ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

της Φωτεινής Λαμπρίδη Οι Θεσσαλονικείς   απαντούν στον φασισμό, τον εθνικισμό, και τον ρατσισμό το κλίμα ξενοφοβίας και ομοφοβίας που αναδύονται στην πόλη τους με αφορμή το Μακεδονικό, με μια ευρεία πρωτοβουλία το «Παρατηρητήριο Ενάντια στη Φασιστική Βία και τον Ρατσισμό» . Η πρωτοβουλία αυτή φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα ισχυρό ανάχωμα απέναντι στην αντιδημοκρατική δράση ομάδων, φορέων ή μεμονωμένων  ατόμων που προσβάλλουν  βάναυσα το κράτος δικαίου, την κοινωνική συνοχή, την ειρηνική και αρμονική συνύπαρξη. Το ιδρυτικό κείμενο τ ης πρωτοβουλίας και το σύνολο των υπογραφών δημοσιεύει σήμερα το tvxs.gr ενώ η ιδρυτική συνέλευση πραγματοποιείται στις 8 Φεβρουάριου . Ανάμεσα στους υπογράφοντες βρίσκουμε τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό αλλά και τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή Γιώργο Κούδα , τον παλαίμαχο επίσης Ντίνο Κούη, τον ολυμπιονίκη Αλέξανδρο Νικολαϊδη . τον πρώην εκπρόσωπο της ΝΔ Ευάγγελο Αντώναρο , τον πρώην υπουργό δικαιοσύνης Νίκο Παρασκευόπουλο , τον πρώην ευρωβουλευτή

του Νίκου Σαραντάκου Ο μητροπολίτης Αμβρόσιος Καλαβρύτων καταδικάστηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αιγίου σε φυλάκιση 7 μηνών με τριετή αναστολή και σε πρόστιμο 10.000 ευρώ για ομοφοβικές τοποθετήσεις που είχε κάνει στο προσωπικό του ιστολόγιο, μεταξύ των οποίων και το απόσπασμα: «Ε, λοιπόν αυτούς τους ξεφτιλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με διανοητική διαταραχή! Δυστυχώς αυτοί είναι τρισχειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους που ζουν στα τρελοκομεία!» Πρωτόδικα είχε αθωωθεί, επειδή το δικαστήριο είχε κρίνει ότι οι πιο πάνω χαρακτηρισμοί αφορούσαν τους πολιτικούς και όχι τους ομοφυλόφιλους, όμως στην αθωωτική απόφαση είχαν ασκήσει έφεση ο εισαγγελέας Εφετών Πατρών και η εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αιγίου. Η καταδίκη έγινε για «δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους» και για «κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος», δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, αφενός με τον αντιρατσιστικό νόμο και αφ

Μέσω της ανακοίνωσης για αύξηση του κατώτατου μισθού που ήρθε με δύο χρόνια καθυστέρηση Σκίτσο με το οποίο σχολιάζει τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει να ξεχαστεί το ξεπούλημα της Μακεδονίας με τη Συμφωνία των Πρεσπών ανήρτησε ο Αρκας στη σελίδα του στο Facebook. Σχολιάζοντας την ανακοίνωση της αύξησης του κατώτατου μισθού , που ήρθε λίγα 24ωρα μετά την υπερψήφιση από τοςυ 153 πρόθυμους της Συμφωνία των Πρεσπών αλλά με δύο χρόνια καθυστέρηση , αλλά και την επικοινωνιακή επίθεση των μελών της κυβέρνησης που ξεχνούν να πουν ότι με τη μείωση του αφορολογήτου η αύξηση θα εξαϋλωθεί , ο Αρκας σχεδίασε ένα σκίτσο με δύο πρωταγωνιστές. Ο πρώτος εμφανίζεται να λέει: «θα πουν ότι προβάλλουμε αυτό για να καλύψουμε το άλλο». Τότε ο δεύτερος κυνικά του απαντά: «κανένα πρόβλημα!... Εμείς θα πούμε ότι προβάλλουν το άλλο για να καλύψουν αυτό».

