ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

του Γιώργου Στάμκου Σε τροχιά αβεβαιότητας έχουν εισέλθει και πάλι τα Δυτικά Βαλκάνια, έπειτα από το γαλλικό “βέτο” και την απόρριψη από την Ευρωπαϊκή Ένωση της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία. Η ρευστότητα, που προκαλεί  η απομάκρυνση της ευρωπαϊκής προοπτική ς, οδήγησε ήδη σε πολιτικές εξελίξεις, με την προκήρυξη πρόωρων εκλογών στη Βόρεια Μακεδονία, ενώ στην Αλβανία οι διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης του Έντι Ράμα ενδέχεται να ενταθούν κατά το προσεχές διάστημα. Οι σχέσεις Κοσόβου και Σερβίας, που αποτελούν το κλειδί για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, βρίσκονται ήδη σε τροχιά επιδείνωσης. Η Σερβία, όπου η κοινή γνώμη εμφανίζεται όλο και περισσότερο ευρωσκεπτικιστική, γύρισε, για την ώρα, την πλάτη της στην Ευρώπη πραγματοποιώντας μια θεαματική στροφή προς ανατολάς με την  υπογραφή της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου με την  Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU) . Η Σερβία υπέγραψε συμφωνία ελευθέρου εμπορίου με την ΕΑ EU

του Τάσου Παππά ίσαι, υποτίθεται, ένας σοβαρός διεθνής οργανισμός που η αποστολή σου είναι να σώζεις, ύστερα από πρόσκληση, υπερχρεωμένες χώρες. Ισχυρίζεσαι ότι διαθέτεις το κύρος, την εμπειρία, την τεχνογνωσία και τα ικανά στελέχη για να το κάνεις με τις λιγότερες συνέπειες για το θύμα (συγγνώμη, για αυτόν που σου ζήτησε να τον βοηθήσεις), αλλά αποτυγχάνεις παταγωδώς. Αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι σχεδόν όλα τα μεγέθη που επιδίωξες να τιθασεύσεις έχουν ξεφύγει. Το ομολογούν και δικοί σου παράγοντες και συμμαχικοί φορείς, που κι αυτοί είχαν τον ίδιο στόχο και συνεργάστηκαν μαζί σου για να τον πετύχετε παρέα. Μετά τις χοντρές αστοχίες, οι οποίες προκάλεσαν πολλά βάσανα στους κατοίκους της χώρας και έχουν αφήσει ανοιχτές πληγές στο σώμα της οικονομίας, αντί να ζητήσεις συγγνώμη, να τιμωρήσεις παραδειγματικά εκείνους που εισηγήθηκαν το πρόγραμμα και παρακολούθησαν από κοντά την πορεία του, αντί να χαλαρώσεις κάπως τις χειροπέδες που έχεις φορέσεις στο θύμα (δεν γίνεται

Για να καταλάβω... Για τους κάθε λογής στρατόκαυλους, για τους κάθε λογής Μπογδάνους και λοιπές κυρίες, λάτρεις του εθελοντισμού και της αριστείας, για σύσσωμο τον εθνικό κορμό, που έχει εξεγερθεί είναι προσβολή της μνήμης των νεκρών και των αγωνιστών του 40 μια παντομίμα κοριτσιών υπό τους ήχους του The Ministry of Silly Walks των Monty Pythons στην παρέλαση στη Νέα Φιλαδέλφεια Αλλά ΔΕΝ είναι προσβολή: όταν νέα παιδιά στην παρέλαση στην Κατερίνη, σε στρατιωτικό σχηματισμό, έχουν ηρωποιήσει έναν παράφρονα και φωνάζουν "Κατσίφα ζεις, εσύ μας οδηγείς" Αλλά ΔΕΝ είναι προσβολή όταν παιδιά, στο Κερατσίνι, παρελαύνουν ντυμένα με τη στολή του Ολυμπιακού του Μαρινάκη, και κρατούν με υπερηφάνεια και σεβασμό τη σημαία της ομάδας μαζί με την ελληνική, έτσι ισότιμα... Ήρωας ο Κατσίφας, λοιπόν, Εθνική Ιδέα ο Ολυμπιακός! Κανείς δεν θα ασχοληθεί με αυτά τα παιδιά, γιατί είναι εικόνα και ομοίωσή τους. Με τα κορίτσια της παντομίμας όμως; Πέρα από το

Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος κατέστρεψε τη ζωή μιας γενιάς νέων ανδρών. Αλλά το τραύμα του πολέμου δεν τελείωσε όταν τα πυροβόλα όπλα έπαψαν να ηχούν. Χιλιάδες στρατιώτες επέστρεψαν από τα πεδία μάχης και τα χαρακώματα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, φέροντας  όχι μόνο βαριά σωματικά τραύματα αλλά και ψυχολογικά. Χιλιάδες στρατιώτες επέστρεφαν από τα χαρακώματα τυφλοί, κωφοί, έχοντας χάσει τη μιλιά τους ή ακόμα και μερικώς ή εντελώς παράλυτοι. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν καμία φυσική βλάβη ώστε να εξηγήσουν τα συμπτώματα. Επρόκειτο για κάτι που δεν είχαν ξαναδεί. Το 1915 ο Βρετανός γιατρός Charles Myers υιοθέτησε την ορολογία  «Shell Shock»  συνδέοντας τα συμπτώματα με την επίδραση των εκρήξεων των οβίδων (που στα αγγλικά ονομάζονται shells) στο πεδίο της μάχης. Πιο συγκεκριμένα, αρχικά οι γιατροί υπέθεσαν ότι τα οστικά κύματα των εκρήξεων προκαλούσαν εσωτερικούς τραυματισμούς στον εγκέφαλο και τους νευρώνες, με αποτέλεσμα να προκαλούνται τα προβλήματα αυτά. Άλλοι απέδωσαν τι

του Λεωνίδα Βατικιώτη* Πως η οικονομική κληρονομιά του δικτάτορα και πατέρα του νεοφιλελευθερισμού Αουγκούστο Πινοτσέτ ήταν ζωντανή το ξέραμε. Δεν υπάρχει διεθνής στατιστική σειρά που να μη δείχνει τα ρεκόρ που διατηρεί η Χιλή στις ανισότητες.  Αυτό που μάθαμε, με αφορμή τις μαζικές και βίαιες διαδηλώσεις που σάρωσαν τη χώρα, είναι πόσο βαθιά έχει παραμείνει στο DNA της Χιλής ο αυταρχισμός και η κρατική βία ακόμη και σε εποχές αστικού κοινοβουλευτισμού, όπως η σημερινή. Μάρτυρας, ο διψήφιος αριθμός νεκρών που άφησε πίσω του ο στρατός που βγήκε στους δρόμους της Χιλής, κατ’ εντολή του πρωθυπουργού Σεμπάστιαν Πινέρα, για πρώτη φορά μετά το 1973. Κι όπως φάνηκε το ευχαριστήθηκαν… Αφορμή για τα πρωτοφανή σε έκταση επεισόδια ήταν μια αύξηση στα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς ύψους σχεδόν 4% που ανακοινώθηκε στις 6 Οκτωβρίου. Αυτή ωστόσο ήταν μόνο η αφορμή. Οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν στις εκρηκτικές ανισότητες που χωρίζουν στα δύο τη Χιλή. Στο ένα άκρο βρίσκονται τα πανά

