Ένα μικρό επίκαιρο κείμενο...

ΔΕΘ…42 χρόνια πριν

του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη*

Αν τα εγκαίνια της ΔΕΘ στα μεταπολιτευτικά χρόνια κυριαρχούνται από τις οργισμένες διαδηλώσεις και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων εναντίον των «κυβερνήσεων της συμφοράς και της καμένης γης», στα «πέτρινα χρόνια» της χουντικής τυραννίας σημαδεύτηκαν από τις δυναμικές ενέργειες – «πράξεις δολιοφθοράς» κατά τους δικτάτορες – των αντιστασιακών οργανώσεων, που πλήρωσαν βαρύ τίμημα - με αποκορύφωμα την εν ψυχρώ εκτέλεση του Γιάννη Χαλκίδη τα ξημερώματα της 5^ης Σεπτεμβρίου 1967.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1967, την ώρα που η χουντική κυβέρνηση εγκαινίαζε τη ΔΕΘ, το «Πατριωτικό Μέτωπο» Θεσσαλονίκης ανατίναξε κολόνα της ΔΕΗ, βυθίζοντας στο σκοτάδι το χώρο της έκθεσης. Τρεις μέρες αργότερα, τα ξημερώματα της 4-5/9/67, η κεντρική γιάφκα της οργάνωσης, ένα μικρό διαμέρισμα στην οδό Φιλελλήνων 65, δέχτηκε την επιδρομή πάνοπλων Ασφαλιτών. Οι τρεις αγωνιστές που βρίσκονταν μέσα επιχειρούν να διαφύγουν. Ο Γιάννης Χαλκίδης πέφτει νεκρός σε παρακείμενη αυλή, ενώ τραυματίζεται από σφαίρα ο Γρηγόρης Παντής.

Ο τρίτος της ομάδας, ο Νάντης Χατζηγιάννης, θα συλληφθεί στο σημείο όπου έπεσε ο Χαλκίδης. Στο βιβλίο του «Τι έχεις μ’ αυτόν;» καταγράφει με ακρίβεια φωτογραφικού φακού πώς ο ασφαλίτης Λεπενιώτης αποτελείωσε τον αιμόφυρτο σύντροφό του.

Η Αστυνομία εμφάνισε το στυγερό αυτό πολιτικό έγκλημα ως «ανταλλαγή πυροβολισμών μετά αναρχοκομμουνιστών που αντέταξαν ένοπλον βίαν εις επιχειρήσαντα την σύλληψίν των αστυνομικά όργανα». Η Χούντα όχι μόνο παρασημοφόρησε τους δολοφόνους του, αλλά το 1968, με απόφαση του τότε διορισμένου Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, άλλαξε ακόμα και το όνομα του δρόμου όπου πυροβολήθηκε, μετονομάζοντας την οδό Φιλελλήνων σε Θ. Νάτσινα.

42 χρόνια μετά, ο Δήμος της πόλης μας, οφείλει να προχωρήσει στη μετονομασία της οδού Θ. Νάτσινα σε Γιάννη Χαλκίδη, όπως επανειλημμένα ζήτησαν τόσο οι συναγωνιστές/τριες του όσο και δημοτικοί σύμβουλοι των πιο διαφορετικών παρατάξεων. Ιδιαίτερα μετά την 3452/11-2-08 ομόφωνη ιστορική ετυμηγορία του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, που απέρριψε τη μήνυση του Αντώνη Λεπενιώτη εναντίον του Νάντη Χατζηγιάννη. Ο Λεπενιώτης ομολόγησε ότι ο Γιάννης Χαλκίδης δολοφονήθηκε από την ομάδα των Ασφαλιτών στην οποία συμμετείχε.

Υ.Γ. Το σημείωμα αυτό αφιερώνεται ως ελάχιστος φόρος τιμής και στη μνήμη συντρόφων μου της «Λαϊκής Πάλης» που έπεσαν στα νύχια της χούντας στις 6/9/1969, καθώς ετοίμαζαν μια αξέχαστη, «εκρηκτική» υποδοχή στους πραξικοπηματίες στα εγκαίνια της ΔΕΘ.

*Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης (tmitafidis@gmail.com)

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, «Επωνύμως», 31/8/09