Του Κώστα Στούπα Η θέση της Ελλάδας το 2018 επιδεινώθηκε δραματικά στη διεθνή κατάταξη του δείκτη διαφάνειας που μετράει τη διαφθορά. Από την 59η θέση μεταξύ 180 χωρών βρεθήκαμε στην 67η. Τούτο δεν αποτελεί έκπληξη για μια χώρα που ο Ανδρέας Παπανδρέου αναγνωρίζεται από αριστερούς και δεξιούς σαν πολικός αναμορφωτής και το δεξί χέρι του Άκη Τσοχατζόπουλου σαν υπαρχηγός της κυβέρνησης που ήρθε να καθαρίσει το "παλιό"... Υπενθυμίζω πως ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν ήταν πρωθυπουργός απέκτησε βίλα την οποία δεν μπορούσε να αιτιολογήσει το πόθεν έσχες του. Για να καλυφθεί τυπικά η "πομπή" εμφανίστηκαν 5-6 πρόσωπα τα οποία δήλωσαν πως του δάνεισαν τα χρήματα. Στη συνέχεια ένας εξ αυτών έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας με πρόταση μάλιστα της Ν.Δ., ενώ έτερος "προξενολογούσε" πρόσφατα το ΚΙΝΑΛ στο ΣΥΡΙΖΑ κατά συνάθροιση στο σπίτι του λόγω ονομαστικής εορτής. Ούτε το γεγονός πως επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που παρίσταναν τους αναμορφωτές και εκκαθαριστές το

του Νίκου Μωραΐτη Γράφουν με νεύρα, ζούνε με νεύρα, μουτζώνουν τον Τσίπρα και κάνουν την προσευχή: «Παναγιά Βενεζουέλα μου, κάνε τον Κούλη να αυτανακηρυχθεί πρωθυπουργός, να βάλει το δεξί του χέρι στο ευαγγέλιο των off shore και να ορκιστεί, γιατί αν περιμένουμε πραγματική ορκωμοσία, ζήτω που καήκαμε» Πόσα ν’ αντέξει ένας (δεξιός) άνθρωπος μέσα σε μία μέρα; Αύξηση 11% στον κατώτατο μισθό – στα 650 ευρώ , κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, έξοδος στις αγορές , επίσημη πρόταση της υποψηφιότητας Τσίπρα – Ζάεφ για Νόμπελ Ειρήνης και καταδίκη του άθλιου παπά για κήρυγμα μίσους. «Θεέ μου, γιατί μας εγκατέλειψες» , φωνάζουν οι πιστοί στη «Δεξιά του Κυρίου». Και δεν είναι καθόλου στα καλά τους γιατί αυτός ο πρωθυπουργός της… αριστερής παρένθεσης που ξεχείλωσε και έγινε τετραετία , δεν τους έχει αφήσει μία μέρα ήσυχους. Ξέρεις τι είναι να λες επί τέσσερα χρόνια «τώρα πέφτουνε!» και τελικά το μόνο που πέφτει να είναι συνεχείς λεκτικές σφαλιάρες στη βουλή από τον πρωθυπ

της Χρύσας Κακατσάκη Πολλή δουλειά θα έχουν οι ιστορικοί του μέλλοντος που θα καταπιαστούν με το μακεδονικό: Nα ξεχωρίσουν τις αλήθειες από τα ψέματα. Να ερευνήσουν τους λόγους που οδήγησαν σε τόσες μετεγγραφές, διαγραφές και ανεξαρτητοποιήσεις. Να δουν τα βίντεο των συλλαλητηρίων και υπολογίζοντας τα άτομα ανά τετραγωνικό μέτρο να διαπιστώσουν αν συμμετείχαν 60 χιλιάδες ή ένα εκατομμύριο. Να μελετήσουν την παρουσίαση του ζητήματος από τα ΜΜΕ, αν θελήσουν να συμπεριλάβουν όλα τα ευτράπελα και τις ανακρίβειες που ακούγονται τελευταία. Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο. Τη σκυτάλη της μελοδραματικής προπαγάνδας ανέλαβε στον Σκάι την προηγούμενη Κυριακή πρώτος ο Γ. Αυτιάς. Κάθε πέντε λεπτά αναφερόταν στο δάκρυ του Κωνστα- ντίνου Καραμανλή και στη φράση του Α. Παπανδρέου «το όνομά μας είναι η ψυχή μας». Ξέθαψε και τη γεμάτη συγκίνηση ομιλία του Χριστόδουλου. Για το κλάμα της γοργόνας, βέβαια, ούτε λέξη. Μουσικό χαλί το τραγούδι του Μαρκόπουλου «Στη Μακεδονία του Αλέξανδ

