ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Καλό καλοκαίρι!

του Τάσου Παππά Το είπε, δεν το είπε, αν το είπε πώς ακριβώς το είπε, τι άραγε εννοούσε, ήταν δικά της λόγια ή απλώς μετέφερε τα λόγια του συγγραφέα; Ο λόγος για τη φράση της υφυπουργού Κοινωνικής Πρόνοιας Δόμνας Μιχαηλίδου περί ψυχικώς νοσούντων αριστερών. Ο σύλλογος αντιστασιακών έστειλε επιστολές διαμαρτυρίας στον πρωθυπουργό και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Από τον κ. Μητσοτάκη ζητούν να αποπέμψει την υφυπουργό από την κυβέρνησή του. Νομίζω ότι ματαιοπονούν. Γιατί να αποπέμψει ένα στέλεχός του για μια άποψη που δεν είναι αιρετική, δεν είναι εκτός γραμμής, είναι δεσπόζουσα στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής Δεξιάς; Υπάρχουν δείγματα γραφής: ➤ Μήπως ο κ. Μητσοτάκης απέπεμψε ή ανακάλεσε στην τάξη τον Μάκη Βορίδη , κορυφαίο στέλεχος του κόμματος, όταν είχε δηλώσει ότι η Αριστερά έχει ελαττωματικές ιδέες και καλούσε τον αρχηγό του, δηλαδή τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη, να επινοήσει τρόπους ώστε η χώρα να μην ξαναζήσει αυτήν τη θλιβερή περίοδο της μακρόσυρτης αριστερής παρ

Η εξέλιξη της πολιτικής κατάστασης στη χώρα είναι άκρως ανησυχητική. Η βασική τροφή που εδώ και 10 χρόνια είναι η μέχρι εξόντωσης του αντιπάλου επίθεση με κάθε μέσο και με πιο αγαπητό τις βρισιές και τις συκοφαντίες, αλλά και τις παραπομπές στα δικαστήρια, έχουν εξαφανιστεί τις τελευταίες 10 μέρες από την Κυριακή των εκλογών, μαζί με την ταξική πάλη και την κήρυξη της επανάστασης. Αυτό δεν είναι Ελλάδα. Η κακή αρχή έγινε με το συγχαρητήριο τηλεφώνημα του τέως Αλέξη Τσίπρα στον νικητή των εκλογών, πριν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση του 100% των ψήφων την 7Η Ιουλίου. Στη συνέχεια, η τέως παρέδωσε στον νυν τα κλειδιά του Μαξίμου αυτοπροσώπως, ξεχνώντας, είναι η αλήθεια, καμιά δεκαπενταριά από αυτά, αλλά ας μη θέλουμε την τελειότητα. Η τραγωδία συνεχίστηκε με τις παραδόσεις- παραλαβές των υπουργείων, κατά τις οποίες οι προηγούμενοι μόνο που δεν έκλαιγαν από συγκίνηση που παρέδιναν την εξουσία στους νυν. Με λόγια που άγγιζαν τα όρια μιας συντροφικής αλληλουχίας. Σαν να

Του Κώστα Στούπα To 2007 κανένας δεν πρόσεχε τα προβλήματα της Ισλανδίας γιατί η οικονομία της ήταν τόσο μικρή που κανείς δεν νοιαζόταν. Η Ισλανδία όμως έμοιαζε με καναρίνι σε ορυχείο. Τον παλιό καιρό στα ορυχεία, για την πρόληψη από τους κινδύνους έκλυσης επικίνδυνων αερίων, έπαιρναν μαζί ένα κλουβί με ένα καναρίνι. Τα καναρίνια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και ο θάνατός τους προειδοποιούσε τους ανθρώπους πως κάτι επικίνδυνο συμβαίνει… Την Άνοιξη του 2008 χρεοκόπησε η Bear Sterns  και λίγους μήνες αργότερα αφού είχαμε ακούσει πολλές φορές πως είναι πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει ακολούθησε η Lehman Brothers… O Jim Rogers συνιδρυτής με τον George Soros του Quantum Fund  που μεταξύ 1973 και 1983 έγραψε απόδοση περί το 4.000% υποστηρίζει πως τα προεόρτια της επόμενης ύφεσης έχουν ξεκινήσει και αναφέρει τις περιπτώσεις της Τουρκίας, της Αργεντινής κλπ. σαν τα πρόδρομα σημάδια… Η αλήθεια είναι πως όλοι ασχολούμαστε με τους S-400 και τις γεωτρήσεις στην Κ

