ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Με το 151ο τεύχος του κυκλοφορεί ηλεκτρονικά ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ, η καλή μηνιαία εφημερίδα των Αμπελοκήπων και της Νέας Μενεμένης. Ξεφυλλίστε, διαβάστε και ενημερωθείτε από την πλήρη έκδοση του ΚΑΤΟΙΚΟΥ θέματα τρέχουσας επικαιρότητας, επιλεγμένα κείμενα και ειδήσεις για τα δρώμενα στον δήμο μας. Ολόκληρος ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ με ένα κλικ εδώ: Ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Μαρτίου 2019

της Μαριάνθης Πελεβάνη « H ιστορία της αρχαίας Ελλάδας προσφέρει χρήσιμα διδάγματα σε κράτη που ξεκινούν αυτοκτονικές εθνικές περιπέτειες λόγω ψεμάτων και άρνησης να ακούσουν τους ειδικούς», γράφει η ιστοσελίδα Politico , σχολιάζοντας το ενδεχόμενο ενός άτακτου Brexit χωρίς συμφωνία. «Θα ήταν καλό να συμβουλεύσει κανείς την πρωθυπουργό της Βρετανίας Tερέζα Μέι να πει στους βουλευτές της (και τους αξιωματούχους) να διαβάσουν τον Θουκυδίδη. Ενδεχομένως να αποδειχθεί η καλύτερη αγορά που έκαναν ποτέ με 7,95 λίρες». To Politico παραπέμπει στον Θουκυδίδη και το βιβλίο του χαρακτηρίζοντάς το ένα αριστούργημα της πολιτικής ψυχολογίας και στρατηγικής και υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν ισχυροί παραλληλισμοί με το Brexit. Ιστορικά, το άρθρο αναφέρεται σε δύο αιματηρά επεισόδια κατά τον καταστροφικό πόλεμο μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών, που δίχασε την Ελλάδα περίπου 2.500 χρόνια πριν. Την εκστρατεία στη Σικελία και τη σφαγή των Μηλίων . Τα αρχαιοελληνικά παθήματα, βρετανικά μαθ

του Χάρη Παυλίδη  Όπως οι "νάνοι" δεν κάνουν τη "Χιονάτη" έτσι και η "Γέφυρα" των διερχομένων, από τον Ραγκούση και τη Ρεπούση μέχρι τον Παπαχριστόπουλο και τη Κουντουρά, δεν κάνει την κεντροαριστερά. Και μάλιστα μια κεντροαριστερά χωρίς κέντρο.  Η επωδός σε όλα τα παραμύθια είναι... Έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Στο σύγχρονο παραμύθι της κεντροαριστεράς είναι... Έζησαν αυτοί καλά και ετοιμάζονται να ζήσουν καλύτερα. Αυτό είναι το τέλος στα παραμύθια τα οποία πάντα ξεκινούν με το... Μια φορά κι ένα καιρό. Στο παραμύθι της κεντροαριστεράς, που είναι παντός καιρού, η Αριστερά ως «Χιονάτη» ψάχνει «νάνους» για να στηρίξει το αφήγημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ με λέξεις κλισέ αναπαριστά εικόνες δημιουργώντας ένα ελκυστικό το αφήγημα ώστε στη συνέχεια να του προσδώσει διάσταση γεγονότος. Ως εκ τούτου θεωρείται γεγονός και άρα λαμβάνεται ως δεδομένο ότι... Μια φορά κι ένα καιρό το ΠΑΣΟΚ εξέφραζε την κεντροαριστερά και τη σοσια

