ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Ευχές για καλή χρονιά! Έτσι κι αλλιώς η Ανεξαρτησία θα αργήσει πολύ...

Οι Πολίτες των Αμπελοκήπων σας εύχονται  Χρόνια πολλά και Καλά Χριστούγεννα!

Λίγο πριν από τη μέρα - γιορτή των Χριστουγέννων κυκλοφορεί ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ. Η καλή εφημερίδα των Αμπελοκήπων - Νέας Μενεμένης, που έφτασε αισίως στον αριθμό - ρεκόρ των 150 τευχών,  κυκλοφορεί ηλεκτρονικά με το νέο τεύχος αφιερωμένο στα δρώμενα του Δήμου μας. Ξεφυλλίστε και ενημερωθείτε για: τις "Λευκές Νύχτες" που τελέστηκαν για πρώτη φορά στον Δήμο. τις "Μαύρες Μέρες" που επιμένει και προοιωνίζει η δημοτική παράταξη "Ανυπακοή". την υπόθεση του κτιριακού προβλήματος του Καλλιτεχνικού Σχολείου των Αμπελοκήπων, σε επίκαιρα κείμενα των Ηλία Σμήλιου και Γιώργου Γιακουμίδη. τα σχέδια του Λάζαρου Κυρίζογλου για δημιουργία τύπου ανοιχτού κέντρου Εμπορίου (Open Mall παρακαλώ) με ποικίλες παρεμβάσεις σε συνεργασία με το Εμπορικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και τον Εμπορικό Σύλλογο των Αμπελοκήπων. την συνένωση δύο Δημοτικών Παρατάξεων με υποψήφιο Δήμαρχο τον Γιώργο Κυριλλίδη, με σκοπό τη συμμετοχή στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές.  Ολόκληρος ο επίκαι

Το σχόλιο της ημέρας με το πενάκι του Γιάννη Δερμεντζόγλου. https://tvxs.gr/

Συντάκτης:  Τάσος Παππάς Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Οι νεότεροι, αν φυσικά παρακολουθούν τα δελτία ειδήσεων και βλέπουν τους πολιτικούς να τσακώνονται με αφορμή τη βομβιστική επίθεση στον Σκάι, μπορεί να νομίζουν ότι βρίσκονται μπροστά σε πρωτόγνωρη κατάσταση. Κι όμως την έχουμε ξαναζήσει. Οι παλιότεροι ασφαλώς θα θυμούνται ότι ανάλογες συζητήσεις γίνονταν στο παρελθόν με τους ίδιους πρωταγωνιστές (εννοώ δημοσιογράφους συγκεκριμένης αντίληψης και παράγοντες κομμάτων) που εκτόξευαν τις ίδιες κατηγορίες κατά των πολιτικών αντιπάλων τους. Να λοιπόν που η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ποια ήταν η αιτία που όπλιζε τις οργανώσεις; Μα φυσικά η πόλωση. Ποιος έφταιγε που είχε δημιουργηθεί τοξικό πολιτικό κλίμα ; Μα φυσικά ο άλλος. Αν η αντιπαράθεση περιοριζόταν σ’ αυτό το επίπεδο θα μπορούσες να πεις ότι ήταν κάτι συνηθισμένο. Δυστυχώς όμως χάθηκε ο έλεγχος. Επειδή το φαινόμενο είχε διάρκεια και μεγάλη ένταση και επειδή δεν ήταν δυνατόν να συμφιλιωθ

