Σουρεάλ πολιτίκ...
Εντελώς σουρεαλιστική μοιάζει η θέση του πρωθυπουργού, ότι τάχα «η χώρα δεν έχει ανάγκη από εκλογές, έχει ανάγκη από αλλαγές». Γιατί, θεωρητικά, η σημαντικότερη αλλαγή για τον τόπο μόνο μέσα από τις εκλογές μπορεί να προκύψει.
Και επιπλέον, γιατί, ενώ η ανικανότητα της κυβέρνησής του οδηγεί καθημερινά τα πράγματα προς τις εκλογές, εκείνος επιμένει να υπονοεί ότι μόνο υπό τη δική του ηγεσία μπορούν να γίνουν οι (υποτίθεται σωτήριες...) αλλαγές!
ΑΛΛΑΓΕΣ, φυσικά, ευαγγελίζεται και ο αρχηγός της Ν.Δ. Α. Σαμαράς, με κυριότερη την ανατροπή του πυρήνα της πολιτικής Παπανδρέου, δηλαδή την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Με τη διαφορά ότι για τις δικές του αλλαγές απαιτούνται εκλογές, τις οποίες ζητάει επειδή, όπως είπε, «απέναντι σε μια τέτοια κυβέρνηση» θα ήταν αδικαιολόγητος αν δεν τις ζητούσε!
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ που τίθενται, έπειτα απ' όλα αυτά, είναι ουκ ολίγα:
* Θα γίνουν αλλαγές για ν' αποφύγουμε τις εκλογές;
* Θα αποφύγουμε τις εκλογές για να μη γίνουν αλλαγές;
* Θα πάμε σε εκλογές για να κάνουμε πράγματι αλλαγές ή για να αλλάξει ο Μανωλιός, βάζοντας τα ρούχα του αλλιώς;
ΑΝ Η κατάσταση στη χώρα δεν ήταν τόσο τραγική, το λογοπαίγνιο θα μπορούσε να είναι πράγματι διασκεδαστικό.
ΟΜΩΣ, όταν οι αλλαγές στις οποίες επιμένει ο Παπανδρέου, ακόμα και αν τις καταφέρει, μπορεί να συμβάλουν περισσότερο προς το κακό, παρά προς το καλό...
ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ όταν, για τις αλλαγές που ζητάει ο Σαμαράς, είναι αμφίβολο αν υπάρχει, πια, δυνατότητα, καθώς τα πράγματα έχουν δρομολογηθεί για τα καλά...
ΤΟΤΕ έχουν εκλείψει τα περιθώρια γι' αστεία. Η χώρα είναι σε αδιέξοδο, το οποίο ήταν αναμενόμενο και πολύ φυσιολογικό, από τη στιγμή που οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες δημιούργησαν το πρόβλημα, αμέσως μετά άρχισαν να τσακώνονται ποια θα το λύσει!
ΟΛΑ δείχνουν ότι είναι πια πολύ αργά. Για τη χώρα και το λαό της φυσικά και όχι για τους ξένους και ντόπιους επικυρίαρχους, για τους οποίους ήδη ξημερώνουν μέρες κρασιού και λουλουδιών. Με τα ασημικά της (αλλά και τα... χρυσαφικά της, αν έχουν βέβαια απομείνει) να διατίθενται σε εξευτελιστικές τιμές, με μεροκάματα πείνας και φορολογικές συνθήκες «αλά καρτ», η Ελλάδα είναι ένα πεδίο εκμετάλλευσης που προσφέρει μοναδικές ευκαιρίες σε όσους επιδιώκουν να αυξήσουν τα ήδη τεράστια πλούτη τους.
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ όλο αυτό το πράγμα, που θα αναδείξει δράκους και τέρατα και ενδεχομένως μια οργή που μπορεί να μην έχει όρια, απαιτεί μια πολιτική διαχείριση, η οποία θα βαφτίζει την πέτρα ψάρι για να παρηγοριούνται οι πεινασμένοι. Και τη στυγνή εκμετάλλευση ως θεόσταλτη επένδυση, για να έχουν το απαιτούμενο άλλοθι οι δυνάμεις κατοχής.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ σου λένε για εκλογές και σωτήριες αλλαγές ή αλλαγές που θα αποτρέψουν τις καταστροφικές εκλογές (και άλλα τέτοια...), βέβαιοι ότι η Ελλάδα είναι γεμάτη από κορόιδα που συνεχίζουν να τους πιστεύουν.
αναδημοσίευση απο: εφημερίδα Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Σχόλια