Μπορούμε κάτι μόνοι μας;
του Γιώργου Κούρου Πόσες άραγε είναι οι ευκαιρίες που έχουμε να αισθανόμαστε ως πολίτες χώρας που ανήκει στον τρίτο κόσμο και όχι στην Ευρώπη; Οχι απλώς γιατί τίποτε δεν λειτουργεί σωστά στη δημόσια διοίκηση, όπως τουλάχιστον σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Οχι μόνο γιατί κατέχουμε την 97η θέση -επί συνόλου 174 χωρών- στη διαφθορά και συναγωνιζόμαστε την Κολομβία, τη Μογγολία και τη Σενεγάλη. Οχι γιατί η ανταγωνιστικότητα της χώρας μας βρίσκεται στον πάτο της παγκόσμιας κατάταξης. Αλλά κυρίως γιατί, ακόμη και στα πιο απλά και αυτονόητα, δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας, την ώρα που η χώρα παραμένει στο χείλος του γκρεμού. Φόροι, τέλη, εισφορές, μειώσεις μισθών και συντάξεων, ανατροπές σε θεσμούς και κεκτημένα επί τρία έτη έχουν αλλάξει πλήρως τα δεδομένα και έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, τους μικρομεσαίους. Κι όμως, ακόμη και σήμερα δυσκολευόμαστε να κάνουμε αυτό που πρέπει. Να πατάξουμε τη φοροδιαφυγή, να «χτυπήσουμε» το κακό στη ρ...