Επιμέλεια: Νίκος Σπυρόπουλος Λίγα πράγματα είναι περισσότερο επίπονα απ’ το να αγαπάς ένα 15άχρονο κορίτσι και ειδικότερα όταν είναι το παιδί σου. Ρώτησε κάθε μητέρα η οποία έχει ζήσει την κόρη της στην εφηβεία. Θα σου γνέψει το κεφάλι συγκαταβατικά. Ίσως ακόμη και να σου δώσει η ίδια την αγκαλιά που σου λείπει. «Θα περάσει», μου λένε οι φίλοι. Το ξέρει το μυαλό σου. Η καρδιά σου όμως όχι . Είναι σαν μια κομματιασμένη τσάντα που πέφτουν από μέσα της ό,τι υπάρχει. Ξαφνικά, έπειτα από μια δεκαετία στην οποία τη φρόντιζες, την πήγαινες και την έπαιρνες από τις διάφορες δραστηριότητές της, τη βοηθούσες στο διάβασμα, της χτένιζες τα μαλλιά, πήγαινες μαζί της σε ραντεβού για παιχνίδι, της κρατούσες το χέρι για να περάσετε το δρόμο, βρίσκεται αποκλεισμένος από τη ζωή της. Η πόρτα του δωματίου είναι ερμητικά κλειστή. Μια στο τόσο, χτυπάω και μπαίνω μέσα. Πάντα όμως νιώθω παρείσακτη. Σαν εισβολέας. Αναπολώ εκείνες τις νύχτες, όταν η κόρη μου, η Παυλίνα, δεν μπορούσε να

του Δημήτρη Δανίκα Το θέατρο του εγχώριου, πολιτικού παραλόγου, συνεχίζεται με καλπάζοντα ρυθμό. Επικεντρωμένο, φυσικά, σε μια άνευ ορίων, πατριδοκαπηλεία. Επικών διαστάσεων. Που συντόμως θα πάρει σβάρνα Εμφύλιο, Δεκεμβριανά, Μικρασιατική καταστροφή, δίκη των έξι, διχασμό Βενιζέλου-Κωνσταντίνου, μέχρι να προσεγγίσει ακόμα και την εκδίωξη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο Δηλαδή, για να καταλάβω καλά, ο Αλέξης Τσίπρας, που σύμφωνα με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν κουνάει το μικρό του δαχτυλάκι προς υπεράσπιση της περιουσίας της ελληνικής ομογένειας στην Αλβανία. Τι ακριβώς είναι ο Τσίπρας; Οργανο του Εντι Ράμα; Μπας και ο πρωθυπουργός της Αλβανίας τον κρατάει με κάποιες φωτογραφίες και με πόζες, όπως οι Ρώσοι πράκτορες «κρατάνε» όμηρο τον Ντόναλντ Τραμπ με βίντεοσκοπημένες σκηνές Golden Shower περικυκλωμένος από θεόγυμνες βιζιτούδες; Μπας και είναι όργανο της Ουάσιν

του Adam Ramsey Οι φασίστες έχουν εμμονή με την ιστορία. Η ιδεολογία τους είναι περισσότερο ένα παραμύθι για την ταυτότητα και το παρελθόν, παρά μια οικονομική θεωρία ή μια θεωρία για το μέλλον. Αποτελείται από μισές αλήθειες για μεγαλειώδεις νίκες και βάναυσες αδικίες, περιστρέφεται γύρω από εθνικούς μύθους περί υπεροχής και αγώνα και χρησιμοποιείται σαν επίδεσμος για πληγωμένους εγωισμούς σε δύσκολες εποχές. Ο φασισμός είναι μια ιστορία που μαθαίνεται στην παιδική ηλικία και ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι μια μάχη αλήθειας για το παρελθόν. Στην Ουγγαρία, στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα βρέθηκε για λίγο ο Κάλμαν Σούτο, ένας άστεγο πρώην οδηγός φορτηγού, που πουλάει το περιοδικό δρόμου της χώρας έξω από το επίχρυσο εθνικό κοινοβούλιο. Όταν η κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπάν ανήγειρε ένα μνημείο «για τα θύματα του ναζισμού» κοντά στην περιοχή που κινείται ο Κάλμαν, ο ίδιος έφτιαξε ένα πλακάτ που έγραφε: «ο Χόρτι ήταν ο μεγαλύτερος ναζιστής όλων!» και το υπέγραψε ως «

