Να αλλάξει η κυβέρνηση
Πλησιάζει η στιγμή που όσοι αριστεροί ή κεντροαριστεροί στηρίζουν την κυβέρνηση Σαμαρά, θα αναγκαστούν να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Αν θέλουν όχι μόνο να επιβιώσουν αυτοί πολιτικά, αλλά και να ετοιμάσουν για τη χώρα ένα διαφορετικό μέλλον.
Σήμερα μετέχουν στο κυβερνητικό σχήμα ... χωρίς να μετέχουν. Το στηρίζουν στη Βουλή, ψηφίζουν (με κόστος) τα όποια μέτρα επιβάλλει η τρόικα και αποδέχεται η κυβέρνηση, δίνοντας μόνοι μερικές δευτερεύουσες μάχες για την βελτίωσή τους, μιλάνε συνεχώς για κόκκινες γραμμές που δεν ξέρουμε πια από πού αρχίζουν και πού καταλήγουν. Αν εξαιρέσουμε όμως τις όλο και πιο σπάνιες συναντήσεις των αρχηγών και μερικούς διαλόγους ειδικευμένων στελεχών, η συμμετοχή τους στην εξουσία είναι χλωμή. Απλώς γιατί δεν είναι άμεση. Και συνεπώς παρακάμπτεται. Ενώ υφίστανται και τη λαϊκίστικη εισαγγελική τρομοκρατία.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε κρίσιμους τομείς αναπτύσσεται ήδη ένα νέο κράτος δεξιάς και μάλιστα, συχνά, ένα κράτος Μεσσηνίας. Οι ενδείξεις και οι αποδείξεις είναι πολλές και γνωστές. Και το κόλπο πασίγνωστο: στους πολλούς δεξιούς κομματικούς διορισμούς προστίθεται και κάποιος κεντροαριστερός, που αν ενοχλήσει, απολύεται. Το διαπιστώσαμε και στην ΕΡΤ.
Το ΠαΣοΚ και περισσότερο ακόμη η ΔΗΜΑΡ, πολύ σωστά πρόσφεραν λύση στο μετεκλογικό αδιέξοδο που οδηγούσε τη χώρα στον Καιάδα. Πιστεύω όμως ότι οφείλουν τώρα να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Τους προσφέρονται τρείς λύσεις :
Η πρώτη είναι να αξιώσουν μια νέα προγραμματική διαπραγμάτευση με τον Α. Σαμαρά, ώστε να μην αποφασίζει πια μόνος για θέματα όπως η ασφάλεια, το μεταναστευτικό και η ενημέρωση. Ή να αποφασίζει εκβιαστικά και δικτατορικά για την οικονομία η τρόικα. Φυσικά αυτό σημαίνει ότι οι δυνάμεις της κεντροαριστερά έχουν σχέδιο και ξέρουν πού θέλουν να πάνε.
Η δεύτερη είναι η άμεση συμμετοχή τους στην κυβέρνηση με σημαντικά πολιτικά στελέχη και όχι πια η συνευθύνη διαμέσου προσώπων της λεγόμενης "κοινωνίας των πολιτών".
Η τρίτη είναι η απλή ανοχή της κυβέρνησης στη Βουλή, που περιλαμβάνει και την αποχή από κάθε ψηφοφορία νέων "μέτρων".
Κι αν όλα αυτά οδηγήσουν σε νέες εκλογές; Η ευθύνη θα ανήκει στον Σαμαρά, που ευθύνεται και για όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Όσο για το διπλό (αλλά τόσο από κάθε άποψη διαφορετικό) ερώτημα σχετικά με τον Σύριζα και τη Χ.Α., η απάντηση είναι ότι με κυβέρνηση Σαμαρά, χωρίς ουσιαστική παρουσία της κεντροαριστεράς, ενισχύεται πολιτικά ο μεν, παρά τις (θετικές) εσωτερικές αντιφάσεις του• και δημοσκοπικά η δε, γιατί δεν της αντιτάσσεται ένας ουσιαστικός και δυναμικός πολιτικός και συνταγματικός "εφ όλης της ύλης" αντίλογος, από μια κυβέρνηση που τόσοι υπουργοί της συμμερίζονται τόσες απόψεις της.
ΠΗΓΗ: ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
Σχόλια