ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

του Νίκου Ξυδάκη Είναι πρώτη φορά. Για πρώτη φορά από το 2009, ο ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάζει τη γεύση της εκλογικής ήττας. Και για πρώτη φορά υποχρεούται να ανασυντάξει τη στρατηγική του· δεν μπορεί να αρκεσθεί σε τακτικές διορθώσεις, όσο ευφυείς. Ο χρόνος έως τις εθνικές εκλογές είναι βραχύς, εντούτοις καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα μάχεται για το βέλτιστο αποτέλεσμα, υποχρεούται ταυτοχρόνως να σκέφτεται το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, να σκέφτεται τον εαυτό του, να διορθώνει λάθη και να προσαρμόζεται. Στο φτερό. Καταρχάς πρέπει να απαλλαγούμε από τη μαγική σκέψη: Ότι ένας Ιβανόης με φωτόσπαθο μπορεί να κερδίσει μόνος του όλες τις μάχες ― όχι, μπορεί να κερδίσει μία-δύο-πολλές μάχες, αλλά στον μακρύ πόλεμο ο ηγέτης χρειάζεται και συμμάχους, επιμελητεία, επιτελεία, σχηματισμούς μάχης με στρατηγούς και μαχητές καταρτισμένους και αφοσιωμένους, όχι ετερόκλητους μισθοφόρους και γυρολόγους. Το όλοι σας και μόνος μου ισχύει μόνο στα γουέστερν και στο εικονικό σύμπαν του Facebook. Ασφαλώς δεν ισχύ

του Αντώνη Δελλατόλα Το «Ποντίκι» στο τελευταίο του φύλλο πριν από την Κυριακή των ευρωεκλογών είχε γράψει στην πρώτη του σελίδα τρία «βαρίδια» που δυσκολεύουν τον ΣΥΡΙΖΑ (και άλλα τρία τη Ν.Δ.) να προσεγγίσει τον σκληρό πυρήνα των αναποφάσιστων. Δεν ήταν τυχαίο ότι σε αυτά τα στοιχεία περιλαμβάνονταν και οι καθεστωτικές συμπεριφορές στελεχών της κυβέρνησης, οι οποίες ήταν βέβαιο ότι θα επηρέαζαν αρνητικά το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα στην κάλπη και δεν είναι τυχαίο ότι κομματικά στελέχη πρώτης γραμμής παραδέχτηκαν αμέσως μετά τις κάλπες ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με το ύφος άσκησης της εξουσίας. Εδώ και πολλά χρόνια ξέρουμε ότι η αλαζονεία της εξουσίας συχνά δικαιολογείται όταν μια κυβέρνηση βρίσκεται στα πάνω της, αλλά λειτουργεί καταστροφικά όταν αρχίζει η φθορά. Αυτό για παράδειγμα συνέβη με τους εκατό και πλέον νεκρούς στο Μάτι. Η απουσία συγγνώμης και αυτοκριτικής, η μετάθεση ευθυνών, η δικαιολόγηση του κρατικού μπάχαλου, η

σκίτσο του Ηλία Μακρή του Παντελή Μπουκάλα Δεν είναι και από τα σοβαρότερα θέματα που απασχολούν τον τόπο, υπάρχει πάντως κάποια αμφιβολία για την πατρότητα της ιδέας που επιγράφεται «στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ» και για το ακριβές νόημά της. Οι θαυμαστές της ρητορικής δεινότητας του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου δηλώνουν βέβαιοι ότι πρώτος αυτός εμπνεύστηκε τον όρο. Οι προεδρικοί του ΚΙΝΑΛ επιμένουν ότι πρώτη και καλύτερη μίλησε για στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ η κ. Φώφη Γεννηματά, ήδη τον Γενάρη του 2017. Επανήλθε μάλιστα αρκετές φορές, κυρίως δε στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2018, όταν, αδιάφορη για την κομψοέπεια, εξαπέλυσε το θρυλικό εκείνο «να πάνε από εκεί που ήρθαν». Τι ακριβώς ήθελε να πει με τη χρησμική της φράση το είχε εξηγήσει επιστημονικά ο γραμματέας του ΚΙΝΑΛ Μ. Χριστοδουλάκης: «Να πάνε στο 3%». Την ίδια εποχή ο κ. Μάκης Βορίδης προσέγγιζε τον όρο από τη δική του ευαίσθητη σκοπιά: «Πρέπει να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθ

