Ο κλέψας του κλέψαντος...
Την προηγούμενη εβδομάδα παίδες μου αγαπημένοι σας είχα αφήσει (εντελώς σαδιστικά) στη μέση της κρεβατοκάμαρας να βλέπετε τον μπαμπάκα μου (τον οποίο θα αποκαλώ στο εξής «αγαπούλα») να γκρεμίζει ένα ντουβάρι με τη βαριοπούλα άνευ λόγου και αιτίας. Τι είπα η άφρων κόρη; Άνευ λόγου και αιτίας; Χα! Και με λόγο και με αιτία, όπως θα δείτε παρακάτω, όταν το λαμόγιο θα σπάσει επιτέλους τη σιωπή του και θα ανοίξει τα χαρτιά του.
-Γιατί διαλύεις το σπίτι μας αγαπούλα; Ρώτησα αφού είχα καβατζώσει τα 200 ευρώπουλα, προϊόντα παθητικής δωροδοκίας (νομίζω. Ή είναι ενεργητική όταν τα παίρνεις; Να θυμηθώ να ρωτήσω το Μάκη)
- Κάτι ψάχνω, φύγε από δω, είπε αυτός συνεχίζοντας το γκρέμισμα.
-Δεν τρελάθηκα. Μυρίζομαι ψητό. Αν δεν τα ξεράσεις όλα δεν το κουνάω ρούπι!
-Κάπου έχει βάλει η μάνα σου λεφτά. Αυτά ψάχνω.
Τρελή αλλά ελαφρώς καθησυχαστική δήλωση. Τουλάχιστον δεν ανοίγει τρύπα να παραχώσει κανα πτώμα. Κάτι είναι κι αυτό… (έχω γίνει ολιγαρκής στις προσδοκίες μου όπως βλέπετε παίδες).
-Δε μου λες ρε πατέρα. Όταν σου λένε εσένα έχω βάλει λεφτά κάπου, ο νους σου πηγαίνει σε ντουβάρι; ¨Όχι σε τράπεζα ας πούμε;
-Ποια τράπεζα ρε ζώον; Τώρα που ανοίγουν τους λογαριασμούς των γιατρών;
Ένα φως άστραψε μέσα μου. Δίκιο είχε το λαμόγιο. Τα μαύρα φράγκα από τα φακελάκια πως θα τα δικαιολογούσε αν τα βρίσκανε στο λογαριασμό της;
-Πατέρα είσαι φωστήρας! είπα και τον χτύπησα ενθαρρυντικά στην πλάτη. Πάω να βρω ένα καλέμι κι έρχομαι να δώσω χείρα βοηθείας. Ότι βρούμε μισά μισά, ε;
-Μη φας, θα σφάξουμε πενηντάρικο, είπε αινιγματικά η αγαπούλα. Τα χρωστάω όλα!
-Αφού δεν ξέρεις πόσα έχει κρύψει ρε χαμένε, πώς λες ότι τα χρωστάς όλα;
Με κοίταξε με αναπτερωμένο το ηθικό.
-Λες να χει περισσότερα από 100.000 ευρώ;!
Έφριξα! Χρωστούσε 100.000 ευρώ; Δηλαδή όλα όσα θα βγάλω εγώ τα επόμενα 20 χρόνια με την τίμια εργασία μου άμα τη βρώ; Τι σκατά έκανε πάλι ο γεροπαραλυμένος; Χαρτοπαικτικά όργια με ρωσίδες έξπερτ του πόκερ;
Με κοίταξε απολογητικά.
-Είχα ένα σερί χασούρας ρε κόρη. Δε φταίω εγώ. Ας όψεται αυτή η γκαντέμω η Σβετλάνα. Είναι να μη σε βάλει στο μάτι αυτή η γκόμενα. Χειρότερη από μαύρη γάτα σου λέω.
Δεν έκανα περιττές ερωτήσεις τύπου ποια είναι αυτή η Σβετλάνα. Κατάλαβα ποια είναι. Διάδοχος της Λαρίσα, της Σόνια, της Ναστάζια, της Τάνιας, της Σούλας της λουλουδούς.
Προχώρησα στο παρασύνθημα.
-Τι της έκανες;
-Τίποτα αγάπη μου, τι να της κάνω; (το ύφος του ήταν τόσο γλοιώδες που στοιχημάτισα από μέσα μου πως είχε κάνει χοντρή λαδιά)
-Λέγε γιατί τηλεφωνώ στη μάνα!
-Σσσστ! (χαμηλώνει τη φωνή εμπιστευτικά) Τίποτα σοβαρό. Της έβαλα δυο νουμεράκια παραπάνω.