του Νίκου Ταμουρίδη Καθηλωτικός φόβος, ανησυχητικός αναβρασμός και ζέουσα ανησυχία επικρατούν στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας. Μια άμεση απειλή επικρέμαται ως δαμόκλεια σπάθη επιτείνοντας την γεμάτη αγωνία αβεβαιότητα για το μέλλον της πατρίδας μας. Το πρόβλημά μας πλέον, από οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, ηθικό και πνευματικό, κατέστη πρόβλημα επιβίωσης του Έθνους! Οι πολιτικοί μας ταγοί λύγισαν! Δεν αισθάνονται, δεν βλέπουν, δεν ακούν παρά μόνον τους αυλοκόλακές τους και τους ξένους δανειστές και πάτρωνές τους. Το μόνο που καταφέρνουν στο εσωτερικό είναι να αποπνέουν την αφόρητη δυσωδία της πολιτικής και κοινωνικής σήψης! Στο δε εξωτερικό πεδίο με απόλυτη εθνομηδενιστική διάθεση παραδίδουν ανερυθρίαστα τα εθνικά μας δίκαια. Οι πνευματικοί ηγέτες νύσταξαν! Φοβισμένοι κι αυτοί, και αλλοτριωμένοι από την τεχνητή ευημερία των δανεικών πακέτων της μεταπολίτευσης,  αναπαύονται βαθιά στο θρόνο τους. Μια ιδεολογική και κομματική πόλωση έχει κάνει πάλι την εμφάνισή

του Δημήτρη Δανίκα Επιστρέφω στο Red Carpet και τον «θείο» Οσκαρ. Εχει σημασία. Οικονομική, πολιτική, κοινωνική και καλλιτεχνική. Γιατί λοιπόν η τελετή να εξελιχθεί σε στρατευμένη και μεγαλοπρεπή «τούρτα» εναντίον Ντόναλντ Τραμπ; Πρώτο επειδή η Τέχνη ενώνει, συμφιλιώνει, συνδιαλέγεται, ευαισθητοποιεί και μας ταξιδεύει. Υπάρχου εξαιρέσεις. Πολλές εξαιρέσεις. Πολιτικής προπαγάνδας. Ρατσισμού. Κυρίως εναντίον Μουσουλμάνων. Ιδιαιτέρως μετά την τρομοκρατική επίθεση και το γκρέμισμα των δίδυμων πύργων. Οπως και εναντίον κάθε τι που προέρχεται από Ρωσία Ομως η συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών γκρεμίζει τα τείχη. Κάθε είδους και κάθε προελεύσεως. Από οπουδήποτε και να προέρχονται. Γιατί η πηγή έμπνευσης, κάθε καλλιτεχνικού έργου, ακόμα και των «εμπορικών» συνταγών του Χόλιγουντ, στοχεύουν στη συμφιλίωση, την ανάδειξη της διαφορετικότητας και την ανοχή Δεύτερο επειδή το οποιοδήποτε κινηματογραφικό «προιόν» απευθύνεται σ

Γιώργος Στάμκος Έχει περιγραφεί ως “βαλκανική άνοιξη” και χαρακτηρίζεται από μαζικές διαδηλώσεις κατά των κυβερνήσεων σε Σερβία, Αλβανία, Μαυροβούνιο και Βοσνία. Εκτός από τα Δυτικά Βαλκάνια διαδηλώσεις γίνονται συχνά και στη γειτονική Ουγγαρία με αφορμή το νόμο για την περαιτέρω υποδούλωση των εργαζομένων, που υποχρεούνται να δουλεύουν ως και 400 ώρες υπερωρίες το χρόνο χωρίς να τις πληρώνονται άμεσα. Ένα νόμο που υπερψήφισε η κυβέρνηση Βίκτορ Όρμπαν, η οποία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ανίερου συνδυασμού νεοφιλελευθερισμού με τον εθνικισμό, που βρίσκει μιμητές σε ανατολική Ευρώπη και Βαλκάνια. Μια “βαλκανική άνοιξη” που ήρθε χειμωνιάτικα Στη Σερβία οι μαζικές διαδηλώσεις συνεχίζονται επί 12η βδομάδα. Με σύνθημα “ είμαι κι εγώ ένας από τα 5 εκατομμύρια” ( #1od5miliona ) κάθε Σάββατο δεκάδες χιλιάδες Σέρβοι διαδηλωτές διασχίζουν τους παγωμένους κεντρικούς δρόμους του Βελιγραδίου, διαμαρτυρόμενοι κατά της διαφθοράς και του αυταρχισμού της κυβέρνησης του Αλεξά