του Κώστα Γιαννακίδη Ολοι κόπτονται για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, όμως όταν έρχεται η κουβέντα στη συνταγματική αναθεώρηση, απορρίπτουν την πρόταση για εκλογή της ηγεσίας από την ίδια τη Δικαιοσύνη. Ο πυρήνας της αντίληψης για τη Δικαιοσύνη που συχνά εκφράζει ο Πολάκης είναι κοινός σχεδόν σε όλους Μισό λεπτό να ξετυλίξουμε το κουβάρι των γεγονότων και των θεσμικών εκκρεμοτήτων και μετά θα πάμε στην ουσία της υπόθεσης. Ο Πρωθυπουργός δήλωσε την Κυριακή ότι την ερχόμενη Δευτέρα θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα ζητήσει εκλογές. Με όρους πολιτικού fair play, όφειλε να παραιτηθεί, αλλά, εντάξει, όλοι ξέρουμε πού ζούμε. Τελικά δεν θα πάει τη Δευτέρα, αλλά αργότερα, προκειμένου η προκήρυξη των εκλογών να οδηγήσει σε κάλπες στις 7 Ιουλίου. Η μεθόδευση αυτή έχει να κάνει με την επιλογή της ηγεσίας του Αρείου Πάγου, η θητεία της οποίας εκπνέει στις 30 Ιουνίου. Η επιλογή γίνεται, βάσει Συντάγματος, από το υπουργικό συμβούλιο που, υποτίθεται, αντανακλά αντιπροσωπευτικά τη λα

της Μαριάνθης Πελεβάνη Η ευθύνη του αποτελέσματος ανήκει στην ηγεσία του κόμματος και η οποία θ’ ανοίξει τον δρόμο στην Νέα Γενιά» έγραψε ο Γιώργος Καρατζαφέρης , ανακοινώνοντας με αυτόν τον τρόπο την αποχώρησή του από την ηγεσία του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού μετά τα χαμηλά ποσοστά που συγκέντρωσε το κόμμα στις ευρωεκλογές. Λίγο αυστηρός ο Γιώργος Καρατζαφέρης για τα αποτελέσματα, αφού μπορεί να μετρά περίπου 60.000 ψήφους στο ΛΑ.Ο.Σ., αλλά μετρά πολλαπλάσιες χιλιάδες ως πρωτεργάτης της ακροδεξιάς στην Ελλάδα , συμβάλλοντας μάλιστα τα μέγιστα για να απλωθεί ο σπόρος. Οι ομοϊδεάτες του, οι στενοί συνεργάτες του, συνεχίζουν τον «αγώνα» από διαφορετικά κομματικά μετερίζια και μάλιστα ως υψηλόβαθμοι. Οπότε έχει μερίδιο και σε αυτήν την ευθύνη, της βαθύτερης κι ευρύτερης ιδεολογικής εγκαθίδρυσης της ακροδεξιάς, όπως και στο άνοιγμα του δρόμου στη νέα γενιά προς αυτήν.... Η ιστορία και τα συγκοινωνούντα δοχεία της Δεξιάς Πολυκατοικίας Ο Γιώργος Καρατζαφέρης ήταν εκλεγμένος βου

της Άντας Ψαρρά Ηδη από την επομένη των ευρωεκλογών ξεκίνησαν τα όργανα της αντιπολίτευσης με επίδικο -τι άλλο;- τον θεσμό της Δικαιοσύνης και την επιλογή της ηγεσίας της. Αρχής γενομένης από τον Αδωνη Γεωργιάδη, οι απειλές και οι προειδοποιήσεις συνεχίστηκαν από τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τη Ν.Δ. ενώ μέσα σε μόλις ένα εικοσιτετράωρο δημοσιεύτηκαν χθες ταυτόχρονα στην «Καθημερινή» οι απόψεις των καθηγητών Αντ. Μανιτάκη (πρώην υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Σαμαρά) και Ν. Αλιβιζάτου. Ακολούθησε όπως ήταν αναμενόμενο ανακοίνωση της Ν.Δ. με την οποία ισχυρίζεται ότι ο πρωθυπουργός είναι υπό προθεσμία και επομένως δεν μπορεί η κυβέρνηση να λαμβάνει αποφάσεις. Οι ταυτόχρονες αυτές αντιδράσεις συγκλίνουν στο ότι δεν μπορεί η σημερινή κυβέρνηση εν όψει εκλογών να προχωρήσει τη διαδικασία επιλογής αντισαγγελέων, εισαγγελέα και προέδρου του Αρείου Πάγου. Ηδη από τη Δευτέρα ο πρόεδρος της Βουλής αποδέχτηκε το αίτημα της Ν.Δ. και του ΚΙΝ.ΑΛΛ. σχετικά με την επιλογή αντιπροέ