Έφριξα ξανά χωρίς καν να καταλαβαίνω τι σκατά εννοεί με τα νουμεράκια. Σίγουρα κάτι τρελό θα εννοεί αυτός.
-Τι λες παιδί μου, τι νουμεράκια;;; Στο κλαμπ που κάνει στριπτηζ;
Θορυβήθηκε ο γεροτράγος.
-Και που ξέρεις εσύ τι κάνει η Σβετλάνα;
-Δε θέλει και πολύ μυαλό ρε πατέρα , το μάντεψα. Τι θες να κάνουν οι γνωριμίες οι δικές σου; Έρευνα πάνω στη μοριακή βιολογία; Ή σε στριπτητζάδικο θα κάνουν καριέρα ή στο Λουτράκι.
-Ξεχνάς τη Σούλα…
-Σόρι, ή στην μπουζουκοανθοπροωθητική αγορά εργασίας . Λοιπόν ξηγήσου: Τι νουμεράκια της έβαλες;
- Μα γιατί επιμένεις βρε αγάπη μου; Είναι κουβέντα αυτή τώρα μεταξύ πατέρα και κόρης; Ντρέπομαι.
-Ρε άσε τα σάπια και μίλα. (κούνησα πάλι το κινητό μέσα στα μούτρα του λαμόγιου που δεν ντρέπεται καθόλου να τα κάνει αλλά μου κάνει την παρθένα όταν είναι να τα ξεράσει. Ανησύχησα και λίγο: τα μούτρα του μούτρου είχαν πάρει ένα περίεργο κιτρινωπό χρωματάκι)
-Στήθος παιδί μου. Προσθετική. Θυμάσαι το φίλο μου τον Αναστάση τον πλαστικό; Από 70 c την έκανε 90.
-Φρίξον ήλιε! Τρελός είσαι ρε; Γιατί το κανες αυτό; Με το ζόρι το κανες;
-Όχι παιδί μου, τι είναι αυτά που λες; Για ποιόν με πέρασες;
-Για τον μπαμπά μου σε πέρασα αλλά μου βγήκες ο Τόνι Σοπράνο.
-Ποιος είναι αυτός;
-Αστο. Λοιπόν γιατί τα πήρε η Σβέτα και σε καταράστηκε; Δεν μπορούσε να βρει σουτιέν;
-Ε… είχε μια ατυχία… συμβαίνουν αυτά είπε ο Αναστάσης. Μια στις χίλιες αλλά συμβαίνουν…
-Τι έγινε παιδί μου; Αντι για βυζί ξεχάστηκε και της έβαλε μήλο ζαγορίν;
-Ε… να… πήγαινε στη Μόσχα να δει τη μανούλα της και… της έσκασε στο αεροπλάνο η σιλικόνη. Είχαν κενά αέρος. Αναταράξεις… Συμβαίνουν αυτά…
-Βεεεεεβαια. Εννοείται ότι συμβαίνουν! Κάθε μέρα θα ακούσεις μια δυο που τους έχουν ανατιναχτεί τα βυζιά στο δρομολόγιο Κολιάτσου-Παγκράτι…
-Στα αεροπλάνα παιδί μου. Κάτι γίνεται με την πίεση του αέρα. Ο θείος σου ο Μάριος δεν είχε πάθει μίνι εγκεφαλικό πηγαίνοντας Νέα Υόρκη προ τριετίας;
-Εσύ τόσα ταξίδια κάνεις, γιατί δε σου ανατινάζεται το πουλί να ησυχάσουμε;
Έπρεπε να τον βλέπατε παίδες πως αντέδρασε. Στριφογύρισε τρεις φορές γύρω από τον άξονα του, έφτυσε τρεις φορές δεξιά και τρεις αριστερά και μετά τράβηξε το δεξί του αυτί μία προς τα πάνω και μία προς τα κάτω. (Κρίμα που δεν είχα τα σωστά αντανακλαστικά να τον πάρω βίντεο. 900.000 views θα έκανε στο You Tube!)
-Πως μιλάς έτσι για το πουλί του πατέρα σου παιδί μου;
-Πως μιλάει ο πατέρας μου στο πουλί για το παιδί του;
-Σε ανακαλώ στην τάξη. Εγώ δεν είπα τίποτα στο πουλί μου για σένα!
-Συγχαρητήρια για την εχεμύθεια! Στο παιδί του για το πουλί του ήθελα να πω! Μου καψες τον εγκέφαλο μ΄αυτά που ακούω εδώ πέρα μέσα.
Και τότε έγινε αυτό που δεν έπρεπε να γίνει παίδες. Μια πόρτα άνοιξε απότομα, η μούρη της μάνα(τζερ) εμφανίστηκε και δύο μάτια προβολείς μας κάρφωσαν στο έδαφος.
