Δελτίον φορο-θυέλλης...

του Νίκου Σαραντάκου

Μια και το μεσοπρόθεσμο ψηφίστηκε και ακολουθεί η εξίσου συνοπτική ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου, που θα εξαπολύσει φοροκαταιγίδα πάνω στους ίδιους και τους ίδιους, πιστεύω πως ταιριάζει να αναδημοσιεύσω εδώ ένα ποίημα που έγραψε, αν και πρόχειρα, ένας εκλεκτός φίλος του ιστολογίου, ο αγαπητός Κορνήλιος, διότι μου φαίνεται κρίμα να μένει καταχωνιασμένο τέτοιο ωραίο στιχούργημα στο μισοσκόταδο των σχολίων, όπου αρχικά εμφανίστηκε. Πραγματικά μου αρέσει πολύ -και σκέφτομαι πως αν έβγαινε ακόμα ο Ρωμηός του Σουρή αυτό το ποίημα θα ήταν το σημερινό του πρωτοσέλιδο!

Επειδή ο φίλος Κορνήλιος (για όσους δεν τον ξέρουν) είναι φανατικός οπαδός του πολυτονικού, το ποίημά του το έγραψε με δασείες και περισπωμένες. Το παραθέτω όπως το έγραψε και πιο κάτω το αντιγράφω χωρίς σκουληκάκια, για όσους δεν μπορούν να τα εμφανίσουν  στον υπολογιστή τους.

Βροχὲς πολλὲς προβλέπονται σ’ὁλόκληρη τὴν χώρα,
φόρων βροχὲς καὶ εἰσφορές, τὸ πάρτυ ἀρχίζει τώρα
ἀνοίξανε οἱ οὐρανοὶ καὶ μέσα ἀπὸ τὰ νέφη
μὲ ὕφος νταβατζήδικο ὁ Βενιζέλος γνέφει:
φόροι σὲ ὅλα καὶ παντοῦ καὶ εἰσφορὲς καὶ τέλη
φόρος στὸ βάλς, στὸ τσάμικο, φόρος στὸ τσιφτετέλι,
φόρος καὶ στὸ κατούρημα, στὸ χέσιμο ὡσαύτως,
φόρος σὲ ὅποιον στιχουρχεῖ πολὺ κι ἀκαταπαύτως,
φόρος στὴν πᾶσα ποὺ μιλᾷς καὶ γράφεις ξένη γλῶσσα,
φόρος γιὰ κάθε μιὰ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καινούργια συνιστῶσα,
φόρος γιὰ κάθε τρίχα σου σὲ πόδια καὶ μασχάλη,
φόρος σὲ κάθε ἀκουστικὸ καὶ κάθε ματογυάλι,
φόρος γιὰ κάθε ἐπαφὴ στὸ facebook κι ἐπίσης
φόρος στῶν μπλὸγκ τὰ σχόλια, φόρος στὶς ἀναρτήσεις,
φόρος σὲ τόνους, πνεύματα, ἰδίως στὴν βαρεῖα,
φόρος καὶ στὰ ἀνέκδοτα, ἀκόμη καὶ στὰ κρύα.
Μὲ τέτοιο ποὔρχεται βαρὺ κι ἀσήκωτο τσουνάμι
φτιάξε μοῦ λένε κιβωτό, στὸ μάκρος της ποτάμι,
πανύψηλ΄ ἴσα μὲ βουνὸ γιὰ νὰ χωράῃ μέσα
τοὺς Ἕλληνες ποὺ βάλανε στὴν χώρα νὰ μιὰ φέσα!
Βάλ’τους ἐκεὶ μπὰς καὶ σωθοῦν κι ἄμα κοπάσῃ ἡ μπόρα
ἀμόλα μαῦρο κόρακα νὰ δῇ πῶς θἆναι ἡ χώρα,
κι ἅμα ποτὲ δὲν ξαναρθῇ , ἕνα σοῦ μένει μόνο
ἀμόλα ἀσπροπερίστερο νὰ φέρῃ ἐλαίας κλῶνο,
τότ’ἔβγα ἔξω καὶ μαζὶ νὰ βγάλῃς καὶ τοὺς ἄλλους
κι ὅρκο νὰ δώσετε βαρὺ τοὺς δύο τοὺς μεγάλους
ποτὲ νὰ μὴ ψηφίσετε εἰδάλλως μὴ θαρρῆτε
πὼς δεύτερη θὰ ἔχετε ἐλπίδα νὰ σωθῆτε.