του Κώστα Γιαννακίδη Γράφονται πολλά τούτες τις ώρες για τον φασισμό και το απεχθές του πρόσωπο. Σωστά είναι όλα αυτά, ειδικά όταν διαπιστώνεις ότι το πρόσωπο του φασισμού περιγράφεται με πληρότητα από τον Ρουπακιά. Είναι όμως και μία σπουδή πάνω σε αυτό που κάνει ο φασισμός στο ακροατήριο του «Μία απλή ανθρωποκτονία ήταν και την κάνατε ολόκληρη ιστορία». Καμία ανθρωποκτονία δεν είναι απλή, αλλά ας αναγνωρίσουμε στον Γιώργο Ρουπακιά το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Προφανώς αυτό που ήθελε να πει είναι ότι και το δικό του φονικό ήταν σαν και εκείνα, τα καθημερινά, που γίνονται πάνω στο μεθύσι, στη μαστούρα, στην τρέλα της στιγμής, εκεί που το πολύ να υπάρχει έρωτας ή κανένα κτήμα στη μέση. Από τα φονικά που ο δράστης στέκεται στο δικαστήριο με χαμηλωμένα τα μάτια, κλαψουρίζει, ζητά συγγνώμη, δείχνει τα ελαφρυντικά του και ακούει μία ποινή που την κόβει στη μέση γιατί έτσι τον καθησύχασε ο δικηγόρος. Όμως το κακό που έκανε ο Ρουπακιάς δεν μοιάζει με των άλλων φονιάδων. Δεν

Το σχόλιο της ημέρας με το πενάκι του Γιάννη Δερμεντζόγλου. https://tvxs.gr/

Έντονες είναι οι αντιδράσεις για τη «μυστική» αγόρευση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης  Άνθιμου  σε  επίτιμο διδάκτορα  του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στο πλαίσιο αυτό, βρίσκεται σε εξέλιξη  συλλογή υπογραφών  σε γνωστό ιστότοπο (avaaz), για την  ακύρωση  της σχετικής απόφασης του ΑΠΘ. Μάλιστα στο κείμενο τονίζεται ότι η εν λόγω απόφαση αποτελεί « τεράστια προσβολή αφενός απέναντι στην επιστημονική κοινότητα (βλ. δηλώσεις Άνθιμου σχετικά με τη μη-υπαρξη πλανητών εκτός της Γης) κι αφετέρου απέναντι στους πολίτες και την κοινωνία ».  Ήδη οι υπογραφές έχουν ξεπεράσει τις 10.000 (δείτε  ΕΔΩ ). Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος της «Εφ.Συν.»  Απόστολος Λυκεσάς , σε σύγχρονο κρυφό σχολειό μετατράπηκε, προχθές το μεσημέρι, η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης προκειμένου να αναγορευτεί επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ανθιμος. Κλούβες των ΜΑΤ παρέστεκαν

