Ο κίνδυνος για Σαμαρά; Να στραφεί στον Τσίπρα η μεσαία τάξη
Ανεξάρτητα από τα γκάλοπ, (που όλα δείχνουν προβάδισμα ΣΥΡΙΖΑ), το όλο πολιτικό κλίμα συνηγορεί στην εκτίμηση ότι στη διανυόμενη, άτυπη, προεκλογική περίοδο το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα έχει μπει από σαφώς καλύτερη θέση.
Το μείζον πρόβλημα της κυβέρνησης είναι η μεγάλη φθορά της στο χώρο της καθημαγμένης μεσαίας τάξης, η οποία της είχε χαρίσει την εκλογική νίκη τον Ιούνιο του 2012.
Το αλλεπάλληλα «αυτογκόλ» μετά το καλοκαίρι (με κυρίαρχο, αλλά όχι μοναδικό, τον ΕΝΦΙΑ) έχουν τραυματίσει βαριά την εικόνα σοβαρότητας και αποτελεσματικότητας, μιας κυβέρνησης που -ούτως ή άλλως- δε διεκδικούσε φιλολαϊκές δάφνες.
Το δεύτερο σημαντικό θέμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φοβίζει, πλέον, σημαντικό τμήμα της μεσαίας τάξης, η οποία το 2012 δεν τον επέλεξε φοβούμενη ακραίες επιλογές που θα οδηγούσαν τη χώρα εκτός ευρώ.
Σήμερα, πολλοί από τους ίδιους δεν τρομοκρατούνται στην ιδέα της πρωθυπουργίας Τσίπρα, επειδή βλέπουν τη σταδιακή μετατόπιση στις απόψεις του, αλλά και επειδή εκτιμούν ότι δεν θα τραβήξει στα άκρα το σχοινί με τους δανειστές, ώστε να απειληθούμε με χρεοκοπία.
Ο πιο σημαντικός κίνδυνος, όμως, για την κυβέρνηση κρύβεται στο ενδεχόμενο να πεισθεί η μεσαία τάξη, ότι στρατηγική Σαμαρά -Βενιζέλου για έξοδο από τα Μνημόνια, απέτυχε.
Είναι σαφές ότι από τη στιγμή που οι διεθνείς αγορές είπαν «όχι» στον διεθνή δανεισμό της Ελλάδας, πράγμα που κατέστησε αναγκαία τη δημιουργία προληπτικής πιστωτικής γραμμής από τους δανειστές, το σχέδιο για τερματισμό των Μνημονίων στο τέλος Δεκεμβρίου, πήγε περίπατο προς το παρόν…
Συνεπώς, η χώρα βρίσκεται ξανά στον ίδιο παρονομαστή, στα χέρια της τρόικας δηλαδή, η οποία ήδη έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό της κυβέρνησης και την ανάγκασε να υποχωρήσει ατάκτως στις 100 δόσεις για τον ΕΝΦΙΑ και τις βεβαιωμένες, μη ληξιπρόθεσμες, οφειλές.
Από κοντά και ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού που μας δανείζει, να απειλεί ότι αν δεν συμβιβαστούμε, όχι μόνο δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση του 1,8 δισ, αλλά θα πρέπει να δώσουμε πίσω και τα 11,5 δισ. που κρατάμε στον «κουμπαρά» για πάσα χρήση…
Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά για πολλούς από εκείνους που είχαν επενδύσει στον Αντώνη Σαμαρά και τη στρατηγική του για έξοδο από την κρίση;
Ότι είμαστε έτοιμοι να μπούμε σε νέο Μνημόνιο, την ώρα που θα εξαγγέλλεται η απαγκίστρωσή μας απ’ αυτά…
Αν περάσει στην κρίσιμη μάζα του εκλογικού σώματος η άποψη αυτή, τότε τα δυο συγκυβερνώντα κόμματα πρέπει να ετοιμαστούν για τα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Διότι, τότε, ο νυν πρωθυπουργός θα φανεί ότι εξάντλησε τη διαπραγματευτική του δυνατότητα και, ίσως, θα έχει έρθει η ώρα να δοκιμαστεί ένας πιο επιθετικός διαπραγματευτής -από τον οποίο, έτσι κι αλλιώς δεν κινδυνεύει πια η παραμονή της χώρας στο ευρώ… Έτσι δεν είπαμε νωρίτερα;
Θυμηθείτε ότι κατά τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, τέτοια εποχή όχι μόνο θα φεύγαμε απ’ τα Μνημόνια, αλλά και θα λύναμε οριστικά και το πρόβλημα του χρέους.
Έτσι δεν είχαν δεσμευτεί οι δανειστές μας;
Είδατε εσείς καμιά κίνηση εκ μέρους της Μέρκελ για το θέμα αυτό;
Ούτε θα δείτε μέχρι να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο. Ήταν μάλλον αφελής όποιος πίστευε ότι η Γερμανίδα καγκελάριος θα προχωρούσε σε ελάφρυνση του χρέους για να κάνει «πολιτικό δώρο» στον Σαμαρά, ενώ ξέρει ότι σε τρεις -τέσσερις μήνες πρωθυπουργός μπορεί να είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος πιθανότατα θα ζητάει άλλα…
Σχόλια