του Γιώργου Καρελιά Η παρουσία του Ποταμιού δεν πρόσβαλε την πολιτική ζωή. Το αντίθετο, άφησε θετικό αποτύπωμα. Ψήφισε όλα τα προοδευτικά νομοσχέδια και δεν έκανε εκπτώσεις στις θέσεις του, όταν φάνηκε ότι θα του στοίχιζαν... Όταν οι ψηφοφόροι πετάνε έξω από την Ευρωβουλή το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη και βάζουν μέσα την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, δεν μένουν πολλά λόγια να πεις και να γράψεις. Το Ποτάμι έχει μια σχετικά μικρή πολιτική ζωή (πέντε ετών). Η παρουσία του δεν πρόσβαλε την πολιτική ζωή. Το αντίθετο, άφησε θετικό αποτύπωμα. Ψήφισε όλα τα προοδευτικά νομοσχέδια και δεν έκανε εκπτώσεις στις θέσεις του, όταν φάνηκε ότι θα του στοίχιζαν. Η μεγαλύτερη προσφορά του είναι το θαρραλέο «ναι» στην Συμφωνία των Πρεσπών, την σημαντικότερη απόφαση που πήρε η σημερινή κυβέρνηση. Χωρίς αυτό το «ναι» η Συμφωνία δεν θα ψηφιζόταν. Οι τρεις βουλευτές που του είχαν απομείνει(Θεοδωράκης, Μαυρωτάς, Λυκούδης) αγνόησαν όλες τις πιέσεις

του Παναγιώτη Αποστόλου Έγραφα στο χθεσινό μου άρθρο (Τρίτη 28 Μαΐου 2019) με τίτλο: «Έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε η ΝΔ» πως, νικήτρια των ευρωεκλογών αναδείχτηκε η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη; Αυτό το 33,28% έναντι του 23,84% του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται από τη ΝΔ ως συντριπτική ήττα του κυβερνώντος κόμματος! Αφού η διαφορά των περίπου 9,5 μονάδων κάνει ευτυχισμένο τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη ΝΔ! Ωστόσο, με την χειρότερη κυβέρνηση στην Ελλάδα από συστάσεως του ελληνικού κράτους, η διαφορά είναι μόνο 9,5 μονάδες! Από τη στιγμή που δεν μπόρεσε τα φτάσει ή και να ξεπεράσει το 40% μπορεί να νιώθουν ευτυχισμένοι στη ΝΔ; Όταν ο πατέρας του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχοντας απέναντί του έναν πολιτικό ογκόλιθο, τον Ανδρέα Παπανδρέου κι όχι έναν “κοντό” όπως ο Αλέξης Τσίπρας, έφτασε τη ΝΔ στο 46,88%! Ευτυχισμένος λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε απίστευτα υψηλά ποσοστά, παρότι ξεπούλησε την Ελλάδα; Παρότι “έκαψε” τους Έλληνες; Παρότι “άνοιξε” τους χείμα

