Τι δεν καταλαβαίνεις;
Πήγε ο Σαμαράς στη Μέρκελ να της εξηγήσει τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού προγράμματος, τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης, και τα μέτρα λιτότητας που έχει αποφασίσει. Η Μέρκελ, όπως και παλιότερα η Λαγκάρντ του ζήτησε η Ελλάδα επιτέλους να αρχίσει να εισπράττει τους φόρους.
Ο Σαμαράς σκέφτηκε πως τους φόρους στη χώρα του δεν τους πληρώνουν οι εφοπλιστές για να μη φύγουν από τον Πειραιά, οι πλούσιοι για να μην αποεπενδύσουν, οι κομματικοί του φίλοι για να μην τον εγκαταλείψουν, η μικροαστική πελατεία του για τον ψηφίσει στις επόμενες εκλογές, οι πολιτικοί και οι συνδικαλιστές, δηλαδή το σινάφι του…
Πήρε λοιπόν κι ο Σαμαράς το ύφος του Αθηναίου φούρναρη που του ζητάει ο Θεσσαλονικιός μπουγάτσα με τυρί και κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Της έδειξε όλο χαρά τα ισοδύναμα, δηλαδή τις οριζόντιες περικοπές σε μισθούς των 800 Ευρώ και συντάξεις των 600 Ευρώ. Κρίμα, η Μέρκελ δεν ομιλεί διάλεκτο Θεσσαλονίκης για να του πει με λάμδα βαρύ: «Τι δεν καταλαβαίνεις, τι – δεν – καταλαβαίνεις;»
Βρήκε ο Στουρνάρας πάνω στο γραφείο του το σχέδιο συμβιβασμού με τη Siemens, ένα σκάνδαλο δισεκατομμυρίων. Το σχέδιο ξεπλένει τη γερμανική εταιρεία και το εγχώριο πολιτικό σύστημα, τιμωρώντας την πρώτη με σεμινάρια που πρέπει να κάνει στους δημόσιους υπαλλήλους μας. Τους δεύτερους τίποτα.
Κι αντί να το σκίσει ως μη πολιτικός και όχι βρόμικος, όπως δήλωσε στη βουλή, αντί να δώσει εντολή για νομική διεκδίκηση στα ελληνικά δικαστήρια κατά της εταιρείας, με στόχο πρώτον να πληρώσει αυτά που υπερτιμολόγησε (και έγιναν δωράκια για το σύστημα), και δεύτερον να αποκαλύψει ένα – ένα τα ονόματα, αυτός το υπέγραψε.
Αντί να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ελληνική ιστορία ως ο εξωκοινοβουλευτικός υπουργός που καθάρισε την πολιτική βρομιά, αυτός την άφησε άθικτη να μυρίζει όπως παλιά. Και τον ρωτάει ο αφελής πολίτης αυτής της χώρας, αυτός που τον πιστεύει γιατί είναι σοβαρός και λιγομίλητος: «Τι δεν καταλαβαίνεις, τι – δεν – καταλαβαίνεις;»
Κι ήρθε και ο Τσίπρας να μας πει πως ιδρύει νέο κόμμα στις βάσεις του 26% που του έδωσε ο λαός. Και πάει να το ιδρύσει με τους γλοιώδεις συνδικαλιστές του παλιού ΠΑΣΟΚ. Το χειρότερο, πάει να το βαφτίσει στις ιδέες του παλιού ΠΑΣΟΚ. Το δημόσιο να παραμείνει άθικτο και να διορίσουμε κι άλλους για να λύσουμε το πρόβλημα της ανεργίας.
