Παρέλαση 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη: οι μεν και οι δε

Του Μόδεστου Σιώτου

Τα περιστατικά που σημειώθηκαν στη στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη ανέδειξαν δύο πολιτικά στρατόπεδα: αφενός τον απλό λαό, τους διαδηλωτές, νέους και γέρους, τους ανθρώπους που κάθε μέρα η ζωή τους χειροτερεύει εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής και των νεοφιλελεύθερων μέτρων που επιβάλλει η τρόικα, και από την άλλη εκείνους που -παρά τις καθημερινές αντιπολιτευτικές τους κορώνες- στηρίζουν τη μνημονιακή πολιτική. 

Ξεκινάμε με τη ΝΔ, η οποία δια στόματος Αντώνη Σαμαρά, φορώντας την εθνικο-πατριωτική της φορεσιά και πετώντας το φιλολαϊκό προσωπείο που τόσο καιρό προσπαθεί να δημιουργήσει, κατήγγειλε τα επεισόδια που σημειώθηκαν στις παρελάσεις σε διάφορες πόλεις της χώρας. Αφού έκανε την αναγκαία -γι’ αυτόν- κριτική στη κυβέρνηση μιλώντας για «ολέθριες αντιδράσεις» που προέρχονται από «ολέθριες πολιτικές», ύψωσε το «πατριωτικό» του ανάστημα υπογραμμίζοντας ότι «όσοι χαίρονται που τραυμάτισαν την εθνική μας γιορτή, να ξέρουν ότι οι ίδιοι πλήγωσαν την εθνική μας υπερηφάνεια, οι ίδιοι αμαύρωσαν την εικόνα όλων των Ελλήνων, οι ίδιοι πρόσβαλαν τη μνήμη των ηρώων μας». 

Ακολουθεί η Δημοκρατική Αριστερά που με ανακοίνωση που εξέδωσε, ξάφνιασε ακόμα τον πιο ορκισμένο αριστερό επικριτή της . Η Δημ.Αρ., όπως αναφέρει στην ανακοίνωση της,   παρότι «κατανοεί» την αγανάκτηση του κόσμου στρέφεται εναντία σε όσους «αμαύρωσαν» τη στρατιωτική παρέλαση αναφέροντας πως οι σημερινές διαδηλώσεις των πολιτών είναι «ενέργειες που τραυματίζουν τη δημόσια εικόνα της χώρας, αλλά και προσβάλουν μια σημαντική μέρα όπως η σημερινή που συμβολίζει το μεγάλο αντιφασιστικό αγώνα».

Το ΛΑ.Ο.Σ. με τη σειρά του, ζήτησε τη παραίτηση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρήστου Παπουτσή, βάλλοντας ενάντια στους «γνωστούς αριστεριστές», τους οποίους και κατηγορεί για απόπειρα ανατροπής του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος. Η ανησυχία του ΛΑ.Ο.Σ., όπως ήταν αναμενόμενο, περιορίζεται σε μία καταγγελία προς τον κο Παπουτσή ο οποίος δεν καταφέρει να επιβάλλει το «νόμο και τη τάξη» και να  «προστατεύσει την εύρυθμη διεξαγωγή των παρελάσεων».

Τη σκυτάλη των δηλώσεων πήρε η  Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία όντας φανερά ενοχλημένη από το θέαμα χιλιάδων διαδηλωτών, έκανε μία λακωνική δήλωση παραφράζοντας τον Καβάφη: «αν δεν μπορείς να τιμήσεις τη χώρα σου, τούτο τουλάχιστον κάνε, μην την ξεφτιλίζεις».

Τα φώτα της δημοσιότητας όμως, έκλεψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κάρολος Παπούλιας. Ο άνθρωπος που εδώ και δύο χρόνια σιωπά μπροστά στον βιασμό της Δημοκρατίας από τη κυβέρνηση, δάκρυσε αντικρίζοντας το «μένος» των διαδηλωτών. Μίλησε ξεκάθαρα για «υβριστές» οι οποίοι όπως ο ίδιος αναφέρει  «διάλεξαν μια [τέτοια] μέρα» να διαδηλώσουν, κάτι το οποίο για τον κο Παπούλια αποτελεί «ντροπή». Ο κ. Παπούλιας δεν σταμάτησε εκεί, και, επικαλούμενος το «αντάρτικο» παρελθόν του, τόνισε μπροστά στις κάμερες ότι «πολέμησε στα 15 του το ναζισμό» και πως ντρέπεται για όσους τον αποκαλούν «προδότη». Οι υβριστές του βέβαια, δεν ήταν ανεγκέφαλοι «νέοι» όπως αυτός ισχυρίστηκε, αλλά «γέροι, νέοι και παιδιά», όπως τους χαρακτήρισε ακόμη και η ΕΛ.ΑΣ. στη προσπάθεια της να εξηγήσει γιατί δεν πήρε πιο δραστικά μέτρα διαλύοντας το πλήθος των διαδηλωτών. Είναι, τουλάχιστον, κρίμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που ενώ τόσο καιρό παρατηρεί αμέτοχος τη κυβέρνηση Παπανδρέου να κατακρεουργεί το δημοκρατικό πολίτευμα και τις δημοκρατικές αξίες, να παίρνει θέση εναντίον απλών πολιτών που βασανίζονται καθημερινά από τα μέτρα της κυβέρνησης. 

Την καλύτερη απάντηση προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όλους όσους θεώρησαν ντροπή τις σημερινές διαμαρτυρίες του κόσμου, έδωσε ένας συνομήλικος του κ. Παπούλια, επίσης πρώην «αντάρτης»: Ο Μανώλης Γλέζος. Τάχθηκε αμέσως στο πλευρό των διαδηλωτών συμπυκνώνοντας εύγλωττα τις σημερινές διαμαρτυρίες τους. Όπως αναφέρει στις δηλώσεις του, με τις σημερινές κινητοποιήσεις «το νόημα της 28ης Οκτωβρίου αποκαθίσταται. Πριν από 71 χρόνια ο λαός μας είπε όχι στην προσπάθεια κατάλυσης της ελευθερίας του λαού μας και σήμερα ο ελληνικός λαός λέει όχι στην μετατροπή της χώρας μας σε προτεκτοράτο». Ο Γλέζος συνεχάρη τον «λαό της Θεσσαλονίκης» που ανάγκασε τη κυβέρνηση να αποχωρήσει και αναρωτήθηκε ποιους τιμάει ο λαός τη σημερινή μέρα, «το κράτος και τις κυβερνήσεις;». Πάντα αγωνιστής, πάντα στο (πολιτικό) περιθώριο, οξυδερκής και χωρίς να εκταμιεύει τους πολιτικούς του αγώνες, ο Γλέζος μας έδωσε για άλλη μια φορά μαθήματα πολιτικής ηθικής.

ΥΓ: Θα ήθελα και εγώ να δηλώσω τη θλίψη μου προς τον Κάρολο Παπούλια, ο οποίος, ενώ έστρεψε τα πυρά του με πάθος και στόμφο ενάντια σε χιλιάδες απλούς ανθρώπους που υποφέρουν από τη κυβερνητική πολιτική, δεν μίλησε για τον κ. Καρατζαφέρη που επέλεξε να «τιμήσει» τον αντιφασιστικό αγώνα των ελλήνων από την οικία του φασίστα, Ιωάννη Μεταξά.

www.rnbnet.gr