Το τελευταίο καμπανάκι για την ΕΕ από Ουγγαρία

της Βίκυς Σαμαρά

Στην Ελλάδα πασχαλιάτικα υπέστημεν το σοκ του να ακούμε ένα μητροπολίτη να υβρίζει σκαιά τον αποθανόντα Χόκινγκ, διότι όσο περισσότεροι διαβάζουν ένα επιστημονικό έργο, τόσο λιγότεροι θα ρίχνουν χρήματα στο παγκάρι, που είναι άπειρο, ενώ για το σύμπαν δεν είμαστε βέβαιοι. Η πιο ανησυχητική όμως είδηση των ημερών, συνολικά για την Ευρώπη, ήταν η τρίτη συνεχόμενη νίκη του Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία, με δεύτερη την ακροδεξιά.
Εκτός του ότι ως χώρα πρώτης γραμμής όσον αφορά στη διαχείριση του προσφυγικού, η ξενοφοβική πολιτική του Όρμπαν μας επηρεάζει άμεσα (υπενθυμίζεται ότι ο εν λόγω πολιτικός το 2015 ύψωσε έναν φράχτη πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων για να εμποδίσει την είσοδο στη χώρα των προσφύγων), είναι ένα ακόμη καμπανάκι στα αυτιά της κωφεύουσας Ευρώπης.
Η άνοδος της ακροδεξιάς, ξενοφοβικής, εθνικιστικής και αντιευρωπαϊκής ρητορικής στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, θα μπορούσε να αποδοθεί στα ειδικά τους χαρακτηριστικά: Από την σοβιετική κυριαρχία πέρασαν αίφνης σε έναν άγριο καπιταλισμό, αλλά το ευρωπαϊκό όραμα δεν απέδωσε. Η ένταξη στην ΕΕ δεν μετέτρεψε τα ποτάμια σε γάλα και μέλι, δεν ήρθε ποτέ ο πλούτος για όλους σε αντίθεση με την εξίσωση προς τα κάτω του υπαρκτού σοσιαλισμού, ενώ επιπρόσθετα το μόνο καθεστώς που γνώρισαν οι χώρες αυτές πριν την κυριαρχία της ΕΣΣΔ ήταν εθνικιστικά καθεστώτα με αντιρωσική διάθεση και στο γνώριμο αυτό μοτίβο επέστρεψαν.
Όμως το φαινόμενο αυτό δεν είναι προνόμιο της Ανατολικής Ευρώπης. Ούτε μόνο του ευρωπαϊκού Νότου που έζησε τις βαριές συνέπειες της κρίσης. Η ακροδεξιά, σε διάφορες μορφές και εκδοχές, με ένα όμως κοινό ξενοφοβικό και εθνικιστικό πυρήνα προελαύνει στην “ισχυρή οικονομικά” (για τους πλούσιους της) Γερμανία αγκαζέ με το ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού, καθώς και σε όλες τις κεντρικές και ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμη κι αν θεωρήσουμε το Brexit μία ιδιαίτερη αντίδραση των πάντα ιδιαίτερων και απομονωμένων από την ήπειρο Βρετανών, ακόμη και εάν δεχτούμε ότι ήταν (που ήταν) ένα πολύπλοκο φαινόμενο, η τάση είναι σαφής και ο Όρμπαν είναι μία ακόμη ακραία εκδοχή της.
Και τι κάνουν οι υπεύθυνες ευρωπαϊκές δυνάμεις και η ηγεσία των Βρυξελλών; Αναλώνονται σε γλυκανάλατες καμπάνιες επιπέδου “Μένουμε Ευρώπη”, λησμονώντας ότι τέτοια μηνύματα μπορεί να έχουν απήχηση μόνο σε κοινό που ούτως ή άλλως απολαμβάνει τα όποια προνόμια της Ευρώπης λόγω του ότι γεννήθηκε προνομιούχο, καθώς και ότι περισσότερη σημασία σε αυτές τις περιπτώσεις έχει ο πομπός του μηνύματος και όχι το μήνυμα αυτό καθεαυτό.
Η Ευρώπη έχει αποτύχει και μόνο εάν το αποδεχθεί αυτό, μπορεί να αναστηθεί και να επιτύχει. Διότι τα επιτεύγματα της και για τους πολίτες δεν ήταν λίγα, όμως τα οφέλη της αφορούσαν κυρίως τις ελίτ. Και οι λαοί αποτραβιούνται ξανά στην ασφάλεια των εθνικών συνόρων, στο παλιό και γνώριμο, ακόμη και εάν μαζί του κουβαλά και μνήμες φρίκης. Η Ευρώπη άλλωστε δεν ήταν Αμερική για να δημιουργηθούν πάνω σε tabula rasa Ηνωμένες Πολιτείες ενός έθνους υπό κατασκευή.
Και η αριστερά; Μπαίνει κι εκείνη στον πειρασμό της απόσυρσης στα γνώριμα και βολικά εθνικά σύνορα, λες και μπορούν αυτά να σταματήσουν το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο, όπως οι φράχτες στα σύνορα σταματούν δυστυχισμένους ανθρώπους.
Όσο για την κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία, που εν πολλοίς διαμόρφωσε τη μεταπολεμική Ευρώπη στην ουσία της, ακόμη αναζητεί μία έξοδο από τον τρίτο δρόμο της αυτοκαταστροφής.
Ένα ακόμη τελευταίο καμπανάκι ήχησε στην Ουγγαρία. Αλλά στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο κωφεύουν, ακολουθώντας απλώς αυτιστικά τα κελεύσματα της αυτοκαταστροφικής για την Ευρώπη ξενοφοβίας.

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι αρχισυντάκτρια πολιτικού του News24/7 
http://www.news247.gr/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κυκλοφορεί ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ ο κουτσοφλέβαρος...

Κυκλοφορεί ο Χριστουγενιάτικος ΚΑΤΟΙΚΟΣ!

Κυκλοφορεί ηλεκτρονικά ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Νοεμβρίου!