ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Του Παντελη Μπουκαλα Πάνε αιώνες, σε πολιτικό χρόνο, αφότου πρωτοκυκλοφόρησε ένας «αστικός μύθος», από αυτούς που δεν τους έχει γραφτεί ζωή πέραν του τριμήνου. «Μόλις μπούμε στην ΕΟΚ θα καταργηθούν τα διόδια, γιατί ο Ευρωπαίοι δεν πληρώνουν, άρα κι εμείς σαν Ευρωπαίοι που θα γίνουμε δεν θα πρέπει να πληρώνουμε»... Και, φυσικά, δεν πάψαμε ποτέ να πληρώνουμε. Οπως δεν πάψαμε ποτέ να παίζουμε τη ζωή μας κορόνα-γράμματα στις εθνικές· κι όχι μονάχα επειδή είμαστε κακομαθημένοι οδηγοί, αλλά και επειδή το οδικό δίκτυο, από την κατασκευή και τις αμέτρητες ανακατασκευές του οποίου θησαύρισαν πολλοί στυλοβάτες του έθνους, παραμένει επικίνδυνο. Και βέβαια πανάκριβο. Τα διόδια όχι μόνο δεν καταργήθηκαν, αλλά και πολλαπλασιάστηκαν και η τιμή τους αυξήθηκε κατακορύφως, σε πλήρη αναντιστοιχία με ό,τι προσφέρεται στους εποχούμενους. Με τα διόδια, λοιπόν, συμβαίνει ό,τι περίπου και με το Μνημόνιο. Πρώτον, πληρώνουμε σήμερα, πληρώνουμε δηλαδή επί δεκαετίες, «για να φτιάξουν αργότερα τα π...

του Γιώργου Ε. Γιακουμίδη Δυο χρόνια πριν, τέτοια εποχή περίπου (Σεπτέμβριος 2008) κατέρρευσε στην Αμερική ο τραπεζικός κολοσσός Lehman brothers. Η “εφτάψυχη γάτα” της Γουόλ Στριτ (έτσι την χαρακτήριζαν οι ανταγωνιστές της) αποτέλεσε τον καθρέφτη του επικίνδυνου τζόγου των ενυπόθηκων δανείων, των swaps και της μόχλευσης, που σκιαγραφούν τις «μαύρες τρύπες» του σύγχρονου οικονομικού συστήματος. Ήταν η αρχή ενός ντόμινο μιας πολυποίκιλης κρίσης, που εξελίσσεται ακόμη και σήμερα τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Ο Ειρηνικός Ωκεανός δεν είναι ειρηνικός! Ούτε οι Lehman brothers είναι αδέλφια! Πρόκειται για τέσσερεις φίλους με διαφορετικές προσωπικότητες: ο ένας είναι παρασημοφορημένος ήρωας πολέμου, ο δεύτερος είναι ένας συναισθηματικός χίπης και οι άλλοι δυο είναι κοινοί θνητοί με μεγάλη καρδιά και γιγάντιες φιλοδοξίες. Οι τέσσερις αυτοί άντρες επρόκειτο να αποδείξουν ότι άτομα σαν κι αυτούς, χωρίς καμία απολύτως εκπαίδευση στα χρηματοοικονομικά, μπορούσαν να αποδειχθούν καλύτεροι και α...

του Γιώργου Λακόπουλου Ορισµένοι έσπευσαν χθες να πανηγυρίσουν για µια απόφαση που δείχνει ότι τα πράγµατα µε το Μνηµόνιο δεν πάνε καλά! Ή έστω δεν πάνε όπως τα προανήγγειλαν οι κυβερνητικοί υπολογισµοί ώς τώρα. Γιατί η επιµήκυνση της αποπληρωµής του  χρέους των 110 δισ. αυτό δείχνει. Το φως στο βάθος του τούνελ αυτή τη φορά δεν είναι το τρένο που θα µας πατήσει όπως προέβλεπε η αντιπολίτευση. Αλλά δεν είναι ούτε και η σωτηρία που υπόσχονταν η κυβέρνηση. Είναι απλώςτο καινούργιο δάνειο που έρχεται. Και προφανώς θα συνοδεύεται από το Μνηµόνιό του. Με απλά λόγια: η χώρα θα παραµείνει υπό διεθνή οικονοµικό έλεγχο και µετά το 2013!  Συνεπώς, αυτό που προβάλλεται ως επιτυχία είναι απλώς η επιβεβαίωση της αποτυχίας. Μας δίνουν παράταση γιατί δεν µπορούµε να πληρώσουµε κατά την αρχική συµφωνία. Απλή λογική! Οταν θα λήξει η τρέχουσα δανειακή σύµβαση µε την τρόικα, θα χρωστάµε το άθροισµα του τρέχοντος δανείου µε τους τόκους του συν τα υπόλοιπα απ...

