Στον Λιόντα...

Με το παρακάτω ποίημα ο Μανώλης Γλέζος αποχαιρετά τον Λεωνίδα Κύρκο, περιγράφοντας μεταξύ άλλων το δεκαήμερο που έζησαν, τον Μάρτιο του 1949, ως μελλοθάνατοι.

Έφυγες, λένε, Λιόντα, σήμερα το πρωί στις έξι,

από τον βιολογικό τον κύκλο της ζωής,

μα 'σύ παραμένεις όρθιος στης Ιστορίας το διάβα,

αντάρτης του ΕΛΑΣ και μαχητής

της Λευτεριάς, της Ανεξαρτησίας

και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

Στης ζωής το διάζωμα μετόπη

ο Μανώλης Τσερέπας, ο Στέλιος Δαμιανίδης,

εσύ ο Λεωνίδας Κύρκος κι η Καλλί,

κρατήσαμε για δέκα μέρες

ανέγγιχτη την αξιοπρέπεια του ανθρώπου

στον Γολγοθά του θανάτου.

Από τα κελλιά των μελλοθανάτων

των φυλακών Αβέρωφ και Κέρκυρας

δημοσιογράφος, βουλευτής, ευρωβουλευτής

στην πορεία του Ωλντερμάστον-Λονδίνου

με τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τον Σπύρο Λιναρδάτο

κι από τους τόπους εξορίας Γυάρο και Λέρο

στους δρόμους της πάλης για την Ειρήνη

και στον πολιτικό στίβο για τη Δημοκρατία,

χτίζαμε με πόνο, δάκρυα και αίμα το αύριο.

Πάρος, 28 Αυγούστου 2011, Μανώλης Γλέζος

αναδημοσίευση απο εφημερίδα Η ΑΥΓΗ