του Νίκου Μπογιόπουλου Την Τρίτη 19/2 δόθηκαν στην δημοσιότητα τα στοιχεία της ΑΑΔΕ για τους οφειλέτες του δημοσίου που περιλαμβάνονται στην έκθεση 4ου τριμήνου για την ελληνική οικονομία του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή.     Μεταξύ άλλων ανακοινώθηκε ότι:      α) Το σύνολο των φορολογούμενων που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές κάθε ποσού προς τη φορολογική διοίκηση ανέρχονταν σε 4.064.750.      β) Οι φορολογούμενοι, φυσικά πρόσωπα  οι οποίοι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές έως 500 ευρώ (η πολυπληθέστερη ομάδα οφειλετών), ανέρχονταν σε 2.219.151. Ο αριθμός αυτός σε σχέση με το τελευταίο τρίμηνο του 2017 αυξήθηκε κατά 17.241.     γ) Οι φορολογούμενοι οι οποίοι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη φορολογική διοίκηση από 500 έως 10.000 ευρώ,  ανέρχονταν σε 1.545.901.     δ) Το συνολικό ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο στο τέλος του τέταρτου τριμήνου του 2018, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, διαμορφώθηκε στα 104,36 δισ. ευρώ, αυξημένο κατά 4,44 δισ. ευρώ σε σ

Ο ιστορικός μπασίστας και η ψυχή των Pink Floyd αποδεικνύει ξανά ότι παραμένει μία ιδιαίτερη φωνή με ένα νέο βίντεο-μήνυμα για τη Βενεζουέλα που δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook: «Καλημέρα, το όνομά μου είναι Roger Waters. Είμαι στην Ευρώπη και σήμερα είναι μία ημέρα δράσης. Είναι 23 Φεβρουαρίου 2019. Υπάρχει ένα θέμα εδώ. Πρόκειται για τη Βενεζουέλα. Το 1998, αφότου ο λαός της Βενεζουέλας εξέλεξε δημοκρατικά μία σοσιαλιστική κυβέρνηση, η κυβέρνηση εθνικοποίησε τη βιομηχανία πετρελαίου και εκεί ξεκινάει το θέμα μας. Αυτό δεν έγινε αποδεκτό στους χώρους της εξουσίας. Τέσσερα χρόνια αργότερα λοιπόν με τη βοήθεια της αμερικανικής κυβέρνησης έγινε προσπάθεια πραξικοπήματος εναντίον του Ούγκο Τσάβεζ, ο οποίος ήταν τότε πρόεδρος της χώρας. Το πραξικόπημα απέτυχε. Έλαβε χώρα μία τεράστια εκδήλωση διαμαρτυρίας από το λαό της χώρας που απαίτησε την επιστροφή του προέδρου στην εξουσία, ο οποίος επανήλθε μετά από δύο μέρες. Αυτό έγινε το 2002. Κάτι έπρεπε ν

του Άγγελου Κωβαίου Η απόπειρα του Αλέξη Τσίπρα να ηγηθεί σε έναν χώρο που του είναι ξένος δεν εξελίσσεται όπως την είχε ονειρευτεί. Φαίνεται πως δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι δεν έχει το μονοπώλιο της έκπληξης Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει σχέδια. Στα χαρτιά. Τα συζητάει με κάτι δικούς του στο Μαξίμου και στις εκδρομές του εντός και εκτός Ελλάδας, ακούει και κάτι θεωρητικούς της πολιτικής που έχουν βγει (ή και παραμένουν…) στη ναφθαλίνη και νομίζει ότι τα σενάριά του θα επαληθεύονται αυτομάτως και διαρκώς. Πίστεψε έτσι, για παράδειγμα, ότι κάνοντας εισβολή σε ένα πάρτι του Λιβάνη πριν από κάνα μήνα, θα έδινε το σύνθημα και θα σάλπιζε την μεγάλη συμμαχία της Κεντροαριστεράς, με επικεφαλής τον ίδιο. Πίστεψε ότι όσο οι εφημερίδες και τα μέσα που τον λιβανίζουν θα διασπείρουν τη φημολογία ότι ετοιμάζεται για μεγάλες μεταγραφές, θα δώσει την χαριστική βολή στο ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΝΑΛ και θα ηγεμονεύσει στον χώρο. Πίστεψε ότι επειδή ψήφισε κάποια νομοσχέδια για διάφορες «δικαιωματικέ