του Θανάση Καραμπάτσου Έξω από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Χιλής στο Σαντιάγο. Πάνω από μία ντουζίνα κιθάρες παίζουν και μυριάδες ακολουθούν στο τραγούδι. «El derecho de vivir en paz» (Το δικαίωμα να ζεις εν ειρήνη). Η μελωδία γνώριμη. Βγαλμένη από την ψυχή του Βίκτορ Χάρα για εκατομμύρια αγωνιστές που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο, για έναν καλύτερο κόσμο. Ταιριαστή στην εποχή των εξεγέρσεων των αντιαποικιοκρατικών –από το Βιετνάμ έως την Κούβα–, των νεολαιίστικων –από το Παρίσι έως το Μεξικό και την Ιαπωνία–, των αντιαυταρχικών και αμεσοδημοκρατικών – στη Βουδαπέστη και την Πράγα. Μπροστά στη βιβλιοθήκη οι Χιλιανοί στέκονταν συμβολικά. Οι ιδέες τους είναι πανανθρώπινες. Ο «εχθρός» απαντά παντού με αγριότητα και αίμα. Ο Πινοτσέτ με τα όπλα και τις πλάτες της υπερδύναμης άρπαξε την εξουσία το 1973. Βασάνισε τον Βίκτορ Χάρα. Του έσπασαν τα χέρια για να μην τους πολεμά με τη μουσική του – ο Γούντι Γκάθρι είχε στην κιθάρα του την επιγραφή: αυτή η μηχανή σκοτώνει φασίστ

του Δημήτρη Δανίκα Για τον Κώστα Καραμανλή ο λόγος. Ε όχι και  αθώος. Ασε που επί εννέα συναπτά έτη σφύριζε αδιάφορα. Ασε που παρίστανε την σφίγγα. Ασε που  δικοί του δημοσιογράφοι διέρρεαν τις (υποτιθέμενες) απόψεις του. Ασε που πλαγίως τα είχε κάνει πλακάκια με τον Αλέξη Τσίπρα. Ασε που τα είχε κάνει πλακάκια με τον Τσίπρα, προκειμένου να εξασφαλίσει ομερτά δια της κοινοβουλευτικής, συντριπτικής πλειοψηφίας Των δικών του στη Νέα Δημοκρατία και των ταχαριστερών του ΣΥΡΙΖΑ. Ασε που ο τελευταίος υπουργός Οικονομικών, της δικής του κυβέρνησης, όταν η Κριστίν Λαγκάρντ τον προειδοποίησε πως καταφθάνει, καλπάζοντας, τσουνάμι χρεοκοπίας, εκείνος έγραψε σε μια χαρτοπετσέτα πως θα ανεβάσει τους φόρους στο αλκοόλ και τον καπνό. Να είμαστε ευχαριστημένοι γι αυτό. Θα μπορούσε ο σπουδαίος αυτός οικονομολόγος της κιγκαλερίας, να είχε καταγράψει τις απόψεις του σε χαρτί τουαλέτας Ασε που επί κυβερνήσεώς του διόρισθηκαν και μονιμοποιήθηκαν στο Δημόσιο, δεκάδες χιλιάδες συμβασιού

του Κώστα Γιαννακίδη Το χωριό μιλάει, αλλά μόνο στον εαυτό του. Ψιθυρίζει στα στενά και στο καφενείο. Μουρμουρίζει με χαμηλωμένα τα μάτια ή παριστάνοντας ότι κοιτάζει από την άλλη. Πάντα το χωριό γνωρίζει. Χωριό είναι. Δεν γίνεται να μη γνωρίζει. Ηξερε και για την κακοποίηση του δωδεκάχρονου κοριτσιού  Το χωριό γνώριζε και δεν μιλούσε. Αυτή η φράση μπορεί να μπει ως τίτλος πάνω από δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες ιστορίες κακοποίησης παιδιών ή και ενηλίκων που βρέθηκαν στη ζωή αντιμέτωποι με μία καχεξία, συνήθως νοητική υστέρηση. Το χωριό γνωρίζει, αλλά δεν μιλάει.  Λάθος. Το χωριό μιλάει, αλλά μόνο στον εαυτό του. Ψιθυρίζει στα στενά και στο καφενείο. Μουρμουρίζει με χαμηλωμένα τα μάτια ή παριστάνοντας ότι κοιτάζει από την άλλη. Πάντα το χωριό γνωρίζει. Χωριό είναι. Δεν γίνεται να μη γνωρίζει.  Για την κακοποίηση της δωδεκάχρονης στη Μάνη προφυλακίστηκε ένας ιερέας που διατηρούσε σχέση με τη μητέρα του παιδιού. Ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους της Εκκλησίας, αλλά πρι