γράφει ο Αποδυτηριάκιας Εκατό χρόνια, μετρημένα ένα προς ένα είναι το ΚΚΕ, και δεν είναι σε θέση να περάσει το 5%. Κανένα πρόβλημα, βολεμένο μια χαρά είναι στο σύστημα. Ούτε το 5,5% δεν ξεπερνά το ένα το κόμμα όποτε στήνονται οι κάλπες. Κανένα πρόβλημα, και σαν τσόντα θαρρεί ότι ανταποκρίνεται του καθήκοντος απέναντι στον λαό. Γιατί, όμως, το ΚΚΕ δεν μπορεί να ξεκολλήσει, να πιάσει διψήφιο αριθμό; Πανεύκολη η απάντηση. Επειδή παραμένει στα ίδια και στα ίδια. Κάποιοι το λένε συνέπεια. Τέλος πάντων, δεν κάνει σκέρτσα πούστικα το αρχαιότερο ελληνικό κόμμα, τα λέει όπως έμαθε το ποίημα από το 1917, τότε που έγινε η Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία. Αυτός και μόνο είναι ο λόγος που το ΚΚΕ είναι στην άκρη. Ο Σύριζα γιατί έγινε κυβέρνηση; Και σήμερα είναι αξιωματική αντιπολίτευση, μάλιστα χωρίς αντίπαλο. Επειδή το κόκκινο βρακί του το έκανε πρώτα ροζέ κυλοτάκι πριν το πετάξει κι αυτό για να φορέσει μπλέ σλιπάκι με μωβ πουά. Αν, δηλαδή, οι κομουνιστές, οι προερχόμενοι από το ΚΚΕ και τ

της Χρύσας Κακατσάκη Τόσο ο Τζον Λοκ όσο και ο Ρουσσώ υποστήριξαν στο «Κοινωνικό συμβόλαιο» ότι οι άνθρωποι παραχωρούν κάποιες από τις ελευθερίες τους στους πολιτικούς με αντάλλαγμα την προστασία των υπόλοιπων δικαιωμάτων τους.  Πάνω σ’ αυτή την αρχή θεμελιώθηκαν οι σύγχρονες δημοκρατίες και η ψήφος αποτέλεσε το μέσο για να εκφραστεί η λαϊκή βούληση. Είχε προηγηθεί βέβαια ο Αριστοτέλης, ο οποίος στα «Πολιτικά» ορίζει την έννοια του πολίτη μόνο μέσα από την ενεργή συμμετοχή του στην άσκηση της εξουσίας. Όποιος αδιαφορούσε για τα κοινά αποκαλούνταν απαξιωτικά ιδιώτης και γι’ αυτό η λέξη idiot στα αγγλικά κατέληξε να σημαίνει τον ανόητο. Τι είναι όμως αυτό που αποτρέπει έναν ολοένα αυξανόμενο αριθμό πολιτών να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα; Παρά τις εκκλήσεις όλων των κομμάτων παραμονές της 7ης Ιουλίου για μαζική προσέλευση στις κάλπες, το ποσοστό της αποχής ξεπέρασε πάλι το 40%, ελαφρά αυξημένο μάλιστα σε σχέση με τις προηγούμενες. Ωστόσο η ερμηνεία ότι τέσσερις στους

του Νίκου Τζιανίδη Και δεν είναι μόνο οι νεφεληγερέτες «ήρωες» της ΕΜΥ· οι καταιγίδες που δεν προβλέπονται είναι οι πιο επικίνδυνες. Και οι βρυχηθμοί που δεν ακούγονται είναι οι πιο τρομακτικοί… Π άνε πια  οι καιροί που ζυγίζαμε το ειδικό βάρος της ζωής μας με τα καλοκαίρια. Μονάχα καταιγίδες πια κι ατέλειωτοι «χειμώνες» για να ταξιδεύουμε τη μνήμη μας… Εφέτος κατακαλόκαιρο και εκλογές. Με το λιοπύρι να λυγίζει τις σιδεριές που τυλίγουν τα σχολεία, σύρθηκαν οι ψηφοφόροι για να εκλέξουν ό,τι κινείται στον θαυμαστό κόσμο της πολιτικής: Ευρωβουλευτές, δημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, περιφερειάρχες και μετά πρωθυπουργό και βουλευτές!  Και πάει κι αυτό το καλοκαίρι. Κάτι οι προγραμματικές δηλώσεις, κάτι οι πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης, κάτι οι πρώτες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, να ο Αύγουστος με τα μελτέμια και να κι ο Σεπτέμβρης με τα σύννεφα της επιστροφής στην κανονικότητα. Κι έτσι πέρασε η ζωή… Σκύβεις στη θάλασσα να δεις τα λάθη σου και τρελαίνεσαι απ