-Τι κάνετε εδώ μέσα ρε παράσιτα; Μου γκρεμίζετε το σπίτι; Τι άκουσα; Ποιος ανατινάχτηκε;
-Γιατί διαλύεις το σπίτι μας αγαπούλα; Ρώτησα αφού είχα καβατζώσει τα 200 ευρώπουλα, προϊόντα παθητικής δωροδοκίας (νομίζω. Ή είναι ενεργητική όταν τα παίρνεις; Να θυμηθώ να ρωτήσω το Μάκη)
- Κάτι ψάχνω, φύγε από δω, είπε αυτός συνεχίζοντας το γκρέμισμα.
-Δεν τρελάθηκα. Μυρίζομαι ψητό. Αν δεν τα ξεράσεις όλα δεν το κουνάω ρούπι!
-Κάπου έχει βάλει η μάνα σου λεφτά. Αυτά ψάχνω.
Τρελή αλλά ελαφρώς καθησυχαστική δήλωση. Τουλάχιστον δεν ανοίγει τρύπα να παραχώσει κανα πτώμα. Κάτι είναι κι αυτό… (έχω γίνει ολιγαρκής στις προσδοκίες μου όπως βλέπετε παίδες).
-Δε μου λες ρε πατέρα. Όταν σου λένε εσένα έχω βάλει λεφτά κάπου, ο νους σου πηγαίνει σε ντουβάρι; ¨Όχι σε τράπεζα ας πούμε;
-Ποια τράπεζα ρε ζώον; Τώρα που ανοίγουν τους λογαριασμούς των γιατρών;
Ένα φως άστραψε μέσα μου. Δίκιο είχε το λαμόγιο. Τα μαύρα φράγκα από τα φακελάκια πως θα τα δικαιολογούσε αν τα βρίσκανε στο λογαριασμό της;
-Πατέρα είσαι φωστήρας! είπα και τον χτύπησα ενθαρρυντικά στην πλάτη. Πάω να βρω ένα καλέμι κι έρχομαι να δώσω χείρα βοηθείας. Ότι βρούμε μισά μισά, ε;
-Μη φας, θα σφάξουμε πενηντάρικο, είπε αινιγματικά η αγαπούλα. Τα χρωστάω όλα!
-Αφού δεν ξέρεις πόσα έχει κρύψει ρε χαμένε, πώς λες ότι τα χρωστάς όλα;
Με κοίταξε με αναπτερωμένο το ηθικό.
-Λες να χει περισσότερα από 100.000 ευρώ;!
Έφριξα! Χρωστούσε 100.000 ευρώ; Δηλαδή όλα όσα θα βγάλω εγώ τα επόμενα 20 χρόνια με την τίμια εργασία μου άμα τη βρώ; Τι σκατά έκανε πάλι ο γεροπαραλυμένος; Χαρτοπαικτικά όργια με ρωσίδες έξπερτ του πόκερ;
Με κοίταξε απολογητικά.
-Είχα ένα σερί χασούρας ρε κόρη. Δε φταίω εγώ. Ας όψεται αυτή η γκαντέμω η Σβετλάνα. Είναι να μη σε βάλει στο μάτι αυτή η γκόμενα. Χειρότερη από μαύρη γάτα σου λέω.
Δεν έκανα περιττές ερωτήσεις τύπου ποια είναι αυτή η Σβετλάνα. Κατάλαβα ποια είναι. Διάδοχος της Λαρίσα, της Σόνια, της Ναστάζια, της Τάνιας, της Σούλας της λουλουδούς.
Προχώρησα στο παρασύνθημα.
-Τι της έκανες;
-Τίποτα αγάπη μου, τι να της κάνω; (το ύφος του ήταν τόσο γλοιώδες που στοιχημάτισα από μέσα μου πως είχε κάνει χοντρή λαδιά)
-Λέγε γιατί τηλεφωνώ στη μάνα!
-Σσσστ! (χαμηλώνει τη φωνή εμπιστευτικά) Τίποτα σοβαρό. Της έβαλα δυο νουμεράκια παραπάνω.
Έφριξα ξανά χωρίς καν να καταλαβαίνω τι σκατά εννοεί με τα νουμεράκια. Σίγουρα κάτι τρελό θα εννοεί αυτός.
-Τι λες παιδί μου, τι νουμεράκια;;; Στο κλαμπ που κάνει στριπτηζ;
Θορυβήθηκε ο γεροτράγος.
-Και που ξέρεις εσύ τι κάνει η Σβετλάνα;
-Δε θέλει και πολύ μυαλό ρε πατέρα , το μάντεψα. Τι θες να κάνουν οι γνωριμίες οι δικές σου; Έρευνα πάνω στη μοριακή βιολογία; Ή σε στριπτητζάδικο θα κάνουν καριέρα ή στο Λουτράκι.