του Στάθη Σ. Συγκλονιστική η απάντηση της «Καθημερινής» στο τρομοκρατικό χτύπημα που δέχθηκε η ίδια και ο ΣΚΑΪ. Δημοσίευσε στην πρώτη της σελίδα μεγάλη φωτογραφία των εργαζόμενων στην εφημερίδα υπό τον τίτλο: «Στη βία απαντάμε με τη δουλειά μας». Η πεμπτουσία της υπόθεσης.   Οι φασίστες που το παίζουν θεοί απο-φασίζοντας ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, ποιος («δικαιούται για να») μιλάει και ποιος όχι, τι θα λέμε και τι όχι, τι επιτρέπεται ή τι επιβάλλεται, προχώρησαν σε ένα ακόμα λούμπεν κτύπημα πολλαπλώς χρήσιμο.   Και, βεβαίως, στη χώρα των δύο μέτρων και των δύο σταθμών ξέσπασε η συνήθης για τέτοια θέματα (εδώ και χρόνια) φλυαρία. Λύθηκαν σε λυγμούς οι κροκόδειλοι, αποθεώθηκε για μιαν ακόμα φορά η κοινοτοπία (της καταδίκης τέτοιων ενεργειών), εξορκίσθηκε η πόλωση (από εκείνους που πρώτοι και καλύτεροι τη δημιουργούν), χώθηκε παντού το περίφημο « αλλά » και η τελετή ολοκλήρωσε το τυπικό της (που θα κρατήσει μερικές μέρες ακόμα).   Μερικοί , είναι η αλ

του Θανάση Μαυρίδη Καταδικάζουμε τον βιασμό, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Αλλά μήπως τα ήθελε και η παθούσα; Κι αυτός ο Αλαφούζος, ρε παιδί μου, ο ιδιοκτήτης της γνωστής βιομηχανίας των fake news, δεν βάζει γλώσσα μέσα του. Να δοξάζουν τον Κύριο οι Πορτοσάλτε και οι Μπάμπηδες. Ξέρετε πόσα θύματα προκάλεσαν οι πολιτικές του ΔΝΤ; Και του Αλέκου κάηκε το σπίτι, αλλά δεν έκανε έτσι! Είναι γνωστό σε όλους (αν δεν είναι ευκαιρία να το μάθουν και οι τελευταίοι που δεν το γνωρίζουν) ότι η βία που άσκησαν τα μνημόνια είναι πολλαπλώς μεγαλύτερη από εκείνη που τυχόν ασκούν μερικά γκαζάκια ή ακόμη και βόμβες σαν κι αυτές που έκαναν υλικές και μόνο υλικές ζημιές στον ΣΚΑΪ και στην Καθημερινή. Τι είναι μία βομβίτσα; Και τι έγινε που άλλαξε η πρόσοψη του ΣΚΑΪ; Ευκαιρία για κάποιον σύντροφο οικοδόμο να βγάλει ένα τίμιο μεροκάματο. Από την άλλη, είναι επικίνδυνες οι βόμβες. Διότι μπορεί να σκοτώσουν και κάποιον αθώο. Διότι υπάρχουν και ένοχοι, κυρίες και κύριοι. Αλλά αν σκοτωθεί ένας αθ

