τη Δευτέρα- φέρει το όνομα Deutsche Bank, την κορυφαία τράπεζα της Γερμανίας, της Ευρωζώνης και μία εκ των μεγαλύτερων του κόσμου. Μία τράπεζα