του Κώστα Γούναρη Δύο μέρες μετά τις εκλογές και διάφοροι «εθνικώς ανησυχούντες» αποφάσισαν να ασχοληθούν για μια ακόμα φορά με τη Θράκη. Αφορμή η πρωτιά του μειονοτικού Κόμματος Ισότητας Ειρήνης Φιλίας (ΚΙΕΦ) στις ευρωεκλογές στους Νομούς Ξάνθης (με ποσοστό 24,86% έναντι 24,61% της ΝΔ και 19,90 του ΣΥΡΙΖΑ) και Ροδόπης (με ποσοστό 36,46% έναντι 20,35% της ΝΔ και 13,97 του ΣΥΡΙΖΑ). Άρχισαν λοιπόν διάφορα κινδυνολόγα άρθρα και σχόλια κυρίως από ανθρώπους που δεν έχουν περάσει ούτε απ’ έξω από τη Θράκη. Ανεξάρτητα από την πολιτική άποψη που μπορεί να έχει κανείς για τη συμμετοχή μειονοτικών κομμάτων στις βουλευτικές εκλογές, πράγμα συνηθισμένο στα πολυπολιτισμικά Βαλκάνια (ΚΙΕΦ στη Θράκη, Κόμμα Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Ομόνοια) στη Βόρεια Ήπειρο, Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών στη Νότια Βουλγαρία), καλό είναι να γνωρίζουμε ότι δεν είναι πρώτη φορά που το ΚΙΕΦ ή ανεξάρτητος μειονοτικός συνδυασμός συμμετέχει σε βουλευτικές/ευρωπαϊκές εκλογές στη Θράκη. Το ΚΙΕΦ

του Στάθη Σ. Το έπος της σάχλας . Και ήρθε η ώρα της απομυθοποίησης . Ο Τσίπρας και πλήθος εκ των συν αυτώ ενεδύθησαν την Ύβριν . Και ως στολή λαμπρή (εξκουβίτορες και σφουγγοκωλάριοι μαζί) την περιέφεραν στις Πρέσπες, στο Μάτι, στα ευρωπαϊκά κονκλάβια, στα σπίτια των ανθρώπων, παντού.   Τίποτα το ηρωικό και ουδέν το πένθιμο υπάρχει στην ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Τα μνημόνια που ο Τσίπρας θα έσκιζε, τον έσκισαν. Δεν έπαθε ξαφνικά αφλογιστία η έπαρση και η αλαζονεία τους, από καιρό τους υπονόμευαν. Παλαιές και διαρκείς αμαρτίες πλήρωσε η κυβέρνηση κι όχι μόνον τις επ’ εσχάτοις ανοησίες του κ. Βερναρδάκη ή του κ. Τζανακόπουλου . Δεν πρόκειται για αστοχία υλικού, όλο το υλικό ήταν ευθύς εξαρχής σκάρτο και τοξικό. Δεν  έγινε πάνω στα κότερα Πολάκης ο Τσίπρας, ήταν πάντα Πολάκης. Και όταν υποθήκευε τη χώρα ήταν Ρότσιλδ . Τώρα ήρθε ο λογαριασμός, κι έρχεται κι άλλος.   Όμως , θα συνεχίσουν τον ίδιο χαβά , διότι είναι ο εαυτός τους και δεν μπορούν να είναι κάτι άλλο. Ορισμέν

του Γιώργου Χελάκη Μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση υπάρχουν νικητές και ηττημένοι όσο κι αν οι δεύτεροι προσπαθούν να θολώσουν τα νερά για να μην διαλυθεί ο κομματικός μηχανισμός τους που κατά βάση είναι εκλογικός και μόνο. Η Νέα Δημοκρατία πέτυχε μια καθαρή και μεγάλη νίκη. Μάζεψε σχεδόν το σύνολο της τιμωρητικής ψήφου και παρά τα τρανταχτά ολισθήματα του αρχηγού της κατά την προεκλογική περίοδο αξιοποίησε το αντιΣΥΡΙΖΑ κλίμα που είχε διαμορφωθεί στην κοινωνία το τελευταίο διάστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη μια καθαρή και μεγάλη ήττα. Οι πολίτες του επιφύλαξαν τη συμπεριφορά που είχαν επιφυλάξει σε όλα τα κόμματα που ψήφισαν και εφάρμοσαν μνημόνια. Τα μέτρα που πήρε τελευταία θεωρήθηκαν προεκλογικές παροχές και η λεγόμενη Προοδευτική Συμμαχία μπορεί να άθροισε κάποια στελέχη από το ΠΑΣΟΚ αλλά αυτά προσήλθαν αθροίζοντας μόνο τον εαυτό τους. Το ΚΙΝ.ΑΛ πανηγυρίζει (;) επειδή συγκράτησε δυνάμεις αλλά δεν έδειξε να εισπράττει την λεγόμενη αριστερή ψήφο του ΣΥΡΙΖΑ. Η γραμμή π