του Αλέξανδρου Ζέρβα Η προσωπική οικονομική τους κατάσταση αλλά και το Κουρδικό αναμένεται να βρεθούν στο μυαλό των περισσότερων Τούρκων ψηφοφόρων , σύμφωνα με ανάλυση του Stratfor, καθώς η χώρα βαδίζει προς τις περιφερειακές εκλογές της 31ης Μάρτη , οι οποίες θα αποτελέσουν βαρόμετρο για το κυβερνών κόμμα AKP . Στην προηγούμενη αντίστοιχη εκλογική αναμέτρηση το 2014 το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν είχε θριαμβεύσει με ένα ποσοστό άνω το 40%, επικρατώντας με άνεση τόσο της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ρεπουμπλικάνικου Κόμματος CHP, του εθνικιστικού MHP αλλά και του φιλοκουρδικού HDP. Στα πέντε χρόνια μετά τα κόμματα αυτά - μαζί με μερικούς νέους σχηματισμούς - παλεύουν για μεγαλύτερη αντιπροσώπευση σε τοπικό επίπεδο, καθώς τα πολιτικά διακυβεύματα  είναι μεγαλύτερα από ποτέ, καθώς η αντιπαράθεση επικεντρώνεται πλέον στην καταρρέουσα οικονομία της χώρας αλλά και την προσέγγιση στο φλέγον κουρδικό ζήτημα. Τα στρατόπεδα Η Τουρκία πάντως φαινεται βαθιά διχασμένη, με τον μισό

Του Χρήστου Χωμενίδη    Δεν ξέρω εάν έχει ακυρωθεί ποτέ κάποια σας πτήση για λόγους ανωτέρας βίας. Εάν όχι, σάς διαβεβαιώνω πως η εμπειρία ισοδυναμεί με μικρό θάνατο. Τι και αν οι μετεωρολόγοι είχαν εγκαίρως προειδοποιήσει σχετικά με το κύμα κακοκαιρίας; Οι διακόσιοι και πλέον νοματαίοι, οι οποίοι συνωστιζόμασταν στο αεροδρόμιο της ωραιότατης βορειοελλαδίτικης πόλης, πιστεύαμε -το έβλεπες στα μάτια όλων- πως τελικά θα πετούσαμε κόντρα στους θυελλώδεις ανέμους. Πόσω δε μάλλον που οι αποσκευές μας παραλαμβάνονταν, ζυγίζονταν, περνούσαν από τον έλεγχο. Η από μεγαφώνου αναγγελία της ματαίωσης προς στιγμήν μάς παρέλυσε - μείναμε να χάσκουμε με τους καφέδες στο χέρι, "τί θα κάνουμε τώρα;" να αναρωτιόμαστε. Οι υπάλληλοι μάς κοιτούσαν με τον συγκρατημένο οίκτο των γιατρών απέναντι στους συγγενείς τού μακαρίτη. Η φάση του σοκ -ελληνιστί "καταπληξίας"- διήρκησε ελάχιστα λεπτά. Και πάλι επιβεβαιώθηκε ότι η ζωή παντί τρόπω συνεχίζεται. Τα ορφανά του αεροδ