του Ανδρέα Πετρουλάκη Eχει πάψει εδώ και πολύ καιρό να έχει νόημα η αντιπαραβολή του ΣΥΡΙΖΑ των χρόνων της αντιπολίτευσης με τον τωρινό, κυβερνητικό εαυτό του. Αυτοί που δεν έχουν πειστεί δεν θέλουν να πειστούν. Μόνο αβίαστο γέλιο μπορεί να προκαλέσει πια η πλήρης μετάλλαξη της πολιτικής του φυσιογνωμίας, όπως ας πούμε το να ζητά η κυρία Σβίγκου από τον κ. Μητσοτάκη να απολογηθεί ενώπιον του Συλλόγου Δανειστών και Κηδεμόνων γιατί συκοφάντησε τον Πρωθυπουργό ότι έκανε συναλλαγή μαζί τους. Δυστυχώς έχει πια νόημα να ασχολείται κανείς με το αντίστροφο –πώς δηλαδή ένα ευρωπαϊκό κόμμα σαν τη ΝΔ θεωρεί τη διαπραγμάτευση με τους συμμάχους μας μειοδοτική συναλλαγή. Καταλαβαίνω ότι τα περιθώρια του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Μακεδονικό είναι πολύ περιορισμένα – έχει ένα κόμμα που κινδυνεύει να διχαστεί και ψηφοφόρους που θα του γυρίσουν την πλάτη, αν ψηφίσει τη συμφωνία. Και ειλικρινά δεν θέλω να σκεφτώ την περίπτωση που θα τού αφήσει πεσκέσι το Μακεδονικό ο κ. Τσίπρας, και μετά να είναι υποχρεω

του Αντώνη Λιάκου Κάθε φορά που στα Σκόπια αποκαλούν τη γλώσσα και την ταυτότητά τους μακεδονική, ακολουθεί στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη ορυμαγδός δηλώσεων, αφορισμών, κατηγοριών για αλυτρωτισμό και επιβουλές της εθνικής ακεραιότητας της χώρας. Πατριωτικές κορόνες της αντιπολίτευσης, οργισμένοι εκφωνητές ειδήσεων, δηλητηριώδη πρωτοσέλιδα, αγανάκτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οσμή προδοσίας. Μας προκαλούν και μας εχθρεύονται οι Αλβανοί, μας απειλούν οι λιλιπούτειοι Μακεδόνες, ο Ερντογάν έχει γίνει μόνιμος εφιάλτης μας, κινδυνεύουμε από τους μουσουλμάνους πρόσφυγες. Μένουν έξω από τον χορό των προκλήσεων οι Βούλγαροι, μάλλον συγκυριακά, γιατί και αυτοί προαιώνιος εχθρός είναι. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που λέγαμε ότι «οι Γερμανοί ξανάρχονται», ότι οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί ήθελαν να ξεχάσουμε ότι είμαστε Ελληνες και ότι ο παγκόσμιος σιωνισμός βρίσκεται πίσω από κάθε επιβουλή. Φανταζόμαστε την Ελλάδα ανάμεσα σε εχθρούς. Εχουμε μετατραπεί σε έθνος-σκαν

του Τάσου Παππά Ο δράστης της δολοφονικής επίθεσης στο Στρασβούργο είναι νεκρός. Ούτε σε άλλη πόλη της Γαλλίας είχε διαφύγει ούτε τα σύνορα είχε περάσει, όπως έλεγαν οι διωκτικές αρχές και μετέδιδαν τα μέσα ενημέρωσης. Εντοπίστηκε μερικά χιλιόμετρα μακριά από την περιοχή όπου έδρασε. Κατάφερε όμως -ένας άνθρωπος- να προκαλέσει πανικό σε μια κυβέρνηση και να τρομοκρατήσει μια μεγάλη πόλη. Η αστυνομία ζήτησε από τους πολίτες να μείνουν στα σπίτια τους, να μην κυκλοφορούν στους δρόμους και να αποφεύγουν να κοιτάνε από τα παράθυρα. Λες και η πόλη δεχόταν επίθεση από ξένο στρατό. Επαναλαμβάνω, επρόκειτο για έναν άνθρωπο, έναν μοναχικό λύκο. Τέτοιοι τύποι έχουν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού (χτυπάνε όποτε θέλουν, όπου θέλουν, όποιον θέλουν, χωρίς διακρίσεις, αφού στο νοσηρό μυαλό τους όλοι οι διαφορετικοί είναι ένοχοι), χρησιμοποιούν κάθε μέσο που μπορεί να προκαλέσει ζημιά και είναι αποφασισμένοι να πεθάνουν γι’ αυτό που πιστεύουν. Θα πει κάποιος -και σωστά- ότι έπρεπε