Νίκος Τζιανίδης   Άναψαν οι φωτιές στο Masterchef, έρχεται η ελληνοτουρκική σύρραξη στις ακτές του Άγιου Δομήνικου και τα πράγματα αρχίζουν και σοβαρεύουν επικίνδυνα… Με μια πρέζα διαγωνισμού μαγειρικής και άφθονες κουταλιές της σούπας ριάλιτι άρχισε να σιγοβράζει στους τηλεοπτικούς δέκτες το πρόγραμμα που σηματοδοτεί το τέλος του σεξιστικού χειμώνα των προγραμμάτων (με Power of love, Next top Model κ.λπ) και την άνθιση - πλάι στις αμυγδαλιές - των ρωμαλέων δένδρων της τηλεθέασης. Άναψαν οι φωτιές στο Masterchef, έρχεται η ελληνοτουρκική σύρραξη στις ακτές του Άγιου Δομίνικου και τα πράγματα αρχίζουν και σοβαρεύουν επικίνδυνα…  Τα πιάτα των ορεκτικών έκρυβαν εντάσεις με μπαχαρικά από επιτηδευμένες ατάκες του τύπου: Ήρθα για να κερδίσω ή εγώ η καλύτερη και όλοι οι άλλοι πίσω μου. Συνταγές σωστά δουλεμένες από έμπειρους μαγείρους που τα φθηνά υλικά της συγκίνησης, του ενθουσιασμού, της λύπης και της οργής τα δένουν σε μια σάλτσα (σος πιο δόκιμα) πού στόχος

του Χρήστου Μάτη Σε ένα σχολείο σε έναν περιφερειακό δήμο της Θεσσαλονίκης οι μαθητές μάζεψαν υπογραφές για τη Μακεδονία. Μία πρωτοβουλία η οποία δε δείχνει να έχει βάθος ως αποτέλεσμα αλλά ας δεχτούμε ότι εντάσσεται στην λογική του Κένεντι, ο οποίος φέρεται να έχει πει: Μη ρωτάς τι έκανε η πατρίδα σου για σένα, αλλά τι έκανες εσύ για αυτήν. Μετά έκαναν κατάληψη στο σχολείο. Αμφίβολης αποτελεσματικότητας, αλλά ας πούμε ότι κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τα παιδιά να δείξουν την αγανάκτηση τους. Βεβαίως από την εκδήλωση της αγανάκτησης χάνουν οι ίδιοι και η πατρίδα που αυτούς περιμένει να πάνε μπροστά, αλλά ας πούμε ότι ούτε είναι της στιγμής. Ίσως γι’ αυτό ο Σύλλογος Γονέων ήταν αντίθετος. Μετά κυκλοφορεί η φήμη ότι αντιεξουσιαστές θα επιτεθούν στο σχολείο. Εύλογο ως φήμη, αν και μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί σε άλλο σχολείο. Βέβαια σε τι σχολείο να επιτεθούν; Αφού όταν γίνεται κατάληψη το σχολείο είναι άδειο. Έτσι σπεύδει η αστυνομία να το προστατεύσει τ

