ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Toυ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Δείτε το ντοκιμαντέρ για την «καταστροφή της Σμύρνης». Kατάλληλη απάντηση στη «ντροπή» μιας ορισμένης, υποτιθέμενης «αριστεράς», τη βουλευτή της ΔΗΜΑΡ σήμερα Μαρία Ρεπούση. Την αποκαλούμε έτσι όχι για τις απόψεις που δικαιούται να εκφράζει. Αλλά για την σκοπούμενη πλαστογράφηση ιστορικού υλικού. Δεν πρόκειται άλλωστε περί απόψεων. Κανένα άτομο δεν μπορεί να έχει ταυτόχρονα την άποψη ότι επιβάλλεται διαστρέβλωση πληροφοριών για τη σφαγή των Ελλήνων για να προστατευθεί η «ψυχή» των μαθητών, αλλά να θέλει διδαχή του ολοκαυτώματος στα νήπια! Τι ακόμα θα δούμε και θα ακούσουμε σε μια χώρα, που το γελοίο ανταγωνίζεται επάξια το τραγικό; Η ταινία είναι σημαντική υπενθυμίζοντας, με τρόπο δίκαιο, το 1922, χωρίς το οποίο είναι απλώς ακατανόητες ελληνική ιστορία και ελληνοτουρκικές σχέσεις. Κυρίως αποκαλύπτοντας τη διαχρονικότητα των σταθερών συμπεριφοράς άρχουσας τάξης και πολιτικού προσωπικού μας. Τότε, αυτά τα χαρακτηριστικά οδήγησαν στο τέλος...

του Βασίλη Χιώτη Δύο βασικά συμπεράσματα προκύπτουν από τις δηλώσεις των τριών κυβερνητικών εταίρων. Πρώτον: Η κυβέρνηση δεν πέφτει, επειδή κανείς δεν τολμά να την ρίξει πριν ψηφιστούν ο προϋπολογισμός και τα νέα οικονομικά μέτρα και διασφαλιστεί η παραμονή της χώρας στο ευρώ. Δεύτερον. Η κυβέρνηση θα καταρρεύσει σχεδόν αμέσως μετά την ψήφιση των μέτρων, επειδή οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων που την στηρίζουν, εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται πόσο παίζουν με την φωτιά και νοιάζονται περισσότερο το προσωπικό τους μέλλον, παρά το μέλλον της χώρας. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να αναπνέει για πολύ, όταν ο κ. Κουβέλης δηλώνει αντίθετος με τις αποκρατικοποιήσεις και αρνείται να υπερψηφίσει τα συμφωνηθέντα με την Τρόικα. Αν αρνείται να υπερψηφίσει την γενική διάταξη, πως θα υπερψηφίσει αύριο τις ειδικές με τις οποίες θα αποκρατικοποιηθεί ο ΟΠΑΠ ή η ΔΕΗ; Η κυβέρνηση δεν έχει πολύ ζωή, αν ο κ. Βενιζέλος συνεχίσει να καταγγέλλει τον κ. Σαμαρά κάθε φορά που συνεδριάζει η κοινοβουλευτική ομάδ...

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη Σαράντα χρόνια πίσω μάς πήγε η προεδρική και κυβερνητική παρουσία το τριήμερο 26ης - 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη. Στα χρόνια της χούντας, όταν για να πας στο σπίτι σου, αν τύχαινε να μένεις κοντά σε «ευαίσθητο σημείο» (όπως π.χ. το Διοικητήριο) έπρεπε να δείχνεις ίσα με πέντε φορές την ταυτότητά σου. Στρατός, αστυνομία, παρακρατικοί και παρενδυμένοι φασίστες, με την ευγενική χορηγία του παραθρησκευτικού κατεστημένου, κατέλαβαν την πόλη που «πριν από 100 χρόνια είχε απελευθερώσει από τον τουρκικό ζυγό ο νικηφόρος ελληνικός στρατός με επικεφαλής τον στρατηλάτη βασιλιά Κωνσταντίνο» (αποθησαυρίζω λίγα από τα πολλά που ακούστηκαν από πομπώδεις και μη φωνές κάποιων αδούλωτων δημοσιογράφων της Θεσσαλονίκης). Αυτό το τριήμερο καταλύθηκαν στη Θεσσαλονίκη, με ευθύνη των τριών κυβερνητικών κομμάτων, το Σύνταγμα και βασικοί νόμοι που εγγυώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ενώπιον του υποτιθέμενου θεματοφύλακα του πολιτεύματος, του Προέδρου της Δημοκρατίας, στρατός ...