του Αντώνη Φουρλή Υπάρχει μία φράση στη μέση της ανακοίνωσης που εξέδωσε ο ΣΚΑΪ, μετά την τρομοκρατική επίθεση τα ξημερώματα της 17ης Δεκεμβρίου, η οποία θυμίζει κλισέ. Δεν είναι! «Θα συνεχίσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας όπως πρέπει, ελέγχοντας την εξουσία με ανεξαρτησία και σθένος.» Λίγα λεπτά αργότερα, ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έβγαλε μία γραπτή δήλωση για το χτύπημα , ενώ νωρίτερα ο Πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πάει επί τόπου στο κτίριο, όπου στεγάζονται τα γραφεία του ΣΚΑΪ και της «Καθημερινής», προκειμένου  να στείλει το μήνυμά του . Και οι δύο αντιλαμβάνονται (ευτυχώς) ότι η απειλή στρέφεται κατά της δημοκρατίας. «Είναι επίθεση στην ίδια τη δημοκρατία» , δηλώνει ο πρωθυπουργός. «Να σταματήσουμε την πόλωση και την ακραία στοχοποίηση που μόνο κακό κάνουν στη δημοκρατία μας» , λέει ο αρχηγός της ΝΔ. Η δική μου ερώτηση είναι απλή: εκείνοι θα κάνουν κάτι γι αυτό; Ας δούμε τί κάνουν μέχρι σήμερα και ας αναρωτηθούμε για μία στιγμή, ποιό θετικό αποτέλ

του Πολύκαρπου Αδαμίδη Τα Κίτρινα Γιλέκα είναι κομμάτι της πολιτικής επικαιρότητας. Όχι μόνο επειδή απλά λαμπυρίζουν. Η διάρκεια στις κινητοποιήσεις τους, η αποδοχή που στο ξεκίνημα τουλάχιστον φαίνονταν να απολαμβάνουν, αλλά και η βιαιότητα στη δράση τους, τα ανέδειξαν γρήγορα στην κορυφή των ειδήσεων. Όταν μάλιστα ο Γάλλος Πρόεδρος, μόλις πριν από λίγες μέρες «έριξε λευκή πετσέτα», ανακάλεσε αντιδημοφιλείς φόρους και μοίρασε Χριστουγεννιάτικα δώρα και επιδόματα, κάθε άλλο παρά εξάλειψε το φαινόμενο. Έδειξε πόσο ρηχός και αδύναμος ήταν ο σχεδιασμός του, αλλά και «άνοιξε» την όρεξη σε ανάλογα φαινόμενα. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί, πως άλλα γιλέκα, ακόμα και αν μαζευτούν τα κίτρινα (ενδεχόμενο συζητήσιμο) δε θα επαναλάβουν με την πρώτη ευκαιρία, το «επιτυχημένο» μοντέλο διεκδικήσεων; Το σίγουρο συμπέρασμα από τις Γαλλικές κινητοποιήσεις, είναι πως τα προβλήματα και υπάρχουν και είναι οξύτατα. Ναι μεν οι Γάλλοι, έχουν παράδοση στις μαχητικές διαδηλώσεις και τις εξεγέρ