του Τάκη Θεοδωρόπουλου Οταν έχεις περάσει κοντά τέσσερις ώρες δεμένος στο κάθισμα μέσα στην άτρακτο του αεροπλάνου, όσο καλές κι αν είναι οι συνθήκες, κάποιος εκνευρισμός είναι μάλλον φυσιολογικός. Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να βγεις το συντομότερο από την κλειστή ατμόσφαιρα του αεροδρομίου της άφιξης, που εκ πρώτης όψεως δεν διαφέρει από το αεροδρόμιο της αναχώρησης. Εχεις διασχίσει μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρεθείς από τη μία φυσούνα στην άλλη. Η πρωτοτυπία του επεισοδίου στην έξοδο του Charles de Gaulle οφείλεται στη φύση και στο ταλέντο του πρωταγωνιστή του, για την ακρίβεια στην ικανότητα του Βαρουφάκη να μας θυμίζει σε κάθε ευκαιρία πως οφείλουν όλοι να μοιραστούν την αντίληψη που ο ίδιος έχει για τον εαυτό του. Είναι το παράπτωμα του Γάλλου αστυνομικού. Είδε το αγέρωχο βάδισμα να τον πλησιάζει. Διέκρινε τη λάμψη της κεφαλής αλλά δεν εξετίμησε την αξία του πολυτίμου λίθου που ακούει στο όνομα Βαρουφάκης. Προ ετών στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών είχα

Του Στάθη Παχίδη Σε έναν τόπο ευλογημένο, που αντιστοιχεί σε δέκα και βάλε νησιά από άποψη έλξης και κίνησης, ο homo rooms-to-let-ius και ο homo meremetius μόνο σαδιστικά και βίαια φέρθηκαν για πάνω από σαράντα χρόνια... «…δεν έχει». Αυτές οι δυο λέξεις και μόνο τελικά πρέπει να κρατηθούν από το γνωστό απόφθεγμα για τη Χαλι-κιδική. Σαν τη Χαλι-κιδική δεν έχει, που και υποδομές δεν έχει και κρατικό έλεγχο και πολιτική προστασία δεν έχει και αισθητική δεν έχει. Όλα αυτά και πολλά άλλα, που «… δεν έχει», περίτρανα αποδείχτηκαν προχθές, μόλις σε ένα δεκάλεπτο ισχυρής θεομηνίας. Σε έναν τόπο ευλογημένο, που αντιστοιχεί σε δέκα και βάλε νησιά από άποψη έλξης και κίνησης, ο homo rooms-to-let-ius και ο homo meremetius μόνο σαδιστικά και βίαια φέρθηκαν για πάνω από σαράντα χρόνια, όπως άλλωστε σε όλες τις ομορφιές δίπλα στις τερατόμορφες ελληνικές πόλεις. Οι Θεσσαλονικείς το ξεκίνησαν αλλά και οι Χαλι-κιδικιώτες μπήκαν αμέσως στο νόημα — οι πολεοδομίες και οι δήμαρχοι ήταν από πάντα μέσα.