Του Δημήτρη Η. Χατζηδημητρίου Τον Μάιο του 1978, έξι μήνες μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1977, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σχεδιάζοντας τη μετακίνησή του στην Προεδρία της Δημοκρατίας ακριβώς δύο χρόνια μετά -Μάιος 1980-, άνοιξε τις πόρτες της Ν.Δ., επιδιώκοντας να συγκροτήσει εκείνη την προεδρική πλειοψηφία που θα του εξασφάλιζε τη μετάβαση στο Μέγαρο της Ηρώδου Αττικού. Εντάχθηκαν τότε στην κυβερνώσα Ν.Δ. οι δύο βουλευτές-ιδρυτές του Κόμματος των Νεοφιλελεύθερων, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Παύλος Βαρδινογιάννης, και από την ΕΔΗΚ (Ένωση Κέντρου) οι Θανάσης Κανελλόπουλος και Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, ενώ από τη φιλοβασιλική Εθνική Παράταξη των Στεφανόπουλου-Θεοτόκη εξασφάλισε την υποστήριξη των 3 από τους 5 βουλευτές της. «Πήρε τα παιδιά του γείτονα» σχολίαζαν τότε με συγκρατημένη κακεντρέχεια οι γεραροί παράγοντες της Δεξιάς, που ενοχλήθηκαν από την υπουργοποίηση των τριών πρώτων. Την ίδια περίοδο, ο Ανδρέας Παπανδρέου, με τη βεβαιότητα ότι το κόμμα που ίδρυσε,

του Χρήστου Γιανναρά Η ​«αντιπροσωπευτική δημοκρατία», ο κοινοβουλευτισμός, είναι κατάκτηση του ανθρώπου στη Νεωτερικότητα, επίτευγμα προόδου; Οχι, είναι μια συνταγή, μια πρόταση τρόπου οργάνωσης της συλλογικότητας. Η πραγματοποίηση του τρόπου, η εκτέλεση της συνταγής, αυτή ναι, μπορεί να είναι κατάκτηση, επίτευγμα προόδου – σε σύγκριση με το μεσαιωνικό παρελθόν της Ευρώπης. Με άλλα λόγια: Μια συλλογικότητα ενδέχεται να είναι «δημοκρατικά» οργανωμένη, αλλά να μην έχει δημοκρατία. Να έχει κοινοβούλιο, κόμματα, καθολική ψηφοφορία, ελευθερία λόγου, όλες τις εξ ορισμού λειτουργίες της δημοκρατίας, αλλά οι λειτουργίες να μη λειτουργούν, η ύπαρξή τους να είναι προσχηματική, μια παντομίμα που υπηρετεί ψευδαισθητικές εντυπώσεις. Να ονομάζεται «δημοκρατία» και στην πραγματικότητα να πρόκειται για κομματοκρατία, για ολιγαρχία ή για πρωθυπουργική μονοκρατορία. Πώς να ξεχάσει κανείς ότι ο Χίτλερ κέρδισε με νομότυπες εκλογές την εξουσία; Οτι ο φρικώδης σταλινικός ολοκληρωτισμ

του Τάσου Παππά Να συζητήσουμε και μάλιστα σε βάθος την υπόθεση Πολάκη - Στουρνάρα να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, να αποδοθούν πολιτικές ευθύνες όπου υπάρχουν και η Δικαιοσύνη να κρίνει με τη δέουσα ταχύτητα αν έχει διαπραχθεί παρανομία. Να συζητήσουμε δηλαδή για το αν έγινε ηχογράφηση, αν ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας ενημέρωσε τον συνομιλητή του ότι τον ηχογραφεί, αν αυτός συναίνεσε ή αν θεώρησε ότι ήταν πλάκα, όπως ισχυρίστηκε όταν δημοσιοποιήθηκε μέρος της τηλεφωνικής συνομιλίας τους. Αυτό επιβάλλεται να κάνουμε, κόμματα, μέσα ενημέρωσης και πολίτες. Ωστόσο, εκτός από τη διαδικασία, τις μεθόδους και την ποινική διάσταση της υπόθεσης έχουμε και το περιεχόμενο της επίμαχης κουβέντας ή, για να το πω διαφορετικά, τις καταγγελίες Πολάκη για τις βρόμικες ιστορίες που ταλαιπωρούν τον δημόσιο βίο και είναι ακόμη σε εκκρεμότητα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται υποψίες είτε για ανεξήγητη καθυστέρηση είτε για απόπειρα συγκάλυψης. Δεν πρέπει να ασχοληθούμε με τα δάνεια που