της Ιωάννας Δρόσου Για πρώτη φορά σπάει ο κυρίαρχος άγραφος νόμος των φυλακών, ο νόμος της σιωπής, και δημοσιεύεται βίντεο με τον ξυλοδαρμό 19χρονου κρατούμενου στις φυλακές του Αυλώνα, ο οποίος κατηγορείται –μαζί με έναν ακόμα 21χρονο- για το βιασμό και τη δολοφονία της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη. Οι εικόνες από το βίντεο σχολιάστηκαν πολύ την περασμένη εβδομάδα. Άλλοι θεώρησαν ότι «καλά του έκαναν», άλλοι ότι «και λίγα έπαθε», άλλοι «δεν το θεωρούν σωστό, αλλά δεν στεναχωρήθηκαν κιόλας», άλλοι σχολίασαν ότι ήταν «ρατσιστική η επίθεση επειδή είναι Αλβανός». Στα κανάλια οι αντιδράσεις ήταν περίπου οι ίδιες: «Το αν του άξιζε ή όχι θα το συζητήσουμε εμείς» δήλωσε η Τατιάνα Στεφανίδου συνομιλώντας με κρατούμενο που παραδέχτηκε ότι ήταν ανάμεσα στους επιτιθέμενους. «Μέσα στις φυλακές δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Και δεν είναι εύκολα γιατί από ένα σημείο και μετά κανείς δεν μπορεί να δεχτεί αυτό που έγινε στη φοιτήτρια» σχολίασε ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος μετά την αναμετάδο

του Θάνου Σαρρή Ο Πεπ Γκουαρδιόλα απέχει πολύ από τα στερεότυπα για τους ποδοσφαιριστές ή τους προπονητές. Για όσους δεν το γνωρίζουν, πέραν του ότι αποτελεί έναν τεχνικό ο οποίος έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, τα ενδιαφέροντα του νυν manager της Μάντσεστερ Σίτι δεν μένουν στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Σε αντίθεση με αρκετούς ανθρώπους του αθλητισμού που αποφεύγουν με κάθε τρόπο τις πολιτικές τοποθετήσεις,  έχει τεθεί επαλειμμένα υπέρ της ανεξαρτησίας της Καταλονίας. «Όλα όσα κάνουμε στη ζωή μας είναι πάντα πολιτικά. Γιατί δεν μπορώ να υπερασπιστώ την γνώμη μου;», έλεγε χαρακτηριστικά όταν διέρρευσε η συμμετοχή του στην λίστα των υποψηφίων της παράταξης Mas Independencia, πριν από δύο χρόνια. Πέραν της συμμετοχής του στην πολιτική οργάνωση Asambplea Nacional Catalana, ο Πεπ είναι μέλος της Omnium Cultural, πολιτιστικής οργάνωσης που υπάρχει από τη δεκαετία του '60 με στόχο την ανάδειξη της καταλανικής κουλτούρας και γλώσσας.

Του Γιώργου Κούρου Το 2019 θα είναι το πρώτο ουσιαστικά έτος εκτός μνημονίων. Η οκτάχρονη κρίση όμως άφησε στην Ελλάδα πολλές πληγές σε βάρος της ανάπτυξης και της κοινωνίας. Όλα θυσιάστηκαν τα τελευταία χρόνια στον βωμό της δημοσιονομικής προσαρμογής, που στηρίχτηκε κυρίως στην υπερφορολόγηση. Σε καμία χώρα της Ε.Ε. δεν υπήρξε αύξηση του ανώτατου οριακού φορολογικού συντελεστή φυσικών προσώπων κατά 15 μονάδες, από το 40% στο 55%, με αποτέλεσμα να είναι ο τέταρτος υψηλότερος στις χώρες της Ε.Ε. Η φορολογική δε επιβάρυνση μιας οικογένειας με δύο παιδιά και έναν εργαζόμενο είναι επίσης η τέταρτη υψηλότερη σε ένα δείγμα 21 χωρών που είναι ταυτόχρονα μέλη της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, ενώ παράλληλα είναι και 16η σε επίπεδο εισοδήματος. Τα στοιχεία απ’ όλους τους οργανισμούς, αλλά και τα όσα παρουσίασε στην ομιλία του ο πρόεδρος της Alpha Bank Βασίλης Ράπανος, κατά την τελετή υποδοχής του στην Ακαδημία Αθηνών, είναι αποκαρδιωτικά. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ικανό κοινωνικό