του Στάθη Σ. - Θυμίστε μου σε ποιο κόμμα είμαι σήμερα;   Ούτε εσείς θυμάσθε;   Και τώρα τι γίνεται; αν θελήσω να αλλάξω πάλι κόμμα, σε ποιο θα πάω;   Γιατί με μπερδεύετε έτσι;   Μου έχετε κάνει το ηθικό πλεονέκτημα, μπουρδ…, συγγνώμην, φύλλον συκής. ***   Προσπαθώ και εγώ σαν τον Τσίπρα να αλλάξω ατζέντα και δεν μ’ αφήνετε ν’ αγιάσω! «Αν δεν υπήρχαν τα Σκόπια, θα έπρεπε να τα εφεύρουμε» δήλωσε η βουλεύτρια , με συγχωρείτε, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων), κυρία Ελένη Αυλωνίτου . Ως φαίνεται  η βλακεία έχει μια σκοτεινή - σαγηνευτική πλευρά, όπως εκείνη της Σελήνης. Που θέλει περαιτέρω εξερεύνηση.   Εν τέλει η βλακεία έχει κάτι το μυστηριακό, το υπερφυσικό, το απόκοσμο. Λες: Θεέ μου, αυτός ο τύπος δεν μπορεί να ’ναι τόσο μαλάκας! Σιωπή ο Θεός. Πολύ ανησυχητικό – πολύ ανησυχητικό… ***   Όμως , πρέπει να αλλάξω οπωσδήποτε ατζέντα! Λόγου χάριν σας δίνω μια αύξηση 130 ευρώ, σας κάνω κρατήσεις 122 ευρώ, πάρε οκτώ ευρουδάκ

του Σπύρου Γεωργάτου Τάχαμε πει: το Μακεδονικό δεν ήταν ... μεσανατολικό, δηλαδή ένα «άλυτο» πρόβλημα. Αυτό που περιέπλεκε τα πράγματα ήταν κυρίως η εσωτερική κατάσταση στις δύο χώρες, τα μικρομέγαλα, τα ιδιοτελή, η εθνοκαπηλεία. Βοηθούσης της γεωπολιτικής συγκυρίας, Τσίπρας και Ζάεφ βρήκαν το θάρρος να κάνουν το προφανές. Κι έτσι έχουμε ένα πρόβλημα λιγότερο. Μην ξεγελιόμαστε όμως. Το μείζον θέμα είναι ο εθνολαϊκισμός και το δηλητήριο της μισαλλοδοξίας –που παραμένουν. Και παραμένουν διότι αυτοί που φοράνε τη χλαμύδα και παρελαύνουν με το μουλάρι δεν είναι οι σύγχρονοι Σάντσο Πάντσα. Όπως κι άλλοι, με τα λοστάρια, δεν είναι κομπάρσοι σε ταινία της ΥΕΝΕΔ και του Τζέϊμς Πάρι. Πέρα απ’ το κιτς, το ασυνάρτητο και το γελοίο του πράγματος, οι εθνικισμοί κι οι «μεγάλες ιδέες»  αποτελούν τώρα τον καμβά πάνω στον οποίο διεξάγεται ένας σκληρός –και προαιώνιος- αγώνας: «ποιος-ποιόν». Η ειδική μορφή και η συγκεκριμένη έκφραση που παίρνει αυτή η σύγκρουση στην Ευρώπη είναι οι (

του Κώστα Γιαννακίδη Υπάρχουν κάποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες που νομίζεις ότι ο νομοθέτης στήνει μία φωτογραφική μηχανή και βάζει απέναντί της πρόσωπα που θέλει να τακτοποιήσει με δημόσιο χρήμα. Συχνά δε, υπάρχουν τα πρόσωπα, αλλά δεν υπάρχουν οι θέσεις. Κανένα πρόβλημα. Μπορούν να δημιουργηθούν, μεγαλώνοντας ένα κράτος που, υποτίθεται, μικραίνει και εκσυγχρονίζεται. Σήμερα (Τρίτη) ψηφίζεται στη Βουλή ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης το οποίο, πιθανότατα, δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή σας, ούτε διεγείρει το ενδιαφέρον της αντιπολίτευσης. Ο τίτλος του είναι «Ενδυνάμωση Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ), ενίσχυση και αναβάθμιση δημόσιας διοίκησης και άλλες διατάξεις». Περιλαμβάνει 45 άρθρα ετερόκλητης θεματολογίας και η διαβούλευση του εξαντλήθηκε σε πέντε μέρες με μόλις 56 σχόλια. Ένα από τα άρθρα του νομοσχεδίου προβλέπει τη σύσταση «Ειδικής Γραμματείας Υποστήριξης Δράσεων Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Παρατηρητηρίου Δημόσιας Διοίκησης». Τι