του Μανόλη Δημελλά Αν είχε φωνή, μα και κάποια ραχοκοκκαλιά το μέλλον, θα ήταν τρένο, που θα σφύριζε  μπαιλτισμένο και έτοιμο να μας εγκαταλείψ Συναντώ, τρακάρω ανθρώπους, ηλικιωμένους, που κάποτε όταν μας μιλούσαν για το παρελθόν, τις δυσκολίες, τα πεινασμένα χρόνια τους, στεκόμασταν στην  γεροντική τους άνια αδιάφοροι, ξεφυσούσαμε στην οσμή και μόνο από το τραγικό παρελθόν, ενώ αγωνιούσαμε στην επιστροφή μας στο γλυκό παρόν μας. Οτιδήποτε και να γράψουμε πια είναι λίγο, μέτριο και άκαιρο, ούτε οι μυθικές λίστες, ούτε τα βαριά κατηγορώ, δεν μπορούν να συνθέσουν τον τραγικό χορό που όλοι μαζί τραβάμε, με πρωτοκλασάτους χορευτές τους ανίκανους, σιδερωδέσμιους πολιτικούς στην μικρότητα της καθημερινότητας τους. Διαφωνούμε περιμένοντας τα φράγκα, όλο το ζουμί σήμερα είναι να αποφασίσουν οι νταβατζήδες αν θα μας δώσουν το χρήμα, εμείς πάλι σαν να στεκόμαστε στο ένα πόδι, σαν τους δήθεν τυφλούς της Ζακύνθου, περιμένουμε να τα αρπάξουμε. Μα και τι θα γίνει αν τα πάρουμε κ...

Ο Χριστός, το τρίτο πρόσωπο, που λόγω πρωτοκόλλου είναι υποχρεωμένος να παραβρίσκεται σε όλες τις κουβέντες του Θεού με τους ανθρώπους και να κρατάει πρακτικά, περιέγραψε χθές στους τηλεθεατές με πολύ παραστατικό τρόπο το χρονικό της επικοινωνίας του Αντώνη Σαμαρά με την Αγία Οικογένεια. Σύμφωνα λοιπόν με τον Χριστό, ο Αντώνης Σαμαράς, πέτυχε αυτή τη συνάντηση κορυφής, έχοντας την αμέριστη βοήθεια της Παναγίας, η οποία όχι μόνο κανόνισε το ραντεβού στο όρος Σινά, αλλά του έδειξε και το δρόμο. Τον πρωθυπουργό συνόδευσε ο Σίμος Κεδίκογλου και ο Φαήλος Κρανιδιώτης, που εκτός των άλλων είναι έμπειρος χαράκτης πέτρας, ώστε να καταγράψει τις εντολές αν χρειαζόνταν. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, η οποία διεξήχθη σε κλίμα εγκάδριο και φιλικό, ο Αντώνης Σαμαράς, εκτός των άλλων, αστειεύθηκε με τον Ύψιστο, προκειμένου να σπάσει ο πάγος, (Τον ρώτησε αν φοράει διαφορετική στολή όταν παριστάνει τον Θεό-Βοηθό – LOL!), ενώ στη συνέχεια ζήτησε να βάλει το χέρι του, ώστε τα κοιτάσματα πετρε...

«Όσους περισσότερους νόμους έχει μια χώρα, τόσο πιο διεφθαρμένη είναι» έλεγε ο Ρωμαίος Τάκιτος. Η Ελλάδα έχει αρκετούς νόμους. Τόσους ώστε η διαφθορά να αισθάνεται ασφαλής. Μια κλειστή ομάδα εξουσίας παρανομεί, στη συνέχεια ψηφίζει νόμους για να νομιμοποιήσει τις παρανομίες, αυτοαμνηστεύεται και στη συνέχεια δεν υπάρχουν μέσα ενημέρωσης ώστε να αποκαλύψουν το τι πραγματικά συμβαίνει. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η περιπέτεια ενός ανεξάρτητου περιοδικού, του HOT DOC, που είναι και προσωπική μου, είναι θέμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Όχι όμως και στα εγχώρια μέσα. Πριν από μερικούς μήνες, το REUTERS και ο βρετανικός Tύπος, αποκάλυψαν σκάνδαλα των ελληνικών Τραπεζών. Τα ελληνικά ΜΜΕ, δεν έγραψαν τίποτα. Στη θέση που έπρεπε να είναι τα ρεπορτάζ των αποκαλύψεων, ήταν οι πληρωμένες διαφημίσεις από αυτούς που έριξαν έξω τις ελληνικές τράπεζες. Η υπόθεση «Λαγκάρντ» στην Ελλάδα δεν είναι παρά η βίαιη έκφραση όλου αυτού. Το 2010 η κυρία Λαγκάρντ παρέδωσε στον υπουργό Οικονομικών τη...