Και χωρίς σκουληκάκια (πήρα το θάρρος και άλλαξα λίγο τον δέκατο  στίχο για να ταιριάζει το μέτρο):

Βροχές πολλές προβλέπονται σ’ ολόκληρη τη χώρα,
φόρων βροχές και εισφορές, το πάρτι αρχίζει τώρα
ανοίξανε οι ουρανοί και μέσ’ από τα νέφη
με ύφος νταβατζήδικο ο Βενιζέλος γνέφει:
φόροι σε όλα και παντού και εισφορές και τέλη
φόρος στο βαλς, στο τσάμικο, φόρος στο τσιφτετέλι,
φόρος και στο κατούρημα, στο χέσιμο ωσαύτως,
φόρος σε όποιον στιχουργεί πολύ κι ακαταπαύτως,
φόρος στην πάσα που μιλάς και γράφεις ξένη γλώσσα,
φόρος και για του  ΣΥΡΙΖΑ την κάθε συνιστώσα,
φόρος για κάθε τρίχα σου σε πόδια και μασχάλη,
φόρος σε κάθε ακουστικό και κάθε ματογυάλι,
φόρος για κάθε επαφή στο facebook κι επίσης
φόρος στων μπλογκ τα σχόλια, φόρος στις αναρτήσεις,
φόρος σε τόνους, πνεύματα, ιδίως στη βαρεία,
φόρος και στα ανέκδοτα, ακόμη και στα κρύα.
Με τέτοιο που ‘ρχεται βαρύ κι ασήκωτο τσουνάμι
φτιάξε μού λένε κιβωτό, στο μάκρος της ποτάμι,
πανύψηλ΄ ίσα με βουνό για να χωράει μέσα
τους Έλληνες που βάλανε στη χώρα νά μια φέσα!
Βάλ’ τους εκεί  μπας και σωθούν κι άμα κοπάσ’ η μπόρα
αμόλα μαύρο κόρακα να δει πώς θα ‘ναι η χώρα,
κι άμα ποτέ δεν ξαναρθεί , ένα σου μένει μόνο
αμόλα ασπροπερίστερο να φέρει ελαίας κλώνο,
τότ’ έβγα έξω και μαζί να βγάλεις και τους άλλους
κι όρκο να δώσετε βαρύ: τους δύο τους μεγάλους
ποτέ να μη ψηφίσετε, ειδάλλως μη θαρρείτε
πως δεύτερη θα έχετε ελπίδα να σωθείτε!

Μπορείτε στα σχόλια, αν έχετε έμπνευση, να προσθέσετε και δικούς σας στίχους, αλλά να έχετε υπόψη σας ότι φόρος (έκτακτος) μπαίνει και στα σχόλια!

Επειδή όμως το ιστολόγιο είναι και γλωσσικό, να πούμε και δυο ετυμολογικά. Ο φόρος λοιπόν είναι αρχαία λέξη, από το ρήμα φέρω, και είχε από παλιά τη σημασία τη σημερινή, αν και καμιά από τις σημερινές λέξεις που έχουν τον φόρο για πρώτο συνθετικό, από την φοροαπαλλαγή ως τον φοροφυγάδα, δεν είναι αρχαία ή έστω μεταγενέστερη ή μεσαιωνική, όλες καινούργιες είναι. Ο φόρος δεν έχει καμιά σχέση με τη φόρα ή με το φόρουμ, που τώρα στην ιντερνετική εποχή, ενώ μερικοί το κλίνουν λατινοπρεπώς, η ΕΛΕΤΟ προτείνει να το εξελληνίσουμε, “το φόρο”, πρόταση καταδικασμένη να αποτύχει και όχι επειδή συμπίπτει με το κερκυραϊκό “φόρο”.

Ο φόρος λέγεται στα αγγλικά tax και τα γαλλικά taxe, και σίγουρα θα σας προκαλέσει ρίγη εθνικής υπερηφάνειας αν σας πω ότι οι ξένες αυτές λέξεις μάλλον έχουν ελληνική την απώτατη καταγωγή, δηλαδή ανάγονται σε ένα λατινικό taxa, από το ρήμα taxare που προέρχεται από το αρχαίο “τάσσω” -ωστόσο υπάρχουν και άλλες απόψεις. Σίγουρα από το taxa,  είναι το ταξί, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο άρθρο.

Τον φόρο, ιδίως όταν τον θεωρούμε άδικο ή βαρύ, τον λέμε και χαράτσι, ανάμνηση της τουρκοκρατίας. Όπωςπρώτοι διαβάσατε εδώ (και σε δεύτερη δημοσίευση, πάλι εδώ, ενώ πριν από λίγο καιρό το έγραψε και ο Γ. Μπαμπινιώτης), το χαράτσι μάλλον έχει ελληνική αρχή, τη χορηγία, μέσω του αραβικού χαράτζ, και σίγουρα θα νοιώθετε τώρα διαφορετικά όταν θα κληθούμε να πληρώσουμε τον κεφαλικό φόρο αλληλεγγύης προς τους δανειστές μας. Αυτή την ετυμολογική πληροφορία δεν την ήξεραν οι Κολοκοτρωναίοι το 1821 και τους χαρατζήδες τους σκότωσαν.

www.sarantakos.wordpress.com