Σε μόλις 4 χρόνια πέρασε μια εποχή
Είναι κάποιες στιγμές στην ανθρώπινη ιστορία που μοιάζουν με αιώνες. Για παράδειγμα ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος σε όλα τα μέτωπα διήρκεσε περίπου 6 χρόνια (Σεπτ. 1939-Αύγ. 1945) και όμως καθόρισε τις τύχες εκατομμυρίων ανθρώπων και εξακολουθεί να τις επηρεάζει μέχρι τις μέρες μας.
Στη διάρκεια των 3,5 χρόνων (1941-1944) της ξενικής κατοχής κόντεψε να αλλάξει ριζικά ο πολιτικός χάρτης της χώρας και η Αριστερά που ήταν καταδιωκόμενη, αποδεκατισμένη και πιεσμένη, γιγαντώθηκε και άγγιξε την εξουσία.
Στις μέρες μας οι στιγμές που περνούν μοιάζουν με αιώνες. Από το 2009 έως το 2013 φαίνεται σαν να έχει περάσει μια ολόκληρη εποχή. Θεμελιώδη ζητήματα για το παρόν και το μέλλον της χώρας τέθηκαν επί τάπητος.
Η κομματοκρατία, η γραφειοκρατία, οι συντεχνίες, οι ολοκληρωτικές και ανέγγιχτες κρατικές δομές, η πιο αδίστακτη και προκλητική πλουτοκρατία του κόσμου, οι συμφεροντολόγοι μικροαστοί που ενδιαφέρονται μόνο για την πάρτη τους, όλα μπήκαν στο ανθρώπινο μικροσκόπιο για να ερευνηθούν είτε από πραγματικό ενδιαφέρον για αλλαγή προς το καλύτερο ή απλά και μόνο για τα μάτια του κόσμου.
Τι έχει γίνει λοιπόν στην Ελλάδα, όπου μεγάλες αλλαγές σε σύντομο χρονικό διάστημα έχουν συμβεί, όπου κορυφαία κόμματα έχουν φτάσει στο ναδίρ μέσα σε δύο-τρία χρόνια, ενώ αντίθετα άλλα κόμματα από την ανυπαρξία έχουν μπει για τα καλά στην πολιτική ζωή της χώρας;
Η ηγέτιδα τάξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχει καθιερώσει μια νέα πορεία για τις χώρες-μέλη της εδώ και καιρό. Σύμφωνα με τη γνώμη της, πρέπει να αλλάξει κυρίως η οικονομική δομή των ευρωπαϊκών χωρών ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές απέναντι σε ανερχόμενες δυνάμεις στην παγκοσμιοποιημένη αγορά, όπως είναι η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία κ.ά.
Αυτό σημαίνει ότι οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να μειώσουν τον κρατισμό και να δώσουν έμφαση στις ιδιωτικές επενδύσεις. Για να γίνει η μεταλλαγή στην Ελλάδα έπρεπε τα πράγματα να φτάσουν στο χείλος του γκρεμού. Μόνο κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη μιας επερχόμενης χρεοκοπίας μπορούσαν να γίνουν οι βασικές αλλαγές που χρειαζόταν το σύστημα.
Ετσι δόθηκε η χρυσή ευκαιρία, με το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα και το εξωτερικό χρέος. Ηταν αληθινό ή ήταν κατασκευασμένο, ώστε να προκληθεί η προσδοκώμενη μεταλλαγή;
Αν πάντως έγινε με σκοπό να προκληθεί η «μεταλλαγή» της ελληνικής κοινωνίας, οι ηγέτες αυτής της χώρας θα πρέπει να είχαν τουλάχιστον εξαρχής τη διαβεβαίωση ότι η Ελλάδα δεν θα οδηγηθεί στη χρεοκοπία. Και πράγματι βλέπουμε ότι οι διάφορες κινήσεις που έγιναν μετέφεραν σχεδόν το σύνολο του ελληνικού χρέους στα χέρια των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θα θελήσει άραγε η Ευρωπαϊκή Ενωση να οδηγήσει στη χρεοκοπία ένα κράτος-μέλος της αυτοδυσφημιζόμενη, με άγνωστες συνέπειες και για την ίδια; Το νέο κούρεμα του χρέους φαίνεται να είναι μέσα στη λογική των πραγμάτων, με μόνο τίμημα την πραγμάτωση της «μεταλλαγής».
Μπορεί όμως η ελληνική κοινωνία, με συνήθειες περίπου δύο αιώνων, να μεταλλαγεί με μια επιχείρηση «σοκ» σε 3-4 χρόνια; Χωρίς το σφίξιμο στα λουριά της ελληνικής πλουτοκρατίας δεν μπορεί να πετύχει η οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, στρεφόμενη μόνο κατά των φτωχών. Μόνο με πνεύμα δικαιοσύνης και αλληλεγγύης μπορούμε να πετύχουμε και να βγάλουμε τη χώρα από τον γκρεμό.
ΠΗΓΗ: εφημερίδα Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Σχόλια