Πολιτικά ορθόν!
Πολυτεχνείο σήμερα. Στο γυμνάσιο, πριν από 27 χρόνια, κάναμε αποχή γιατί απαιτούσαμε να το γιορτάσουμε. Οι τότε καθηγητές μου σημείωναν ονόματα. Σήμερα, η επέτειος γιορτάζεται με δόξα και τιμή. Σε καμμιά 20αριά χρόνια θα είναι και επίσημη εθνική εορτή. Μπορεί να γίνονται και παρελάσεις. Με τάνκς! Αυτοί που συμμετέχουν σήμερα στις πορείες, αύριο θα 'ναι το πολυπληθές κοινό που θα χειροκροτάει. "Ζήτω το Έθνος! Ζήτω η 17η Νοέμβρη!". Μπορεί να γυριστεί και καμμιά ταινία. Έχει ανάγκες η TV.
Τα παιδιά είχανε μούσια και μακριά μαλλιά. Αλήτες. ¨Εχουν σκουλαρίκια και τατουάζ. Αλήτες πάλι. Τελικά αυτά τα παιδιά ότι κι αν φορέσουν, ότι κι αν πουν, αλήτες θα' ναι. Μόλις πάνε να ξεφύγουν απ' τη γραμμή...
Διαβάστε μια διαφορετική άποψη για το νόημα του Πολυτεχνείου με τίτλο "Πολυτεχνείο, το κουφάρι ενός αυθόρμητου κινήματος", που καταλήγει: "Ένας συρφετός από αδίστακτους αριβίστες φορώντας το προσωπείο του «αριστερού», του «σοσιαλιστή», του «μετριοπαθούς φιλελεύθερου», του «τίμιου δεξιού», του «ανένταχτου διανοούμενου», του «πρωτοπόρου καλλιτέχνη», έπεσε σαν κοπάδι πεινασμένων ακρίδων στη χώρα για να την αποψιλώσουν από κάθε τι πολύτιμο, που δεν είχαν προλάβει να αρπάξουν οι προηγούμενοι. Και ακόμη χειρότερα. Να της στερήσουν με την αμετροέπειά τους τις όποιες ευκαιρίες πρόσφεραν οι διεθνείς συγκυρίες. Φτάσαμε έτσι μέχρις εδώ. Οι υπαίτιοι, όμως, γνωρίζουν ότι ποτέ δεν μπορεί να είναι κανείς βέβαιος για τις διαθέσεις ενός ολόκληρου λαού, όσο κοιμισμένος και αν δείχνει. Έτσι, είναι αναγκαία η συχνή υπενθύμιση της συμμετοχής τους στους αγώνες του. Γι αυτό και οι επίσημοι οδυρμοί γύρω από το κουφάρι του Πολυτεχνείου είναι απαραίτητο να συνεχιστούν. Η επίσημη επέτειος γιορτάζεται κι εφέτος. "
Ηθικολογίες; Μπορεί...
Άδικο έχει;
Τα παιδιά είχανε μούσια και μακριά μαλλιά. Αλήτες. ¨Εχουν σκουλαρίκια και τατουάζ. Αλήτες πάλι. Τελικά αυτά τα παιδιά ότι κι αν φορέσουν, ότι κι αν πουν, αλήτες θα' ναι. Μόλις πάνε να ξεφύγουν απ' τη γραμμή...
Διαβάστε μια διαφορετική άποψη για το νόημα του Πολυτεχνείου με τίτλο "Πολυτεχνείο, το κουφάρι ενός αυθόρμητου κινήματος", που καταλήγει: "Ένας συρφετός από αδίστακτους αριβίστες φορώντας το προσωπείο του «αριστερού», του «σοσιαλιστή», του «μετριοπαθούς φιλελεύθερου», του «τίμιου δεξιού», του «ανένταχτου διανοούμενου», του «πρωτοπόρου καλλιτέχνη», έπεσε σαν κοπάδι πεινασμένων ακρίδων στη χώρα για να την αποψιλώσουν από κάθε τι πολύτιμο, που δεν είχαν προλάβει να αρπάξουν οι προηγούμενοι. Και ακόμη χειρότερα. Να της στερήσουν με την αμετροέπειά τους τις όποιες ευκαιρίες πρόσφεραν οι διεθνείς συγκυρίες. Φτάσαμε έτσι μέχρις εδώ. Οι υπαίτιοι, όμως, γνωρίζουν ότι ποτέ δεν μπορεί να είναι κανείς βέβαιος για τις διαθέσεις ενός ολόκληρου λαού, όσο κοιμισμένος και αν δείχνει. Έτσι, είναι αναγκαία η συχνή υπενθύμιση της συμμετοχής τους στους αγώνες του. Γι αυτό και οι επίσημοι οδυρμοί γύρω από το κουφάρι του Πολυτεχνείου είναι απαραίτητο να συνεχιστούν. Η επίσημη επέτειος γιορτάζεται κι εφέτος. "
Ηθικολογίες; Μπορεί...
Άδικο έχει;
Σχόλια