 του Κώστα Κρικέλη Θα πεθάνουμε της πείνας; Δε νομίζω. Η Ελλάδα μπορεί να καλλιεργήσει τα πάντα, και να παράγει κρέας και γάλα για όλο το λαό. Να οργανώσουμε από την αρχή τη χώρα μας· να φτιάνουμε τα ρούχα μας, να φτιάχνουμε τους υπολογιστές μας, τα αυτοκίνητά μας, μόνοι μας· υπάρχουν εκατοντάδες έλληνες εφευρετικοί και ικανότατοι βιοτέχνες που μπορούν να φτιάξουν τα πάντα. Ηλεκτρικό ρεύμα μπορούμε να έχουμε άφθονο και φθηνό εκμεταλλευόμενοι τον ήλιο και τον αέρα, οικοδομικά υλικά παράγουμε και μπορούμε να χτίζουμε σπίτια για όλους. Να ξαναφτιάξουμε μικρές και μεγαλύτερες βιοτεχνικές μονάδες που να φτιάχνουν όλα αυτά που αγοράζουμε πανάκριβα στα σούπερ μάρκετ και εισάγουμε από άλλους. Να υπάρχουν έτσι δουλειές για όλους και όλοι να δουλεύουν για να τρέφονται όλοι. Η Ευρώπη προσπαθεί να μας πείσει ότι είμαστε χαραμοφάηδες, τεμπέληδες και ανίκανοι. Κι από αυτά είμαστε. Αλλά δουλεύουμε περισσότερες ώρες από όλους τους και παίρνουμε τα λιγότερα λεφτά από όλους τους. Τα σούπερ μάρκετ ...

Tου Χρηστου Γιανναρα O πολιτικός λόγος, στην ιστορική διαδρομή του ελλαδικού εθνικού κρατιδίου, είχε πάντοτε στοιχεία πατριωτισμού: Αναφορές στην Ιστορία, στην αδιάκοπη συνέχεια του Ελληνισμού, στον πολιτισμό που αυτός γέννησε, σε άθλους συλλογικούς, σε ονόματα σοφών και ηρώων. Ηταν αυτονόητος ο πατριωτικός χαρακτήρας του πολιτικού λόγου, δεν ξεχώριζαν οι «συντηρητικοί» από τους «προοδευτικούς» ως προς αυτό το γνώρισμα. Εξάλλου το ίδιο συνέβαινε (και συμβαίνει) σε όλα τα «πεφωτισμένα και λελαμπρυσμένα της Εσπερίας έθνη» – με εξαίρεση μειονότητες παγιδευμένων στον ψυχαναγκασμό του μαρξιστικού διεθνισμού. Οι κοινωνίες που υιοθέτησαν τις αρχές του Διαφωτισμού για τη συγκρότηση έθνους - κράτους, διατηρούν στον πολιτικό λόγο, αυτονόητα, εμφατικές αναφορές στην εθνική τους ιδιαιτερότητα. Δεν είναι μόνο ορθολογική προϋπόθεση λειτουργικής συνοχής της συλλογικότητας, είναι και βασική ψυχολογική ανάγκη του ανθρώπου η βιωματική αίσθηση λώρου καταγωγής και συνέχειας η συνείδηση ριζών. Το αυτον...

