Από την παρακμή στην εξόντωση της μεσαίας τάξης
Η κυβέρνηση που πάσχει από το σύνδρομο του "Ρομπέν των Δασών", η εξίσωση που δεν βγαίνει και το πιο δημιουργικό κομμάτι της κοινωνίας που μένει χωρίς εκπροσώπηση
Η παρακμή και εν συνεχεία η καταστροφή της μεσαίας τάξης δεν αποτελεί επίτευγμα των κυβερνήσεων του Αλέξη Τσίπρα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλε από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δυστυχώς η παρακμή επήλθε λόγω της ακατανόητης οικονομικής πολιτικής που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις των αστικών κομμάτων.
Η καταστροφική πορεία ξεκίνησε με την περίφημη απογραφή του Γιώργου Αλογοσκούφη, εισήλθε σε τροχιά κατάρρευσης τη διετία 2007-2009, και κατέστη αναπόφευκτη μετά τη εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ. Τα όσα ακολούθησαν με τα Ζάππεια και το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης απλώς πιστοποίησαν το τέλος της. Τώρα, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ με τα εξοντωτικά μέτρα που ψηφίζουν, εκδίδουν τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι κανένα κόμμα δεν εκφράζει πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τη μεσαία τάξη. Κάτι αξιόλογο έγινε την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης από τον Κώστα Σημίτη, σ' ένα βαθμό έγιναν προσπάθειες από την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, αλλά στη συνέχεια το βαθύ κράτος και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που έκαναν δουλειές με(και στις) τις πλάτες του ήταν καταλυτική.
Η οικονομική κρίση βρήκε το κράτος ανοργάνωτο, τις υπηρεσίες τους παντελώς απροετοίμαστες και τη μεσαία τάξη... επαρκώς προετοιμασμένη(οι αποταμιεύσεις γαρ) ώστε να αποφευχθεί η άτακτη χρεοκοπία. Εν προκειμένω η μεσαία τάξη διέσωσε το κράτος με τίμημα τη δική της κατάρρευση.
Αρκεί να αναλογιστείτε ότι μέσα σε μια επταετία η μεσαία τάξη απώλεσε πλούτο 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Οι αποταμιεύσεις εξανεμίστηκαν και σήμερα ο δείκτης ευημερίας, που το 2007 ήταν περίπου 137 χιλιάδες δολάρια ανά ενήλικο, έχει μειωθεί δραματικά στα επίπεδα των 80 χιλιάδων δολαρίων!
Και οι παραπάνω τιμές δεν έχουν επιβαρυνθεί με τα νέα μέτρα που ψήφισε και αναμένεται να ψηφίσει στο προσεχές διάστημα η κυβέρνηση. Αν μάλιστα αληθεύει η πληροφορία ότι η κυβέρνηση μελετά την επιβολή έκτακτης εισφοράς-πέραν εκείνων που στην πορεία έγιναν τακτικές- και στα εισοδήματα των μισθωτών που υπερβαίνουν μηνιαίως τις 2 χιλιάδες ευρώ, αλλά και η κοροϊδία(στα όρια της πολιτικής εξαπάτησης) με την επιβολή ΦΠΑ στην εκπαίδευση, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος της καταστροφής.
Φοβάμαι ότι η κυβέρνηση διακατέχεται από το σύνδρομο του "Ρομπέν των Δασών". Μόνο που δεν υπάρχει πλέον μεσαία τάξη ώστε να τους πάρουν τα χρήματα και να τα δώσουν στους φτωχούς. Ό,τι είχαν αποταμιεύσει τα έχουν πάρει οι έμμεσοι και άμεσοι φόροι, ενώ η μείωση των μισθών εξήντλησε την όποια φοροδοτική ικανότητα είχε απομείνει. Σημειώστε πως μέσα σε μια επταετία η μεσαία τάξη αριθμεί 800 χιλιάδες λιγότερα μέλη.
Αυτή η λεπτομέρεια, την οποία προφανώς παραγνωρίζει το πολιτικό σύστημα, είναι που καθιστά εύθραυστη τη κοινωνική συνοχή. Διότι η κυβέρνηση μπορεί να έχει τις δικές της ιδεολογικές αυταπάτες, αλλά τα αστικά κόμματα είναι αδιανόητο να μη βλέπουν ότι η εξίσωση δεν βγαίνει. Όπως είναι λυπηρό το γεγονός ότι δεν συνασπίζονται προκειμένου να εκπροσωπήσουν το πλέον δημιουργικό και παραγωγικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.
http://news247.gr/
Σχόλια