του Κώστα Γιαννακίδη Η προηγούμενη κυβέρνηση μας έλεγε ότι θέλει να εξανθρωπίσει τον Ποινικό Κώδικα. Τελικά ο νέος Κώδικας βγάζει από τη φυλακή τους πάσης φύσεως Φλώρους, τους τρομοκράτες και, φυσικά, απαλλάσσει από κακουργηματικές κατηγορίες τα μεγάλα στελέχη της Siemens... Αξίζει τον κόπο να κάνουμε τον υπολογισμό. Και απ’ ότι φαίνεται αξίζει και το χρήμα. Ας πούμε, λοιπόν, ότι στήνεις μία έξυπνη κομπίνα που σου αποδίδει μπάζα αρκετών εκατομμυρίων ευρώ από δημόσιο χρήμα. Η δουλειά στραβώνει και σε πιάνουν από τον σβέρκο, όπως η γάτα τα γατάκια της. Τον παλιό κακό καιρό μπορούσες να βρεθείς και με τα ισόβια στην πλάτη. Τώρα, όμως, που καταργήθηκε ο νόμος περί καταχραστών του Δημοσίου, το πολύ να σου ρίξουν δεκαπέντε χρόνια. Πόσα θα κάτσεις μέσα; Ε, αν επιστρέψεις και κάτι από τη μπάζα, δεν θα κάτσεις ούτε τα μισά. Και εδώ αρχίζεις και το σκέφτεσαι, σε τρώει ο πειρασμός. Πας στον Κορυδαλλό ή στη Χαλκίδα για πέντε χρόνια, γνωρίζοντας ότι θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου μέσα στη χλ

της Φωτεινής Λαμπρίδη Κατά τις πρώτες μέρες της νέας κυβέρνησης κι ενώ βρίσκονται πολύ ψηλά στην ατζέντα της τα θέματα της παιδείας με κυρίαρχο την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, έρχεται η είδηση της κρυφής ανακήρυξης του μητροπολίτη Άνθιμου ως επίτιμου Διδάκτορα στο ΑΠΘ. Ο γνωστός για τις ακροδεξιές και ρατσιστικές του απόψεις Άνθιμος είχε προγραμματιστεί να ανακηρυχτεί επίτιμος Διδάκτορας τον Νοέμβριο του 2017, οι εντονότατες αντιδράσεις του ακαδημαϊκού και δημοκρατικού κόσμου της Θεσσαλονίκης όμως ανάγκασαν το ΑΠΘ να αναβάλει την τελετή απονομής «για λόγους καλύτερης οργάνωσης», όπως τόνιζε η σύντομη ανακοίνωση του πανεπιστημίου (25/11/2017) όπως μετέδωσε το alterthess.gr.  «Ο απερχόμενος «γαλάζιος» πρύτανης του ΑΠΘ Περικλής Μήτκας αποφάσισε να κάνει ένα «δωράκι» στον Άνθιμο, χωρίς όμως να ενημερώσει πρώτα την πανεπιστημιακή κοινότητα και τα μέσα ενημέρωσης της πόλης, όπως συνηθίζεται», γράφει το site. Η πανεπιστημιακή κοινότητα της χώρας «υποδέχεται» λοιπόν αυτόν

του Τάσουυ Παππά Είναι να απορεί κανείς πώς καταφέρνει το ΚΚΕ να μετατρέψει μια ήττα σε ισοπαλία. Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, αποτιμώντας το εκλογικό αποτέλεσμα επισημαίνει: ● Οι κάλπες αποτύπωσαν ένα νέο συσχετισμό μεταξύ των αστικών κομμάτων, με κύριο χαρακτηριστικό την κυβερνητική εναλλαγή μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της Ε.Ε του ΝΑΤΟ. ◼ Κόμμα του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ ο ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με την ανάλυση του ΚΚΕ. Ως εδώ καλά. Τίποτε πρωτότυπο... ● Ενας κόσμος εξαιτίας της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκε σε παλιότερες δοκιμασμένες αντιλαϊκές επιλογές... ◼ Γιατί άραγε αυτός ο κόσμος που ήταν δυσαρεστημένος με τις αντιλαϊκές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκε σε πολιτικές που είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, αντιλαϊκές; Γιατί δεν πριμοδότησε τα κόμματα, και ειδικότερα το ΚΚΕ, που πολέμησαν αυτές τις πολιτικές και επί συγκυβέρνησης Ν.Δ- ΠΑΣΟΚ και επί ΣΥΡΙΖΑ; ● Το ποσοστό του ΚΚΕ επιτεύχθηκε μέσα σε συνθήκες πόλω