του Παντελή Μπουκάλα Το επεισόδιο με τη μοιχαλίδα, όπως εξιστορείται στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, είναι από τα πιο συναρπαστικά – και για όσα μας λέει καθαρά και ξάστερα και για όσα δεν μας λέει ευθέως, αλλά τα αφήνει στην ερμηνευτική δικαιοδοσία του αναγνώστη. Οι γραμματείς και οι φαρισαίοι, το θυμόμαστε, θέλουν να παγιδέψουν τον Ιησού, που διδάσκει στον ναό. Οδηγούν λοιπόν μπροστά του μια γυναίκα, που συνελήφθη «επ’ αυτοφώρω μοιχευομένη», και τον ρωτούν αν συμφωνεί να τη λιθοβολήσουν, όπως επέβαλλε ο μωσαϊκός νόμος. Αντί άλλης απαντήσεως, ο Ιησούς «κάτω κύψας τω δακτύλω έγραφεν εις την γην». Και επειδή οι πονηροί υποκριτές επιμένουν, τους λέει το περίφημο έκτοτε: «Ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον επ’ αυτήν». Αμέσως έπειτα, «πάλιν κάτω κύψας έγραφεν εις την γην». Οι δε φοβεροί και τρομεροί φύλακες του νόμου άρχισαν να φεύγουν ένας ένας, με πρώτους τους γεροντότερους. Ισως λόγω ηλικίας είχαν προλάβει να απολαύσουν περισσότερες αμαρτίες. Αυθαίρετα, εικάζω ότι η

Γιώργος Ξάνθιππος Τροχόπουλος, π. αντιδήμαρχος Βέροιας, φαρμακοποιός, πιανίστας και συγγραφέας Είδα χθες στην τηλεόραση τον Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, κ.Απόστολο Τζιτζικώστα να δηλώνει με στόμφο, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει στις πινακίδες που υπάρχουν στους δρόμους της Περιφέρειάς του, το όνομα της γείτονος χώρας από Σκόπια που είναι γραμμένο στις πινακίδες, σε Βόρεια Μακεδονία, όπως ορίζει η Συνθήκη των Πρεσπών. Καταρχήν απορώ, επειδή φρονώ ότι αποκλείεται να έκανε αυτές τις δηλώσεις για ευνόητους ψηφοθηρικούς λόγους, για τον λόγο ότι η επανεκλογή του είναι σχεδόν σίγουρη με δεδομένο την επιτυχία της θητείας του όπως δείχνουν οι διάφοροι δείκτες π.χ. η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας έχει την μεγαλύτερη απορρόφηση κονδυλίων του Ε.Σ.Π.Α κλπ. Άλλωστε αν αυτές οι δηλώσεις είχαν γίνει για ψηφοθηρικούς λόγους, θα αποτελούσαν επιχείρημα πολύ χαμηλού profile. Εδώ όμως είναι τα δύσκολα. Οι δηλώσεις του δείχνουν ότι είναι πολύ επιπόλαια η θεώρησή του ως προς την ε

Η επιλογή της διεύρυνσης προς την κεντροαριστερά ενέχει τεράστιο ρίσκο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ρίσκο να χαθεί ο κυρίως κορμός του κόμματος που σήκωσε τα τελευταία τέσσερα χρόνια το μεγάλο βάρος. Νίκος Γιαννόπουλος O ασφαλέστερος δρόμος για να φτάσει κανείς στην απαξίωση (συναισθηματική και κοινωνική) είναι να χάσει την ψυχή του. Από αυτόν τον άτυπο κανόνα δεν ξεφεύγουν-δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ- τα πολιτικά κόμματα ούτε φυσικά τα όποια μέλη του, υψηλόβαθμα ή χαμηλόβαθμα δεν έχει καμία σημασία. Μείζον πρόβλημα για το κυβερνών κόμμα δεν αποτελεί φυσικά η προσπάθεια για διεύρυνση, κυρίως στα δεξιά του νότα αλλά το γεγονός ότι αυτή η προσπάθεια φαίνεται να σχεδιάζεται και να υλοποιείται πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες και χωρίς διαβούλευση. Οι κλειστές πόρτες είναι αυτές που κλείνουν πίσω τους οι επιτελείς του Πρωθυπουργού όταν αποχωρούν οι κάμερες από το Μαξίμου. Τις