Θεσσαλονίκη 26-28 Οκτωβρίου: 40 χρόνια πίσω...

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Σαράντα χρόνια πίσω μάς πήγε η προεδρική και κυβερνητική παρουσία το τριήμερο 26ης - 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη. Στα χρόνια της χούντας, όταν για να πας στο σπίτι σου, αν τύχαινε να μένεις κοντά σε «ευαίσθητο σημείο» (όπως π.χ. το Διοικητήριο) έπρεπε να δείχνεις ίσα με πέντε φορές την ταυτότητά σου.

Στρατός, αστυνομία, παρακρατικοί και παρενδυμένοι φασίστες, με την ευγενική χορηγία του παραθρησκευτικού κατεστημένου, κατέλαβαν την πόλη που «πριν από 100 χρόνια είχε απελευθερώσει από τον τουρκικό ζυγό ο νικηφόρος ελληνικός στρατός με επικεφαλής τον στρατηλάτη βασιλιά Κωνσταντίνο» (αποθησαυρίζω λίγα από τα πολλά που ακούστηκαν από πομπώδεις και μη φωνές κάποιων αδούλωτων δημοσιογράφων της Θεσσαλονίκης).

Αυτό το τριήμερο καταλύθηκαν στη Θεσσαλονίκη, με ευθύνη των τριών κυβερνητικών κομμάτων, το Σύνταγμα και βασικοί νόμοι που εγγυώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ενώπιον του υποτιθέμενου θεματοφύλακα του πολιτεύματος, του Προέδρου της Δημοκρατίας, στρατός και αστυνομία, υφιστάμενοι των Παναγιωτόπουλου και Δένδια, επέβαλαν κατάσταση πολιορκίας στη Θεσσαλονίκη, κάτι για το οποίο πρέπει να απολογηθούν (μαζί με τα άλλα).

Η έναρξη των εκδηλώσεων, με τη Δοξολογία στο ναό του Αγίου Δημητρίου, το πρωί της Παρασκευής, 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα και της γιορτής του πολιούχου και της απελευθέρωσης, έδειξε τι θα επακολουθούσε. Αστυνομικοί, ένστολοι και μη, παρακρατικοί και μελανοχίτωνες, εμπόδιζαν τους πολίτες να πλησιάσουν στον ναό με ύφος και ήθος ανάλογο των ταγματαλητών προγόνων τους και των χουντικών «πατεράδων» τους. Μεσήλικας, που κρατούσε από το χέρι ένα παιδάκι επιχειρεί να πλησιάσει στον ναό, ο χωροφύλακας τον εμποδίζει, ο άνθρωπος επικαλείται το παιδί που «θέλει να δει» (τόσο περίεργο και πονηρό, έτσι;) και το όργανο -με ύφος Δένδια- αποφαίνεται αρνητικά, σχολιάζοντας: Άμα πάρει ο καθένας από ένα παιδί, τι θα γίνει εδώ;

Απαγόρευση κυκλοφορίας

Η Παρασκευή κύλησε, στη συνέχεια, μάλλον ομαλά, ο κόσμος πήγε στα σπίτια του σχετικά άνετα και ήρθε η μεγάλη μέρα: το Σάββατο, 27 Οκτωβρίου, ανοιχτή η αγορά, αλλά και αναπαράσταση της εισόδου των ελληνικών στρατευμάτων και μαθητική παρέλαση. Από νωρίς κατέπλευσαν στον όρμο οι σκαφάτοι των 6.000 ευρώ ετησίως, κάνοντας με τα γιοτ τους «εθνικές» βόλτες (με τις επιχειρήσεις στα Σκόπια και στη Βουλγαρία).

Η ΕΡΤ3, επιβεβαιώνοντας ότι ουδεμία σχέση με τη χούντα έχει το παρόν καθεστώς, αναθέτει τον σχολιασμό των επετείων και όχι μόνον στον αντιπρόεδρο της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Παπαδόπουλου, Νίκο Μέρτζο, και σ’ ένα συνταξιούχο αρχιτέκτονα, διότι η Θεσσαλονίκη δεν έχει ιστορικούς.

Και ακολουθεί η αναπαράσταση της εισόδου των ελευθερωτών στην πόλη. Η παρέλαση περνάει πρώτα από το Διοικητήριο (να βγει φωτογραφία και ο Καράογλου) και μετά κατεβαίνει εκεί απ’ όπου έπρεπε εξαρχής να περάσει, στην παραλιακή Λεωφόρο Νίκης. Προηγούνται ευέλπιδες, δόκιμοι, ίκαροι, αστυνομικοί και διάφοροι άλλοι σύγχρονοι και ακολουθούν 21 ιππείς που ντύθηκαν με στολές εποχής, αλλά μάλλον δεν είναι και τόσο ιππείς (ένας έπεσε από το άλογο και χτύπησε). Δυο-τρία άλογα τα κρατάνε κορίτσια με φόρμες adidas, puma ή τρεχαγύρευε (από τους ιππικούς ομίλους) για να τονιστεί το πνεύμα της εποχής. Θεούσες με πλαστικά σημαιάκια τρέχουν παράλληλα με τους παρελαύνοντες σε κατάσταση βακχείας. Φωνάζοντας «Ελλάς, Ελλάς», εκστασιάζονται με το σκληρό χτύπημα των ποδιών των Ευέλπιδων και σπρώχνουν με μανία όποιον κάνει το λάθος να προσπαθήσει να περπατήσει κανονικά. Από κοντά και οι ξυρισμένοι φουσκωτοί που κοιτάνε άγρια μήπως διαλάθει κάποιος αναρχικός. Εκατέρωθεν της πορείας, προχωρούν και ένστολοι αστυνομικοί. Με δυο λόγια κάνανε σάντουιτς την αναπαράσταση.

