"Η Χρυσή Αυγή παγώνει τους πάντες" Άρθρο για την άνοδο του εθνικισμού στην Ευρώπη σε βελγική εφημερίδα

Άρθρο με τίτλο «Μια αδύναμη άνοδος» το οποίο πραγματεύεται την άνοδο του λαϊκισμού και του εθνικισμού στην Ευρώπη επισημαίνοντας πως είναι μεν πραγματική αλλά όχι σταθερή, φιλοξενεί στο σημερινό της φύλλο η βελγική εφημερίδα «La Libre Belgique».

Με αφορμή τη χριστουγεννιάτικη ομιλία του Βασιλιά του Βελγίου Αλβέρτου Β΄ο οποίος υπονόησε ότι το σημερινό πολιτικό κλίμα μπορεί να συγκριθεί με αυτό της δεκαετίας του ’30, η εφημερίδα επισημαίνει πως υπάρχουν όντως ομοιότητες ανάμεσα στις δύο εποχές. Διαπιστώνεται η άνοδος των ακραίων κομμάτων (της δεξιάς), των λαϊκιστικών κομμάτων (τόσο της αριστεράς όσο και της δεξιάς) και των εθνικιστικών κομμάτων παντού στην Ένωση.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα που «παγώνει» τους πάντες είναι κατά την εφημερίδα «το κόμμα της Χρυσής Αυγής, ένα κόμμα που εμπνέεται από το νεοναζισμό. Εκμεταλλευόμενο την οικονομική και κοινωνική κρίση στην οποία έχει βυθιστεί η Ελλάδα, κατάφερε να κερδίσει 18 βουλευτικές έδρες στο ελληνικό Κοινοβούλιο», επισημαίνει. Πρόκειται για ένα αντισυστημικό κόμμα τα μέλη του οποίου λειτουργούν ως πολιτοφυλακή και έχουν κυριολεκτικά κηρύξει τον πόλεμο στους μετανάστες, προσθέτει.

Με τη σειρά του, το υπερεθνικιστικό και αλυτρωτικό ουγγρικό κόμμα Jobbik διακρίνεται από τον αντισημιτικό του λόγο. Μέλος του ζήτησε πρόσφατα την καταγραφή των Ούγγρων βουλευτών εβραϊκής καταγωγής που «συνιστούν απειλή για την εθνική ταυτότητα» ενώ δεν έχει ποτέ πάρει αποστάσεις από τη βία που ασκείται κατά των Ρομά.

Η κρίση της ευρωζώνης προσέφερε σε αυτούς τους πολιτικούς σχηματισμούς βήμα για να επικρίνουν τις ελίτ, τους μετανάστες, τους Ρομά, τη «γραφειοκρατία των Βρυξελλών», τα σπάταλα κράτη του Νότου, τις αλληλέγγυες χώρες του Βορρά και την παγκοσμιοποίηση.

Επισημαίνοντας ωστόσο την μακρόχρονη παρουσία του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία και του FPO στην Αυστρία, η εφημερίδα σχολιάζει πως η κρίση δεν αποτελεί εξήγηση για όλα και διαπιστώνει πως τα τελευταία χρόνια βοήθησαν όλοι στην ενίσχυση των λαϊκιστικών, υπερσυντηρητικών, εθνικιστικών, ξενοφοβικών και ευρωφοβικών κομμάτων στις ευημερούσες χώρες (Σουηδία, Δανία, Ολλανδία, Φινλανδία).

Η εκλογική τους επιτυχία μπορεί να αναγνωσθεί και ως σύμπτωμα της κρίσης εμπιστοσύνης των πολιτών στο μοντέλο της ανεκτικότητας του κοινωνικού Κράτους των χωρών αυτών. Τα κόμματα αυτά έχουν την ικανότητα να «ενοχλούν» και να πιέζουν τα παραδοσιακά κόμματα με αποτέλεσμα να επηρεάζουν την ατζέντα του πολιτικού διαλόγου.

Η σύγκριση ωστόσο της σημερινής εποχής με τη δεκαετία του ’30 δεν είναι ορθή, επισημαίνει. Μέσα στα ογδόντα χρόνια που χωρίζουν τις δυο εποχές, το πλαίσιο έχει αλλάξει και τα τραύματα των δύο παγκοσμίων πολέμων είναι ακόμα νωπά. Η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση οχυρώνει τις χώρες αυτές απέναντι σε οποιαδήποτε μεγάλης κλίμακας πολιτική εκτροπή.

Επιπλέον, το κίνημα των ακραίων και εθνικιστικών κομμάτων είναι αναστρέψιμο, όπως αποδεικνύει και η εκλογική αποτυχία του Ολλανδού Βίλντερς ο οποίος είχε στοιχηματίσει όλη του την προεκλογική εκστρατεία στην ευρωφοβία, καταλήγει η εφημερίδα.

αναδημοσίευση απο: ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