του Ευάγγελου Χεκίμογλου   Αρχίζω µε τη Νέα ∆ηµοκρατία. Σας συλλυπούµαι από καρδιάς, φίλτατοι Μετά από τετραετή άσκηση της ευκολότερης αντιπολίτευσης στον κόσµο, απέναντι σε µια κυβέρνηση που αύξανε φόρους και έκοβε συντάξεις (όπως άλλωστε και εσείς προηγουµένως), εξασφαλίσατε µια µάζα απογοητευµένων που αµφιβάλλω αν θα επαρκέσει για κοινοβουλευτική αυτοδυναµία στις επερχόµενες εκλογές. Και ασφαλώς θα εξανεµιστεί στην πρώτη δυσκολία που θα αντιµετωπίζατε, αν καταφέρνατε να σχηµατίσετε κυβέρνηση. Διότι δεν πιστεύω να νοµίζετε στα σοβαρά ότι 34% των Ελλήνων έγιναν ξαφνικά οπαδοί της ελεύθερης αγοράς. Θερµά συλλυπητήρια και στον ΣΥΡΙΖΑ όχι διότι έχασε, αλλά διότι µπορεί να πίστευε πως θα κερδίσει. Η πραγµατική δύναµή του δεν είναι το 24άρι (αυτό πιστώνεται προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα). Η πραγµατική δύναµή του είναι εκείνη που φάνηκε στις αυτοδιοικητικές εκλογές, δηλαδή περί το 15% (κάτι ανάµεσα στο 12% του Γιαννούλη και το 17% του Ηλιόπουλου). Τόσο µετράει ως κόµµ

Του Γ. Λακόπουλου « Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα» Οδ. Ελύτη ς Αυτές οι εκλογές ήταν τεστ αξιοπιστίας προθέσεων, ικανοτήτων και  ωριμότητας για όλους: κόμματα, πολιτικούς, δημοσιογράφους, πολίτες. Όπως έπραξε ο καθένας, πήρε και την ανταμοιβή του. Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι η φωτογραφία της κοινωνίας και ο καθένας είναι άξιος της τύχης του. Αυτοί είμαστε. Απο τον Λεβέντη  στον Βελόπουλο και  τον Βαρουφάκη. Και  από τον έναν κληρονόμο στον άλλο.  «Προσκυνώ τη χάρη σου, λαέ μου»… Σε ό,τι με αφορά και με όση σημασία έχει αυτό, έχω  εξηγηθεί από καιρό: Δεν είμαι εν ενεργεία  δημοσιογράφος- πολύ περισσότερο μάχιμος ρεπόρτερ.  Απλώς με τα κείμενα μου στο ΑΠ -και με τη γνώμη μου,  όπου μου ζητήθηκε- έκανα έναν πολιτικό αγώνα για να πάει καλύτερα η χώρα, η πολιτική, και η δημοσιογραφία. Κινούμαι στο πεδίο της ελευθερίας μου,  χωρίς  εξαρτήσεις και  καταναγκασμούς. Στον πυρήνα αυτής της προσπάθειας επέμενα ότι οι φυσικοί επικεφαλής των δυο  παρατάξεων οφείλουν να

του Κώστα Βαξεβάνη Συμφωνείς ή διαφωνείς με την πραγματικότητα, είναι αδυσώπητη και οφείλεις να την κατανοήσεις. Στην  πολιτική είναι ακόμη πιο σκληρό. Η μη κατανόηση της πραγματικότητας μπορεί να σε εξαφανίσει. Η πραγματικότητα λοιπόν είναι πως οι Έλληνες έστειλαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έναν άνθρωπο που πουλάει επιστολές του Ιησού , δικαίωσαν στη θέση του Αντιπροέδρου του μεγαλύτερου κόμματος κάποιον άλλο που πουλάει νανογιλέκα και φασιστοθεωρίες και δέχθηκαν ως υπόσχεση για το μέλλον τις πιο απειλητικές απόψεις που ψάχνουν κωπηλάτες στις νέες γαλέρες. Στην ίδια πραγματικότητα ο πολιτικός που έβγαλε την Ελλάδα από την κρίση και τα μνημόνια χάνει από αυτόν που τα υπηρέτησε. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο νεαρός που έβγαλε τη γλώσσα στη σάπια ολιγαρχία καταχειροκροτούμενος από τα πλήθη, μόλις πριν από μερικές ώρες, είδε τα πλήθη να ακολουθούν το γιο του Μητσοτάκη και φίλο του Μαρινάκη σε μια πολιτική εκδοχή του συνδρόμου της Στοκχόλμης . Το θύμα έχει εδώ και καιρό αναπτύξει σχέ