Χουντικό καρακιτσαριό

Πίσω, στην Πλατεία Αριστοτέλους, το δεξιοσοσιαλδημοκρατικό -με ολίγη από κυβερνώσα αριστερά- καθεστώς έδειχνε τα δόντια του. Σιδερένια εμπόδια στη Μητροπόλεως και στη Βασιλέως Ηρακλείου, κομμένη στα αντίστοιχα σημεία καθέτως η Τσιμισκή, δεκάδες αστυνομικοί από πίσω που με αμηχανία ή και με χαμόγελα αντιμετώπιζαν την οργή όποιων ήθελαν να προσεγγίσουν στην αγορά. «Χούντα έχουμε;» ήταν το πιο σύνηθες ερώτημα, αλλά οι αστυνομικοί, με ευγένεια οι περισσότεροι, περιορίζονταν να κατευθύνουν τους πολίτες στα σημεία που επιτρεπόταν η πρόσβαση (Καρόλου Ντηλ ή Κομνηνών). Ο λόγος; Επί της Τσιμισκή, στη διασταύρωση με Αριστοτέλους, είχε στηθεί η εξέδρα των επισήμων και η κυβέρνηση φρόντισε ώστε ώρες πριν να μην περνάει απ’ εκεί ούτε κουνούπι. Πιο 'κει, στο ύψος της Καρόλου Ντηλ, τα μεγάφωνα μετέδιδαν τραγούδια της Βέμπο. Καημένε Τραϊφόρε...

Στην αναπαράσταση, το χουντικό καρακιτσαριό, κατά το δήμαρχο Μπουτάρη, που δεν παρέστη, είχαμε το άλλο εξευτελιστικό για τον θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας εφεύρημα. Ο Κάρολος Παπούλιας, μαντρώθηκε σ' ένα μπαλκόνι της Λέσχης Αξιωματικών, μην τυχόν και ακούσει κανένα γαλλικό, και όλη η κατάληξη του έργου με την έπαρση της σημαίας στο Λευκό Πύργο έγινε ενώπιον αστυνομικών, χαφιέδων, παρενδυμένων και του Κάρολου Παπούλια με τους περήφανους υπουργούς που τον συνόδευαν...

Απόπειρα να προσεγγίσουμε στο ΝΤΟΡΕ (30 μέτρα από τη Λέσχη Αξιωματικών) αποτυγχάνει.

- Θα πας από πάνω, μου λέει με ύφος ένας ένστολος τραμπούκος.

Την ώρα που παίρνω φόρα, παρεμβαίνει μεγαλογαλονάς.

- Από πού είστε κύριε;, μου λέει.

- Από ‘δω. Εσείς από πού είστε;

Σιωπή και μετά νέα ερώτηση:

- Πρώτη φορά το βλέπετε αυτό;

- Ναι, πάω να του πω, αλλά μετανιώνω. Όχι, το είδα και επί χούντας, αλλά όχι σε τέτοια έκταση...

- Γιατί, κύριε;

Τα ίδια και χειρότερα, με σπρωξιές, απειλές και χτυπήματα γύρω από τον χώρο της μαθητικής παρέλασης.

Παρέλαση για στρατιώτες!

Η κατάντια του συστήματος, αλλά και των προσώπων που εκφράζουν θεσμούς ολοκληρώθηκε την Κυριακή 28 Οκτωβρίου. Ο πρόεδρος (με μικρό πλέον πι) Παπούλιας, μαζί με τους μπαρουτοκαπνισμένους αξιωματικούς, θλιβερούς ντόπιους πολιτικάντηδες που δεν τολμάνε να πάνε ούτε στον μπακάλη τους μόνοι, και τον ανεκδιήγητο Παναγιωτόπουλο, απήλαυσαν μια παρέλαση που ο λαός την είδε από απόσταση 200 περίπου μέτρων. Απέναντι από τον Κάρολο Παπούλια και τις βαρυφορτωμένες εξέδρες ήταν ένοπλοι αλεξιπτωτιστές, ναι, αυτοί ήταν το κοινό, παρακάτω μαυροσκούφηδες, και πάει λέγοντας. Σε κάποια σημεία, εκεί όπου πλησίαζε η παρέλαση σε απλό κόσμο, υπήρχαν και φουσκωτοί με τις πλάτες γυρισμένες, που έλεγχαν την κίνηση.

Αν ο πρόεδρος Παπούλιας, που πέρσι, υπακούοντας σε κάποια τηλεφωνική εντολή, το έσκασε από την παρέλαση, αν ο παιδιόθεν αντιστασιακός δεν αντέχει τις αποδοκιμασίες, υπάρχουν και άλλες λύσεις. Μόνο να μην τις σκέφτεται πολύ, όπως το αν θα αποποιηθεί ολόκληρη ή τη μισή αποζημίωσή του ή τα έξοδα παραστάσεως.

Αλλά παρέλαση Ι.Χ. με κοινό τους αλεξιπτωτιστές! Κρίμα...

www.avgi.gr