Γρίβα μ'... σε θέλει ο δήμαρχος!

Τα ονόματα φαντασμάτων της χούντας ενδέχεται να «κοσμούν» σε λίγο καιρό δρόμους της Θεσσαλονίκης, καθώς η «γαλάζια» διοίκηση του δήμου σε αγαστή συνεργασία με τους δύο δημοτικούς συμβούλους του ΛΑΟΣ φαίνεται αποφασισμένη να τα τιμήσει για την «προσφορά τους στο έθνος», ενώ την ίδια ώρα αρνείται πεισματικά να τιμήσει έναν άνθρωπο-σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα… Της Μαρούλας Πλήκα Στη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου θα συζητηθούν εκ νέου οι προτάσεις της επιτροπής Δημοσίων Σχέσεων, Μνημείων και Ονοματοθεσίας Οδών (ΕΔΣΜΟΟ). Δεν είναι η πρώτη φορά που η «γαλαζόμαυρη» πλειοψηφία της εν λόγω επιτροπής προκαλεί το κοινό αίσθημα με τις αποφάσεις της, όμως προξενεί εύλογα ερωτήματα η επιμονή της να δοθούν σε δρόμους της Θεσσαλονίκης τα ονόματα ανθρώπων που ταυτίστηκαν με τις πλέον μελανές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Θ» η ΕΔΣΜΟΟ ενέκρινε κατά πλειοψηφία στις 25.2.09 και επαναφέρει σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο την πρόταση ένας δρόμος στη Χαριλάου να ονομαστεί σε οδό μητροπολίτη Λεωνίδα Παρασκευόπουλου και άλλος ένας στην ίδια περιοχή σε οδό στρατηγού Γρίβα - Διγενή(!). Προτείνει επίσης μία πλατεία να αφιερωθεί στους «πεσόντες αστυνομικούς» και αρνείται εκ νέου να μετονομαστεί η οδός Νάτσινα (σ.σ. πρώην Φιλελλήνων) σε οδό Γιάννη Χαλκίδη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το σκεπτικό βάσει του οποίου οι τρεις δημοτικοί σύμβουλοι της επιτροπής απέρριψαν την πρόταση να τιμηθεί το πρώτο θύμα της χούντας στη Θεσσαλονίκη. Η μετονομασία της Νάτσινα «επιφέρει σύγχυση στη λειτουργία υπηρεσιών. Έχει δυσμενή επίδραση στις συναλλαγές, στην κοινωνική και οικονομική ζωή, στην αλληλογραφία των πολιτών», αναφέρουν... Σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο θα κάνει παρέμβαση για το θέμα εκπρόσωπος του ΣΦΕΑ. ΠΟΙΟΥΣ ΤΙΜΟΥΝ… Ο «άγιος» Θεσσαλονίκης Λεωνίδας (κατά κόσμον Παρασκευόπουλος) είχε τοποθετηθεί στη μητρόπολη επί χούντας και έχει μείνει στην ιστορία ως υμνητής της. Είναι αυτός που, όταν συνάντησε τη δεύτερη σύζυγο του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, είχε πει το περίφημο: «Δύο Δέσποινας έχομεν. Μίαν εις τους ουρανούς, την Παναγίαν, και άλλην εις την γην, την κυρίαν Προέδρου». Συνέδεσε το όνομά του με όλες τις παρεκκλησιαστικές οργανώσεις της πόλης και εξέπεσε του θρόνου του βάσει της 3ης και της 7ης συντακτικής πράξης του 1974, όπως και όλοι οι διορισμένοι από τη χούντα ιεράρχες. Ο Γεώργιος Γρίβας μέχρι και σήμερα θεωρείται από τις πλέον αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της ιστορίας της Κύπρου αλλά και υπαίτιος για πολλά δεινά. Οργάνωσε και ηγήθηκε του αγώνα των Κυπρίων για Ένωση με την Ελλάδα, ενώ παράλληλα εξόντωσε πολλούς ελληνοκύπριους οπαδούς του ΑΚΕΛ, κατηγορώντας τους τη μια ως συνεργάτες των Άγγλων και την άλλη του Μακάριου, όταν ο ίδιος θεώρησε πως ο αρχιεπίσκοπος πρόδωσε τον αγώνα για την Ένωση. Κατηγορήθηκε ότι διέπραξε μεγάλες βιαιότητες κατά τουρκοκυπρίων αστυνομικών και αμάχων, ενώ μεταπολιτευτικά κυριάρχησε η άποψη ότι ο Γρίβας είχε αγαστή συνεργασία με τη χούντα των συνταγματαρχών. Μετά το θάνατό του η οργάνωσή του ΕΟΚΑ Β’ αναμίχθηκε στο πραξικόπημα Σαμψών, που ανέτρεψε τον Μακάριο και οδήγησε στην τουρκική εισβολή. …ΚΑΙ ΠΟΙΟΝ ΟΧΙ O Γιάννης Χαλκίδης είναι ο πρώτος νεκρός του αντιδικτατορικού αγώνα στη Θεσσαλονίκη. Δολοφονήθηκε σε ηλικία 27 χρόνων στις 5.9.1967 από ομάδα εφόδου της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, η οποία ανέλαβε να εξουδετερώσει τα μέλη της οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο», που τρεις ημέρες νωρίτερα είχαν ανατινάξει μία κολόνα της ΔΕΗ, την ώρα που η χουντική κυβέρνηση εγκαινίαζε τη ΔΕΘ. ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