Του Κώστα Στούπα   Πριν από λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν 4 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το λαϊκίστικο συνονθύλευμα που κέρδισε τις εκλογές επαγγελλόμενο το τέλος των μνημονίων της λιτότητας, των ιδιωτικοποιήσεων και έκανε τα ακριβώς αντίθετα. Σήμερα κάποιος μπορεί με την ασφάλεια που του παρέχει η χρονική απόσταση από την 25η Ιανουαρίου του 2015 να μετρήσει τα αρνητικά αλλά και τα θετικά αυτής της περιόδου για την ελληνική κοινωνία. Στα αρνητικά μπορεί κάποιος να εντοπίσει το κόστος του πρώτου εξαμήνου του 2015 που υπολογίζεται σε 100-200 δισ. ανάλογα τις παραμέτρους υπολογισμού. Αντί των μέτρων του περίφημου πλέον e-mail Χαρδούβελη το οποίο αφορούσε  αν όχι 900 εκατ. ευρώ το πολύ τα διπλάσια, στην τετραετία που ακολούθησε λήφθηκαν μέτρα άνω 12 δισ. ευρώ. Οι τράπεζες έκλεισαν και χρειάστηκαν νέα ανακεφαλαιοποίηση από την οποία το Ελληνικό Δημόσιο έχασε τον έλεγχο με ζημιά περί τα 25-30 δισ. ευρώ. Επιπλέον οι τράπεζες δεν έχουν εξυγιανθεί

του Στέλιου Κούλογλου Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο λαμβάνονται αποφάσεις για το 70% της καθημερινής μας ζωής. Τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, η θέση των γυναικών και των νέων ή οι ελευθερίες και το περιβάλλον, είναι τομείς που βρέθηκαν στο στόχαστρο της ακροδεξιάς, τόσο στο Ευρωκοινοβούλιο όσο και σε κράτη-μέλη της ΕΕ. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ακροδεξιάς κυβέρνησης της Αυστρίας που επέτρεψε την 12ωρη εργασία ή της -επίσης ακροδεξιάς- κυβέρνησης του Όρμπαν στην Ουγγαρία, που έφερε ανάμεσα σε άλλα, φιλικά προς την διαφθορά νομοσχέδια, τον γνωστό ως «εργασιακό νόμο για σκλάβους». Οι εργαζόμενοι πλέον θα είναι υποχρεωμένοι σε υπερωρίες 400 ωρών το χρόνο, τις οποίες θα πληρώνονται καθυστερημένα ή δεν θα τις πληρώνονται καθόλου. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οι ακροδεξιοί δεν μπήκαν στον κόπο να δείξουν κάποιο διαφορετικό πρόσωπο. Ακολουθούν ακόμη εννέα παραδείγματα στα οποία η ακροδεξιά και κάποιες φορές το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, όπου ανήκει η ΝΔ, κινήθηκε

του Τζώρτζ Μενεσιάν  Απόφοιτος του τμήματος Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου Παν/μιου.Δόκιμος ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων  Η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα κοινοβούλια της πΓΔΜ και της Ελλάδας έδωσε νέα ένταση στο Μακεδονικό ζήτημα . Τα Δυτικά Μέσα σχολιάζουν θετικά τόσο την ίδια την Συμφωνία όσο και την κύρωση της, ενώ ξένοι πολιτικοί παράγοντες δηλώνουν ικανοποιημένοι για την ειρηνική διευθέτηση ενός σοβαρού διμερούς βαλκανικού ζητήματος. Πιστεύουν, ότι η ειρηνική αυτή επίλυση θα φέρει σταθερότητα στην περιοχή, παρά την αρνητική στάση της πλειοψηφίας των πολιτών και στις δύο χώρες. Ωστόσο, υπάρχουν δύο δυνάμεις οι οποίες αγωνίζονται για να ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, ώστε να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Αυτές οι δυνάμεις είναι η Τουρκία και η Ρωσία. Η ισχυρότερη από τις δύο είναι η Ρωσία , η στάση της οποίας στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι γνωστή. Δεν θέλει την λύση του ονοματολογικού, καθώς πιστεύει π

