Τώρα, το Κακό έχει χίλιες μορφές!

του Ηλία Μπαζίνα

Ποιες είναι λοιπόν, τελικά, οι κύριες διαφορές ανάμεσα στην 28η Οκτωβρίου 1940 και στην 28η Οκτωβρίου 2011;

Το 1940, ο ελληνικός λαός αντιμετώπισε το φάσμα μιάς ολοκληρωτικής καταστροφής, μπαίνοντας στην ιλιγγιώδη περιπέτεια ενός πολέμου, τον οποίο ΗΔΗ η Ευρώπη είχε χάσει. Περί του ότι τους ηττημένους Ιταλούς θα ακολουθούσε η ανίκητη γερμανική Βέρμαχτ, κανένας Ελληνας δεν είχε αμφιβολία. Και όμως, ο λαός είχε πίστη και όραμα και ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ. Σήμερα, κανένας Ελληνας δεν έχει αισιοδοξία!

Τους πολέμους ακολουθεί, νομοτελειακά, η ειρήνη, σου επιτρέπεται να ελπίσεις σε κάποιο καλύτερο ΜΕΛΛΟΝ. Η σημερινή κρίση, αντίθετα, δεν μοιάζει να έχει τέλος και το «μέλλον» έχει γίνει μια πολύ σκοτεινή υπόθεση, ιδίως για τους νέους.

Στην Ελλάδα του 1940 δεν υπήρχε διχασμός, ούτε «Πεμπτη Φάλαγγα». Η εθνική και λαική ΟΜΟΨΥΧΙΑ ήταν πλήρης. Το πώς έγινε αυτό το θαύμα σηκώνει πολλή κουβέντα. ΕΓΙΝΕ, όμως! Η Ιστορία είναι κάθετη ως προς αυτό. Ενώ σήμερα, αν και δεν υπάρχει διαφωνία ως προς το πρόβλημα, οι παραδοσιακές διχαστικές κομματικες δομές παραμένουν μολαταύτα ισχυρές και τραβολογάνε τον κόσμο προς διάφορες κατευθύνσεις.

Η νοσηρή πολιτικάντικη ρητορική όχι μόνο επιμένει ως αυθεντικά ελληνική ΠΛΗΓΗ, αλλά τείνει να μεταβληθεί και σε γνήσια χάβρα, σε μία ατέλειωτη και εκκωφαντική κακοφωνία από παράσιτα, που σου κάνουν αδύνατο να ακούσεις τι λέει το «ραδιόφωνο».

Και το πιο σατανικό: δεν ξέρεις ούτε ΠΩΣ, ούτε ΓΙΑΤΙ, ούτε ΠΟΙΟΣ έχει βαλθεί να καταστρέψει εσένα και τον τόπο σου! ΠΩΣ λοιπόν να πολεμήσεις! Και ΠΟΙΟΥΣ; Φαντάσματα; Λέξεις; Αριθμούς πάνω σε χαρτιά;

Το 1940 πολεμήσαμε το Κακό, με τη μορφή του φασισμού και του ναζισμού. Τώρα, το Κακό έχει χίλιες μορφές. Και δεν φανερώνεται. ΚΑΝΕΝΑΣ, το ξαναλέμε, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ξέρει πραγματικά ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ και ΓΙΑΤΙ! 

Μην ακούτε του καθενός τα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ!...

ΠΗΓΗ: www.woop.gr