τoυ Γιάννη Βαρουφάκη Ο Ludwig Wittgenstein είχε πει κάποτε πως όποιος βρίσκεται σε δωμάτιο με ξεκλείδωτη πόρτα που ανοίγει όμως προς τα μέσα, όσο δεν του περνάει από το νου να την τραβήξει (αντί να την σπρώχνει) θα μείνει εκεί φυλακισμένος για πάντα. Ακούγοντας τους ηγέτες μας να αναμασάνε τις 'λύσεις' που σκέφτονται για την Κρίση της ευρωζώνης, μου έρχονται κατά νου τα λόγια του μεγάλου Αυστριακού φιλόσοφου και με κυριεύει ο τρόμος για την τύχη της Ευρώπης. Ποιές 'λύσεις' συζητούν; Τις ακούτε συνέχεια στα κανάλια: (Α) Την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων από την τρόικα (για χώρες όπως η δική μας και η Ιρλανδία), και (Β) την δημιουργία ενός μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης που θα έχει την δομή του υπάρχοντος μηχανισμού με την διαφορά ότι θα προβλέπει συμμετοχή των ιδιωτών σε μελλοντικές περιπτώσεις χρεοκοπίας κρατών-μελών. Επιτρέψτε μου να σας πω γιατί τα (Α) και (Β) είναι αντίστοιχα του να σπρώχνεις μανιωδώς μια πόρτα που ανοίγει προς τα μέσα. (Α) Επιμήκυνση της απο...

του Γιώργου Ρωμαίου Ενας νέος «Παγκόσμιος Πόλεμος» βρίσκεται σε εξέλιξη, με απρόβλεπτες, ακόμη, συνέπειες. Πρωταγωνιστές οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και η Γερμανία. Κύριο όπλο το νόμισμα και βασικό πεδίο ανταγωνισμού οι αγορές. Αφετηρία αυτού του πολέμου η περίφημη Παγκοσμιοποίηση και η απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου. Η μόνη κερδισμένη είναι η Κίνα, η οποία σε χρόνο ρεκόρ διέψευσε τις προσδοκίες των βιομηχανικά και τεχνολογικά αναπτυγμένων κρατών ότι θα περιορίζονταν στην παραγωγή... εσωρούχων! Πριν από λίγες ημέρες παρουσίασε και το πρώτο επιβατικό αεροπλάνο και τις πρώτες εκατό παραγγελίες. Με συναλλαγματικά αποθέματα άνω των 2,6 τρισ. δολαρίων η «κομμουνιστικοκαπιταλιστική» Κίνα αναδείχθηκε σε παγκόσμια οικονομική υπερδύναμη και με το υποτιμημένο νόμισμά της έχει «απλωθεί» στα πέρατα του κόσμου. Η άλλοτε παγκόσμια υπερδύναμη Ηνωμένες Πολιτείες είναι η μεγάλη χαμένη. Είναι τόσο «ασθενής» η οικονομία της ώστε ο Ομπάμα έφθασε να «παραπονεθεί» στον Γ. Παπανδρέου, στη Λισαβόνα, ...

Κυκλοφορεί ηλεκτρονικά ο μετεκλογικός - Δεκεμβριανός ΚΑΤΟΙΚΟΣ, ο έσχατος για το 2010. Και είναι (όπως πάντα) δηκτικός, περιεκτικός, επίκαιρος και σαρκαστικός. Ο Κώστας Κρικέλης κρικελίζει με ΟΡ.Μ.Η. σχολιάζοντας τα εκλογικά αποτελέσματα και την άνετη επικράτηση του ...επάρατου! Δείτε, διαβάστε όλο τον ΚΑΤΟΙΚΟ κλικάροντας παρακάτω: Με την πρώτη ο επάρατος!