του Αντώνη Λιάκου Η κρίση αποδείχτηκε ότι ήταν ο Μινώταυρος των πολιτικών κομμάτων . Επομένως δεν είναι έκπληξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε με αυτή τη διαφορά, αν και δεν την ανέμενε. Εντούτοις σ’ αυτές τις εκλογές το πολιτικό σύστημα φαίνεται ότι εν μέρει σταθεροποιήθηκε στα δύο μεγάλα κόμματα. Η «στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ», δηλαδή η μείωσή του σε μονοψήφια ποσοστά ώστε να μην μπορέσει να παίξει πλέον τον οποιοδήποτε ρόλο, δεν επιτεύχθηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκε έως τώρα ένα μεγάλο επικοινωνιακό μπούλινγκ , με επαγγελματισμό ψυχολογικού πολέμου από τους αντιπάλους του οι οποίοι είχαν την υπεροπλία (δημοκοπία για το Μακεδονικό, τυμβωρυχία στο Μάτι). Αλλά δεν είναι αυτό το κύριο ζήτημα. Η Αριστερά δεν ανέπτυξε ένα πειστικό όραμα για την επόμενη μέρα . Η πολιτική ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων ήταν σημαντική, αλλά χρειάζεται μια προοπτική που να συναρτάται με τα μεγάλα προβλήματα που οδήγησαν στην κρίση και δεν έχουν βρει ακόμη ικανοποιητική απάντηση: την παραγωγική καθίζησ

Με ένα νέο σκίτσο ο Αρκάς επιτίθεται στον πρωθυπουργό για το αποτέλεσμα των χθεσινών ευρωεκλογών και την συντριπτική ήττα που υπέστη από τη ΝΔ Φωτογραφίζοντας εμμέσως πλην σαφώς τον Αλέξη Τσίπρα, ο Προφήτης αναφέρει ότι είναι κακό να μην ξέρεις να χάνεις και ακόμα χειρότερο να μην ξέρεις γιατί χάνεις. Δείτε το σκίτσο https://www.protothema.gr/

Σκίτσο του Γιάννη Δερμεντζόγλου από το Twitter του Στέλιου Κούλογλου. https://tvxs.gr/

Του Γιάννη Σιδέρη Η ιστορικότητα της χθεσινής ημέρας δεν είναι ότι έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ και κέρδισε η ΝΔ, ούτε ότι άρχισε η αποδρομή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που θα επικυρωθεί με τις εθνικές. Η ιστορικότητα έγκειται στο ότι άρχισε η οριστική αποδόμηση ενός τυχοδιωκτικού μορφώματος χωρίς αρχές και αξίες, που συνεπήρε το φαντασιακό ενός καλομαθημένου λαού, δημιουργώντας ένα φανταστικό πεδίο όπου όλα ήταν δυνατά αρκεί να εξοντώνονταν οι δυνάμεις του κακού. Δεν ξέρουμε αν (και δεν θεωρούμε ότι) ωρίμασε ξαφνικά η κρίσιμη μάζα που μετακινήθηκε και δίνει την πρωτιά στη ΝΔ. Ούτως ή άλλως παραδοσιακά περίπου ένα 10% μετακινείτο μεταπολιτευτικά από το ένα κόμμα της εξουσίας στο άλλο και έδινε τη νίκη. Συνήθεις καταστάσεις. Εκείνο που συμβαίνει για πρώτη φορά είναι ότι μια ήττα αρχίζει να αποδομεί και να τροχοδρομεί την συρρίκνωση ενός κόμματος που θέλησε να γίνει κυρίαρχος πόλος της πολιτικής ζωής και ηγεμονικός ιδεολογικός της οδηγητής. Ήττα που θα έχει συνέχεια. Η ήττα του ΣΥ