του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου Είναι λίγο σαν το γνωστό μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι, «Το έγκλημα στο Οριάν Εξπρές», όπου στο τέλος όλοι οι ύποπτοι είναι και ένοχοι. Μιλάω για τη ΔΕΗ που έχει φτάσει σε οριακό σημείο και κινδυνεύει να καταρρεύσει. Η ΔΕΗ είναι μια τεράστια βιομηχανική επιχείρηση και η ραχοκοκαλιά του ενεργειακού συστήματος της χώρας. Δεν ήταν προδιαγεγραμμένη να φτάσει σε αυτό το σημείο. Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ίδια η δημιουργία της ΔΕΗ και το γεγονός ότι μπόρεσε να υπάρξει ηλεκτροδότηση σε όλη τη χώρα και να καλυφθούν οι ενεργειακές μας ανάγκες δεν ήταν μικρό πράγμα. Ήταν και μια απόδειξη ότι ορισμένα πράγματα μόνο ο ευρύτερος δημόσιος τομέας μπορεί να τα κάνει. Και οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ μπορεί κάποτε να ήταν καλύτερα πληρωμένοι από άλλους κλάδους, αλλά δούλευαν σε σκληρές συνθήκες και προσέφεραν έργο. Μια ματιά να ρίξει κανείς στις συνθήκες που δουλεύουν οι «εναερίτες» για την αποκατάσταση βλαβών, ή στο τι σημαίνει εργασία στο «Πεδίο» πάνω στην Πτολ

του Κώστα Καίσαρη ΣΤΙΣ  εκλογές ανέβηκα ( για πρώτη φορά δυστυχώς) στις Πρέσπες. Πέρα από το φυσικό περιβάλλον, αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ο κόσμος. Μιλάμε για σύνορα. Απέναντι είναι Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία. Δίπλα. Στην τηλεόραση πιάνεις τα κανάλια τους, στο ραδιόφωνο ακούς τους σταθμούς τους. Κανένα πρόβλημα. Καμιά αντιπαλότητα. Κανένας φόβος. Και πολύ περισσότερο, κανένα μίσος. Οι άνθρωποι είναι ήρεμοι. Ενημερωμένοι. Συζητάνε με επιχειρήματα. Μηδέν επαρχιωτισμός. Κανένα κόμπλεξ με Αθηνά. Η καλή σχέση με τους γείτονες είναι δεδομένη. Κάτοικοι της Φλώρινας, πάνε στη Μπίτολα (Μοναστήρι) και βάζουν βενζίνη. Η σχέση τους, με τους «μέσα» όπως τους αποκαλούν είναι εξαιρετική. Αντίστοιχα οι Μπιτολιάνοι ψωνίζουν από τα σούπερ-μάρκετ της Φλώρινας. ΟΙ  δίγλωσσοι (αν εξαιρεθούν λίγες εκατοντάδες που ψηφίζουν «Ουράνιο Τόξο») θεωρούν εαυτούς έλληνες. Γλώσσα, που αποκαλούν «τα δικά μας» και τη γνωρίζουν σαν προφορική και όχι σαν γραπτή. Πολλώ μάλλον όταν οι περισσότεροι, πριν 7