Επιμέλεια: Γρηγόρης Καυκιάς America Acts Like It Owns the World By Noam Chomsky, Democracy Now! «Σε ποιον ανήκει ο κόσμος;», ήταν το κεντρικό ερώτημα, που επανήλθε πολλές φορές, στην ομιλία του διεθνούς κύρους, Αμερικανού γλωσσολόγου και πολιτικού διανοητή, Νόαμ Τσόμσκι, σε εκδήλωση του Κέντρου Λαϊκής Οικονομίας, στο πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Μασαχουσέτης, στο οποίο και διδάσκει. Στην τελική ευθεία για τις αμερικανικές εκλογές, ο Τσόμσκι επιχείρησε να ‘’αγγίξει’’ μια θεματολογία που, ακροθιγώς μόνο έχει περιληφθεί στις προεκλογικές ομιλίες των υποψηφίων για την προεδρία της Αμερικής, τόσο από τη μεριά των Δημοκρατικών και τον νυν πρόεδρο, Μπάρακ Ομπάμα, όσο και από τη μεριά των Ρεπουμπλικάνων και τον υποψήφιό τους Μιτ Ρόμνεϊ. Ο Αμερικανός γλωσσολόγος, αναφέρθηκε στην κατάσταση που επικρατεί στην Κίνα αλλά και στην Αραβική Άνοιξη, μίλησε για την υπερθέρμανση του πλανήτη και την πυρηνική απειλή του Ιράν από το Ισραήλ, ενώ δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει την πυραυλική κρίση σ...

Έχουμε και λέμε: ένα ξένο μέσο φιλοξενεί καταγγελίες για βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ. Ο υπουργός Δικαιοσύνης της χώρας, χωρίς να έχει ζητήσει τη διενέργεια ΕΔΕ ως ώφειλε και χωρίς να έχει ζητήσει την παρέμβαση της δικαιοσύνης όπως έπρεπε να κάνει, βγαίνει στη  Βουλή και απαξιώνει τις καταγγελίες. Αποφαίνεται μόνος του ότι ουδέποτε έλαβαν χώρα οι βασανισμοί και εγκαλεί όσους ζητούν διερεύνηση του ζητήματος. Λίγες ημέρες αργότερα  η ιατροδικαστική έκθεση τον ξεμπροστιάζει , τόσο τον ίδιο, όσο και τα χουντικά στεγανά βασανιστών, στην αστυνομία. Η έκθεση αποφαίνεται ότι τα βασανιστήρια όντως έλαβαν χώρα. Τα εγχώρια ΜΜΕ θάβουν το θέμα, όπως το είχαν θάψει και στην αρχή. Ο υπουργός αισθανόμενος ασφάλεια από τη μιντιακή ομερτά δε ζητά συγγνώμη, δεν παραιτείται, δε ζητά καν να ξεκινήσει άμεση διερεύνηση σχετικά με το τι συμβαίνει κάτω από τη μύτη του- αν όντως είναι τόσο “αθώος”. Η κυβέρνηση το ίδιο. Ο πρωθυπουργός εκστομίζει λόγους περί “άκρων”, δημοκρατίας και πατριωτισμού, ενόσω...

Το Ποντίκι Την ώρα που η Ελλάδα στενάζει κάτω από τα ολοένα και σκληρότερα μέτρα, υπάρχουν και αυτοί που θησαυρίζουν από το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας. Είναι οι σύμβουλοι των αποκρατικοποιήσεων. Οι άνθρωποι που πληρώνονται με ποσοστά ή ειδική αμοιβή από το τίμημα της όποιας σύμβασης για να «πακετάρουν» καλύτερα μια πώληση. Αυτοί δηλαδή που ψάχνουν και βρίσκουν τους όποιους ενδιαφερόμενους, έρχονται σε διαπραγματεύσεις μαζί τους και συσκευάζουν οικονομικά και νομικά την υπόθεση ώστε το ξεπούλημα να πάει όπως το θέλει το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων και η κυβέρνηση. Επειδή έχουν μόνο ένα πρόσφατο περιστατικό αποκρατικοποίησης από το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο μάλιστα παρουσιάστηκε και ως μεγάλη επιτυχία, το υπενθυμίζουμε. Στην πιο εύκολη και ώριμη αποκρατικοποίηση, δηλαδή τη μίσθωση και επικαρπία του IBC για 90 χρόνια, η Lamda Development έδωσε προσφορά 81 εκατομμυρίων ευρώ. Όμως, η αρχική σύμβαση της Lamda για το (μικρότερο κομμάτι του) Golden Hall προέβλεπε ετήσιο νοίκι κοντά στα 7 εκα...