Το κυβερνητικό stress test

του Πάνου Φ. Κακούρη

Οι μηδενικές κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, που ανέδειξαν τα stress tests είναι μια σημαντική επιτυχία, με δεδομένα τα πλήγματα που δέχτηκαν από το PSI και εξακολουθούν να δέχονται από τα «κόκκινα» δάνεια, τα οποία είναι συνέπεια της βαθιάς ύφεσης της οικονομίας.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες υπερκαλύπτουν τους όρους κεφαλαιακής επάρκειας που θέτει η Βασιλεία ΙΙΙ και σε τελική ανάλυση είναι από τις καλύτερα κεφαλαιοποιημένες τράπεζες της Ευρώπης. Επειδή στη χώρα μας οι αποτυχίες είναι ορφανές και οι επιτυχίες έχουν πολλούς πατέρες, στην προκειμένη περίπτωση αυτή η επιτυχία ανήκει στα διοικητικά στελέχη των τραπεζών, που κατάφεραν να περάσουν τον κάβο των stress tests χωρίς απώλειες. Κατά κάποιο τρόπο «ανταγωνίστηκαν» στα ίσια με πιστωτικά ιδρύματα άλλων χωρών, τα οποία δεν είχαν τόσες μεγάλες απώλειες από το PSI όσο οι ελληνικές τράπεζες, ενώ έχουν την πολυτέλεια να δραστηριοποιούνται σε οικονομίες που είτε είναι σε ανάπτυξη είτε έχουν μικρή ύφεση, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν λειτουργούν σε μια οικονομία όπως η ελληνική, που βρίσκεται σε εξαετή και βαθιά ύφεση.

Το αποτέλεσμα των τεστ αντοχής διευκολύνει σημαντικά και την κυβέρνηση στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, τόσο στην επικείμενη όσο και στη διαπραγμάτευση για το δημόσιο χρέος, αλλά και το πλαίσιο λειτουργίας της προληπτικής γραμμής. Κατ’ αρχάς, το ποσό των 11,4 δισ. ευρώ που μένει αχρησιμοποίητο, αυτομάτως μειώνει το δημόσιο χρέος ισόποσα ή κατά 6 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Μπορεί επίσης να αποτελέσει μοχλό διαπραγμάτευσης για την επόμενη μέρα του μνημονίου και γενικά ευνοεί το πλαίσιο των σχέσεων με τους δανειστές. Προϋπόθεση είναι βέβαια να αξιοποιηθεί η ευκαιρία και να μην ακυρωθεί με άστοχες κινήσεις. Μια τέτοια κίνηση, παντελώς άστοχη όπως αποδείχτηκε, ήταν τα περί πρόωρης εξόδου από το μηχανισμό στήριξης και την κάλυψη των δανειακών αναγκών (περίπου 25 δισ. ευρώ το 2015) από τις αγορές. Ομως, οι αγορές έδειξαν πως δεν είναι διατεθειμένες να δανείσουν στην Ελλάδα τέτοια ποσά και η κυβέρνηση υποχρεώθηκε σε αναδίπλωση, η οποία κόστισε επικοινωνιακά και διαπραγματευτικά.

Πόσο πιο ισχυρή θα ήταν στην επικείμενη διαπραγμάτευση με την τρόικα η κυβέρνηση, εάν δεν είχε προηγηθεί η ατυχής οργάνωση της επιχείρησης εξόδου από το μηχανισμό; Σίγουρα σε πολύ καλύτερη θέση από τη σημερινή. Θα είχε το αποτέλεσμα της αξιολόγησης των τραπεζών στα χέρια της και με βάση αυτό θα έθετε στους δανειστές μεθοδικά μια σειρά ζητημάτων και αιτημάτων. Ενώ τώρα προσέρχεται στη διαπραγμάτευση, έχοντας αναγνωρίσει πως χωρίς το μηχανισμό, είτε κανονικό είτε προληπτικό, δεν μπορεί να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες.

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