Ο Καιρός (της Ελευθεροτυπίας... η τελευταία μέρα της στήλης.)
Την εβδομάδα που πέρασε, ο πρωθυπουργός απείλησε τους πολίτες ότι, αν δεν ψηφίσουν τους περιφερειάρχες και τους δημάρχους που υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ, θα κάνει πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Δεν ξέρω αν χρειάζεται να σχολιάσει κανείς αυτή τη θέση, αλλά δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς για τα παρεπόμενα.
Φαντάζομαι, δηλαδή, ότι οι υποψήφιοι τους οποίους στηρίζει το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κατ' ανάγκη ούτε καλύτεροι άνθρωποι ούτε αξιότεροι διαχειριστές κοινωφελών ενεργειών (δράσεων στην Πασοκική) για να τους επιλέξει κανείς έναντι των άλλων υποψηφίων.
Δεδομένου, μάλιστα, ότι στην Ελλάδα, εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια, δεν υπάρχει σαφής πρακτική διαφορά μεταξύ της πολιτικής που ακολουθεί η Ν.Δ. (δεξιά) και το ΠΑΣΟΚ (σοσιαλισμός), είναι δύσκολο να βρει κανείς και διαφορές στην πολιτική που θα ακολουθήσουν και οι εκλεκτοί υποψήφιοι των δύο αυτών κομμάτων.
Επιπλέον, με λίγες εξαιρέσεις, επειδή η χώρα είναι μικρή και γνωριζόμαστε μεταξύ μας, δύσκολα ξεχωρίζεις από την καθημερινή ζωή και τη νοοτροπία των υποψηφίων -πλην της αριστεράς- ποιος είναι τι. Γιατί μοιάζουν απαράλλαχτα.
Ετσι βέβαια, με μια δεύτερη σκέψη, ο πρωθυπουργός μπορεί να έχει και δίκιο. Αφού δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές, τι σου στοιχίζει να ψηφίσεις τον δικό του;
Καλό είναι, πάντως, να έχουν υπόψη τους οι πολίτες ότι, εάν ψηφίσουν την Πορτάλιου, κινδυνεύουν να έχουν υπουργό Οικονομικών τον Σόιμπλε αντί του Παπακωνσταντίνου. Αν και συνήθως τα πρωτότυπα είναι καλύτερα από τα αντίγραφα.
Μετά τη διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού και την ερώτηση-πάσα, από την οποία εξαπολύθηκε η ευθεία απειλή για βουλευτικές εκλογές, αναλυτές επί αναλυτών κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι ο Γ. Παπανδρέου φοβάται. Και επειδή φοβάται για το εκλογικό αποτέλεσμα, γι' αυτό απειλεί.
Για έναν περίεργο λόγο, εγώ έχω άλλη αντίληψη. Αν έβλεπε ότι χάνει κατά κράτος τις περιφέρειες θα προσπαθούσε να τις κερδίσει με απειλές που κανείς δεν πιστεύει; Θα συνέχιζε να λέει ότι οι εκλογές είναι αυτοδιοικητικές και τη νύχτα των αποτελεσμάτων θα δήλωνε θριαμβευτικά ότι νίκησε η τοπική αυτοδιοίκηση. Απλά μαθήματα, που έχει πάρει στο σπίτι από τον αείμνηστο πατέρα του.
Γιατί φωνάζει, λοιπόν, τώρα ο ποιητής; Γιατί έχει μετρήσει ο υπουργός Ραγκούσης ότι τα κουκιά είναι 7-5 και ο Τατούλης έχει βάψει τον Τατούλη πράσινο και θα καταγάγει τελικά μια μεγάλη μνημονιακή νίκη, ακόμα και αν χάσει με 7-6. Για την πολιτική που έχει εφαρμόσει στους μισθούς, τις συντάξεις και τους εμπόρους, είναι θρίαμβος. Και, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα είναι πράγματι θρίαμβος. Της αντοχής του τραχήλου του Ελληνα.
Επ' ευκαιρία, από πότε το πιο ισχυρό δικαίωμα του λαού, που είναι οι εκλογές, η ψήφος του, εκλαμβάνεται ως απειλή; Από τότε που δεν έρχεται ο λαός στην εξουσία.