Και τον ρωτάει ο δύσμοιρος άνεργος αυτής της χώρας, αυτός που δεν μπορεί να ζήσει τα παιδιά του γιατί έχασε τη δουλειά του, αυτός που δεν έχει μερίδιο στην πίττα γιατί την πίττα την έφαγαν οι συνδικαλιστές με τα εκατομμύρια στις τράπεζες, οι εφοριακοί με τις μερσεντές και τις μεζονέτες, οι υπάλληλοι του ΙΚΑ και κάθε λογής υπηρεσίας με τις πισίνες και τα χρυσαφικά στην ντουλάπα: «Τι δεν καταλαβαίνεις, τι – δεν – καταλαβαίνεις;»
Ήρθε κι ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος να μας πει πως στις 3 του Σεπτέμβρη δημιουργείται το νέο ΠΑΣΟΚ. Ποιο ΠΑΣΟΚ ρε φίλε; Αυτό που οδήγησε τον τόπο στον γκρεμό; Αυτό που το 70% των μελών του είναι υψηλά αμειβόμενοι κηφήνες στο δημόσιο; Αυτό που τα στελέχη του έχουν δισεκατομμύρια στην Ελβετία, στα Κέιμαν, στη Νέα Ζηλανδία και όπου γης;
Μήπως καλύτερα να καταθέσει απλώς ένα νόμο στη βουλή πριν φύγει ολοκληρωτικά από αυτήν, που να λέει ότι όλοι οι πολιτικοί και δημόσιοι λειτουργοί αφήνουν την περιουσία τους στο δημόσιο εκτός από ένα σπίτι και μια σύνταξη, αν τη δικαιούνται; Κι όσοι δε θέλουν… να πάνε να διεκδικήσουν αυτά που έχουν αν μπορούν να αποδείξουν πώς τα απόκτησαν. Κι ύστερα να φύγουν από το προσκήνιο. Απλή δεν είναι αυτή η πρόκληση κε Βενιζέλο για ένα νομοθέτη σαν κι εσάς; Αν όχι, πες μας «τι δεν καταλαβαίνεις, τι – δεν – καταλαβαίνεις;»
Και τελευταίος αλλά καλύτερος, ήρθε ο Έλληνας πολίτης, ο μάγκας και ο «όλα τα ξέρω, όλα τα μαχαιρώνω». Δυο χρόνια τώρα βλέπει τη συμφορά να έρχεται κι όλο χτίζει χαντάκια για να μην τον πάρει κι αυτόν ο χείμαρρος. Κι ας βλέπει όλους τους δίπλα του να χάνονται. Το ζήτημα είναι πώς ο ίδιος θα την γλιτώσει.
Στην προσπάθεια αυτή αδυνατεί να δει την πραγματικότητα, και η πραγματικότητα είναι πως για χάρη 100.000 ανθρώπων, για χάρη αυτών που δεν πληρώνουν φόρους, αυτών που παίρνουν φακελάκια, μίζες, και κάνουν δουλειές κάτω από το τραπέζι, ανθρώπων που μερικές φορές είναι ινδάλματα, όπως οι καλλιτέχνες, ανθρώπων που τους ψηφίζουμε για εκπροσώπους μας, ανθρώπων που τους θαυμάζουμε γιατί είναι πρόεδροι της ομάδας μας, για χάρη λοιπόν όλων αυτών, 10 εκατομμύρια 900 χιλιάδες άλλους τους πήρε ο διάολος. Και έπεται συνέχεια.
Αυτόν αλήθεια να τον ρωτήσω, αφού έχει και μυαλό και ιστορία και ενημερώνεται, γιατί δεν παρακάμπτει τους 100 χιλιάδες αυτούς που τον αδικούν, γιατί δεν φτιάχνει κάτι, ένα νόμο, ένα νέο άρθρο στο σύνταγμα, ένα νέο κίνημα, μια νέα ιδεολογία για να τους πάρει τα λεφτά, να ξεχρεώσει το κράτος και να βρει και πάλι τη θέση του στην Ευρώπη και στην ιστορία; Όχι πες μου… από αυτή την τελευταία πρόταση «τι δεν καταλαβαίνεις, τι – δεν – καταλαβαίνεις;»
Σχόλια