  του Πέτρου Αργυρίου Πολλά έχουν γραφεί για την ευτυχία ως σκοπούμενο και ως βίωμα της ανθρώπινης συνθήκης. Ξεχάστε τα- όλα. Έχουμε πλέον ένα νέο, πλήρη ορισμό της ευτυχίας. Ευτυχία είναι το … μνημόνιο. Ναι, καλά ακούσατε. Το μνημόνιο; Η σύγχρονη μορφή υποτέλειας; Αυτό που χει προκαλέσει δυστυχία, φτώχια, ανεργία σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, κατάθλιψη και ανυπόφορη αγωνία στους περισσότερους από τους υπόλοιπους. Το κρεβάτι του Προκρούστειου ληστρικού καπιταλισμού που κονταίνει λαούς και το μέλλον τους στα μέτρα του; Είστε προφανώς είτε άνιωθοι και ανηδονικοί είτε βαθύτατα διαταραγμένοι. Γιατί σύμφωνα με τον Θ.Π, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θεόδωρο Πάγκαλο, το μνημόνιο είναι ευτυχία. Έχουμε συνηθίσει την πρόκληση, την έχουμε συνηθίσει σε βαθμό απάθειας. Και τη αμετροέπεια τη συνηθίσαμε. Από τη μία κάποιος να ζητά την κατοχική αποζημίωση από τη Γερμανία, στρέφοντας την κοινή γνώμη κατά του γερμανικού λαού, αποστρέφοντας την από τους πραγματικούς ενόχους που εί...

του Ριχάρδου Σωμερίτη Ε ίναι φαίνεται πολύ εύκολο να καθορίζεις όταν δεν κυβερνάς το τι πρέπει να κάνουν όσοι έχουν την ατυχία να κυβερνούν. Λένε και γράφουν: να κάνουμε αυτό και το άλλο και λύνουμε το πρόβλημα. Να, όπως ο Αντωνάκης Σαμαράς αλλά και τόσοι «γραφιάδες». Μία από τις σοφές ιδέες τους είναι ότι χρειάζεται ανάπτυξη γιατί χωρίς αυτή δεν πρόκειται ποτέ να ξεπληρώσουμε τα χρέη μας. Μαθηματικά, η πρόταση είναι άψογη. Αλλά δεν περιλαμβάνει δυστυχώς και την απάντηση στο ερώτημα: πώς θα πετύχουμε την ανάπτυξη όταν δεν υπάρχουν κεφάλαια και επιχειρηματίες έτοιμοι όχι να κατασπαράξουν επιδοτήσεις αλλά να αναλάβουν κάποιο ρίσκο; Μια άλλη σοφή ιδέα είναι ότι δεν θα πάμε μπροστά ή τέλος πάντων κάπου αν δεν περιοριστεί το κράτος. Αψογη η πρόταση. Αλλά, δυστυχώς, δεν περιλαμβάνει καμιά πειστική και ρεαλιστική απάντηση στο ακόλουθο ερωτηματάκι: να καταργήσουμε το 30%, 40% ή και 50% του Δημοσίου, σύμφωνοι, αλλά ποιοι θα το αντικαταστήσουν σε βασικές κοινωνικέ...

του Γιάννη Τριάντη Σε ποια θάλασσα θα εκβάλει το θολό ποτάμι που παρασέρνει ορμητικό -και ρημάζει- χώρες και οικονομίες στην Ευρώπη; Μια φήμη που σέρνεται αλλά δεν απέχει πολύ από τη λογική, γράφει στα «Νέα» ο Βρανάς (καταχωρίζοντας μια πληροφορία που επικαλείται ο Μάρτιν Γουόκερ του Πρακτορείου «Ηνωμένος Τύπος») είναι η εξής: «Μια ομάδα Γερμανών αξιωματούχων έχει απομονωθεί με άκρα μυστικότητα σε σουίτα γραφείων στη Φρανκφούρτη και επεξεργάζεται ένα σχέδιο δράσης για το ενδεχόμενο επιστροφής στο γερμανικό μάρκο»... Εντυπωσιακή, έστω και ως φήμη, η πιθανότης αυτή τέμνεται με μία υπόθεση εργασίας, η οποία υπέχει θέσιν προτάσεων. Εκπορεύεται από τον Γκραμ Τέρνερ, αναλυτή του επενδυτικού οίκου GFC, και διαλαμβάνει τα εξής: «Η Αυστρία, η Φινλανδία, η Ολλανδία και η Γερμανία θα μπορούσαν να συγκροτήσουν μια νέα ζώνη του γερμανικού μάρκου, η οποία θα επέτρεπε στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης να βγουν από την κρίση με υποτιμήσεις. Θα ήταν προτιμότερο από τον σημερινό ζουρλομανδύα του ενιαί...