Του Μωυσή Λίτση «Αυτοί που δεν θυμούνται την ιστορία είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν». Ο γνωστός αυτός αφορισμός του Ισπανοαμερικανού φιλόσοφου Τζορτζ Σανταγιάνα κοσμεί την είσοδο του στρατοπέδου εξόντωσης Άουσβιτς. Σαν χθες απελευθερωνόταν το 1945 το κολαστήριο από τον «κόκκινο στρατό», επέτειος που καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα του Ολοκαυτώματος, με στόχο να θυμίζει και να διδάσκει το όνειδος του ναζισμού-φασισμού, του αντισημιτισμού, του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας.  Η χθεσινή επέτειος «αμαυρώθηκε» δυστυχώς από δύο γεγονότα που έρχονται να θυμίσουν τον κίνδυνο που εγκυμονεί η άνοδος της άκρας δεξιάς και του εθνικισμού στην Ευρώπη. Στη χώρα μας η επέτειος σημαδεύτηκε από τη βεβήλωση του μνημείου του παλιού εβραϊκού νεκροταφείου, στον χώρο του οποίου κτίστηκε μεταπολεμικά το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μιας πόλης της οποίας το πλούσιο εβραϊκό παρελθόν είχε για δεκαετίες θαφτεί στα διάσπαρτα μνήματα που ακόμη χάσκουν πίσω από δρόμους και κτή

του Χρήστου Γιανναρά Τ​​ο όνομά του ήταν Νίκος Μουγιάρης. Πέθανε στις 5 Ιανουαρίου, στη Νέα Υόρκη όπου ζούσε. Οι εφημερίδες τον προσδιόρισαν ως «επιχειρηματία και φιλάνθρωπο» («Κ» 6.1.2019). Μοιάζουν και οι δυο λέξεις άδειες. Ηταν φίλος μου, με τιμούσε η φιλία του. Αυτή η επιφυλλίδα είναι αποχαιρετισμός, που θα μου επιτρέψει ο αναγνώστης να τον καταθέσω δημόσια. Πιστεύω ότι αφορά τον «δήμο». Οταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, τελειώνουν όλα τα γιγνόμενα και φαινόμενα που, για τους ζώντες, τους περιλειπόμενους, συνιστούν και χαρακτηρίζουν την «ύπαρξη»: Σβήνει ο νους, χάνεται η λαλιά, το βλέμμα, η έκφραση, αφανίζονται οι αισθήσεις, τελειώνει η «ψυχή», που ο Αριστοτέλης βεβαίωνε: «τα όντα πως έστι πάντα» – όπως και τα «μόρια» (μέρη) της ψυχής που «τρόπον τινά άπειρα φαίνεται». Το κορμί του ανθρώπου, που φανερώνει την ψυχή και την καθιστά κοινωνούμενη (χαμόγελο, χειρονομία, βάδισμα), νεκρό πια είναι άχρηστο αντικείμενο σε διαδικασία ραγδαίας αποσύνθεσης – ολόιδια με το κουφά

του Αλέξανδρου Δρίβα Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Νοτιοανατολικής Ευρώπης – Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων. Η ανάγκη για πολιτική ανάλυση στην ώρα των σκιών, έβαλε στη δημόσια συζήτηση το ζήτημα της αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού μέσα από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Πράγματι, μπορεί ο στόχος της συγκυβέρνησης (και πλέον, κυβέρνησης) να ήταν αυτός. Ωστόσο αυτό που έχει σημασία είναι η αναζήτηση της νοοτροπίας η οποία δημιούργησε πολιτικά αδίστακτους ανθρώπους, ικανούς να στρέφονται ενάντια στην ίδια τους τη χώρα. Ένα άλλο επίσης ζήτημα από όσους επιλέγουν τη θέση του «διαιτητή» και επικαλούνται τη νηφαλιότητα, σχετίζεται ξανά με αυτήν τη νοοτροπία. Ποιά νοοτροπία μπορεί να σμιλέψει ανθρώπους που μπορούν να είναι «ψύχραμοι» και «μετριοπαθείς» μπροστά σε μέρες πένθους; Η χώρα που σε μαθαίνει να την απεχθάνεσαι. Ένας λαός που έμαθε να ζει σε αυτοκρατορίες, λόγω συγκυριών, έπρεπε ξαφνικά να μάθει να ζει σε κράτη όπως αυτά που γεννήθηκαν στη Βεστφαλία κ