Οι «σύντροφοι» Καντάφι και Μουμπάρακ και ο Αλέκος Ελ Μπαραντέι...
Τη στιγμή που ο ηγέτης της σοσιαλιστικής Τζαμαχιρίας σφαγιάζει το λαό του και παραπέμπει τους Λίβυους να διαμαρτυρηθούν για τα προβλήματα τους στις “λαϊκές επιτροπές”, η κυβέρνηση και η ηγεσία της αντέδρασε μάλλον χλιαρά στις εξελίξεις, καταδικάζοντας μεν τη βία, αλλά με μια ήπια φρασεολογία. Αντίστοιχα χλιαρή ήταν και η αντίδραση της κυβέρνησης στα γεγονότα στην Αίγυπτο, όπου ο σοσιαλιστής και μέλος της Διεθνούς, Χόσνι Μουμπάρακ, προσπάθησε να γαντζωθεί στην εξουσία, χρησιμοποιώντας βία και άλλες δόλιες μεθόδους καταστολής.
Μετά την ματαίωση του ταξιδιού του Πρωθυπουργού την ώρα της κρίσης για τον Μουμπάρακ, που δεν γνωρίζουμε αν ήταν καλά οργανωμένο και αν είχε άλλο σκοπό εκτός από το να προσελκύσει τα φώτα της δημοσιότητας και να ενισχύσει την εικόνα του πρωθυπουργού ως διεθνούς διαμεσολαβητή, η χλιαρή και άνευρη αντίδραση της κυβέρνησης στα γογονότα στην Αίγυπτο, δείχνει πρώτον την αδυναμία της να παρέμβει ουσιαστικά στις διεθνείς εξελίξεις, και επίσης ότι το “ιδεολογικό αίμα νερό δεν γίνεται”.
Οι, σε άλλες περιπτώσεις λαλίστατοι σοσιαλιστές, αριστεροί και, λοιπές “δημοκρατικές δυνάμεις”, που άλλοτε κατακεραύνωναν την Μάργκαρετ Θάτσερ, τον Ρόναλντ Ρέϊγκαν, τον Τζορτζ Μπους και τον Χέλμουτ Κολ, τον Τόνι Μπλερ και τον Γκόρντον Μπράουν, τον Μπιλ Κλίντον και τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τώρα που τριτοκοσμικοί ηγέτες εθνικό - σοσιαλιστικών πεποιθήσεων, βυθίζονται στη διαφθορά, τον αμοραλισμό και σφαγιάζουν αθώους ανθρώπους, ψελλίζουν πολιτικά μισόλογα, ή ακόμη προσπαθούν και να καπηλευτούν πολιτικά τις εξεγέρσεις ανθρώπων που ζητούν ελευθερία, δικαιοσύνη και εργασία, και που κατά κύριο λόγο εμπνέονται από τις αξίες και τα ιδανικά του Ισλάμ.
Την ώρα που οι νεκροί συνεχώς αυξάνονται, και εκατομμύρια άνθρωποι μαθαίνουν ότι οι χώρες τους λεηλατήθηκαν από πολιτικές “οικογένειες – συμμορίες” που στο όνομα του σοσιαλισμού γέμισαν τις τράπεζες της Δύσης με κεφάλαια από τις δύστυχες χώρες τους, κάποιοι εδώ στην Ελλάδα που φορούν “παραμορφωτικά ιδεολογικά γυαλιά”, όπως ο δικός μας “Αλέκος Ελ Μπαραντέϊ”, και προσπαθούν να εντοπίσουν τα “αριστερά φρονήματα” των διαδηλωτών του Καΐρου, της Βεγγάζης και της Τύνιδας, χωρίς καν να αντιλαμβάνονται το περιεχόμενο και την ουσία των καταιγιστικών εξελίξεων.
Στη μετα – νεωτερική εποχή που πλέον διανύουμε, κατά την οποία το μετριοπαθές, πολιτικό ή εξτρεμιστικό Ισλάμ σαρώνει, μια τεράστια περιοχή που εκτείνεται, από το Μαρόκο στα δυτικά, ως το Αφγανιστάν στα ανατολικά, κάποιοι εδώ στην Ελλάδα φαίνεται να παραμένουν κλεισμένοι στο γυάλινο πύργο τους, είτε αυτός βρίσκεται στο Καστρί, είτε στην Πολιτεία, είτε στα Εξάρχεια. Το δυσάρεστο είναι ότι και η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα φαίνεται να αιφνιδιάστηκε από τα γεγονότα, όπως δείχνει η αμφίσημη στάση της έναντι του Χόσνι Μουμπάρακ, λίγο πριν από την ανατροπή του.
Σε μια περίοδο που η Τουρκία, υπό την ηγεσία Ερντογάν – Γκιουλ – Νταβούτογλου ενισχύει τα ερείσματα της στην περιοχή, και δημιουργεί “άξονες” με ισχυρές χώρες, και άλλες πολιτικές και στρατιωτικές δυνάμεις της περιοχής, που πολλοί όπως το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες τις χαρακτηρίζουν τρομοκρατικές, τη στιγμή που το Σαχέλ και το Μαγκρέμπ συγκλονίζονται από απροσδιορίστως εκτεταμένα, ισλαμιστικά κινήματα, και την ώρα που ιρανικά πολεμικά πλοία διασχίζουν ανενόχλητα το Σουέζ, η κυβέρνηση φαίνεται να αναλώνεται σε χλιαρές και άνευρες ανακοινώσεις, ασκούμενη σε “διπλωματικές – δημόσιες σχέσεις”, αναπολώντας τον παλιό καλό καιρό του αραβικού σοσιαλισμού, το Μουμπάρακ, και της αυτοδιαχειριζόμενης αυταρχικής, νεο – φαιουδαρχικής Τζαμαχιρίας του φυλάρχου ή καλύτερα “συντρόφου” Καντάφι.
ΠΗΓΗ: www.skai.gr
Σχόλια