Tου Παντελη Μπουκαλα Δεν είναι βέβαια κοτζάμ αντιπρόεδρος κυβέρνησης ο κ. Μπράιαν Λένιχαν, όπως ο κ. Πάγκαλος. Ενας ταπεινός υπουργός Οικονομικών είναι, της εν ΔΝΤ αδελφής Ιρλανδίας. Επιχείρησε ωστόσο να εξηγήσει τη χρεοκοπία της χώρας του με τον ίδιο τρόπο που αποπειράθηκε να ερμηνεύσει το δικό μας δράμα ο κ. Πάγκαλος. Ισως αποφοίτησαν και οι δύο από τη μεγάλη σχολή του κυνισμού. «Ολοι συμμετείχαμε στο πάρτι», δήλωσε ο Ιρλανδός υπουργός. «Μαζί τα φάγαμε», λέει και ξαναλέει ο Ελληνας αντιπρόεδρος, που πρόσθεσε πρόσφατα ότι «το Μνημόνιο είναι ευτυχία», για να μη χάσει τα πρωτεία της αμετροέπειας. Χωρίς να το θέλουν, ομολογούν και οι δύο, χρησιμοποιώντας το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, ότι η συντεχνία των πολιτικών, που ως πρώτιστο στόχο τιμά την πάση θυσία (των άλλων) αυτοσυντήρησή της, τα έχει διαπράξει τα αμαρτήματά της. Αλλά δεν είναι η αυτοκριτική ο στόχος τους. Αυτή εξαντλείται σε σύντομες δακρύβρεκτες παραστάσεις στη μικρή οθόνη. Ο,τι επιζητούν, προσφεύγοντας στο τέχνασμα της συλλογι...

του Παύλου Τσίμα Από όλες τις χώρες του κόσµου, εκείνη που ακολούθησε µε µεγαλύτερη ευλάβεια το «µάνιουαλ» της οικονοµικής ορθοδοξίας και εφάρµοσε τις οδηγίες του ήταν, χωρίς αµφιβολία, η Ιρλανδία. Πρώτα απορρύθµισε πλήρως και πρόθυµα το τραπεζικό και το χρηµατιστικό της σύστηµα, καθιέρωσε ένα από τα χαµηλότερα στον κόσµο ποσοστά φορολογίας των επιχειρήσεων, προσέφερε µεγάλες εκπτώσεις φόρου στους πλουσιότερους, µε την ελπίδα ότι έτσι η ευηµερία τους θα στάξει σιγά σιγά από τα ψηλά στα χαµηλά της κοινωνικής πυραµίδας και γέµισε µε άφθονο αέρα µια πελώρια φούσκα στις τιµές των ακινήτων. Και όλος ο κόσµος χειροκροτούσε, θαύµαζε και πρότεινε ως παράδειγµα προς µίµηση αυτήν την υπέροχη κέλτικη τίγρη, που καταβρόχθιζε πλούτο. Οταν η φούσκα έσκασε και οι τράπεζές της χάθηκαν σε µια ιλιγγιώδη µαύρη τρύπα, η Ιρλανδία ακολούθησε και πάλι τις οδηγίες του επόµενου κεφαλαίου του «µάνιουαλ». Εσωσε µε δηµόσιο χρήµα τις τράπεζές της και έσπευσε να κλείσει, πρώτη σε όλη την Ευρώπη, τις τρύπες τ...