Και, φυσικά, η αποχή, που θα είναι το μείζον πολιτικό μήνυμα, δεν μετριέται στο αποτέλεσμα. Μπορεί να μην είναι μια πράξη συμμετοχής. Αλλά σάμπως και όταν σ' αφήνει η γυναίκα σου είναι πράξη συμμετοχής;
Στον Εβρο, από την ελληνική πλευρά, θα εγκατασταθεί κλιμάκιο της ευρωπαϊκής δύναμης Frontex για να παρακολουθεί από ποια σημεία μπαίνουν οι μετανάστες στη χώρα. Είναι μια αποφασιστική κίνηση, που θα τρομοκρατήσει τους δουλέμπορους από την άλλη πλευρά.
| ΥΓ Επειτα από 11 χρόνια παρουσίας, η στήλη βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να αποχαιρετήσει τους αναγνώστες της. Δυσάρεστη, γιατί ο χωρισμός αυτού που γράφει απ' αυτούς που τον διαβάζουν είναι όπως ο χωρισμός σε μια σχέση. Πολύ περισσότερο όταν ο αναγνώστης αισθάνεται ότι μέσα από τη στήλη ακούγεται και η δική του φωνή. Αυτή και μόνο η παράμετρος αρκεί για να κουβαλάει κανείς βαριά την ευθύνη της στάσης του και όσων γράφει. Η στενή σχέση με τους αναγνώστες είναι μια ευκαιρία για να βλέπει κανείς τον εαυτό του και να προσπαθεί έτσι να γίνεται κάτι καλύτερο. Πιο χρήσιμος. Γι' αυτό και για όσα προσφέρθηκαν απλόχερα από τους αναγνώστες, η στήλη ευχαριστεί όλους όσους περπάτησαν μαζί της. Είτε συμπορεύτηκαν είτε συγκρούστηκαν. Πάντα έχω κάτι να μάθω απ' όλους. Κι αυτό δεν αποτιμάται σε λέξεις. |
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος, στην έκθεσή του για τη νομισματική πολιτική, ζητάει να καταργηθούν οι καλοκαιρινές εκδρομές των συνταξιούχων στα ΚΑΠΗ, στα οποία λέει ότι κυριαρχεί διαφθορά. Το χειμώνα δεν έχει διαφθορά; Εχει. Εκδρομές δεν έχει.
Επίσης, ο διοικητής ζητάει να μειωθούν και οι δαπάνες μεταφοράς μαθητών από απομακρυσμένα χωριά σε σχολεία, γιατί έχουν μετατραπεί σε φάμπρικα επιδότησης τουριστικών λεωφορείων.
Η αλήθεια είναι ότι γι' αυτό το φαινόμενο πρέπει να απευθυνθεί στο υπουργείο Παιδείας. Που έχει μετατρέψει εδώ και χρόνια τα σχολεία σε τουριστικούς προορισμούς.
Ο διοικητής προτείνει τη συγχώνευση όλων των κρατικών καναλιών σε ένα, το πολύ δύο. Δεν είναι κακή ιδέα, αν και το πρόβλημα της σπατάλης δεν είναι στα επίγεια κανάλια. Είναι στα υπόγεια.
Με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών μαζεύεται η Τζούλια Αλεξανδράτου από τα πεζοδρόμια. Στις διαφημίσεις για το casino 848.
Και βλέπουν το φως της δημοσιότητας κατάλογοι με δεκάδες γιους και κόρες, καθηγητές πανεπιστημίου, που οι γονείς τους ήταν επίσης καθηγητές στα πανεπιστήμια. Το ταλέντο είναι συχνά κληρονομικό. Οπως και το τάλαντο.
Τέτοια φαινόμενα δεν πρέπει να εκπλήσσουν σε μια χώρα όπου εδώ και 50 χρόνια εναλλάσσεται στην εξουσία ένας Καραμανλής και ένας Παπανδρέου. Με μερικά διαλείμματα για ξεκούραση. Δική τους.
Τέλος, με καθυστέρηση τουλάχιστον πέντε χρόνων, οι 27 της Ε.Ε. αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν μηχανισμό στήριξης των κρατών τους, που θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον οικονομικό πρόβλημα.
Ο μηχανισμός θα στερεί σε τέτοιο βαθμό την κρατική ανεξαρτησία αυτών των μελών, που αναρωτιέται κανείς αν θα στηρίξει. Ή θα στη ρίξει.
Και ο λαός γιόρτασε για εβδομηκοστή χρονιά την επέτειο του «Οχι». Χωρίς να δίνει απάντηση.
Σχόλια