-Ξεχνάς τη Σούλα…
-Σόρι, ή στην μπουζουκοανθοπροωθητική αγορά εργασίας . Λοιπόν ξηγήσου: Τι νουμεράκια της έβαλες;
- Μα γιατί επιμένεις βρε αγάπη μου; Είναι κουβέντα αυτή τώρα μεταξύ πατέρα και κόρης; Ντρέπομαι.
-Ρε άσε τα σάπια και μίλα. (κούνησα πάλι το κινητό μέσα στα μούτρα του λαμόγιου που δεν ντρέπεται καθόλου να τα κάνει αλλά μου κάνει την παρθένα όταν είναι να τα ξεράσει. Ανησύχησα και λίγο: τα μούτρα του μούτρου είχαν πάρει ένα περίεργο κιτρινωπό χρωματάκι)
-Στήθος παιδί μου. Προσθετική. Θυμάσαι το φίλο μου τον Αναστάση τον πλαστικό; Από 70 c την έκανε 90.
-Φρίξον ήλιε! Τρελός είσαι ρε; Γιατί το κανες αυτό; Με το ζόρι το κανες;
-Όχι παιδί μου, τι είναι αυτά που λες; Για ποιόν με πέρασες;
-Για τον μπαμπά μου σε πέρασα αλλά μου βγήκες ο Τόνι Σοπράνο.
-Ποιος είναι αυτός;
-Αστο. Λοιπόν γιατί τα πήρε η Σβέτα και σε καταράστηκε; Δεν μπορούσε να βρει σουτιέν;
-Ε… είχε μια ατυχία… συμβαίνουν αυτά είπε ο Αναστάσης. Μια στις χίλιες αλλά συμβαίνουν…
-Τι έγινε παιδί μου; Αντι για βυζί ξεχάστηκε και της έβαλε μήλο ζαγορίν;
-Ε… να… πήγαινε στη Μόσχα να δει τη μανούλα της και… της έσκασε στο αεροπλάνο η σιλικόνη. Είχαν κενά αέρος. Αναταράξεις… Συμβαίνουν αυτά…
-Βεεεεεβαια. Εννοείται ότι συμβαίνουν! Κάθε μέρα θα ακούσεις μια δυο που τους έχουν ανατιναχτεί τα βυζιά στο δρομολόγιο Κολιάτσου-Παγκράτι…
-Στα αεροπλάνα παιδί μου. Κάτι γίνεται με την πίεση του αέρα. Ο θείος σου ο Μάριος δεν είχε πάθει μίνι εγκεφαλικό πηγαίνοντας Νέα Υόρκη προ τριετίας;
-Εσύ τόσα ταξίδια κάνεις, γιατί δε σου ανατινάζεται το πουλί να ησυχάσουμε;
Έπρεπε να τον βλέπατε παίδες πως αντέδρασε. Στριφογύρισε τρεις φορές γύρω από τον άξονα του, έφτυσε τρεις φορές δεξιά και τρεις αριστερά και μετά τράβηξε το δεξί του αυτί μία προς τα πάνω και μία προς τα κάτω. (Κρίμα που δεν είχα τα σωστά αντανακλαστικά να τον πάρω βίντεο. 900.000 views θα έκανε στο You Tube!)
-Πως μιλάς έτσι για το πουλί του πατέρα σου παιδί μου;
-Πως μιλάει ο πατέρας μου στο πουλί για το παιδί του;
-Σε ανακαλώ στην τάξη. Εγώ δεν είπα τίποτα στο πουλί μου για σένα!
-Συγχαρητήρια για την εχεμύθεια! Στο παιδί του για το πουλί του ήθελα να πω! Μου καψες τον εγκέφαλο μ΄αυτά που ακούω εδώ πέρα μέσα.
Και τότε έγινε αυτό που δεν έπρεπε να γίνει παίδες. Μια πόρτα άνοιξε απότομα, η μούρη της μάνα(τζερ) εμφανίστηκε και δύο μάτια προβολείς μας κάρφωσαν στο έδαφος.
-Τι κάνετε εδώ μέσα ρε παράσιτα; Μου γκρεμίζετε το σπίτι; Τι άκουσα; Ποιος ανατινάχτηκε;
(η συνέχεια στο επόμενο παίδες –αν δεν μας έχει ανατινάξει ακόμα, εμένα και την αγαπούλα- η μανούλα…check για Έκτακτες εξελίξεις στο http://www.facebook.com/koritsi.toudiplanouportal )
www.protagon.gr
Σχόλια