Η αναδιάρθρωση του χρέους είναι απαραίτητη...
Tου Γιωργου Xατζημαρκακη*
Πρέπει να αντικρίσουμε την αλήθεια: Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπληρώσει τα χρέη της. Το βουνό του χρέους έχει φτάσει στα 340 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό αντιστοιχεί σε 148 τοις εκατό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά ότι το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο μέχρι το 2013. Θα υπάρχει δηλαδή μια περαιτέρω άνοδος έως και 160 τοις εκατό του ΑΕΠ. Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα οδηγείται σε μια βαθιά οικονομική ύφεση.
Οσο βέβαιο και αν θεωρείτο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ δεν θα έμπαινε στη διαδικασία να συζητήσει οποιαδήποτε αναδιαπραγμάτευση των τόκων πριν από τη διεξαγωγή των κρίσιμων περιφερειακών εκλογών στη νοτιοδυτική Γερμανία, η Ελλάδα απέδειξε ότι μπορεί να θριαμβεύει σε μικρές μάχες.
Ομως, η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους καθώς επίσης και η μείωση των τόκων κατά μία ποσοστιαία μονάδα αποτελούν μονάχα μια σταγόνα πάνω στην καυτή πέτρα. Η ευρωπαϊκή κρίση είναι μια κρίση των τραπεζών. Γι’ αυτόν τον λόγο η αναδιάρθρωση του χρέους είναι κυριολεκτικά απαραίτητη. Οι πιστωτές πρέπει να αποποιηθούν μέχρι και 30 τοις εκατό των διεκδικήσεών τους. Οι τράπεζες το έχουν καταλάβει αυτό.
Οι αρχηγοί των κρατών και των κυβερνήσεων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν αναγνωρίσει ότι χωρίς μια οικονομική διακυβέρνηση δεν μπορεί να υπάρχει συνέχεια. Για τη Γερμανία, αυτό ισοδυναμεί με «πολιτική επανάσταση». Ωστόσο, επώδυνες προσαρμογές για ορισμένες χώρες, όπως το όριο της μέσης ηλικίας συνταξιοδότησης, θα είναι ένα από τα αναγκαστικά μέτρα της νέας ευρωπαϊκής πορείας.
Είναι κατανοητό ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε μια νύχτα. Γι’ αυτό και η Γερμανία δεν μπορεί να θεωρηθεί ως το πρότυπο που θα πρέπει να ισχύει για όλες τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Οι Γερμανοί μπορούν αναμφίβολα να διδαχθούν από την Ευρώπη. Λέξη-κλειδί είναι ο τομέας των υπηρεσιών: Σε άλλες χώρες αυτός ο κλάδος είναι πολύ πιο προχωρημένος και συμβάλλει σε μια δυναμική οικονομική ανάπτυξη. Αλλωστε μέσω της ολοκλήρωσης της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς δίδονται βασικές προοπτικές για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση.
Η πρόκληση που όλες οι κυβερνήσεις της Ευρώπης έχουν να αντιμετωπίσουν είναι αναμφίβολα η μείωση των τεράστιων χρεών. Στη Γερμανία, ο δείκτης στρέφεται εκθύμως προς την Ελλάδα ή την Ιρλανδία -τους δύο μεγάλους «ευρω-ασθενείς» - ενώ παράλληλα υποτιμάται ότι και η ίδια η Γερμανία βρίσκεται σε κίνδυνο. Εάν η ζήτηση για εξαγωγές εξασθενήσει, η Γερμανία θα έχει πρόβλημα.
Το σημαντικό είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να βρει διέξοδο από τη μιζέρια του χρέους και ότι πρέπει να κερδίσει ακόμη πολλές μάχες. Στο τελευταίο τρίμηνο του 2010 το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μειώθηκε κατά 1,4 τοις εκατό. Η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με μια συνολική λύση, η Ελλάδα έχει ανάγκη ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ, δηλαδή ένα άμεσο ευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων.
Δι’ αυτού υπάρχουν τρόποι για άμεση βοήθεια για την Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα, διατίθενται περίπου 20 δισεκατομμύρια ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής. Μέσω της άμεσης διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων από την Ε. Ε. που δεν έχουν απορροφηθεί ακόμα από το ελληνικό κράτος, δίδεται μια σοβαρή ευκαιρία για την Ελλάδα. Οι ευρωπαϊκοί πόροι θα πρέπει όμως να διαχειρίζονται για αναπτυξιακά προγράμματα από απεσταλμένους, ειδικούς υπαλλήλους της Ε. Ε. στην Ελλάδα. Είναι απλά ακατανόητο το γεγονός ότι η Ελλάδα εδώ και 30 χρόνια δεν κατάφερε να διασφαλίσει την αποδοτική και αποτελεσματική διαχείριση και χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Αναφορικά με την απορρόφηση των πόρων, η Ελλάδα βρίσκεται μάλιστα πίσω από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Βασιζόμενη σε υψηλή μόρφωση και δημιουργικότητα, η Ελλάδα είναι μια χώρα με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Η διοίκηση του παρελθόντος υπήρξε όμως αναποτελεσματική, ενώ η πολιτική δεν έκανε καλή δουλειά. Γι’ αυτό η Ελλάδα χρειάζεται το ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ που θα δώσει ώθηση στη χώρα να αλλάξει πρόσωπο και να γίνει η «βιτρίνα» της ανατολικής Μεσογείου.
* Ο κ. Γ. Χατζημαρκάκης είναι ευρωβουλευτής του Κόμματος Φιλελεύθερων Δημοκρατών (FDΡ) της Γερμανίας και πρόεδρος του Γερμανοελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου (DHW).
αναδημοσίευση απο: εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Σχόλια