Να οικοδομήσουν μια βιώσιμη πόλη καλούνται οι παίχτες του νέου ηλεκτρονικού online παιχνιδιού που έκανε την εμφάνισή του τον περασμένο Φεβρουάριο στο διαδίκτυο. Το ψυχαγωγικό κι εκπαιδευτικό παιχνίδι  EnerCities  εφαρμόστηκε πιλοτικά σε σχολεία ευρωπαϊκών χωρών, με το ΕΠΑΛ Σύρου να συμμετέχει για την Ελλάδα, και στις 20 Απριλίου θα κληθεί να ανταγωνιστεί τις εικονικές πόλεις των Ευρωπαίων μαθητών, στον πρώτο Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό που θα γίνει στην Ισπανία. Ο σκοπός του παιχνιδιού, στο οποίο μπορούν να λάβουν μέρος και απλοί χρήστες του διαδικτύου χωρίς να ανήκουν σε κάποιο σχολείο, είναι να μπορέσουν οι παίχτες να βρουν την ισορροπία μεταξύ οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευημερίας στην εικονική τους πόλη, η οποία θα πρέπει να κάνει την ελάχιστη χρήση ορυκτών καυσίμων. « Κάθε απόφασή του παίκτη επηρεάζει τη βαθμολογία: για παράδειγμα, Οι παίκτες είναι σε θέση να αναζητήσουν πράσινες τεχνολογίες και έννοιες, προκειμένου να κάνουν την πόλη τους βιώσιμη στο μέλλον. Οι...

O πρύτανης Μαξ Νικίας Είναι πρόσφυγας από την Αμμόχωστο. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο,   έφυγε για την Αμερική και σήμερα κατέχει τα ηνία του μεγαλύτερου ιδιωτικού Πανεπιστημίου της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ.   Είναι ο  Μαξ Νικίας ,   ο νέος πρύτανης του ξακουστού University of Southern California (USC).   Μόνο ο προϋπολογισμός του USC κόβει την ανάσα: 2,7 δισ.   δολάρια κατ’ έτος!  «Παρ' όλα αυτά κοιμάμαι ήσυχα το βράδυ.   Ούτως ή άλλως,   είμαι καθηγητής σε αυτό το πανεπιστήμιο επί 19 ολόκληρα χρόνια.   Είναι το μεγαλύτερο ιδιωτικό πανεπιστήμιο δυτικά του Μισισιπή και διαθέτει 35.000 φοιτητές, 4.000 καθηγητές και 15.000 προσωπικό!»  τονίζει.   Ο κ.   Νικίας αποφοίτησε από το ιστορικό 1ο Γυμνάσιο Αμμοχώστου.  «Ηταν ξακουστό σχολείο.   Τότε,   παρ' όλο που η περίοδος ήταν ασταθής,   ήταν πολύ όμορφα χρόνια»  διηγείται.  «Πήγα στο ΕΜΠ μετά τον στρατό και σπούδασα ηλεκτρολόγος μηχαν...

του Κώστα Καίσαρη ΔΕΝ έχεις το δικαίωμα να κρίνεις έναν άνθρωπο στα 85 του χρόνια. Σ’ αυτήν την ηλικία η οικογένειά σου έχει την υποχρέωση να σε προστατεύει, αφού είναι δεδομένο ότι έχεις ανάγκη πολύπλευρης βοήθειας. Και ο Μίκης Θεοδωράκης στην ποιοτική εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου εν μέσω Πάγκαλου και Βενιζέλου ήταν απροστάτευτος. Οπως ένα ελάφι στη ζούγκλα ανάμεσα σε τίγρεις και λιοντάρια, αν προσθέσουμε Μίμη Ανδρουλάκη και Αλέξανδρο Λυκουρέζο, που ήταν επίσης στην εκλεκτή παρέα. Οπως και η Αννα Φόνσου, που έχει γράψει ιστορία ως ηθοποιός, στην εκπληκτική ερμηνεία της στο «Κορίτσι και το άλογο». Δεν θα μπορούσαν βέβαια να απουσιάσουν οι Λευτέρης Παπαδόπουλος και Γιώργος Λιάνης. Για τον Αντώνη Ρέμο δεν γίνεται συζήτηση. Αλλωστε, και ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης είπε «τον έχω ξεχωρίσει σαν μεγάλη λαϊκή φωνή». Το ότι σηκώθηκε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης από τον τάφο του δεν έχει αναφερθεί ακόμα. Από την παρέα μόνο η Ζέτα Μακρυπούλια κι ο Καπουτζίδης λείπανε. Στην επόμενη εκπομπή παίρνουν μέ...