του Κώστα Ράπτη Η παραλαβή των πρώτων τμημάτων των ρωσικών αντιπυραυλικών-αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 από την Τουρκία αποτελεί μία εξέλιξη που προκαλεί αίσθηση διεθνώς, μολονότι η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν επανειλημμένα είχε τονίσει ότι θα πράξει αυτό ακριβώς και ότι η επίμαχη παραγγελία είναι «done deal». Μάλιστα οι σχετικές ανακοινώσεις του υπουργείου Άμυνας και της Διεύθυνσης Εξοπλισμών της Τουρκίας λιγοστεύουν δραματικά τα περιθώρια ελιγμών, καθώς γνωστοποιούν ότι οι επίμαχες συστοιχίες θα εγκατασταθούν στη βάση Mürted της Άγκυρας και θα είναι πλήρως λειτουργικές. Με άλλα λόγια, τα σενάρια της αποθήκευσης των S-400 ή της μεταφοράς τους σε τρίτο μέρος, ώστε να διευκολυνθεί η περαιτέρω διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ απομακρύνονται. Η σοβαρότητα των προθέσεων της τουρκικής πλευράς έχει ήδη πιστοποιηθεί – μένει να φανεί αν ισχύει κάτι αντίστοιχο και για τη Ουάσιγκτον. Η πρόκληση δεν είναι διόλου μικρή: αν η Αμερική εξαντλεί τις πιέσεις της προς μία αδέσμευτη χώρα τη

Του Δημήτρη Κούρκουλα* Με μια εντυπωσιακή στρατιωτική παρέλαση τιμήθηκε και φέτος η εθνική εορτή της Γαλλικής Δημοκρατίας, γνωστή και ως «ημέρα της Βαστίλης». Η επίδειξη καινοτόμων τεχνολογιών με αμυντική διάσταση ήταν πράγματι εντυπωσιακή. Μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μικροσκοπικά drones και ο ιπτάμενος σε Flyboard ένοπλος εφευρέτης Φρανκ Ζαπάτα έκαναν τον ουρανό πάνω από τα Ηλύσια Πεδία να μοιάζει με ταινία επιστημονικής φαντασίας ή με οθόνη video game. Το βασικό όμως μήνυμα της στρατιωτικής παρέλασης και του εορτασμού της εθνικής εορτής είναι ένα μήνυμα βαθύτατα πολιτικό που αφορά άμεσα και τη χώρα μας: η προώθηση της ευρωπαϊκής αμυντικής συνεργασίας. Απευθυνόμενος στο γαλλικό λαό με την ευκαιρία της εθνικής εορτής της 14ης Ιουλίου, ο Πρόεδρος Μακρόν είπε: «Ουδέποτε από το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου η Ευρώπη δεν ήταν τόσο αναγκαία. Η οικοδόμηση μιας Ευρώπης της άμυνας, σε συνδυασμό με την Ατλαντική Συμμαχία που γιορτάζουμε τα 70 χρόνια της, είναι για τη Γαλλία μια προτεραιότ

του Τάσου Παππά Με δύο πολύ σοβαρά ζητήματα καλείται να αναμετρηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ: τι είδους αντιπολίτευση θα κάνει και ποιο μοντέλο κόμματος θα υιοθετήσει; Μπορεί ως αντιπολίτευση να συμπεριφερθεί όπως η Δεξιά την πενταετία που ήταν εκτός διακυβέρνησης. Να ζητάει πρόωρες εκλογές κάθε τρεις και λίγο, να χρησιμοποιεί επιθετική ρητορική με τσιρίδες και καταστροφολογία, να κάνει λόγο για εκτροπές και για υπονόμευση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, να χαϊδεύει αυτιά, να σιγοντάρει διαμαρτυρίες, να προκαλεί κινητοποιήσεις, να αποφεύγει συστηματικά να καταθέτει τις δικές του προτάσεις και γενικώς να ακολουθεί τη γραμμή «όχι σε όλα» για να εκφράσει τους δυσαρεστημένους. Κάποιος θα πει ότι αυτή η τακτική αποδείχτηκε αποτελεσματική αφού έφερε τη Νέα Δημοκρατία στην εξουσία (για την ακρίβεια ουδέποτε την έχασε). Απ’ ό,τι φαίνεται η νέα κυβέρνηση με τον τρόπο που θα πολιτευθεί θα δώσει πολλές ευκαιρίες στον ΣΥΡΙΖΑ να ασκήσει μετωπική αντιπολίτευση. Απ’ ό,τι φαίνεται ο πρωθυπουργός με την